tag:blogger.com,1999:blog-22622988109691441582024-03-08T03:43:30.676-08:00നന്മയിലേക്ക് ഒരു ചുവടുവെപ്പ്keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.comBlogger63125tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-70453356304864403002013-01-26T06:55:00.002-08:002013-01-26T06:55:40.531-08:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 63.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<b>പകല് സായഹ്നത്തിലേക്ക് ചുവടുമാറ്റം നടത്തിയതേയുള്ളു. ഓഡിറ്റോറിയത്തിന്റെ പരിസരം മുഴുവന് വര്ണ്ണപ്രഭ തൂകുന്ന അലങ്കാരദീപങ്ങളുടെ മാലകള് തെളിഞ്ഞ ആകാശത്തിന്നു കീഴേ മറ്റൊരു നക്ഷത്രജാലമായി. അതിഥികള് എത്തുന്നതേയുള്ളു. ഹാളിന്നു മുമ്പില് സജ്ജീകരിച്ച വെല്ക്കം ഡ്രിങ്ക്സിന്റെ രുചിഭേദങ്ങള് പ്രദീപ് കഴിച്ചുനോക്കുകയാണ്. എന്തും അതിഥികള്ക്ക് കൊടുക്കുംമുമ്പ് നന്ന് എന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തണം. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നീയെന്താ മുഴുവനും കുടിച്ച് തീര്ക്ക്വോ '' തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള് ബ്രഹ്മദത്തന്. പ്രൈമറി ക്ലാസ്സ് മുതല് സഹപാഠിയായിരുന്നവന്. ഇപ്പോള് മുംബെയില് എന്തോ ജോലിയിലാണ്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b> '' എല്ലാം ഒന്ന് ടേസ്റ്റ് ചെയ്തു നോക്കിയതാ. നീ എപ്പോള് വന്നു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' കഴിഞ്ഞ വ്യാഴാഴ്ചയെത്തി. കുറച്ചു ദിവസം ഇവിടെയുണ്ടാവും. അച്ഛനേയും അമ്മയേയും ഗുരുവായൂരും കാടാമ്പുഴയിലും കൊണ്ടുപോണം. തിരിച്ചുപോവുമ്പോള് ബാംഗ്ലൂരിലിറങ്ങി അനിയത്തിയെ കാണണം '' ബ്രഹ്മദത്തന് പറഞ്ഞു '' ഇവിടെ വന്നപ്പഴാ ഇവന്റെ കല്യാണക്കുറി കണ്ടത്. ഇപ്പോള് വലിയ ആളായെങ്കിലും ഒന്നിച്ച് പഠിച്ചവനല്ലേ. ഒന്ന്കാണും ചെയ്യാലോ എന്ന് കരുതി ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അവന് അങ്ങിനെയൊന്നും ഇല്യാട്ടോ. എല്ലാവരോടും പഴയ മട്ടില് തന്നെയാ പെരുമാറ്റം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നിങ്ങളുടെ പഴയ ഗ്യാങ്ങൊക്കെ എന്തു പറയുന്നൂ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ശെല്വന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു. അവന് റെയില്വെയില് ടി.ടി.ആര്. ആയി ജോലി കിട്ടി. സുമേഷ് ഗള്ഫിലാണ്. രണ്ടു ദിവസം മുമ്പ് അവനെത്തി. ഈ ലീവില് അവന്റെ കല്യാണം ഉണ്ടാവും. പെരുനാള് കഴിഞ്ഞാല് റഷീദും പെണ്ണുകെട്ടും ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അപ്പൊ നീയോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' റിയല് എസ്റ്റേറ്റ് ബ്രോക്കറായി കൂടുന്നു. കുറച്ച് കാശുണ്ടാക്കാന് പറ്റി. അതോണ്ട് ടൌണില് </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ഒരു ബേക്കറിയും കൂള്ബാറും തുടങ്ങി. ഭൂമി ഇടപാട് നിര്ത്തിയിട്ടില്ല ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എങ്ങിനേയാ രണ്ടും കൂടി ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' വിവേകില്ലേ. നീയൊക്കെ വട്ടന് എന്ന് വിളിക്കാറുള്ളവന്. ഇപ്പോള് എന്റെ അസിസ്റ്റന്റാണ്. ഇനി നിന്റെ കാര്യം പറ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' മുംബെയില് കടിച്ചു പിടിച്ചു നില്ക്കുന്നു. അനിയത്തിയുടെ കല്യാണം നടത്തണം. പിന്നെ എന്റെ കാര്യം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നിനക്ക് വല്ലതും നോക്കിയിട്ടുണ്ടോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഒരു ലൈനുണ്ട്. അതാ പ്രശ്നം. കക്ഷി കോട്ടയംകാരി ചേട്ടത്തിയാണ്. എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുന്നതിന്നു മുമ്പ് അനിയത്തിയുടെ കാര്യം നടത്തണം. അല്ലെങ്കില് അവളുടെ കാര്യം കട്ടപ്പൊകയാവും ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ബെസ്റ്റ് കഥ. നമ്പൂരിച്ചെക്കന് നസ്രാണിപ്പെണ്ണ്. ഉം നടക്കട്ടെ നടക്കട്ടെ '' പ്രദീപ് കൂട്ടുകാരനെ ഹാളിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടു നടന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നോക്കെടി മകളേ, ആ വരുന്ന ആളെ '' കാറില് നിന്ന് ഇറങ്ങി വരുന്ന ആളെ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി പാറു മകളോട് പറഞ്ഞു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ആരാമ്മാ അത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' തമ്പുരാട്ടിടെ മൂത്ത ആങ്ങളയാ. തമ്പുരാട്ടിയുടേയും തമ്പുരാന്റേയും വേണ്ടപ്പെട്ടോരൊക്കെ കാശും പണവും ഉണ്ടായപ്പോ വരാനും പോവാനും തുടങ്ങി. എന്നാലും അവരുടെ അടുത്ത് ഒരു കാര്യത്തിനും തമ്പുരാട്ടി അഭിപ്രായം ചോദിക്കിണ പതിവില്ല ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഗോപീകൃഷ്ണാ, ഇവിടെ വാടാ '' റഷീദ് വിളിച്ചു '' നീ പോയ കാര്യം എന്തായി ''. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ജോലി നഷ്ടപ്പെട്ട് ഇരിക്കുന്ന മെഡിക്കല് റെപ്രസന്റ്റേറ്റീവ് ആണ് ഗോപീകൃഷ്ണന്. ഒന്നുരണ്ട് കമ്പിനികളില് ഇന്റര്വ്യൂകള്ക്ക് പോയെങ്കിലും ഒന്നും ശരിപ്പെട്ടില്ല. അപ്പോഴാണ് റഷീദ് ഒരു കമ്പിനിയിലെ വേക്കന്സി അറിയിച്ചത്. അതിനെക്കുറിച്ച് അറിയാന് വിളിച്ചതാണ്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്റെ അല്ലേടാ തല. അതും നടന്നില്ല ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്തു പറ്റി ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എല്ലാം ഓക്കെയായി. അപ്പോഴാണ് ആര്.എം. നമ്മുടെ അസ്സോസിയേഷന്റെ ട്രഷററെ വിളിച്ച് അന്വേഷിക്കുന്നത്. ആ പഹയന് എല്ലാം തകര്ത്തു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്തേ ഉണ്ടായത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്റെ സ്വഭാവത്തിനെക്കുറിച്ച് ചോദിച്ചപ്പോള് ആളൊക്കെ നന്ന്. യൂണിയന്റെ സ്ട്രോങ്ങ് മെമ്പറാണ്. ടാര്ജ്ജറ്റ് പറഞ്ഞ് നിങ്ങള് അവനെ ചൊറിയാന് നോക്കണ്ടാ. ചിലപ്പോള് പണി കിട്ടും എന്ന ഒറ്റ കാച്ചല്. അതോടെ എന്റെ പണി പാളി ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' കുറ്റിക്കൊന്ന് കൊടുക്കണം ആ കഴുതടെ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഞാന് അയാളെ വിളിച്ച് ചോദിച്ചപ്പോള് പറഞ്ഞതും കൂടി കേള്ക്ക്. കമ്പിനിയില് ചേര്ന്നാല് മാനേജര് എന്നെ ചൊറിഞ്ഞുംകൊണ്ട് വരാതിരിക്കാന് മുന്കൂട്ടി പറഞ്ഞതാണത്രേ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ശിവശങ്കര മേനോന്റെ കാര് ഗെയിറ്റ് കടന്നെത്തി. അനിരുദ്ധനെ കണ്ടതും റഷീദ് അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഏടത്ത്യേമ്മേ, എന്തിനാ ഇങ്ങിനെ ചെയ്തത് '' ഇന്ദിരയോട് നാത്തൂന് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്താ കുട്ടീ പറയൂ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' രമടെ കല്യാണത്തിന്റെ അന്നന്നെ ഏടത്ത്യേമ്മടെ അടുത്ത് ചോദിക്കണം എന്ന് വിചാരിച്ചതാ എന്തിനാ അവളെ ഒരു നൊണ്ടിച്ചെക്കനെക്കോണ്ട് കെട്ടിച്ചത് എന്ന്. അതോ പോട്ടെ, ഇപ്പഴാണ് ഞങ്ങള് അറിയിണത് ഇവന്റെ അമ്മായിയമ്മയ്ക്ക് ബുദ്ധിക്ക് സ്ഥിരത ഇല്ല എന്ന്. നിങ്ങളുടെ ഇപ്പഴത്തെ അവസ്ഥയ്ക്ക് വേറെ എത്ര നല്ല കേസ്സ് കിട്ടും ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഇപ്പഴത്തെ നില നോക്കി കഴിഞ്ഞതൊക്കെ മറക്കാന് പാട്വോ. പെണ്ണ് കണ്ടിട്ടില്ല, എടുക്കാന്നും കൊടുക്കാന്നും വെച്ചിട്ടില്ല, എന്നിട്ടും അനൂന്റെ ഓപ്പറേഷന് സമയത്ത് മരുമകന് ലീവെടുത്ത് ഞങ്ങളുടെ ഒപ്പം ആസ്പത്രിയിലിരുന്നു. അതു കഴിഞ്ഞ് അനു വീട്ടില് വന്ന് കിടപ്പായപ്പോള് അവന്റെ ഭാര്യടെ അച്ഛനാ ഞങ്ങളുടെ ചിലവ് നടത്തിയിരുന്നത്. എത്ര വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും കേട്ടില്ല. ആപത്തില് ഒപ്പം നിന്നോരല്ലേ നല്ല ബന്ധുക്കള് ''. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>നാത്തൂന് അടി കൊണ്ടതുപോലായി. അവര് മെല്ലെ അവിടെ നിന്ന് മാറി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>മുന് നിരയിലിരിക്കുന്ന അമ്മിണിയമ്മയെയാണ് ഹാളിലേക്ക് കയറുമ്പോള് അനൂപ് കണ്ടത്. അവന് ഭാര്യയേയും കൂട്ടി അവരുടെ അടുത്തു ചെന്ന് പാദങ്ങള് തൊട്ടു വണങ്ങി. അനൂപിന്റെ ഭാര്യയുടെ കയ്യില് അമ്മിണിയമ്മ പിടിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' മോളേ, ഇവന് പച്ച പാവാണ്. നല്ലോണം നോക്കണം കേട്ടോ ''. പെണ്കുട്ടി തലയാട്ടി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അമ്മമേ, അങ്കിള് എവിടെ '' അനൂപ് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അങ്കിളും മേനോനങ്കിളും നിന്റെ കൂട്ടുകാരും എല്ലാം താഴെ ഡൈനിങ്ങ് ഹാളിലുണ്ട്. തിരക്ക് കഴിഞ്ഞ ശേഷമേ അവരെ കാണാന് കിട്ടു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഞങ്ങള് സ്റ്റേജിലേക്ക് കയറിക്കോട്ടേ '' അവന് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഇത് ആരാന്ന് നിനക്ക് മനസ്സിലായോ '' തൊട്ടടുത്തിരിക്കുന്ന സ്ത്രീയെ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി അവര് ചോദിച്ചു. അവന് അവരെ നോക്കി. കറുത്തു തടിച്ച ഒരു സ്ത്രീ. തലമുടി കുറേശ്ശ നരച്ചിട്ടുണ്ട്. അവര് ധരിച്ച പട്ടുവസ്ത്രങ്ങളും കഴുത്തിലും കയ്യിലും അണിഞ്ഞ ആഭരണങ്ങളും വൈരക്കല്ല് പതിച്ച കമ്മലും ആളൊരു ധനികയാണെന്ന് അറിയിക്കുന്നുണ്ട്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അമ്മമ്മേ, എനിക്ക് ഓര്മ്മ വരുന്നില്ല '' അവന് പറഞ്ഞു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അതിന് നീ മുമ്പ് കണ്ടിട്ടു വേണ്ടേ '' അവര് ചിരിച്ചു '' മേനോനങ്കിളിന്റെ ഭാര്യയാണ് ഇത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>അനൂപും ഭാര്യയും അവരേയും വന്ദിച്ചു. സ്റ്റേജില് നിന്ന് ആരോ വിളിച്ചതോടെ അവര് നടന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>അണമുറിയാതെ അതിഥികള് ഹാളിലേക്ക് ഒഴുകി. തിളങ്ങുന്ന വെട്ടത്തില് അനൂപും ഭാര്യയും </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ജ്വലിച്ചു നിന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>അതിഥികള് സ്ഥലം വിട്ടു കഴിഞ്ഞു. ചില അടുത്ത ബന്ധുക്കളും ഏതാനും സുഹൃത്തുക്കളും മാത്രമേ അവശേഷിച്ചിട്ടുള്ളു. അവരോടൊപ്പം ഭക്ഷണം കഴിക്കാന് വധൂവരന്മാരോട് ഡൈനിങ്ങ് ഹാളിലേക്ക് ചെല്ലാന് അമ്മാമന് വന്നു പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഒരു ലോക്കല് ടി.വി. ചാനല്കാരന്റെ വരവ്. അവര്ക്ക് പത്തു മിനുട്ട് അനൂപിനോട് സംസാരിക്കണം.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' കല്യാണത്തിന്റെ എടേലാടോ നിങ്ങളുടെ ഇന്റര്വ്യൂ '' മൂത്ത അമ്മാമന് ചൂടായി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഗോപാലകൃഷ്ണന് സാറിനോട് നേരത്തെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് '' ചാനല്കാരന് പറഞ്ഞു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഇത്ര നേരം അവര് കാത്തുകെട്ടി നിന്നതല്ലേ. അഞ്ചു മിനുട്ട് നേരത്തെ കാര്യോല്ലേയുള്ളു '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് അതു പറഞ്ഞതോടെ അനൂപ് തയ്യാറായി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഒട്ടേറെ കഷ്ടപ്പാടുകള് കടന്നാണ് താങ്കള് ഇന്നത്തെ നിലയിലെത്തിയത്. ജന്മസിദ്ധമായ കഴിവ് ഉള്ളതുകൊണ്ടല്ലേ അത് സാധിച്ചത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' തീര്ച്ചയായും അല്ല. എന്നേക്കാള് കഴിവുള്ള എത്രയോ പേരുണ്ട്. കഴിവ് മാത്രമാണ് കാരണം എന്ന് ഒരിക്കലും പറയാനാവില്ല ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഈ ഉയര്ച്ചയ്ക്ക് പിന്നില് ആരാണ് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഗോപാലകൃഷ്ണനങ്കിളാണ്എന്നെ കൈ പിടിച്ച് ഉയര്ത്തിയത്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകന് എന്റെ അരുണേട്ടന് ചെന്നയില് കൊണ്ടുപോയി സിനിമ രംഗത്തുള്ള ഒരുപാട് സുഹൃത്തുക്കാള്ക്ക് എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്തി. അങ്ങിനെയാണ് ഈ രംഗത്തേക്ക് കടന്നു വരാനായത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' തെലുങ്കിലും കന്നഡയിലും തമിഴിലും പാടി പേരെടുത്തിട്ടും മലയാളത്തില് പാടാനുള്ള അവസരം കിട്ടാന് എന്തേ ഇത്ര വൈകിയത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഓരോന്നിനും ഓരോ സമയമില്ലേ. അതാവും കാരണം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ജീവിതത്തില് ആരോടാണ് ഏറ്റവും കടപ്പാട് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' രണ്ടു കൊല്ലം മുമ്പ് ഞാന് മരണത്തിന്റെ വക്കത്ത് എത്തിയതാണ്. ഒട്ടേറെ പേരുടെ നന്മ കാരണമാണ് ഇന്ന് ഞാന് നിങ്ങളുടെ മുമ്പില് നില്ക്കുന്നത്. അവരോടൊക്കെ എനിക്ക് കടപ്പാടുണ്ട് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' താങ്കള്ക്ക് ഒരു അവാര്ഡ് കിട്ടിയാല് ആര്ക്കാണ് അത് സമര്പ്പിക്കുക ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' സ്വന്തം കരളിന്റെ പാതി മുറിച്ച് എനിക്ക് നല്കിയ എന്റെ അനിയത്തിക്കുട്ടിക്ക് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' മതി, മതി. പോവുക '' എന്നു പറഞ്ഞ് അമ്മാമന് തിരക്കു കൂട്ടി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഒരേയൊരു ചോദ്യം. ജീവിതത്തില് നിന്ന് താങ്കള് പഠിച്ച പാഠം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഞാന് പറഞ്ഞല്ലോ, ഒരുപാടു പേരുടെ നന്മ കാരണമാണ് ഞാന് ഇപ്പോള് ജീവിക്കുന്നതെന്ന്. മനുഷ്യരുടെ നന്മയിലാണ് ലോകം നില നില്ക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ട് ഓരോ പ്രവര്ത്തിയും ഓരോ ചുവടുവെപ്പും നന്മയിലേക്കായിരിക്കണം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ആഹാരം കഴിഞ്ഞ് അനൂപും ബന്ധുക്കളും ഇറങ്ങാന് ഒരുങ്ങുമ്പോള് ഗോപാലകൃഷ്ണന് അവരുടെ അടുത്തെത്തി</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഒരുപാട് സമ്മാനങ്ങള് കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്. പ്രദീപും കൂട്ടുകാരും അതൊക്കെ വീട്ടിലെത്തിക്കും ''അയാള് പറഞ്ഞു '' അരുണ് സുകുമാരനേയും ഭാര്യയേയും വീട്ടിലെത്തിക്കാന് പോയതാണ്. അവന് വരുമ്പോഴേക്കും എനിക്ക് ഓഡിറ്റോറിയത്തിന്റേയും കാറ്ററിങ്ങ് കാരുടേയും കണക്ക് സെറ്റില് ചെയ്യാനുണ്ട്. അതു കഴിഞ്ഞാല് ഞങ്ങള് വീട്ടിലേക്ക് പോവും. ഞാന് നാളെ വന്ന് കണ്ടോളാം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ഓഡിറ്റോറിയത്തിന്നു വെളിയില് റോഡോരത്ത് പാര്ക്ക് ചെയ്തിരുന്ന വാഹനങ്ങള് എപ്പോഴേ പോയി കഴിഞ്ഞു. പാര്ക്കിങ്ങ് ഏരിയയില് ആറേഴു കാറുകള് മാത്രമേ ബാക്കിയുള്ളു. ഗെയ്റ്റ് കടന്ന് കല്യാണത്തിന്ന് അനൂപ് വാങ്ങിയ വോള്സ് വാഗന് വെന്റോ കാര് നിരത്തിലേക്കിറങ്ങി. പൌര്ണ്ണമി ചന്ദ്രന്റെ പ്രഭയില് അത് വെട്ടി തിളങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>( അവസാനിച്ചു )</b></div>
</div>
keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com22tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-18145676724761715702013-01-23T03:18:00.003-08:002013-01-23T03:18:28.325-08:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 62.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<b>രമ മുറ്റമടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ് മാപ്ലവൈദ്യര് കയറി വരുന്നത്. '' അമ്മേ, ഇതാ വൈദ്യര് വരുന്നൂ '' അവള് അകത്തേക്കുനോക്കി വിളിച്ചു. അമ്പലത്തില്നിന്നു വന്ന് ഇന്ദിര ഈറന്തുണി മാറ്റുന്നതേയുള്ളു. കഴിഞ്ഞ രണ്ടു ദിവസമായി കുളിച്ച് അമ്പലത്തില് തൊഴുതതിന്നു ശേഷമേ ഇന്ദിര മറ്റെന്തെങ്കിലും ചെയ്യാറുള്ളു. വസ്ത്രം മാറ്റി അവര് വേഗത്തില് ഉമ്മറത്തേക്ക് വന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><br /><b>'' വൈദ്യരേ, എന്റെ കുട്ടി '' ഇന്ദിര കരച്ചിലാരംഭിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><b><br />'' കരയാതിരിക്കൂ '' വൈദ്യര് ആശ്വസിപ്പിച്ചു '' വിപദി ധൈര്യം എന്ന് കേട്ടിട്ടില്ലേ. ആപത്തു വരുമ്പോഴാണ് മനുഷ്യര്ക്ക് ഏറ്റവും കൂടുതല് ധൈര്യം വേണ്ടത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' എന്നാലും എന്റെ കുട്ടിയ്ക്ക് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><b><br />'' വിഷമിക്കണ്ടാ. ഒക്കെ ശരിയാവും എന്ന് കരുതിക്കോളൂ '' വൈദ്യര് പറഞ്ഞു '' ഇന്നലെ സന്ധ്യ മയങ്ങിയ ശേഷമാണ് പാറു വന്ന് വിവരം പറഞ്ഞത്. അസമയത്ത് വരണ്ടല്ലോ എന്നു കരുതി നേരം വെളുക്കാന് കാത്തിരുന്നതാ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><b><br />'' പണി മാറി വരുമ്പോഴാണ് അവള് ഇവിടെ വന്നത്. വിവരം കേട്ടതും കരച്ചിലോട് കരച്ചില്. ഒടുക്കം എനിക്ക് അവളെ സമാധാനിപ്പിക്കേണ്ടി വന്നു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><br /><b> '' അവിടെ വരുമ്പളും കരച്ചിലുതന്നെ. പേടിക്കാനൊന്നൂല്യാന്ന് ഞാന് പറഞ്ഞപ്പഴേ അവള്ക്ക് സമാധാനം വന്നുള്ളു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><b><br />'' ഇതു മനസ്സില് കണ്ടിട്ടാണോ വൈദ്യര് അവനെ ചികിത്സിക്കാന് മടിച്ചത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' മടിച്ചതല്ല. ചികിത്സ ആരംഭിക്കുംമുമ്പ് വൈദ്യന് രോഗിയുടെ ദേഹനില നോക്കണം. പിന്നെ ചികിത്സിച്ച് മാറ്റാന് പറ്റും എന്ന് മനസ്സില് ഒരു ഉറപ്പും ഉണ്ടാവണം. അല്ലാതെ ആളെ കാണും മുമ്പ് മരുന്ന് കുറിക്കുന്ന ഏര്പ്പാട് ശരിയല്ല. മകന്റെ കാര്യത്തില് എനിക്കത്രക്കങ്ങിട്ട് ധൈര്യം തോന്നീല്ല. കയ്യിലൊതുങ്ങാത്തതിനെ പിടിക്കാന് മിനക്കെടരുതല്ലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' അങ്ങിനെയൊക്കെ നോക്കി ചികിത്സിക്കാന് സാധിക്ക്യോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><b><br />'' ഗുരുനാഥന് പറഞ്ഞു തന്ന ഒരു കാര്യമുണ്ട്. വൈദ്യം ഒരു തൊഴിലല്ല. അതൊരു ദൈവ നിയോഗമാണ്. മനുഷ്യന്റെ വേദന മാറ്റാന് ഉഴിഞ്ഞു വെച്ച ജീവിതമാവണം വൈദ്യന്റേത്. ഗുരുനാഥന്റെ ആ വാക്കുകള് ഇപ്പോഴും എന്റെ ചെവിയില് മുഴങ്ങുന്നുണ്ട് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><br /><b>'' ഓപ്പറേഷന് വേണംന്നാണ് പറയുന്നത്. അതു കഴിഞ്ഞാല് രക്ഷ കിട്ട്വോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><b><br />'' നോക്കൂ, എല്ലാ വൈദ്യന്മാരിലും വെച്ച് വലിയൊരു വൈദ്യന് മുകളിലിരിപ്പുണ്ട്. അദ്ദേഹം വിചാരിച്ചാല് ഭേദപ്പെടാത്ത എന്ത് സൂക്കടാ ഉള്ളത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />ഇന്ദിരയുടെ പുറകിലായി അയാള് അനൂപ് കിടക്കുന്ന ഇടത്തേക്ക് ചെന്നു. കട്ടിലില് അവന്റെ അടുത്തിരുന്ന് അവന് ധൈര്യം നല്കിയിട്ടാണ് വൈദ്യര് മടങ്ങിയത്.</b><br /><br /><b><br />സാവിത്രി വാച്ചിലേക്ക് നോക്കി. സമയം പതിനൊന്നരയായി. ഒമ്പതു മണിക്ക് എത്തിയതാണ്. റൌണ്ട്സ് കഴിഞ്ഞ് ഡോക്ടറെത്തി പരിശോധന ആരംഭിച്ച് അധികനേരം ആയിട്ടില്ല. ഉറക്കം കണ്പോളകളെ വലിച്ചടപ്പിക്കാന് നോക്കുന്നു. കഴിഞ്ഞ രാത്രി ഒരുപോള കണ്ണടച്ചിട്ടില്ല.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><br /><b>'' ടോക്കണ് നമ്പര് എട്ട് '' ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറയുന്നതു കേട്ട് മുഖം അമര്ത്തി തുടച്ചു. അടുത്ത ഊഴമാണ്. റിപ്പോര്ട്ടുകളടങ്ങിയ ഫയല് ചേര്ത്തു പിടിച്ച് വാതില്ക്കലേക്ക് നീങ്ങി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><br /><b>'' ആരാ ഒമ്പത് '' ദ്വാരപാലകന് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><br /><b>'' ഞാനാണ് '' സാവിത്രി പറഞ്ഞു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><br /><b>'' ഇങ്ങോട്ട് നീങ്ങി നിന്നോളൂ '' അയാള് പറഞ്ഞതും മുന്നിലേക്ക് നീങ്ങി. അകത്തു ചെന്നവര് പുറത്തേക്കു വന്നതോടെ അവള് ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><b><br />മുന്നിലെത്തിയ ആളെ കണ്ടതും ഡോക്ടര് രാജനൊന്നു ഞെട്ടി. അയാളുടെ മനസ്സാകെ പിടച്ചു. സാവിത്രിക്ക് പറയത്തക്ക മാറ്റങ്ങളൊന്നും കാണാനില്ല. തലമുടി വകയെടുത്ത് ചീകിയതിന്റെ ഇരുവശത്തും കാണുന്ന നര ഒഴിവാക്കിയാല് പഴയ ആളുതന്നെ. രണ്ടു പതിറ്റാണ്ടിലേറെയായി തമ്മില് കണ്ടിട്ട്. അമ്മാമന് ആത്മഹത്യ ചെയ്തത് അറിഞ്ഞിട്ടും ചെന്നു കാണുകയുണ്ടായില്ല. കുറ്റബോധമോ അവളെ നേരിടാനുള്ള ഭീതിയോ ഒക്കെയായിരുന്നു ആ സമയത്ത്. ഉയരങ്ങള് കീഴടക്കാന്വേണ്ടി അവളെ കയ്യൊഴിഞ്ഞതാണല്ലോ. അറിയാതെ ഇരുന്ന ദിക്കില്നിന്ന് അയാള് എഴുന്നേറ്റു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' സാവിത്രി, എന്താ ഇവിടെ '' ഡോക്ടറുടെ വാക്കുകള് ഇടറിയിരുന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><b><br />'' എന്തിനാ ആളുകള് ഇവിടെ വരുന്നത്. ഡോക്ടറെ കാണാനല്ലേ '' സാവിത്രി ഒരു മറു ചോദ്യം ഉന്നയിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><br /><b>'' എന്താണ് സാവിത്രിക്ക് '' കറങ്ങുന്ന കസേലയിലേക്ക് ചാഞ്ഞ് ഡോക്ടര് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>മറുപടി പറയുന്നതിന്നു പകരം സാവിത്രി അനൂപിന്റെ മെഡിക്കല് റിപ്പോര്ട്ടുകള് അടങ്ങുന്ന ഫയല് നീട്ടി. ഡോക്ടര് അതു വാങ്ങി നോക്കാന് തുടങ്ങി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' ആരാ ഈ കുട്ടി ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' എന്റെ മകന് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>ഡോക്ടര് രാജന് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' അപ്പോള് .... '' പകുതി വഴിക്ക് ചോദ്യം അവസാനിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' കല്യാണം കഴിച്ചുവോ എന്നല്ലേ '' സാവിത്രി മന്ദഹസിച്ചു '' കല്യാണം കഴിച്ചാല് മാത്രമേ മക്കളുണ്ടാവൂ എന്നില്ലല്ലോ അല്ലേ ഡോക്ടര്''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />ഡോക്ടര് രാജന് വിളറി വെളുത്തു. വിയര്പ്പു കണങ്ങള് മുടിയില്ലാത്ത ശിരസ്സില് പൊടിഞ്ഞു <br />തുടങ്ങി. ഗൂഡമായ ഒരാനന്ദം സാവിത്രിയുടെ മനസ്സില് ഉണ്ടായി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' ഞാന് കല്യാണം കഴിച്ചില്ല, പ്രസവിച്ചിട്ടില്ല, ദത്തെടുത്തിട്ടുമില്ല. എങ്കിലും അവനെന്റെ മകനാണ് '' സാവിത്രി ഉറച്ച സ്വരത്തില് പറഞ്ഞു '' ഓര്മ്മയുണ്ടോ രാമകൃഷ്ണ പൊതുവാളിനെ. എന്റെ അച്ഛന് ഡോക്ടറുടെ മനസ്സറിയാന് ഒടുവില് അയച്ച രാമേട്ടന്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകനാണ് ഈ അനൂപ് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />എന്താണ് പറയേണ്ടത് എന്ന് ഡോക്ടര് രാജന് അറിയാതായി. അയാള് സാവിത്രിയെത്തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><br /><b>'' എങ്ങിനെയെങ്കിലും അവനെ രക്ഷിക്കണം. അത് അപേക്ഷിക്കാനാണ് ഞാന് വന്നത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><b>'' പക്ഷെ അതിന് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' ധാരാളം പണം വേണ്ടിവരും എന്നല്ലേ. അതൊരു പ്രശ്നമല്ല. കഴിഞ്ഞ ഇരുപത് കൊല്ലമായി ഞാന് സമ്പാദിച്ചതിന്റെ വലിയൊരുപങ്ക് നീക്കിയിരിപ്പുണ്ട്. അതും പോരെങ്കില് വാരിയത്തെ വീടും പറമ്പും ഞാന് വില്ക്കും. എന്നാലും ഡോക്ടര്ക്ക് തരാനുള്ളത് ഞാന് തരാതിരിക്കില്ല ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><br /><b>'' സാവിത്രി എന്നെ തെറ്റിദ്ധരിച്ചിരിക്കയാണ്. എന്റെ മനസ്സില് അതല്ല. അനൂപിന്റെ ഓപ്പറേഷന് വൈകിക്കാന് പറ്റില്ല. അതിനു മുമ്പ് ലിവര് നല്കാന് പറ്റിയൊരു ഡോണറെ കണ്ടെത്തണം. ഒരുപാട് ഫോര്മാലിറ്റികളുണ്ട്. അതൊക്കെയാണ് ഞാന് ഉദ്ദേശിച്ചത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><br /><b>'' എല്ലാം ശരിയായാലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' ഞാന് ഓപ്പറേഷന് നടത്തും ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' എങ്കില് എന്നാണ് ഞങ്ങള് വരേണ്ടത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' അധികം നീട്ടേണ്ടാ. പറ്റിയാല് തിങ്കളാഴ്ചതന്നെ പോന്നോളൂ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' ശരി. ഞാന് പോണൂ '' സാവിത്രി എഴുന്നേറ്റു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><b><br />'' സാവിത്രീ '' ഡോക്ടര് വിളിച്ചു '' എന്റെ കാര്യം വല്ലതും അറിയ്യോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><b><br />'' വലിയ ആള്ക്കാരുടെ കാര്യം ഞങ്ങളൊക്കെ എങ്ങിന്യാ അറിയുന്നത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' എന്തൊക്കേയോ നേടണം എന്ന് വിചാരിച്ചതാണ്. കഷ്ടപ്പെട്ട് ഓരോന്ന് ഉണ്ടാക്കുമ്പോഴേക്കും ജീവിതംതന്നെ നഷ്ടപ്പെട്ടു. ഇപ്പോള് ആര്ക്കും വേണ്ടാത്തവനായി ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' ഓരോരുത്തരുടെ ശിരോലിഖിതം ഓരോവിധമല്ലേ. അത് അവനവന്തന്നെ അനുഭവിക്കണം. അല്ലാതെ പറ്റില്ലല്ലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><br /><b> '' തലയിലെഴുത്തിനെ എന്തിനാ കുറ്റം പറയുന്നത്. ഒക്കെ ഞാന് വരുത്തി വെച്ചതല്ലേ. ചെയ്ത തെറ്റ് വലുതാണ്. അപ്പോള് അതിന്റെ ശിക്ഷയും കഠിനമാവണ്ടേ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>സംഭാഷണം തുടരുന്നതില് സാവിത്രിക്ക് താല്പ്പര്യമില്ലെന്ന് അവളുടെ മുഖഭാവത്തില് നിന്ന് ഡോക്ടര്ക്ക് മനസ്സിലായി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' ഒരു റിക്വസ്റ്റുണ്ട് '' അയാള് പറഞ്ഞു '' ഈ കുട്ടിയെ ചികിത്സിക്കുന്നതിന്ന് ഒന്നും വേണ്ടാ. എനിക്ക് നിങ്ങളോടൊക്കെ ഒരുപാട് കടപ്പാടുണ്ട് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' കടപ്പാടിന്റെ കണക്കു പറഞ്ഞ് സൌജന്യം ഇരന്നു വാങ്ങാനല്ല ഞാന് വന്നത്. ശസ്ത്രക്രിയ ചെയ്യാന് വിദഗ്ദനായ ഒരു ഡോക്ടറുടെ സേവനം വേണം. അവന് അത് ലഭ്യമാക്കണം എന്ന ഒരു ലക്ഷ്യം മാത്രമേ എനിക്കുള്ളു. മറ്റേതെങ്കിലും രോഗിയെ ചികിത്സിച്ചാല് ഈടാക്കുന്ന തുക എന്താണോ അത് വാങ്ങണം.അല്ലെങ്കില് ഞങ്ങള് ഇങ്ങോട്ട് പോരില്ല ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><br /><b> '' സാവിത്രിക്ക് നിര്ബന്ധമാണെങ്കില് അങ്ങിനെ ചെയ്യാം. എന്നാലെങ്കിലും എനിക്ക് അവനെ രക്ഷപ്പെടുത്താന് ശ്രമിക്കാമല്ലോ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' എങ്കില് തിങ്കളാഴ്ച ഞങ്ങളെത്തും '' സാവിത്രി തിരിഞ്ഞു നടന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><br /><b>കോട്ടമൈതാനത്തെ സ്ഥിരം താവളത്തില് സുഹൃത്തുക്കള് ഒത്തുകൂടി. ശെല്വന് ജോലിക്കു പോവാന് തുടങ്ങിയ ശേഷം എല്ലാവരേയും ഒത്തു കിട്ടാറില്ല. അനൂപിനു വേണ്ടി എന്തെല്ലാം ചെയ്യാനാവുമെന്ന്ചര്ച്ച ചെയ്യാന് പ്രദീപ് എല്ലാവരേയും വിളിച്ചു വരുത്തിയതാണ്. അവന്റെ അവസ്ഥയില് എല്ലാവരും ദുഃഖിതരാണ്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഇന്നു രാവിലെ സങ്കടമുള്ള ഒരു കാര്യം ഉണ്ടായി '' ചര്ച്ച കഴിഞ്ഞതും പ്രദീപ് കൂട്ടുകാരോട് പറഞ്ഞു</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' ഇപ്പൊ ഉള്ളതിലുംവെച്ച് സങ്കടമുള്ള എന്തു കാര്യാണ് ഇനിയുള്ളത് '' റഷീദ് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><b><br />'' ഞാന് രാവിലെ നമ്മുടെ സുമേഷിന്റെ വീട്ടില് പോയിരുന്നു. അനൂപിന്റെ സുഖക്കേടിന്റെ വിവരം പറയണം എന്നു കരുതി ചെന്നതാണ് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><br /><b>'' എന്നിട്ട് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' വിവരം പറഞ്ഞതും അവന്റെ അച്ഛന് ഇരുപത്തഞ്ച് രൂപ എടുത്തു തന്നു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' നിനക്ക് വല്ല കാര്യൂണ്ടോ ഒറ്റയ്ക്ക് ചെല്ലാന് '' റഷീദ് ചൂടായി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' അതിന് ഞാന് സംഭാവന ചോദിച്ച് ചെന്നതല്ല. വിവരം അറിയിക്കാം എന്നേ കരുതിയുള്ളു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' അവന്റെ വീട്ടില് പറഞ്ഞാല് ഗള്ഫില് ഉള്ള അവന് എങ്ങിനേയാ അറിയുക '' വിവേകിനൊരു സംശയം തോന്നി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><br /><b>'' അവര് ഫോണ് ചെയ്യുമ്പോള് പറയില്ലേ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' അമ്മ പറഞ്ഞത് കേള്ക്കാതെ അവന് ഗള്ഫിലേക്ക് കടന്നു. അതോടെ ആ കൊരണ്ടി തന്ത ഉള്ള പണി കളഞ്ഞ് നാട്ടിലെത്തി. ഇപ്പോള് അയാളാ കാര്യം നോക്കുന്നത് '' വിവേക് പറഞ്ഞു '' വല്ലപ്പോഴും പത്തോ നൂറോ കടം ചോദിക്കാന് പറ്റിയ ആളായിരുന്നു അവന് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><br /><b>'' ഒടുക്കം എന്തുണ്ടായി. അതു പറ ''.റഷീദ് തിടുക്കം കൂട്ടി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' സുമേഷിന്റെ ഒപ്പം പഠിച്ച ആളാണ്, അവന്റെ കൂട്ടുകാരനാണ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോള് അഞ്ഞൂറു രൂപ തന്നു. ഇനി ഒന്നും ചോദിച്ച് വരരുത് എന്നൊരു കല്പ്പന വേറേയും ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><b><br />'' നിനക്കത് അയാളുടെ മുഖത്ത് വലിച്ചെറിഞ്ഞ് പോരായിരുന്നില്ലേ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' അറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല. പക്ഷെ എന്നെങ്കിലും സുമേഷ് വിവരം അറിഞ്ഞാല് അവന് സങ്കടമാവും. അതോണ്ട് ഒന്നും പറയാതെ വാങ്ങി പോക്കറ്റിലിട്ടു പോന്നൂ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>'' പോട്ടെടാ. ദൈവൂല്യേ മോളില്. അങ്ങിനെ നമ്മളെ കൈവിടില്ല '' ശെല്വന് ആശ്വസിപ്പിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><br /><b>കോട്ടയ്ക്കകത്തു നിന്ന് കുടമണിയുടെ നിര്ത്താതെയുള്ള ഒച്ച പൊങ്ങി വന്നു. ഉച്ചപ്പൂജ കഴിഞ്ഞ് ഹനുമാന് കോവിലിലെ നട തുറന്നതാണ്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><b><br />'' ഏതായാലും ഇതുവരെ വന്നതല്ലേ. ഞാനൊന്ന് തൊഴുതിട്ട് വരട്ടെ '' ശെല്വന് എഴുന്നേറ്റു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><b><br />'' ഞങ്ങളും പോണൂ '' കൂട്ടുകാര് ബൈക്കുകളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.</b><br /></div>
</div>
keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-73618670945431049362013-01-17T00:07:00.001-08:002013-01-17T00:07:17.134-08:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 61.<div dir="ltr" style="text-align: justify;" trbidi="on">
<b>മിക്ക ഒഴിവു ദിവസങ്ങളിലും രാവിലെ സാവിത്രിയാണ് അമ്പലത്തിലെ ജോലിക്ക് ചെല്ലാറ്. </b><b>അന്നെങ്കിലും അമ്മ കുറെ നേരം വിശ്രമിച്ചോട്ടെ. കഴകം നിറുത്തിക്കൂടെ എന്ന് പല തവണ ചോദിച്ചിരുന്നു. വയ്ക്കുന്ന കാലം ഭഗവാനു വേണ്ടതൊക്കെ ഒരുക്കികൊടുക്കും എന്ന നിലപാടാണ് അമ്മയുടേത്. പൂജയ്ക്ക് വേണ്ട പുഷ്പങ്ങളും കഴുകിയ പാത്രങ്ങളും ഏല്പ്പിച്ച ശേഷം മാല കെട്ടാനിരുന്നു. വഴിപാട് ശീട്ടാക്കുന്ന പയ്യന് എത്തി എന്നു തോന്നുന്നു. മൈക്കിന്റെ ഒച്ച കേള്ക്കാന് തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.</b><br />
<br />
<br />
<b>മാല കെട്ടുന്നതിന്നിടയില് സാവിത്രി തലയുയര്ത്തി നോക്കി. ബലിക്കല്പുരയില് ആരോ എത്തിയിട്ടുണ്ട്. വെളിച്ചക്കുറവു കാരണം ആളെ തിരിച്ചറിയാനാവുന്നില്ല. ആരാണാവോ ഇത്ര നേരത്തെ വന്നിരിക്കുന്നത്. നട തുറന്ന് തിരുമേനി വിളക്ക് വെച്ചിട്ടേയുള്ളു. അകത്തേക്കു കടന്നതും ആളെ മനസ്സിലായി. ഇന്ദിര ചേച്ചി. കുളിച്ച് ഈറനോടെയുള്ള വരവാണ്. നേരെ ശ്രീകോവിലിന്നു മുന്നില് ചെന്ന് സാഷ്ടാംഗം നമസ്ക്കരിക്കുന്നു. ഇതെന്തു പറ്റി. ചേച്ചി അധികമൊന്നും അമ്പലത്തിലെത്താത്ത ആളാണ്. നൂറുകൂട്ടം പ്രാരബ്ധങ്ങള് ഉള്ളതോണ്ടായിരിക്കാം വരാത്തത്. ഇന്ന് വിശേഷം വല്ലതും ഉണ്ടോ ആവോ.</b><br />
<br />
<b><br />കുറെ നേരമായിട്ടും </b><b>ഇന്ദിര </b><b>എഴുന്നേല്ക്കുന്ന ലക്ഷണം കാണഞ്ഞപ്പോള് സാവിത്രി കെട്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന മാല താഴെവെച്ച് എഴുന്നേറ്റ് ചെന്നു. സോപാനത്തിന്റേയും നമസ്ക്കാര മണ്ഡപത്തിന്റേയും ഇടയിലായി ഇന്ദിര കിടപ്പാണ്. വിതുമ്പി കരയുന്നതിനനുസരിച്ച് ദേഹം ഉലയുന്നുണ്ട്. തോളില് പിടിച്ച് എഴുന്നേല്പ്പിച്ചു.</b><br />
<br />
<b></b><br />
<b></b><br />
<b><br />'' എന്താ ചേച്ചി ഇത്. ചേച്ചിക്കെന്താ പറ്റിയത് '' പരിഭ്രമം കാരണം ചോദിക്കുമ്പോള് തൊണ്ട വിറച്ചു.</b><br />
<br />
<br />
<b>'' മോളേ പോയി. എന്റെ എല്ലാം പോയി '' അവര് കെട്ടിപിടിച്ച് തേങ്ങിക്കരഞ്ഞു.</b><br />
<br />
<b><br />ഈശ്വരാ, രാമേട്ടന് വല്ലതും പറ്റിയോ. കഴിഞ്ഞ തവണ കണ്ടപ്പോള് സൂക്കട് നല്ലോണം ഭേദമായി എന്നു പറഞ്ഞതാണല്ലോ. പിന്നെ എന്താണ് ?</b><br />
<br />
<b></b><br />
<b><br />'' എന്താ ചേച്ചി രാമേട്ടന് ''. ഇന്ദിര ഒന്നുമില്ലെന്ന് തലയാട്ടി.</b><br />
<br />
<b><br />'' പിന്നെന്താ ചേച്ചി ''.</b><br />
<br />
<br />
<b>'' എന്റെ അനൂന്......... '' അവര് പകുതിക്ക് നിര്ത്തി. അനൂപിന് എന്താണ്. മഴ കൊണ്ടിട്ട് പനി പിടിച്ചു എന്നു കേട്ടു. ചിക്കന് ഗുനിയയോ ഡെങ്കിപ്പനിയോ മറ്റോ ആയിരിക്കുമോ.</b><br />
<br />
<br />
<b>'' ചേച്ചി കരയണ്ടാ. വരൂ, നമുക്ക് വെളിയില് ചെന്ന് സമാധാനമായി സംസാരിക്കാം '' ഇന്ദിരയുടെ കയ്യും പിടിച്ച് സാവിത്രി പുറത്തേക്കു നടന്നു.</b><br />
<br />
<br />
<b>'' ഇനി പറയൂ. എന്താ നമ്മുടെ അനൂന് ''.</b><br />
<br />
<br />
<b>ഇന്ദിര കരച്ചിലിന്റെ അകമ്പടിയോടെ വിവരമെല്ലാം പറഞ്ഞു. എങ്ങിനെ അവരെ ആശ്വസിപ്പിക്കണമെന്ന് അറിയില്ല. '' ചേച്ചി, തേവര് കൈവിടില്ല എന്ന് സമാധാനിക്കൂ. ഒക്കെ ശരിയാവും '' ആശ്വാസവാക്കുകള് പറഞ്ഞുവെങ്കിലും ഈ വിഷയത്തില് നിന്ന് ചേച്ചിയുടെ മനസ്സ് മാറ്റണം. </b><br />
<br />
<b><br />'' ഇന്നലെ സന്ധ്യ മയങ്ങിയ ശേഷം ഒരു മോട്ടോര് സൈക്കിള് കടക്കുന്നതു കണ്ടു. അനൂപിന്റെ കൂട്ടുകാര് ആരെങ്കിലുമാണെന്നാണ് ഞാന് കരുതിയത് '' സാവിത്രി പറഞ്ഞു.</b><br />
<br />
<b><br />'' ഗോപാലകൃഷ്ണന് സാറും അനൂന്റെ കൂട്ടുകാരനും ആ സമയത്ത് എത്തിയില്ലെങ്കില് ഞങ്ങള് നാലാളും ഇപ്പൊ മരിച്ചു കിടക്കുന്നുണ്ടാവും '' ഇന്ദിര കണ്ണു തുടച്ചു.</b><br />
<br />
<br />
<b>'' എന്നാലും എന്റെ ചേച്ചി, ഇങ്ങിനത്തെ ബുദ്ധിമോശം തോന്ന്യേലോ. പോവുന്നോര്ക്ക് പോവാം. ഇരിക്കുന്നോര്ക്ക് ബാക്കീള്ള കാലം ദുഃഖം മാത്രം '' സാവിത്രി തുടര്ന്നു '' എന്റെ അച്ഛന് അന്നു ചെയ്ത കടുംകൈ ഇന്നും മനസ്സില് നിന്ന് വിട്ടു മാറീട്ടില്ല ''.</b><br />
<br />
<b><br />കുറെ നേരത്തേക്ക് രണ്ടാളും ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല. എന്തു വേണമെന്ന് അറിയാതെ ഇന്ദിരയും എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത് എന്നോര്ത്ത് സാവിത്രിയും നിന്നു.</b><br />
<br />
<b><br />'' ചേച്ചി പരിഭ്രമിക്കാതിരിക്കൂ. ഞാന് വാരിയത്തു ചെന്നതും അങ്ങോട്ട് വരാം. എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാന് പറ്റുമോന്ന് നോക്കട്ടെ ''.</b><br />
<br />
<br />
<b>പറഞ്ഞതുപോലെ സാവിത്രി അനൂപിനെ കാണാനെത്തി. കട്ടിലില് അവനോട് ചേര്ന്നിരുന്ന് അവള് </b><b>അവന്റെ മുടിയിലൂടെ വിരലോടിച്ചു.</b><br />
<b><br /><br />'' നീ ഒട്ടും വിഷമിക്കണ്ടാ. നിന്റെ റിപ്പോര്ട്ടുകളുംകൊണ്ട് മേമ ഇന്നന്നെ ഒരാളെ കാണാന് പോണുണ്ട്. ചിലപ്പൊ അയാള് എന്തെങ്കിലും ചെയ്തു തരും ''. എല്ലാ റിപ്പോര്ട്ടുകളുമായിട്ടാണ് സാവിത്രി തിരിച്ചു പോയത്.</b><br />
<br />
<br />
<b>'' റിട്ടേണ് ടിക്കറ്റു കൂടി ഓക്കെ ആക്കിയിട്ടാണ് സമസ്ത ജീവജാലങ്ങളും ഭൂമിയിലെത്തുന്നത്, അതിനാല് മരണത്തെ ഭയപ്പെടുകയോ അതില് ദുഖിക്കുകയോ ചെയ്യേണ്ട ആവശ്യമില്ല '' ഒന്നുനിര്ത്തി എല്ലാവരേയും നോക്കിയ ശേഷം ഗോപാലകൃഷ്ണന് നായര് തുടര്ന്നു '' ആര്ക്കു വേണമെങ്കിലും ഇത്തരത്തിലുള്ള വേദാന്തം പറയാനാവും. പക്ഷെ അതെല്ലാം വെറും വാക്കുകള് മാത്രമാണ്. വേര്പാടിന്റെ വേദന എന്താണ്</b><b> എന്നത് അവനവനെ ബാധിക്കുമ്പോഴേ അറിയൂ ''. </b><br />
<b><br /><br />അനൂപിന്റെ രോഗവിവരം അറിയിക്കാനും ചികിത്സയ്ക്ക് വേണ്ടുന്ന സഹായം നല്കാനുള്ള മാര്ഗ്ഗങ്ങള് ആരായുന്നതിന്നും വേണ്ടി തന്റെ വീട്ടില്വെച്ചു കൂടിയ യോഗത്തില് അയാള് സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു. കേള്വിക്കാറായി അനൂപിന്റെ ഏതാനും സുഹൃത്തുക്കളെ ക്കൂടാതെ കെ.എസ്. മേനോന് മാത്രമേയുള്ളു.ശിവശങ്കരമേനോനേയും വിളിച്ചിരുന്നു. ബിസിനസ്സ് സംബന്ധമായ കാര്യങ്ങള്ക്കായി അദ്ദേഹം അപ്പോള് ബാംഗ്ലൂരിലേക്ക് പോയിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. അനൂപിന്റെ രോഗത്തിന്റെ ഗൌരവം വിവരിക്കാന് തുടങ്ങുമ്പോഴേക്കും അനിരുദ്ധനും രാധികയും എത്തി.</b><br />
<br />
<b><br />'' അച്ഛന് വിളിച്ചിരുന്നു. ഇവിടെ വന്ന് വിവരങ്ങളെല്ലാം അറിയാന് ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് '' രാധിക പറഞ്ഞു '' തിരിച്ചെത്തിയതും അച്ഛന് വന്ന് കാണും ''.</b><br />
<br />
<b><br />ഡോക്ടര് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങല്ലാം ഗോപാലകൃഷ്ണന് വിവരിച്ചു. കരള്മാറ്റ ശസ്ത്രക്രിയ കൂടാതെ പറ്റില്ല. അതിന്ന് ധാരാളം പണച്ചിലവുണ്ട്. അനൂപിന്റെ കുടുംബത്തിന്ന് താങ്ങാനാവുന്ന ഒന്നല്ല അത്. അവരെ സഹായിക്കാന് ബന്ധുക്കളാരുമില്ല. പോരാത്തതിന്ന് അവന്റെ </b><b>അച്ഛന് സ്വന്തം കാര്യങ്ങള് നോക്കാന് കൂടി കഴിയാത്ത രോഗിയാണ്. അനുജത്തിയുടെ പഠിപ്പ് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. പഠിപ്പോ ലോകപരിചയമോ ഇല്ലാത്ത വെറുമൊരു വീട്ടമ്മയാണ് അവന്റെ അമ്മ. ഈ പ്രതിസന്ധി തരണം ചെയ്യാനുള്ള വഴി കാണാതെ അവര് കൂട്ടആത്മഹത്യക്ക് ഒരുങ്ങിയതാണ്. തക്ക സമയത്ത് ഞങ്ങള് അവിടെ എത്തിയതുകൊണ്ട് ആ ദുരന്തം തടയാനായി. എല്ലാവരും ശ്രദ്ധയോടെ കേള്ക്കുകയാണ്.</b><br />
<br />
<br />
<b> '' ഇനി പറയൂ, നമുക്ക് എന്തു ചെയ്യാനാവും '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് മറ്റുള്ളവര്ക്കു മുമ്പില് ഒരു ചോദ്യമെറിഞ്ഞു.</b><br />
<br />
<b></b><br />
<b></b><br />
<b><br />'' എന്റെ കയ്യില് ഒരു ലക്ഷത്തോളം രൂപയുണ്ട്. അത് ഞാന് തരാം '' ആദ്യം സഹായ ഹസ്തം നീട്ടിയത് പ്രദീപാണ്.</b><br />
<br />
<br />
<b>'' എന്റെ മോട്ടോര് സൈക്കിള് വിറ്റു കിട്ടുന്ന പണം ഞാന് തരാം '' റഷീദ് പറഞ്ഞു.</b><br />
<b><br /><br />'' എന്നിട്ട് പണിക്കു പോവാനോ '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് അവനോട് ചോദിച്ചു.</b><br />
<br />
<b><br />'' വേറൊന്ന് ഞാന് ലോണില് വാങ്ങും ''.</b><br />
<br />
<br />
<b>'' ഇത്തരത്തിലുള്ള പ്രതികരണമല്ല നമുക്കാവശ്യം '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് നായര് പറഞ്ഞു '' അനൂപിനോട് ഇവര്ക്കുള്ള സ്നേഹത്തിനേയോ, ഇവരുടെ ത്യാഗ സന്നദ്ധതയേയോ താഴ്ത്തി കാണാതെ തന്നെ പറയട്ടെ. അനൂപിന്റെ ചികിത്സയ്ക്ക് വേണ്ട പണം ഏതാനും ആളുകള് ചേര്ന്ന് എടുക്കുകയല്ല മറിച്ച് ഈ നാട്ടിലെ ഉദാരമതികളായ ആളുകളില് നിന്ന് സംഭരിക്കുകയാണ് വേണ്ടത്. അഞ്ചോ, പത്തോ, അമ്പതോ, നൂറോ, അഞ്ഞൂറോ, ആയിരമോ എന്തു നല്കിയാലും അതിന്ന് പുറകില് ആ പണം നല്കുന്നവരുടെ പ്രാര്ത്ഥന കൂടി അവനു വേണ്ടി ഉണ്ടാവും. അത് ചില്ലറ കാര്യമല്ല ''. അത് ശരിയാണെന്ന് എല്ലാവര്ക്കും തോന്നി.</b><br />
<br />
<b><br />'' പണം ഉണ്ടാക്കിയാല് മാത്രം പോരാ. അനൂപിന്റെ ഓപ്പറേഷന്ന് ആള്സഹായവും വേണം. അതിന്ന് നല്ലൊരു ടീം ഉണ്ടാവണം ''.</b><br />
<br />
<br />
<b>'' നമ്മളൊക്കെ പോരേ സാറേ ''.റഷീദ് ചോദിച്ചു.</b><br />
<br />
<br />
<b>'' പോരാഞ്ഞിട്ടല്ല. എങ്കിലും കുറച്ചുകൂടി വിപുലമായിക്കോട്ടേ. പഞ്ചായത്ത് പ്രസിഡണ്ടിനേയും അനൂപ് പഠിച്ച സ്കൂളിലെ ഹെഡ്മാസ്റ്ററേയും ചേര്ക്കണം. നല്ലൊരു രക്ഷാധികാരി വേണം. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേരു കേട്ടാല് </b><b>തന്നെ അഞ്ചു രൂപ തരാന് ഉദ്ദേശിച്ച ആള് അമ്പതു രൂപ തരുന്ന വിധം പേരുള്ള ഒരാള് ''.</b><br />
<b><br /><br />'' ആരേയെങ്കിലും സാര് ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടുണ്ടോ '' പ്രദീപ് ചോദിച്ചു.</b><br />
<br />
<br />
<b>'' ഉണ്ട്. പക്ഷെ അദ്ദേഹം ഇവിടെയില്ല ''.</b><br />
<br />
<br />
<b>'' എന്നാലും അറിഞ്ഞോട്ടെ ''.</b><br />
<br />
<br />
<b>'' ശിവശങ്കരമേനോനെയാണ് ഞാന് മനസ്സില് കരുതിയത്. പക്ഷെ അദ്ദേഹം ഇല്ലാതെ തീരുമാനിക്കാന് പാടില്ലല്ലോ ''.</b><br />
<br />
<b><br />'' അത് സാരൂല്യാ. ഞാന് അച്ഛനോട് പറഞ്ഞോളാം '' രാധിക പറഞ്ഞതോടെ ആ പ്രശ്നം തീര്ന്നു.</b><br />
<br />
<br />
<b>'' എന്റെ ഭാര്യയുടെ കുടുംബക്കാരുടെ വക ഒരു ട്രസ്റ്റുണ്ട് '' കെ.എസ്.മേനോന് പറഞ്ഞു '' ജീവകാരുണ്യ പ്രവര്ത്തനങ്ങള്ക്ക് കൊല്ലംതോറും വലിയൊരു തുക ട്രസ്റ്റില് നിന്ന് കൊടുക്കാറുണ്ട്. ഞാന് മകനോടു പറഞ്ഞ് മാക്സിമം വാങ്ങിത്തരാം ''. എല്ലാവരും കയ്യടിച്ചു.</b><br />
<br />
<br />
<b>'' ആദ്യത്തെ സംഭാവന എന്റെ വക '' പതിനായിരത്തിയൊന്ന് രൂപയുടെ ചെക്ക് നല്കിക്കൊണ്ട് രാധിക പറഞ്ഞു '' ഇനി അച്ഛന് വേണ്ടത് ചെയ്തോളും ''.</b><br />
<br />
<b></b><br />
<b><br />'' അച്ഛന് വന്നിട്ട് അടുത്ത മീറ്റിങ്ങ് കൂടാമെന്ന് പറയൂ '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് ഓര്മ്മിപ്പിച്ചു. വൈകുന്നേരം അയാള്ക്ക് ശിവശങ്കരമേനോന്റെ ഫോണ് വന്നു.</b><br />
<br />
<br />
<b>'' പൊതുവെ ഞങ്ങള് ബിസിനസ്സുകാര് പണപ്പിരിവിന്ന് ഇറങ്ങുന്ന പതിവില്ല. എപ്പോഴെങ്കിലും വല്ലതും ചോദിച്ച് ആരെങ്കിലും വന്നാല് കൊടുക്കും. '' അയാള് പറഞ്ഞു '' പക്ഷെ, ഇത് എന്റെ മകള് ഏറ്റതല്ലേ. അതോണ്ട് ഞാന് ഒഴിവ് പറയുന്നില്ല. പക്ഷെ എനിക്ക് തിരക്കുള്ളപ്പോള് എന്നെ ഒഴിവാക്കണം ''.</b><br />
<br />
<br />
<b>ഗോപാലകൃഷ്ണന് ചിരിച്ചു, മനസ്സു നിറഞ്ഞ ചിരി.</b></div>
keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-40064301799778289012013-01-01T19:36:00.003-08:002013-01-01T19:36:27.164-08:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 60.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<b>ആശങ്കകള് മുഴുവനും വിട്ടകന്നിട്ടില്ല. എങ്കിലും ആശ്വാസത്തിന്റെ കുളിര്മഴയേറ്റത്തോടെ അനൂപിന്റെ കുടുംബത്തില് പ്രതീക്ഷയുടെ പുത്തന് നാമ്പുകള് കിളുര്ക്കാന് തുടങ്ങി. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>തളത്തില് കത്തിച്ചുവെച്ച നിലവിളക്ക് അണഞ്ഞിട്ടില്ല. അതിന്റെ വെളിച്ചം കിടപ്പുമുറിയിലേക്ക്ഒഴുകി വരുന്നുണ്ട്. രാമകൃഷ്ണന് അനൂപിനോടൊപ്പം കട്ടിലില് കിടപ്പാണ്. നിലത്തു വിരിച്ച പുല്ലുപായയില് രമയെ ചേര്ത്തു പിടിച്ചു കിടന്നുകൊണ്ട് ഇന്ദിര ചിന്തകളില് മുഴുകി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>എല്ലാവരും ആഹാരം കഴിച്ചു എന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തിയതിന്നു ശേഷമാണ് ഗോപാലകൃഷ്ണന് നായരും പ്രദീപും പോയത്. ''പണത്തിനൊക്കെ ഞാന് വഴി കണ്ടിട്ടുണ്ട് ''എന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞതോടെ പകുതി സമാധാനമായി. അല്ലെങ്കിലെന്താ ചെയ്യുക? ചികിത്സിക്കാന് കഴിയാതെ അനൂപ് കടന്നു പോകും. എത്ര നല്ല ആളാണ് അദ്ദേഹം. എന്റെ പെങ്ങളാണ് എന്നു പറഞ്ഞ് ചേര്ത്തുപിടിച്ചപ്പോള് കണ്ണുകളോടൊപ്പം മനസ്സും തണു</b><b>ത്തു. <br /><br />'' നോക്കൂ, എന്തൊരു സ്നേഹമുള്ള കൂട്ടക്കാരാ അവര് '' ഇന്ദിര ഭര്ത്താവിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഞാനും അതു തന്ന്യാ ആലോചിച്ചോണ്ടിരിക്കുന്നത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഇപ്പഴാ എനിക്ക് ഒരു കാര്യം ഓര്മ്മ വരുന്നത് '' രാമകൃഷ്ണന് മൌനത്തിന്ന് വിരാമമിടുകയാണ്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്താ കാര്യം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' മുമ്പൊരിക്കല് ഞാന് ഒരു സ്വപ്നം കണ്ട കാര്യം പറഞ്ഞത് ഓര്മ്മയുണ്ടോ. നമ്മുടെ അനു വെള്ളത്തില് മുങ്ങിത്താഴുമ്പോള് രണ്ടു വയസ്സന്മാര് ചേര്ന്ന് അവനെ രക്ഷപ്പെടുത്തിയത്. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>അന്നെന്ന്യാണ് ഇദ്ദേഹവും കൂട്ടുകാരനും കൂടി എന്നെ കാണാന് വന്നത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ദൈവം സ്വപ്നത്തില് കൂടി ഓരോന്ന് കാണിച്ചു തന്നതാവും ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നമുക്ക് ഒരു കാര്യം ചെയ്യാ '' രാമകൃഷ്ണന് ചോദിച്ചു '' ഈ വീടങ്ങിട്ട് കൊടുക്ക്വാ. കിട്ടുന്ന പണം ആ സാറിന്റെ കയ്യില് ഏല്പ്പിക്കാം. പോരാത്തതിനല്ലേ അവര് ബുദ്ധിമൂട്ടണ്ടൂ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അതു ശര്യാണ്. നമ്മളുടെ കുട്ടിക്കുവേണ്ടി നമ്മളൊന്നും ചെയ്തില്ല എന്ന് തോന്നണ്ടല്ലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' പിന്നെ എവിടേയാ താമസിക്ക്യാ '' അനൂപ് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഏട്ടന് അത് ആലോചിച്ച് ബേജാറാവണ്ടാ. വാടകയ്ക്ക് വീട് കിട്ടില്ലേ. തല്ക്കാലം അങ്ങിനെ കഴിയ്യാ. കാശുണ്ടാവുമ്പോള് നമുക്ക് വീടൊക്കെ ഉണ്ടാക്കാലോ ''രമയും ചര്ച്ചയില് പങ്കുചേര്ന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഗോപാലകൃഷ്ണന് സാറ് വിചാരിച്ചാല് കുറച്ചെന്തെങ്കിലും പൈസ എടുക്കാന് പറ്റും. മറ്റേ ആള്ക്ക് അത്ര കഴിവെടം ഇല്ലാന്നാ എനിക്ക് തോന്നുണത് '' ഇന്ദിര മനസ്സില് തോന്നിയത് അറിയിച്ചു.</b><b></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അമ്മയ്ക്ക് അറിയാഞ്ഞിട്ടാണ് '' അനൂപ് പറഞ്ഞു '' മേനോന് അങ്കിള് കോടീശ്വരനാണെന്ന് അമ്മൂമ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. വീട്ടുകാരോട് പിണങ്ങി ഇങ്ങോട്ട് പോന്നതാണത്രേ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അങ്ങിനെയാണെച്ചാല് മൂപ്പരും എന്തെങ്കിലും തരും ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അമ്മ ഇങ്ങനെ മനക്കണക്കും കൂട്ടിക്കോണ്ടിരിക്കണ്ടാ. ഒക്കെ ശരിയാവും എന്ന് സമാധാനിച്ച് കിടക്കൂ '' രമ അമ്മയെ ഒന്നുകൂടി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' വിവേക് വിളിച്ചിട്ട് അവന്റെ കരള് തരാന്ന് പറഞ്ഞു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അങ്ങിനെയൊന്നും പാടില്ല. കുട്ടീം കുടുംബൂം ഉള്ള ആളാണ്. പത്തു ദിവസം അയാള് കിടപ്പിലായാല് അവരുടെ സ്ഥിതിയെന്താവും '' ഇന്ദിര ആ നിര്ദ്ദേശം തള്ളിക്കളഞ്ഞു</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b> '' എന്റെ കുട്ടിക്ക് അമ്മ തര്വോലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എന്താ ഇങ്ങിനെ പറയിണത്. വീട് നോക്കാനുള്ള ആളാണ്. കിടക്കുന്നോരെ ശുശ്രൂഷിക്കും വേണം. അപ്പൊ എങ്ങിന്യാ ശരിയാവ്വാ '' രാമകൃഷ്ണന് ഇടപെട്ടു '' മുടക്കാച്ചരക്കായിട്ട് ഞാനൊരാള് ഇവിടെ കിടക്കിണില്യേ. ഞാന് കൊടുത്തോളാം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b> '' അച്ഛന് വയസ്സായി. പോരാത്തതിന്ന് ദേഹത്തിന് സുഖൂല്യാത്ത ആളും. ഞാന് കൊടുത്തോളാം എന്റെ ഏട്ടന് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അങ്ങിനെ തീരുമാനിക്കാന് വരട്ടെ '' അനൂപ് തടഞ്ഞു '' എന്റെ ശരീരത്തിന് യോജിച്ചതേ പറ്റൂ. ആദ്യം അത് ഏതാന്ന് അറിയട്ടെ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഇനിയിപ്പൊ അത് കിട്ടാതെ വര്വോ '' ഇന്ദിരയ്ക്ക് ആധിയായി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അമ്മ പേടിക്കണ്ടാ. എല്ലാം ശരിയാവും '' അനൂപ് അമ്മയെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' സൂര്യനേം ചന്ദ്രനേം ഗ്രഹണം ബാധിക്കാറില്ലേ. അതുപോലെയാണ് മനുഷ്യര്ക്ക് കഷ്ടകാലം വരുണത് '' രാമകൃഷ്ണനും ഭാര്യക്ക് ആശ്വാസം പകര്ന്നു '' കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാല് വന്നത് വന്നതു പോലെ പോവും. ഗ്രഹണം കഴിഞ്ഞാല് നേരത്തെ ഉള്ളതിലും വെച്ച് പ്രഭ ഉണ്ടാവില്ലേ. അതുപോലെ നല്ലകാലം കേറി വരും. ഇപ്പൊ കുട്ടി പറഞ്ഞതുപോലെ ഒക്കെ ശരിയാവും എന്നു വിചാരിച്ചു കിടന്നോളൂ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എനിക്കൊന്നും അറിയില്ലാന്റെ ഈശ്വരന്മാരേ. എന്റെ കുട്ടിക്ക് ഒരാപത്തും വരുത്തരുതേ. അവനെ കണ്ടുംകൊണ്ടു വേണം എന്റെ കണ്ണടയാന് '' ഇന്ദിര വിമ്മിക്കരഞ്ഞു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അവന് ഒന്നും വരില്ലാന്നേ. സമാധാനായിട്ട് കിടന്നോളൂ '' ഭര്ത്താവ് നല്കിയ ആ ഉറപ്പും വിശ്വസിച്ച് ഇന്ദിര കിടന്നു. കുളക്കരയിലെ ആല്മരക്കൊമ്പില് നിന്ന് കൂമന്റെ കൂവല് ഉയര്ന്നു. പ്രത്യാശയുടെ പ്രതീകമെന്ന മട്ടില് നിലവിളക്കിന്റെ പ്രകാശരേണുക്കള് ഇരുട്ടിനെ വകഞ്ഞു മാറ്റി വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>കല്യാണവീട്ടില് ഇരിക്കുമ്പോഴും റഷീദിന്റെ മനസ്സ് മുഴുവന് അനൂപിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകളായിരുന്നു.എന്തൊരു ദുര്യോഗമാണ് അവന്റെ കുടുംബത്തിന്റേത്. ദാരിദ്ര്യത്തില് നിന്ന് ഒരുവിധം കരകയറി വരാന് തുടങ്ങിയതേയുള്ളു. അപ്പോഴേക്കും ഇതാ വേറൊരു പരീക്ഷണം. അവര്ക്ക് ഇത് മറി കടക്കാനാവുമോ. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നീയെന്താ ഒരു മൂഡൌട്ട് മാതിരി ഇരിക്കുന്നത് '' നോക്കിയപ്പോള് വധുവിന്റെ ആങ്ങളയാണ്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഏയ്, ഒന്നൂല്യാ. വര്ക്കിന്റെ കാര്യം ആലോചിച്ചിരുന്നതാ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഈ നേരത്തോ '' അയാള് അകത്തേക്കു പോയി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ഈ മാസം സെയില്സ് മെച്ചപ്പെടുമെന്ന് തോന്നുന്നു. സെക്കണ്ടറി സെയില്സ് കൂടിയിട്ടുണ്ട്. വീണ്ടും ക്ലിനിക്കുകളില് പേഷ്യന്റ്സിന്റെ തിരക്കായി. ഇങ്ങിനെ പോയാല് ടാര്ജെറ്റ് അച്ചീവ് ചെയ്യാനാവും . </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>പോക്കറ്റിലിരുന്ന മൊബൈല് ഒന്നു വിറച്ചു. വൈകീട്ട് ഡോക്ടറുടെ ക്യാബിനില് കയറുമ്പോള് സൈലന്റ് മോഡിലിട്ടതാണ്. പിന്നീടത് മാറ്റാന് വിട്ടുപോയി. അനൂപിന്റെ വാര്ത്ത അറിഞ്ഞതിന്നുശേഷം ഒന്നിനും തോന്നിയില്ല എന്നതാണ് വാസ്തവം. പോക്കറ്റില് നിന്ന് മൊബൈല് എടുത്തു നോക്കി. അയാള് തന്നെ. എത്രാമത്തെ തവണയാണ് ഇന്ന് വിളിക്കുന്നത്. രാത്രി പത്തുമണി ആവാറായിരിക്കുന്നു. ഈ നേരത്ത് വിളിച്ചതില് റഷീദിന്ന് വിരോധം തോന്നി. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>സെയില്സ് കുറഞ്ഞപ്പോള് വേറെ ഏതെങ്കിലും കമ്പിനിയിലേക്ക് മാറിയാലോ എന്നു തോന്നി. നല്ല ഏതെങ്കിലും കമ്പിനിയുടെ സ്പെഷാലിറ്റി ഡിവിഷനാണ് ആഗ്രഹിച്ചത്. ആ മോഹം കൂട്ടുകാരനോട് പറഞ്ഞപ്പോള് അവന് ഒരു ലോഞ്ചിങ്ങ് കമ്പിനിയുടെ ആര്. എം ന്റെ നമ്പര് പറഞ്ഞുതന്നു. അതിലേക്ക് വിളിച്ചതാണ് പൊല്ലാപ്പായത്. '' നിങ്ങള്ക്ക് ഈ മാസം എത്ര സെയില് ഉണ്ടാക്കാന് കഴിയും. അടുത്ത മാസം എത്ര ശതമാനം കൂട്ടാനാവും '' എന്നിങ്ങനെയുള്ള അന്വേഷണമാണ് പിന്നീട് ഓരോ തവണ വിളിക്കുമ്പോഴും. പിടിച്ചതിലും വെച്ച് വലുതാണ് പോട്ടില് കിടക്കുന്നത് എന്ന ചൊല്ലുപോലെയായി കാര്യങ്ങള്. ജോലിക്ക് ചേരുന്നതിന്നു മുമ്പ് ഇങ്ങിനെയാണെങ്കില് ചേര്ന്നാല് എന്തായിരിക്കും ?</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എന്താ സാര് '' ചെറിയൊരു മുഷിവോടെയാണ് ചോദിച്ചത്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നിങ്ങള് വ്യക്തമായി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ലോഞ്ചിങ്ങ് കമ്പിനിയല്ലേ. ഡോക്ടര്മാരെ പല പ്രാവശ്യം കണ്ടു പറഞ്ഞാലേ അവര് എഴുതാന് തുടങ്ങൂ. പോരാത്തതിന്ന് ഡയബറ്റിക്ക് കാര്ഡിയാക്ക് പ്രോഡക്റ്റ്സും. അത്ര പെട്ടെന്നൊന്നും ആരും എഴുതില്ല ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അങ്ങിനെ പറഞ്ഞാല് പറ്റില്ല. എപ്പോഴും കാര്യങ്ങള് ക്ലിയറായിരിക്കണം. ഇനി തന്റെ ഐഡിയ പറയ് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്താ സാര് ഞാന് പറയേണ്ടത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഞാന് ചോദിച്ചത് ഓര്മ്മയില്ലേ. ഈ മാസം നിങ്ങള്ക്ക് എത്ര സെയില് ചെയ്യാനാവും. അടുത്ത മാസം എത്ര. അതിനടുത്ത മാസം എന്ത്. അപ്പോള് ഒരു ക്വാര്ട്ടറിലെ ആയില്ലേ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' സാറിന്റെ ഐം എത്രയാണെന്ന് അറിഞ്ഞാലല്ലേ എനിക്ക് പറയാനാവൂ '' റഷീദ് വഴുതി മാറി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ശരി. ഞാന് പറയാം. ഈ മാസം ഒരു മുപ്പത് മുപ്പത്തഞ്ച് . അടുത്തതില് സെവന്റി ഫൈവ്, അതിന്റെ അടുത്തതില് വണ് ലാക്ക് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>കാലിന്റെ ചെറുവിരലില് നിന്നും തലയിലേക്ക് ദേഷ്യം ഇരച്ചു കയറുന്നതുപോലെ തോന്നി. ഇയാളെ ഇങ്ങിനെ വിട്ടാല് പറ്റില്ല. മേലാല് ആരേയും വിളിച്ച് ശല്യം ചെയ്യരുത്</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഉള്ളത് ഉള്ളതുപോലെ പറയാലോ, എന്നെക്കൊണ്ട് ഇതൊന്നും ആവില്ല '' റഷീദ് തുടര്ന്നു </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' പക്ഷെ സാറിന് പറ്റിയ ഒരാള് എന്റെ അറിവിലുണ്ട്. ആ കക്ഷി വിചാരിച്ചാല് ഇതും ഇതിനപ്പുറവും ചെയ്യാന് പറ്റും ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ആരാ ആള് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' പറഞ്ഞാല് സാറിനന്നെ ആളെ അറിയും. ഒന്ന് ഊഹിച്ചു നോക്കൂ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എനിക്ക് ഊഹിക്കാനൊന്നും നേരൂല്യാ. താന് തന്നെ പറയ് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഗോപിനാഥ് മുതുകാട് എന്നാ പുള്ളിടെ പേര് ''. കൂടുതല് എന്തെങ്കിലും കേള്ക്കുന്നതിന്നു മുമ്പ് അവന് ഫോണ് കട്ട് ചെയ്തു. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>അല്പ്പ സമയം കഴിഞ്ഞതും വീണ്ടുമൊരു കാള്. റഷീദ് ഫോണെടുത്തു. അയാളാണെങ്കില് നന്നായിട്ട് നാലെണ്ണം കൂടി പറയണം. പക്ഷെ വിളിച്ചത് കൂട്ടുകാരനാണ്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്താടാ നീ ആ ആര്.എമ്മിനോട് പറഞ്ഞത്. അയാള് നിന്നെ കുറിച്ച് എന്നോട് കുറെയധികം പരാതി പറഞ്ഞു ''. റഷീദ് നടന്നതെല്ലാം വിസ്തരിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അതാ സംഗതി അല്ലേ. അയാള് ആളൊരു ചേനയാണ്. വെറുതെ ചൊറിഞ്ഞും കൊണ്ടിരിക്കും. ഞാന് നിന്നോടത് പറയാന് വിട്ടുപോയതാ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' സാരൂല്യാ. ഞാന് നല്ലോണം പുളിവെള്ളം ഒഴിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇനി അയാളങ്ങിനെ ആരേയും ചൊറിയില്ല ''. രണ്ടുപേരും ചിരിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: lime;">എല്ലാവര്ക്കും</span><span style="color: red;"> ഹൃദയം നിറഞ്ഞ </span><span style="color: blue;">നവവത്സരാശംസകള് </span>.</b></span></div>
</div>
keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-11739161984715563302012-12-21T02:12:00.003-08:002012-12-21T02:12:51.243-08:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 59.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><b>'' ഹല്ലോ '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് മൊബൈല് റിങ്ങ് ചെയ്യുന്നത് കേട്ടതും എടുത്തു.</b><br /><br /><b>'' അങ്കിള് ഇപ്പോള് എവിടെയാണ് '' പ്രദീപിന്റെ സ്വരമാണ്.</b><br /><br /><b>'' കുതിരാനില്. കോഴിക്കോടു നിന്ന് തിരിച്ചെത്തിയപ്പോള് വീട്ടില് എന്നേയും കാത്ത് ഒരു കൂട്ടുകാരന് ഇരിക്കുന്നു. മൂപ്പര്ക്ക് മണ്ണൂത്തിയില് നിന്ന് കുറെ ചെടികള് വാങ്ങണം. അതിന് തുണ പോവാനായിട്ട് എന്നെ വിളിക്കാന് വന്നതാണ് '' അയാള് വിശദമായിത്തന്നെ മറുപടി പറഞ്ഞു '' ചെടികളൊക്കെ വാങ്ങി ഞങ്ങള് കാറില് തിരിച്ചു വരികയാണ്. എന്താ, വിശേഷമൊന്നുമില്ലല്ലോ ''.<br /><br />'' ഉണ്ട് അങ്കിള് '' പ്രദീപ് നടന്ന സംഭവങ്ങള് വിവരിച്ചു '' എനിക്കെന്തോ ഒരു പിശക് തോന്നുന്നു ''.<br /><br />ഗോപാലകൃഷ്ണനും പരിഭ്രമമായി. നിസ്സഹായാവസ്ഥയില് മനുഷ്യര് മരണത്തിലേക്ക് എടുത്തുചാടുക പതിവാണ്. അതിനെ സംബന്ധിച്ച വ്യക്തമായ സൂചനകള് അനൂപിന്റെ വാക്കുകളിലുണ്ട്. എന്തെങ്കിലും ഉടനെ ചെയ്തേ മതിയാവൂ. അല്പ്പം ഉദാസീനത കാണിച്ചാല് ആ കുടുംബം ഇല്ലാതാവും. അതിനുമുമ്പ് അവരെ ചെന്ന് ആശ്വസിപ്പിക്കണം, അവര്ക്ക് ആത്മവിശ്വാസം പകരണം. പറ്റുമെങ്കില് ഇന്നുതന്നെ.<br /><br />'' പ്രദീപേ. ഞാന് എത്തിയതും നമുക്ക് അനൂപിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോണം. വീട്ടില് ചെന്ന് എന്റെ ബൈക്ക് എടുക്കാനുള്ള നേരം മാത്രേ വേണ്ടൂ ''.<br /><br />'' അതു വേണ്ടാ അങ്കിള്. ഒട്ടും സമയം കളയണ്ടാ. നമുക്ക് എന്റെ ബൈക്കില് പോവാം. ടൌണ് ബസ്സ് സ്റ്റാന്ഡിന്റെ മുമ്പില് ഞാന് കാത്തു നില്ക്കാം ''. ഗോപാലകൃഷ്ണന് സമ്മതിച്ചു.<br /><br />പ്രദീപ് റഷീദിനെ വിളിച്ചു.<br /><br />'' എനിക്ക് അത്യാവശ്യമായി ഒരു സ്ഥലം വരെ പോവാനുണ്ട്. നമുക്ക് നാളെ കാണാം '' അവന് പറഞ്ഞു. വിവേകിനോട് യാത്രപോലും പറയാതെ അവന് ബൈക്ക് വിട്ടു.<br /><br />മംഗളം ടവറിലേക്കുള്ള കവാടമൊഴിച്ച് റോഡിന്റെ ഒരുവശം മുഴുവന് വഴിവാണിഭക്കാര് കയ്യടക്കിയിട്ടുണ്ട്. ബസ്സുകളും ഓട്ടോറിക്ഷകളും കാറുകളും ബൈക്കുകളും ഇട കലര്ന്ന് അണമുറിയാതെ ഒഴുകുകയാണ്. ജോലി കഴിഞ്ഞു മടങ്ങി പോവുന്നവരും ഷോപ്പിങ്ങിന് ഇറങ്ങിയവരും വഴിയാത്രക്കാരുമായി ഏതെല്ലാം തരം ജനങ്ങളാണ് കടന്നു പോകുന്നത്. മറ്റെപ്പോഴെങ്കിലുമാണെങ്കില് നേരം പോവാന് ഇതൊക്കെ നോക്കി നിന്നാല് മതി. പക്ഷെ ഇപ്പോള് ഓരോ സെക്കണ്ടും കടന്നു പോവുന്നത് മനസ്സില് തീ കോരി ചൊരിഞ്ഞു കൊണ്ടാണ്. ഗോപാലകൃഷ്ണനങ്കിള് വരാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. കാത്തു നില്ക്കാതെ പറ്റില്ല. വിവേക് പറഞ്ഞ വിവരം കേട്ട ഉടനെ തന്നെ അനൂപിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോവാമായിരുന്നു. വെറുതെ അങ്കിളിനെ വിളിക്കാന് തോന്നി.<br /><br />ഗോപാലകൃഷ്ണന് എത്തുമ്പോള് ഒരു മണിക്കൂര് കഴിഞ്ഞു. കാറില് നിന്ന് ഇറങ്ങിയതും അയാള് ബൈക്കില് കയറി.<br /><br />'' ഹൈവേ മഹാമോശം. കുണ്ടും കുഴിയും കാരണം വേഗത്തില് പോരാന് പറ്റില്ല. പോരാത്തതിന് കോട്ട മൈതാനത്ത് എത്തിയപ്പോഴൊരു ബ്ലോക്കും. അതാ ഇത്ര വൈകിയത് '' അയാള് പറഞ്ഞു '' വീടെത്താന് കുറച്ച് വൈകും എന്ന് കാറില്നിന്നന്നെ അമ്മിണിയെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു ''<br /><br />പ്രദീപ് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. തിരക്കിനിടയിലൂടെ ബൈക്ക് ഊളയിട്ട് പാഞ്ഞു. ടൌണ് ലിമിറ്റ് കഴിഞ്ഞതും വീണ്ടും വേഗത കൂടി. പ്രകാശം തൂവി നില്ക്കുന്ന വൈദ്യുത വിളക്കുകള്ക്ക് ചുറ്റും ചെറുപ്രാണികള് നൃത്തം ചെയ്യുന്നുണ്ട്.<br /><br />'' അങ്കിള്, കണ്ണില് പ്രാണി പെടാതെ സൂക്ഷിച്ചോളൂ '' പ്രദീപ് മുന്നറിയിപ്പ് നല്കി.<br /><br />'' അല്ല പ്രദീപേ, എന്തിനാ ആ വിദ്വാന് അനൂപിന്റെ വീട്ടില്ചെന്ന് വേണ്ടാത്തതൊക്കെ പറഞ്ഞ് അവരെ പേടിപ്പിച്ചത്. ഏഷണി പറയുന്ന തരത്തിലുള്ള ആളാണോ അവന് ''.<br /><br />'' ഏയ്, അങ്ങിനെയൊന്നുമില്ല. അവനാളൊരു അപ്പാവിയാണ്. പിന്നെ വിവരം പോരാ എന്ന ഒറ്റ കുഴപ്പം മാത്രമേയുള്ളു. ശരിക്കു പറഞ്ഞാല് ഉറുപ്പികയ്ക്ക് തൊണ്ണൂറ് പൈസ ഉള്ള ടൈപ്പ്. എന്റൊപ്പം പാരലല് കോളേജില് പഠിച്ചതാ അവന്. പഠിക്കാന് തീരെ മോശമായതോണ്ട് കോഴ്സ് മുഴുമിപ്പിച്ചില്ല. കല്യാണം കഴിച്ച് ഒരു കുട്ടിയും ആയി. വീട്ടിലാണെങ്കില് ഒന്നൂല്യാ. കാറുകളില് എല്.പി.ജി. കിറ്റ് പിടിപ്പിക്കുന്ന കമ്പിനിയില് കമ്മിഷന് ബേസിസില് പണി ഉണ്ടായിരുന്നു. ശമ്പളമൊന്നും കിട്ടാത്തതോണ്ട് അത് വിട്ടു. ഇപ്പോള് ഞാനൊരു സ്പെയര്പാര്ട്ട് കടയില് പണിയാക്കി കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. വലിയ വരുമാനമൊന്നും ഇല്ല. എങ്കിലും അതുകൊണ്ട് കഷ്ടിച്ചങ്ങിനെ കഴിയുന്നു ''.<br /><br />'' സാധു ദുഷ്ടന്റെ ഫലം ചെയ്യും എന്നു പറയുന്നത് വെറുതെയല്ല ''. <br /><br />തണുത്ത കാറ്റ് അവരെ തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു.<br /><br /><br />പാല്പ്പായസത്തിലേക്ക് കീടനാശിനി ഒഴിക്കുമ്പോള് ഇന്ദിര തേങ്ങി. രമയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാനാവുന്നില്ല. ജീവിച്ച് കൊതി തീരാത്ത കുട്ടി. അവളെ മരണത്തിലേക്ക് വലിച്ചിഴയ്ക്കുന്നത് ശരിയല്ലെന്നറിയാം. എന്തു ചെയ്യാം. പെണ്കുട്ടിയായി പോയില്ലേ. ഈ ലോകത്ത് എങ്ങിനെ അവളെ ഒറ്റയ്ക്കാക്കും. സംരക്ഷിക്കാന് ആളുകള് ഉള്ളപ്പോഴേ പെണ്കുട്ടികളുടെ കാര്യം കഷ്ടമാണ്. എന്തൊക്കെ ദ്രോഹങ്ങളാണ് അവര്ക്ക് ഈ ലോകത്ത് നേരിടാനുള്ളത്. ചോദിക്കാനും പറയാനും ആളില്ലെങ്കിലത്തെ അവസ്ഥ പറയാനുണ്ടോ.<br /><br />കീടനാശിനിയുടെ ചൂര് മുറിയിലാകെ പരന്നു. രാമകൃഷ്ണന് കിടന്നയിടത്തു നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു.<br /><br />'' ഒന്നിവിടെ വരൂ '' അയാള് അകത്തേക്കു നോക്കി വിളിച്ചു. ഇന്ദിര അയാളുടെ മുന്നിലെത്തി.</b><b></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എന്താ അവിടെ ചെയ്യുന്ന് ''.</b><b></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' പായസം കിണ്ണത്തില് വിളമ്പുന്നു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><b>'' തൃസന്ധ്യ കഴിഞ്ഞിട്ട് കഴിക്കാട്ടോ. പിന്നെ നിലവിളക്കില് നിറച്ച് എണ്ണയൊഴിച്ചു കനം കുറഞ്ഞ തിരിയിട്ട് കത്തിച്ചു വെച്ചോളൂ. മരിച്ചു കഴിഞ്ഞാല് തലയ്ക്കല് വിളക്കു കത്തിച്ചു വെക്കണം. അത് നമുക്കന്നെ ചെയ്യാം. ചത്ത് കിടക്ക്വാണച്ചാലും അതിന്റെ ചെതംപോലെ ആവട്ടെ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>രാമേട്ടന്റെ അവസാനത്തെ മോഹമല്ലേ. അതെങ്കിലും സാധിച്ചോട്ടെയെന്ന് ഇന്ദിര കരുതി. നിലവിളക്കില് എണ്ണയും തിരിയും ഇടാന് അവര് ചെന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഉമ്മറത്തെ വാതില് ചാരിയിരിക്കുന്നു. ആളും അനക്കവും കേള്ക്കാനും ഇല്ല '' ബൈക്കില് </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>നിന്നിറങ്ങി പരിസരം വീക്ഷിച്ചതും ഗോപാലകൃഷ്ണന് പറഞ്ഞു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />''അങ്കിള് ഉള്ളില് ലൈറ്റ് കാണുന്നുണ്ട്. ചിലപ്പോള് എല്ലാവരും സങ്കടപ്പെട്ട് കിടക്കുന്നുണ്ടാവും '' പ്രദീപ് മൊബൈലിലെ ടോര്ച്ച് തെളിച്ചു. ആ വെളിച്ചത്തില് ഇരുവരും മുറ്റത്തുകൂടെ നടന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />ബെല്ലടിച്ച് അല്പ്പം കഴിഞ്ഞാണ് വാതില് തുറന്നത്. ആഗതരെ കണ്ടതും ഇന്ദിര ഉച്ചത്തില് </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>കരഞ്ഞു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്താ ഈ കാട്ടുന്നത്. ആരെങ്കിലും കേട്ടാല് പേടിക്ക്വോലോ '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് ശാസിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഞങ്ങളുടെ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു. ഇനി ഞങ്ങള് ജീവിച്ചിരിക്കിണില്യാ '' കരച്ചില് ഒന്നുകൂടി ശക്തിയായി. വീടിനകത്തേക്ക് കയറിയതും കീടനാശിനിയുടെ കുത്തുന്ന മണം ഗോപാലകൃഷ്ണന് അനുഭവപ്പെട്ടു. അയാളൊന്ന് പതറി. ഇവര് വിഷം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞുവോ ?</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' പറ്റിച്ചു അല്ലേ '' അയാള് ചോദിച്ചു. ആരും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' കഴിച്ചിട്ട് എത്ര നേരമായി '' ഉദ്വേഗഭരിതമായിരുന്നു അടുത്ത ചോദ്യം.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഞങ്ങള്....ഞങ്ങള് കഴിക്കാന് പോണേള്ളൂ ''. ചുട്ടു പൊള്ളുന്ന ദേഹത്ത് പനിനീര് വര്ഷിച്ചതുപോലെ ആശ്വാസകരമായി ആ മറുപടി.</b><b></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /> '' എന്താ ഇതിന്റെ അര്ത്ഥം '' അല്പ്പം ദേഷ്യത്തിലാണ് ചോദ്യം '' മനുഷ്യ ജന്മത്തില് ബുദ്ധിമുട്ടുകളും പ്രയാസങ്ങളും ദുരന്തങ്ങളുമൊക്കെ നേരിടാനുണ്ടാവും. അതില് നിന്ന് ഒഴിവാകാന് വേണ്ടി ആത്മഹത്യ ചെയ്യുകയല്ല വേണ്ടത്. വരുന്നതുപോലെ കാണാം എന്ന ധൈര്യത്തില് ഇരിക്കണം ''</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഞങ്ങള്ക്ക് ആകെക്കൂടി ഒരു താങ്ങായിട്ടുള്ളത് ഈ മകനാണ്. അവനും കൂടി പോയാലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അതിന് നിങ്ങളുടെ മകന് എവിടേക്കും പോയിട്ടില്ലല്ലോ ''. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ചികിത്സിച്ച് മാറ്റാന് പറ്റാത്ത സൂക്കടാണ്, ഓപ്പറേഷന് വേണം, പത്തു മുപ്പത് ലക്ഷം ഉറുപ്പിക വേണ്ടി വരും, എന്നിട്ടും ഉറപ്പ് പറയാന് ആവില്ല എന്നൊക്കെ കേട്ടാല് എന്താ ചെയ്യാ. ഞങ്ങള് കൂട്ടിയാല് ഇത്ര വലിയ സംഖ്യ ഉണ്ടാക്കാനാവ്വോ '' വിതുമ്പി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഇന്ദിര അത്രയും പറഞ്ഞു തീര്ത്തു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അങ്ങിനെയുള്ള സമയത്ത് വേണ്ടപ്പെട്ടവര് ഉണ്ടാവും സഹായിക്കാനായിട്ട് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഞങ്ങള്ക്ക് ആരൂല്യാ സഹായിക്കാന് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />ഗോപാലകൃഷ്ണന് നായര് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അനൂപ് എന്നെ എങ്ങിനേയാ വിളിക്കാറ് എന്നറിയ്യോ '' അയാള് ചോദിച്ചു. ഇന്ദിര ആ മുഖത്തേക്കു നോക്കി മിഴിച്ചു നിന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><b>'' അങ്കിള്. അതായത് അമ്മാമന്. അപ്പോള് ഇന്ദിര എനിക്കാരാണ്. അനിയത്തി. ഇപ്പോള് മനസ്സിലായോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്റെ ഏട്ടാ '' എന്ന് വിളിച്ചുംകൊണ്ട് ഇന്ദിര അയാളുടെ കാല്ക്കല് വീണു. ഗോപാലകൃഷ്ണന് അവരെ പിടിച്ചെഴുന്നേല്പ്പിച്ച് ചേര്ത്തു നിര്ത്തി. രാമകൃഷ്ണന് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.<br /><br />'' അനൂപിന്റെ അമ്മാമനോ ഇന്ദിരയുടെ ആങ്ങളയോ അല്ല നിങ്ങള്. ഈശ്വരനാണ്. സാക്ഷാല് ഈശ്വരന് ''.<br /><br />'' രാമകൃഷ്ണന് വളരെ കാലം അമ്പലത്തില് പണി ചെയ്തതല്ലേ. എന്റെ രൂപത്തിലാണോ അതിനകത്തുള്ള വിഗ്രഹം ''. അല്ലെന്ന് അയാള് തലയാട്ടി.<br /><br />'' ജന്മംകൊണ്ടല്ലെങ്കിലും സ്നേഹവും അടുപ്പവുംകൊണ്ട് നമ്മളൊക്കെ ബന്ധുക്കളാണ്. എന്നും അതൊക്കെ ഉണ്ടാവും ചെയ്യും ''. രാമകൃഷ്ണന്റെ ചുമലില് അയാള് കൈ വെച്ചു. എല്ലാ കണ്ണുകളും ഈറനണിഞ്ഞു. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഞങ്ങള് രണ്ടാളുടെ വീട്ടുകാരും ഞങ്ങളെ തിരിഞ്ഞു നോക്കാറില്ല''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' വേണ്ടാ, അവര് നോക്കണ്ടാ. നിങ്ങള്ക്ക് ഞങ്ങളുണ്ട്. ഞങ്ങള് എന്നുവെച്ചാല് ഞാനും പ്രദീപും എന്നല്ല അര്ത്ഥം. അനൂപിനെ രക്ഷിക്കാന് ഒരുപാട് ആളുകളുണ്ട്. എല്ലാവരും കൂടി ആലോചിച്ച് വേണ്ടതൊക്കെ ചെയ്യും '' അയാള് ഉറപ്പു നല്കി '' നിങ്ങള് ഒന്നേ ചെയ്യണ്ടൂ. ദൈവത്തെ പ്രാര്ത്ഥിച്ച് സമാധാനമായി അടങ്ങി ഇരിക്കണം. നല്ലതേ വരൂ ''. പിന്നെ കാര്യങ്ങളെല്ലാം എളുപ്പമായിരുന്നു. എല്ലാവരും കണ്ണു തുടച്ചു. കഴിക്കാനായി വിഷം ചേര്ത്ത് വിളമ്പി വെച്ച പായസം പ്രദീപ് കൊണ്ടുപോയി പാടത്തേക്ക് കളഞ്ഞു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്താ രാത്രീലിക്ക് കഴിക്കാന് . ഞാന് പോയി വല്ലതും വാങ്ങീട്ടു വരണോ '' അവന് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഒന്നും വേണ്ടാ. അരിമാവുണ്ട്. ദോശ ചുടാം. കുറച്ച് ചായയും ഉണ്ടാക്കാം '' ഇന്ദിര പറഞ്ഞു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ശരി. ചായ ഉണ്ടാക്കൂ. അത് കുടിച്ചിട്ടേ ഞങ്ങള് പോണുള്ളൂ '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് കസേലയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. പ്രദീപ് അനൂപിന്റെ കയ്യും പിടിച്ച് കട്ടിലില് ഇരുന്നു.</b></div>
</div>
keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-66943850766478293352012-12-17T08:02:00.002-08:002012-12-17T08:02:28.727-08:00നോവല് - അദ്ദ്യായം - 58.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<b>പൊടുന്നനെ അനൂപിന്റെ വീട് മരണം നടന്ന വീടിന്റെ മട്ടിലായി. പ്രതീക്ഷയുടെ ഏക നൈത്തിരി അണയാനൊരുങ്ങുകയാണ്. മുന്നില് കൂരിരുള് മാത്രം. ഇന്ദിരയുടെ മനസ്സ് മകനെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകളില് മുഴുകി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ലാളിച്ചു വളര്ത്തിയ മകനാണ്. മുതിര്ന്ന ശേഷം അവന്റെ മോഹങ്ങള് പലതും സാക്ഷാത്ക്കരിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. അപ്പോഴേക്ക് കഷ്ടപ്പാടുകള് ആരംഭിച്ചു കഴിഞ്ഞു. അതെല്ലാം കണ്ടറിഞ്ഞ് ആവശ്യങ്ങളും ആഗ്രഹങ്ങളും മനസ്സില് ഒതുക്കിവെച്ച് അവന് നടന്നു. അവന്റെ പ്രായത്തിലുള്ളവര്ക്ക് കാണാറുള്ള ദുശ്ശീലങ്ങളോ ആഡംബരങ്ങളോ അവനുണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്നിട്ടും പലപ്പോഴും അവനെ ശാസിച്ചിട്ടുണ്ട്. വീട്ടിലെ നിവൃത്തികേടുകൊണ്ടാണ് അതെന്ന് അവനറിയാം. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവന് ഒരിക്കലും പരിഭവിച്ചിട്ടുമില്ല.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>എന്തെല്ലാം സ്വപ്നങ്ങളാണ് മക്കളെക്കുറിച്ചു കണ്ടത്? മകന്റേയും മകളുടേയും കല്യാണങ്ങള് നടത്തി രണ്ടാളേയും ഓരോ കരയ്ക്ക് എത്തിക്കാമെന്ന് മോഹിച്ചു. എല്ലാം വെറുതെയായി. ചിലപ്പോള് നല്ലത് അനുഭവിക്കാനുള്ള യോഗമുണ്ടാവില്ല. ഈശ്വരന് പാവപ്പെട്ടവരെ വീണ്ടുംവീണ്ടും പരീക്ഷിക്കുകയാവും.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>മകന് നഷ്ടപ്പെടുന്നത് ചിന്തിക്കാനാവുന്നില്ല. ആകെയുള്ള അത്താണിയാണ് അവന്. ഒന്നും</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>സമ്പാദിച്ചു തരാനായിട്ടില്ലെങ്കിലും കണ്ണു നിറയെ കണ്ടുകൊണ്ട് ഇരിക്കാന് സാധിച്ചാല് മതിയായിരുന്നു. അച്ഛനും അമ്മയും മരിക്കുമ്പോള് ചിതയ്ക്ക് കൊള്ളി വെക്കേണ്ടവനാണ്. അവനെ എന്നെന്നേക്കുമായി വേര്പെട്ട് കഴിയാനാവില്ല. അവനോടൊപ്പം എല്ലാവരും ജീവിതം അവസാനിപ്പിച്ചാലോ? മനസ്സില് ആ ചിന്തവന്നതും ഇന്ദിര എഴുന്നേറ്റു</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' രാമേട്ടാ '' അവര് വിളിച്ചു. അയാള് തലയുയര്ത്തി നോക്കി.<br /><br />'' നമ്മുടെ അനുവിന്റെ കൂടെ നമുക്കും പോയാലോ '' അവര് പറഞ്ഞു '' അവന് പോയിട്ട് നമ്മള് എന്തിനാ ഇരിക്കുന്നത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അപ്പോള് രമ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അവളെ ഒറ്റയ്ക്കാക്കിയിട്ട് പോയാല് പോയ ദിക്കിലും ഗതി കിട്ടില്ല. അവളും പോന്നോട്ടെ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എനിക്ക് സന്തോഷേ ഉള്ളു. വയ്യാണ്ടെ കിടക്കുമ്പോള് തോന്നിയതാണ് എന്തെങ്കിലും ചെയ്ത് ജീവിതം അവസാനിപ്പിക്കണമെന്ന്. അന്ന് ശരീരത്തിനും വയ്യ, നിങ്ങളെ ഓര്ത്ത് ചെയ്യാനും ആയില്ല. ഇനിയൊരു ദുഃഖം സഹിക്കാന് എനിക്കും വയ്യ ''.</b><b></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' കുഞ്ഞാലിടെ പാടത്ത് അടിക്കാന് കൊണ്ടു വന്ന മരുന്ന് കുറ്റി കേടുവന്നതോണ്ട് നമ്മടെ തൊഴുത്തില് വെച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇന്നു രാത്രി നമുക്ക് അതങ്ങട്ട് കഴിക്കാം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്തിനാ അമ്മേ മഹാപാപം ചെയ്യുന്നത്. ഈശ്വരകോപം ഉണ്ടാവില്ലേ '' അനൂപ് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഈശ്വരന് വെച്ചിരിക്കുന്നു. അത്ര നല്ല ഈശ്വരനാണെങ്കില് നമുക്ക് ദുഃഖങ്ങള് മാത്രം തര്വോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്റെ രമടെ കാര്യം ആലോചിക്കുമ്പോള് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അതിന് അവളെ വിട്ടിട്ട് പോണില്ലല്ലോ '' ഇന്ദിര പറഞ്ഞു '' രാത്രിക്ക് പാല്പ്പായസം ഉണ്ടാക്കി അതില് മരുന്നൊഴിച്ച് നമ്മള് കഴിക്കും. കയ്പ്പ് തോന്നി ഛര്ദ്ദിച്ചിട്ട് ആരെങ്കിലും ബാക്കി വരണ്ടാ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
******************************</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>കടയിലെത്തി കഴിഞ്ഞിട്ടും വിവേകിന്റെ വിഷമം മാറിയില്ല. അനൂപിന്റെ അച്ഛന്റേയും അമ്മയുടേയും കരച്ചില് മനസ്സിനെ ആകെ ഉലച്ചിരിക്കുന്നു. വെറുതെ അവരോട് കേട്ട വിവരങ്ങള് പറയാന് പോയി. അതുകൊണ്ട് അവരുടെ സങ്കടം കാണേണ്ടി വന്നു. ഒരു കണക്കിനു നോക്കിയാല് പറഞ്ഞത് നന്നായി. എപ്പോഴായാലും അവര് അതറിയും. നേരത്തെ ആയി എന്നല്ലേയുള്ളു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ഓപ്പറേഷനുള്ള കാശൊക്കെ എങ്ങിനെയെങ്കിലും ഉണ്ടാക്കി എന്നുതന്നെ വെക്കുക. അതുകൊണ്ടു മാത്രം ആയില്ലല്ലോ. അവനു പറ്റിയൊരു കരള് കിട്ടണ്ടേ. അതില്ലാതെ പണമുണ്ടായിട്ട് എന്താ കാര്യം. <br /><br />കൂടെയുള്ള കൂട്ടുകാര്ക്കൊക്കെ സ്വന്തമായി വല്ലതുമൊക്കെയുണ്ട്. അനൂപിന് എന്തെങ്കിലും കൊടുക്കാന് </b><b>അവര്ക്കൊക്കെ കഴിയും. ഒന്നുമില്ലാത്ത ഒരേയൊരാള് താന് മാത്രമേയുള്ളു. അവന്റെ ഈ അവസ്ഥയില് എന്തെങ്കിലും കൊടുക്കാന് കഴിയില്ലെങ്കില് കൂട്ടുകാരനെന്ന് പറയുന്നതില് അര്ത്ഥമില്ല. എന്തു ചെയ്യാന് കഴിയുമെന്ന് അവന് തല പുകഞ്ഞ് ആലോചിച്ചു. പെട്ടെന്ന് ഒരു ആശയം തോന്നി. അവന് മൊബൈലില് അനൂപിനെ വിളിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' നോക്കെടാ അനൂപേ. കരള് കിട്ടില്ലാന്ന് വിചാരിച്ച് നീ ബേജാറാവണ്ടാ '' അവന് പറഞ്ഞു '' എന്റെ കരള് ഞാന് നിനക്കു തരാം. വേണച്ചാല് നീ അത് മുഴുവനും എടുത്തോ ''. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>മറുഭാഗത്തു നിന്ന് മറുപടി ഉണ്ടായില്ല. വിവേക് അല്പ്പനേരം കാത്തു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എന്താടാ നീ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്. നിനക്കറിയില്ലേ, എന്റേല് ഒന്നും ഇല്ലാന്ന്. ഉള്ളത് സന്തോഷായിട്ട് തര്വാണ്. നീ എടുത്തോടാ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ഇത്തവണ അനൂപിന്റെ തേങ്ങല് കേട്ടു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' നീ കരയണ്ടെടാ. ഒക്കെ ശരിയാവും '' വിവേക് ആശ്വാസം പകര്ന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഒന്നും വേണ്ടാ വിവേകേ '' അനൂപിന്റെ സ്വരം അവന് കേട്ടു '' എനിക്ക് ഇത്രയേ ആയസ്സുള്ളൂന്ന് വിചാരിച്ചാല് മതി. മരണം എത്തുന്നത് കാത്തിരിക്കണ്ടാ എന്നാ അമ്മ പറയുന്നത്. അതിനു മുമ്പ് ഞങ്ങള് സ്ഥലം വിടും ''. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />ആ പറഞ്ഞതിന്റെ പൊരുള് വിവേകിന്ന് മനസ്സിലായില്ല. അപ്പുറത്ത് ഫോണ് കട്ടായി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
************************</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>തണല് മരത്തിന്റെ ചുവട്ടില് ബൈക്ക് നിര്ത്തി റഷീദ് ആസ്പത്രിയിലേക്ക് നടന്നു. നേരം നാലുമണി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഇനിയും രണ്ടു മൂന്ന് ഡോക്ടര്മാരെ കാണാനുണ്ട്. അതു കഴിഞ്ഞതും വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലണം. തൊട്ടടുത്ത വീട്ടില് നാളെ ഒരു നിക്കാഹുണ്ട്. വൈകീട്ട് അവിടെ ഉണ്ടായേ പറ്റു. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>വരാന്തയുടെ അങ്ങേ തലയ്ക്കല് വിനോദ് ആരോടോ സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് നില്ക്കുന്നത് അവന് കണ്ടു. വേറൊരു കമ്പിനിയുടെ റെപ്രസന്റേറ്റീവ് ആണ് വിനോദ്. റഷീദ് മെല്ലെ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. മുഖവും തലയുമാകെ പൊതിഞ്ഞു കെട്ടി ഒരാള് ബെഞ്ചില് ചാരി കിടക്കുന്നുണ്ട്. കണ്ണുകളും മൂക്കും വായയും മാത്രമേ കാണാനുള്ളു. അയാളോടൊപ്പമുള്ള സ്ത്രീയോടാണ് വിനോദ് </b><b>സംസാരിക്കുന്നത്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ആക്സിഡന്റ് പറ്റിയതാണോ '' റഷീദ് സംശയം ചോദിച്ചു. വിനോദ് ഉറക്കെ ചിരിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നമ്മുടെ ---- ഡോക്ടര് പല്ലു വലിച്ച വിശേഷമാണ് ഈ കാണുന്നത് '' അയാള് പറഞ്ഞു '' കണ്ടില്ലേ മുഖം മുഴുവന് നീരു വന്നിട്ടുണ്ട് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />റഷീദിനും ചിരിക്കാതിരിക്കാനായില്ല. ആ ഡോക്ടര് പരിചയക്കാരനാണ്. പഠിപ്പു കഴിഞ്ഞു വന്ന </b><b>ശേഷം സ്വന്തമായി ക്ലിനിക്ക് തുടങ്ങിയതാണ്. നിങ്ങളുടെ സഹായമൊക്കെ എപ്പോഴും ഉണ്ടാവണമെന്ന്ക്ലിനിക്ക് തുടങ്ങുമ്പോള് പറഞ്ഞിരുന്നു. അതനുസരിച്ച് ക്ലിനിക്കിന്റെ ബോര്ഡ് വെക്കാനും നോട്ടീസ് വിതരണം </b><b>ചെയ്യാനും ഉത്ഘാടനത്തിനുമൊക്കെ സഹകരിച്ചിരുന്നു. തുടക്കത്തില് ഡോക്ടര് ഡൈക്ലോഫിനാക് വിത്ത് പാരസെറ്റാമോള് പ്രമോട്ട് ചെയ്ത് സഹായിച്ചിരുന്നതാണ്. സ്റ്റോക്കിങ്ങ് ഡോക്ടര് ആയതിനാല് കമ്പിനി ഇരുപത് ശതമാനം ഓഫറും നല്കിയിരുന്നു. രണ്ടുമാസം തികയും മുമ്പ് അമ്പതു ശതമാനം ഓഫര് ആവശ്യപ്പെട്ടു. അതു കൊടുക്കാനാവാത്തതോടെ സഹായം നിന്നു. മുമ്പ് ക്രെഡിറ്റില് കൊടുത്ത മരുന്നിന്റെ പണം കിട്ടാന് ഒരുപാട് നടക്കേണ്ടി വന്നു. ഒടുവില് മുഖം നോക്കാതെ കാര്യം പറഞ്ഞിട്ടാണ് തുക ലഭിച്ചത്.</b><b></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /> '' അതിവെളവന് ഇങ്ങിനെത്തന്നെ പറ്റണം '' റഷീദ് മനസ്സില് കരുതി '' നാട്ടിന്പുറത്തെ ക്ലിനിക്കാണ്. ഈ വിവരം കേട്ടാല് ഒരു മനുഷ്യന് അവിടെ കയറില്ല ''. പെട്ടെന്ന് മൊബൈല് അടിച്ചു. നോക്കുമ്പോള് പ്രദീപ്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എന്താടാ എപ്പൊ നോക്കിയാലും നിന്റെ മൊബൈല് സ്വിച്ചോഫാണല്ലോ '' അവന് പരിഭവിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എന്റെ മൊബൈല് മഴകൊണ്ടു നനഞ്ഞു. രാവിലെ ക്ലീന് ചെയ്യാന് കൊടുത്തതാ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നമ്മുടെ അനൂപിന്റെ കാര്യം പറയാന് വിളിച്ചതാണ്. അവന്റെ കാര്യം കുറച്ച് പരുങ്ങലിലാണ് '' പ്രദീപ് അറിഞ്ഞതെല്ലാം റഷീദിനോട് പറഞ്ഞു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്താടാ നമ്മള് ചെയ്യാ '' റഷീദിന്റെ സ്വരം ഇടറി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' നീ വിവേകിന്റെ കടയിലേക്ക് വാ. അവിടെ വെച്ച് സംസാരിക്കാം ''. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ഇവിടുത്തെ ഗൈനക്കോളൊജിസ്റ്റിന്ന് നല്കാനുള്ള ഒരു ഗിഫ്റ്റ് കയ്യിലിരിപ്പുണ്ട്. അത് കൊടുത്തതും </b><b>പ്രദീപിന്റെ അടുത്തെത്തണം. എന്നിട്ടു മതി കല്യാണ വീട്ടില് ചെല്ലുന്നത്. <br /><br />'' ഒരേ ഒരു ഡോക്ടറെ കണ്ടതും ഞാനെത്താം '' റഷീദ് സമ്മതിച്ചു. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
*******************</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>പ്രദീപ് ബൈക്ക് നിര്ത്തി വിവേകിന്റെ കടയിലേക്ക് കയറി.</b><b></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' നാളെ ഞങ്ങള് അനൂപിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോണുണ്ട്. നീയും വന്നോ '' അവന് പറഞ്ഞു '' അപ്പോള് കടം വാങ്ങിയ പൈസ നിനക്ക് കൊടുക്കും ചെയ്യാം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഞാന് ഉച്ചയ്ക്കന്നെ അവന്റെ വീട്ടില് പോയി പൈസ കൊടുത്തല്ലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എന്നിട്ട് നീ വല്ലതും പറഞ്ഞ്വോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' നീ എന്റടുത്ത് പറഞ്ഞതൊക്കെ ഞാന് അവനോട് പറഞ്ഞു '' വിവേക് തുടര്ന്നു '' വേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്നായി എനിക്ക്. അച്ഛനും അമ്മയും അവനും കൂടി എന്താ ഒരു കരച്ചില് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>പ്രദീപിന്ന് സഹിക്കാനായില്ല.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' മുഖമടച്ച് ഞാന് ഒന്ന് തന്നാല് നിന്റെ പൊങ്ങി നില്ക്കുന്ന നാല് പല്ലും നിലത്ത് കിടക്കും '' അവന് അലറി '' നിന്നോടാരാ ഇതൊക്കെ അവിടെ ചെന്നു പറയാന് ഏല്പ്പിച്ചത് ''.</b><b></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ആരും പറഞ്ഞിട്ടല്ലാടാ. കേട്ടത് പറഞ്ഞൂന്നേ ഉള്ളു. പിന്നെ ഇവിടെ വന്ന ശേഷം ഞാന് അവനെ ഫോണില് വിളിച്ചു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്തിന് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' കരള് കിട്ടാതെ അവന്റെ കാര്യത്തിന് ബുദ്ധിമുട്ട് വരില്ല. എന്റെ കരള് കൊടുക്കാന്ന് ഞാന് അവനോട് പറഞ്ഞു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>പ്രദീപിന്ന് ദേഷ്യത്തോടൊപ്പം ചിരിയും വന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എന്നിട്ട് അവനെന്താ പറഞ്ഞത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b>'' <b>മരിക്കുന്നതുവരെ കാത്തിരിക്കണ്ടാ എന്ന് അവന്റെ അമ്മ പറഞ്ഞൂന്നാ അവന് എന്നോട് പറഞ്ഞത്. അതിനു മുമ്പ് അവരെല്ലാവരും കൂടി സ്ഥലം വിട്വോത്രേ '' ഒന്നു നിര്ത്തി വിവേക് ഗൌരവത്തില് ഇത്രയും കൂടി ചേര്ത്തി '' എവിടെ പോയിട്ടെന്താ കാര്യം. മരണം വരുന്നത് വര്വേന്നെ ചെയ്യും. അത് തടയാന് പറ്റില്ല. ശരി അല്ലേടാ ഞാന് പറഞ്ഞത് ''. അവസാന ഭാഗം പ്രദീപ് കേട്ടതേയില്ല. അനൂപ് പറഞ്ഞതിന്റെ പൊരുള് അവന് മനസ്സിലായി. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അങ്കിള് ''മൊബൈല് എടുത്ത് അവന് ഗോപാലകൃഷ്ണന് നായരെ വിളിച്ചു.</b></div>
</div>
keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-26583692624966583562012-12-12T05:52:00.004-08:002012-12-12T05:52:40.395-08:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 57.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><b>'' നിങ്ങള് പേഷ്യന്റിന്റെ ആരാ '' പരിശോധന ഫലങ്ങള് സശ്രദ്ധം നോക്കിയശേഷം ഡോക്ടര് ചോദിച്ചു. ഒരു നിമിഷം എന്താണ് മറുപടി പറയേണ്ടതെന്ന് ഗോപാലകൃഷ്ണന് ആലോചിച്ചു. പെട്ടെന്ന് ഉത്തരം കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്തു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അങ്കിള് '' അയാള് പറഞ്ഞു. അനൂപ് അങ്ങിനെയാണല്ലോ വിളിക്കാറ്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നോക്കൂ, ലിവര് ആകെ ഡാമേജായി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു '' ഡോക്ടര് പറഞ്ഞു '' പേഷ്യന്റിന്റെ ക്ഷീണം, തളര്ച്ച, രുചിയില്ലായ്മ, ശരീരത്തിലെ മഞ്ഞ നിറം എന്നിവയൊക്കെ കണ്ടപ്പോഴേ എനിക്ക് ലിവറിന്റെ പ്രോബ്ലമാണെന്ന് തോന്നിയിരുന്നു. പക്ഷെ ഇത്രത്തോളം ക്രിട്ടിക്കല് ആണെന്ന് വിചാരിച്ചില്ല '' . </b><b></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />കരളിന്റെ ഘടനയും പ്രവര്ത്തനവും ലിവര് സിറോസിസ് വന്നാല് ഉണ്ടാവുന്ന വ്യതിയാനവും ഡോക്ടര് വിവരിക്കുന്നത് ഒരു വിദ്യാര്ത്ഥിയെപ്പോലെ ഗോപാലകൃഷ്ണന് കേട്ടിരുന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഐ ഹോപ് യു അണ്ടര്സ്റ്റാന്ഡ് വാട്ട് ഐ സേ ''. മനസ്സിലായ മട്ടില് ഗോപാലകൃഷ്ണന് തലയാട്ടി. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എന്താ സാര് ഇനി വേണ്ടത് '' അയാള് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അതുതന്നെയാണ് പറയാന് പോകുന്നത്. മരുന്നു കൊണ്ടൊന്നും പേഷ്യന്റ് ഇനി രക്ഷപ്പെടില്ല. ആ സ്റ്റേജൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്നു വെച്ചാല് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' സത്യം പറഞ്ഞാല് രോഗി മരണത്തിലേക്ക് നീങ്ങുകയാണ്. കൂടി വന്നാല് ഇനി ഏതാനും ആഴ്ചകള്. അത്രയേ ഉള്ളു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ഗോപാലകൃഷ്ണന്റെ ഉള്ളൊന്ന് നടുങ്ങി. അനൂപിന്റെ ജീവിതത്തിന്ന് തിരശീല വീഴാറായി എന്ന ദുഃഖ സത്യം അയാളെ തളര്ത്തി. അയാള് തല കുനിച്ചിരുന്നു. അനൂപിന്റെ ശബ്ദ സൌകുമാര്യമോ, സ്വഭാവ ഗുണമോ, സൌമ്യമായ പെരുമാറ്റമോ, നിഷ്ക്കളങ്കതയോ ഒന്നുമല്ല, മറിച്ച് അവനെ മാത്രം ആസ്പദിച്ചു കഴിയുന്ന പാവപ്പെട്ട കുടുംബത്തിന്റെ ഭാവിയെക്കുറിച്ചുള്ള ഉല്ക്ക്ണ്ഠയായിരുന്നു മനസ്സ് മുഴുവന് .</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഇനിയെന്താ ഉദ്ദേശം '' അല്പ്പനേരത്തിന്നു ശേഷം ഡോക്ടര് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഏതെങ്കിലും വലിയ ഹോസ്പിറ്റലില് കൊണ്ടുപോയാലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അതുകൊണ്ട് വലിയ ഗുണമൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല. ഇവിടെ കിട്ടുന്നതില് കൂടുതലൊന്നും മറ്റെവിടെ പോയാലും കിട്ടാനില്ല ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അപ്പോള് അനൂപ് രക്ഷപ്പെടില്ലെന്നാണോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. മരുന്നുകൊണ്ട് പ്രയോജനമില്ലന്നല്ലേ ഞാന് പറഞ്ഞുള്ളു. വേറേയും മാര്ഗ്ഗമുണ്ട്. ലിവര് ട്രാന്സ്പ്ലാന്റേഷന് നടത്താമല്ലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' സാര്, അതിന്റെ സക്സസ് '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് അറിയാന് ധൃതിയായി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' സെവന്റി ടു എയ്റ്റി പെര്സന്റ്. ഓര് ഈവന് മോര് '' ഡോക്ടര് പറഞ്ഞു '' ഹാര്ട്ടും കിഡ്നിയും ഒക്കെ ട്രാന്സ്പ്ലാന്റ് ചെയ്യാറില്ലേ. അത്ര റിസ്ക്കില്ല. എന്നാലും പ്രശ്നങ്ങള് ഒരുപാടുണ്ട് ''.</b><b></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എന്താ സാര്, അത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഒന്നാമത് പണം. ഓപ്പറേഷനുതന്നെ വലിയൊരു തുക വരും. അത് കഴിഞ്ഞാലും ചുരുങ്ങിയത് അഞ്ചാറു മാസത്തെ ചികിത്സ വേണ്ടി വരും. പത്തു മുപ്പത്ത് ലക്ഷം രൂപ വേണ്ടി വന്നേക്കും ''.</b><b></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />ഭീമമായ സംഖ്യയാണത്. അനൂപിന്റെ കുടുംബത്തിന് അത് വഹിക്കാനാവില്ല. മറ്റെന്തെങ്കിലും വഴി കാണണം. അവനെ മരണത്തിന് വിട്ടു കൊടുത്തു കൂടാ.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b> '' പണം എങ്ങിനെയെങ്കിലും സ്വരൂപിക്കാം എന്നു വെക്കുക. പിന്നെ മറ്റു ബുദ്ധിമുട്ടുകളൊന്നുമില്ലല്ലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഇല്ല എന്നു പറയാനാവില്ല. രോഗിക്ക് അനുയോജ്യമായ ലിവര് നല്കാന് തയ്യാറുള്ള ആരേയെങ്കിലും കണ്ടെത്തണം. രക്തബന്ധത്തിലുള്ളവരായാല് വളരെ നന്ന്. നിയമപരമായ നൂലാമാലകളൊന്നും പിന്നെ ഉണ്ടാവില്ല ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ലിവര് ഡോണേറ്റ് ചെയ്യുന്ന ആള്ക്ക് പ്രശ്നമെന്തെങ്കിലും ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' സാധാരണ ഗതിയില് ഒന്നുമില്ല. വളരെ പെട്ടെന്നു തന്നെ ലിവര് പഴയ സ്ഥിതിയിലാവും ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' സര്ജറി എപ്പോഴാണ് സാര്, നടത്തേണ്ടി വരിക ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഏര്ളിയര് ദി ബെറ്റര് ''. നിമിഷങ്ങള് ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി. റിപ്പോര്ട്ടുകളെല്ലാം സൂക്ഷിച്ച കവര് ഡോക്ടര് നീട്ടി. ഗോപാലകൃഷ്ണന് യാന്ത്രികമായി അതേറ്റു വാങ്ങി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ശരി സാര്, ഞാന് താമസിയാതെ വരാം ''. അയാള് എഴുന്നേറ്റു. ആകെ അസ്വസ്ഥമായ മനസ്സോടെയാണ് ഹോസ്പിറ്റലില് നിന്ന് ഇറങ്ങിയത്. കൂട്ടിന് ആരെങ്കിലുമുണ്ടെങ്കില് ഉള്ള വിഷമം പങ്കുവെക്കാനായേനെ. സുകുമാരന് വരാനൊരുങ്ങിയതാണ്. റിപ്പോര്ട്ടുകള് കാണിച്ച് വിവരം അന്വേഷിക്കുകയല്ലേ വേണ്ടൂ എന്നു പറഞ്ഞ് ഒറ്റയ്ക്ക് പോന്നു. ഒരുകണക്കില് അത് നന്നായി. എന്തെങ്കിലും കേട്ടാല് പരിഭ്രമിക്കുന്ന ആളാണ് അയാള്. എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ഒരുവിധം ശരിപ്പെടുത്തിയ ശേഷമേ അനൂപിന്റെ വീട്ടുകാരെ അറിയിക്കാവൂ. ഇല്ലെങ്കില് അവര് ആകെ തകര്ന്നു പോവും. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />ട്രെയിന് ഫറോക്ക് കടന്നതും മൊബൈല് ശബ്ദിച്ചു. നോക്കിയപ്പോള് പ്രദീപാണ്. മിടുക്കനാണ് അവന്. കാര്യം പറഞ്ഞാല് മനസ്സിലാക്കാനും വേണ്ടതുപോലെ ചെയ്യാനും കഴിവുള്ളവന്. പലതരം ടെസ്റ്റുകളും ബയോപ്സിയും ചെയ്യിക്കാന് ചെന്നപ്പോഴൊക്കെ അനൂപിനോടൊപ്പം അവനുണ്ടായിരുന്നു.</b><b></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഹല്ലോ '' അയാള് ഫോണെടുത്തു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അങ്കിള്, ഡോക്ടറെന്താ പറഞ്ഞത് ''. രോഗവിവരം ചുരുക്കത്തില് പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഞാന് വന്നിട്ട് ബാക്കി പറയാം. നമുക്ക് ആലോചിച്ച് ചിലതൊക്കെ ചെയ്യാനുണ്ട്. അതിനു മുമ്പ് ഈ വിവരം അനൂപിന്റെ വീട്ടില് അറിയിക്കരുത് '' ഫോണ് കട്ട് ചെയ്തു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ആരോടാ നീ ഇത്ര കാര്യായിട്ട് സംസാരിച്ചത് '' വിവേക് പ്രദീപിനോട് ചോദിച്ചു. അവന് പണി ചെയ്യുന്ന കടയിലിരുന്നാണ് പ്രദീപ് ഫോണ് ചെയ്തത്. കേട്ട വിവരങ്ങള് അവന് കൈമാറി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നോക്കെടാ ഞാന് അവന്റേന്ന് അഞ്ഞൂറ് ഉറുപ്പിക കടം വാങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ഇനി എന്താ ഞാന് ചെയ്യാ '' കരയുന്ന മട്ടിലാണ് വിവേക് അത് പറഞ്ഞത്. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>പ്രദീപിന്ന് ദേഷ്യമാണ് തോന്നിയത്. ഒരുത്തന് മരിക്കാറായി കിടക്കുന്നു. അതിനിടയിലാണ് ഇവന്റെ അഞ്ഞൂറ് ഉറുപ്പിക.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നീ അത് കൊണ്ടുപോയി പുഴുങ്ങി തിന്നോ '' പ്രദീപ് ദേഷ്യപ്പെട്ട് ഇറങ്ങി. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b> നട്ടുച്ച നേരത്ത് വിയര്ത്തു കുളിച്ചാണ് വിവേക് അനൂപിന്റെ വീട്ടിലെത്തിയത്. അനൂപിന്റെ അടുത്ത് എത്തിയതും അവന് കയ്യില് കരുതിയ അഞ്ഞൂറിന്റെ നോട്ടെടുത്തു നീട്ടി. '' നിനക്ക് തരാനുള്ളതാണ് '' അവന് പറഞ്ഞു '' എന്നാലും നിനക്കിങ്ങിനെ വന്നല്ലോ എന്നാലോചിക്കുമ്പോള് എനിക്ക് വരുന്ന സങ്കടം പറയാന് പറ്റില്ല '' അവന് വിങ്ങിക്കരഞ്ഞു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്താ കുട്ടീ ഇത്. മനുഷ്യരായാല് സൂക്കട് വരും. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാല് അത് മാറും '' ഇന്ദിര പറഞ്ഞു '' അതിന് ആരെങ്കിലും ഇങ്ങിനെ കരയാറുണ്ടോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഇത് അങ്ങിനെയല്ലല്ലൊ അനൂപിന്റെ അമ്മേ '' അവന് അറിഞ്ഞ വിവരങ്ങള് അവതരിപ്പിച്ചു. ഇന്ദിരയും രാമകൃഷ്ണനും നെഞ്ചിടിപ്പോടെയാണ് അതെല്ലാം കേട്ടത്. അവരുടെ കണ്ണുകള് നിറഞ്ഞൊഴുകി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' കുട്ടി പറഞ്ഞത് ശരി തന്ന്യാണോ '' ഇന്ദിര വിറയാര്ന്ന സ്വരത്തില് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ദൈവത്താണെ സത്യം. ഡോക്ടറെ റിസള്ട്ട് കാണിക്കാന് ചെന്ന ഗോപാലകൃഷ്ണനങ്കിള് പ്രദീപിനോട് പറഞ്ഞിട്ട് ഞാന് അറിഞ്ഞതാ ''.</b><b></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എന്റെ മകനേ '' ഇന്ദിര അനൂപിന്റെ ദേഹത്തേക്ക് വീണു. അവരുടേയും രാമകൃഷ്ണന്റേയും കരച്ചില് ഉയര്ന്നു. അനൂപ് അമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് വിതുമ്പാന് തുടങ്ങി. കണ്ണു തുടച്ചുകൊണ്ട് </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>വിവേക് ഇറങ്ങി നടന്നു.</b></div>
</div>
keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-2338450962821984502012-12-02T06:32:00.000-08:002012-12-03T06:10:05.296-08:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 56.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><b>മേനോനും ഗോപാലകൃഷ്ണന് നായരും ബൈക്കില് നിന്നിറങ്ങി. വണ്ടി സ്റ്റാന്ഡിലിടുമ്പോഴേക്ക് പ്രദീപും റഷീദും അവര്ക്കരികിലെത്തി. അനൂപിനെ സംബന്ധിച്ച വിവരങ്ങള് അവര് ആഗതര്ക്ക് കൈമാറി.</b><br />
<br />
<b>'' രണ്ടാഴ്ച പനിയായിരുന്നിട്ടും ഡോക്ടറെ കാണിച്ചില്ലെന്നോ '' മേനോന് അത്ഭുതപ്പെട്ടു.</b><br />
<br />
<b>'' അങ്കിള്, അതുതന്നെയാണ് എനിക്കും പറയാനുള്ളത് '' പ്രദീപ് പറഞ്ഞു '' ആരെങ്കിലും ഇമ്മാതിരി വിഡ്ഢിത്തം ചെയ്യോ. ആ ആന്റിക്ക് അറിയാഞ്ഞിട്ടാണ് എന്നു പറഞ്ഞാല് നമുക്കത് മനസ്സിലാക്കാം. പക്ഷെ അനൂപിന് അവന്റെ അസുഖത്തെക്കുറിച്ച് ബോധം വേണ്ടേ. മരുന്നൊന്നും കഴിക്കാതെ ചരടു ജപിച്ചതും കെട്ടി മൂടി പുതച്ചു കിടന്നാല് മതിയോ ''.</b><br />
<br />
<b>'' അനൂപിനെ കുറ്റപ്പെടുത്താന് നമുക്കാവില്ല. അവന്റെ അമ്മ പറയുന്നതിനപ്പുറം മറ്റൊന്നും അവനില്ല. അങ്ങിനെയാണ് അവന് വളര്ന്നത് '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് അനൂപിനെ ന്യായീകരിച്ചു. </b><br />
<br />
<b>'' എന്നിട്ട് എന്തു തീരുമാനിച്ചു '' മേനോന് അന്വേഷിച്ചു.</b><br />
<br />
<b>'' നാളെ ഞാനും റഷീദും കൂടി അവനെ ഡോക്ടറെ കാണിക്കാന് കൊണ്ടുപോവും ''.</b><br />
<br />
<b>'' അതു നന്നായി. പഴയ കാലമൊന്നുമല്ല ഇപ്പോഴത്തേത് '' മേനോന് പറഞ്ഞു '' എലിപ്പനി, ഡെങ്കിപ്പനി, തക്കാളിപ്പനി, ചിക്കന് ഗുനിയ തുടങ്ങി നൂറ്റെട്ടു കൂട്ടം പനികളുണ്ട്. ശ്രദ്ധിക്കണം ''.</b><br />
<br />
<b>'' ഞങ്ങള് ഡോക്ടറോട് വിശദമായി ചോദിച്ചറിയാം ''.</b><br />
<br />
<b>'' ബ്ലഡ് ടെസ്റ്റോ വല്ലതും വേണച്ചാല് ചെയ്യിക്കണം ''.</b><br />
<br />
<b>'' തീര്ച്ചയായും ചെയ്യാം ''.</b><br />
<br />
<b>'' തല്ക്കാലത്തെ ആവശ്യത്തിന്ന് കുറച്ചു പണം വെച്ചോളൂ '' മേനോന് പേഴ്സേടുത്തു. ആയിരത്തിന്റെ അഞ്ചു നോട്ടുകള് പ്രദീപിന്നു നേരെ നീട്ടി. അവന് വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞെങ്കിലും ഗോപാലകൃഷ്ണന് കൂടി നിര്ബന്ധിച്ചതോടെ അതു വാങ്ങി.</b><br />
<br />
<b>'' വിവരം ഞങ്ങളെ വിളിച്ചറിയിക്കണം ''. രണ്ടുപേരുടേയും മൊബൈല് നമ്പറുകള് പ്രദീപ് സ്വന്തം മൊബൈലില് സേവ് ചെയ്തു, അവന്റെ നമ്പര് അവര്ക്കും നല്കി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<b>'' എന്നാല് ഞങ്ങള് പോട്ടെ '' പ്രദീപ് യാത്ര പറഞ്ഞു. അവരുടെ ബൈക്ക് ഇടവഴിയിലൂടെ ഓടി മറഞ്ഞു. ഗോപാലകൃഷ്ണനും മേനോനും കയറിച്ചെല്ലുന്നതും നോക്കി ഉമ്മറത്ത് സന്തോഷം കൊണ്ട് വിടര്ന്ന മുഖങ്ങളുമായി അനൂപും ഇന്ദിരയും രാമകൃഷ്ണനും നില്പ്പുണ്ടായിരുന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' താന് പനിക്കാന് കിടക്ക്വാണ് എന്നാണല്ലോ പറഞ്ഞുകേട്ടത്. പിന്നെന്താ ഉമ്മറത്ത് വന്ന് നില്ക്കുന്നത് '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഇത്ര നേരം അവന് കിടക്ക്വേന്നെ ആയിരുന്നു '' ഇന്ദിര പറഞ്ഞു '' നിങ്ങള് രണ്ടാളും വന്നൂന്ന് ഞാന് </b><b>ചെന്നു പറഞ്ഞപ്പോള് എണീറ്റ് വര്വേ ഉണ്ടായത് ''.<br /><br />രോഗ വിവരങ്ങള് ഇന്ദിര വിസ്തരിച്ചു. '' ഇത്ര പേടിക്കാനൊന്നൂല്യാ. നാലു ദിവസം കഴിഞ്ഞാല് മാറണ്ട സൂക്കടേ ഉള്ളു. എന്നാലും ഡോക്ടറെ കാണിക്കണം എന്ന് ഇപ്പൊ വന്ന കുട്ടികള് പറയുണൂ. അവര്ക്ക് അങ്ങിനെ വേണംന്ന് ഉണ്ടച്ചാല് കൊണ്ടുപോയി കാട്ടിക്കോട്ടേ എന്ന് ഞാനും വിചാരിച്ചു ''.<br /><br />ഗോപാലകൃഷ്ണന് അനൂപിന്റെ അടുത്തു ചെന്ന് ദേഹത്ത് കൈ വെച്ചു. വലിയ ചൂട് തോന്നുന്നില്ല. ദേഹത്ത് മഞ്ഞ നിറം ഉണ്ടോ എന്നൊരു സംശയം. അയാള് അത് പറയുകയും ചെയ്തു.<br /><br />'' അങ്ങിനെ വരാന് വഴീല്യ. കഴിഞ്ഞതിന്റെ മുമ്പത്തെ കൊല്ലം അവന് കാമാല വന്നതെ ഉള്ളൂ. ഇന്നലെ കൊടുങ്ങല്ലൂര് പോണ തമ്പാട്ടിയെ വിളിച്ച് മഞ്ഞപ്പൊടി ഇടീച്ചതിന്റേയാ. പനിച്ചു പനിച്ചിരുന്ന് അമ്മ തലോട്വോ മറ്റോ ഉണ്ടാവാതെ കഴിക്കണ്ടേ ''. <br /><br />'' അങ്കിള്, അമ്മമ്മയ്ക്ക് ഇപ്പോള് എങ്ങിനെയുണ്ട് '' അനൂപ് ചോദിച്ചു.<br /><br />'' നല്ല ഭേദം തോന്നുന്നുണ്ട്. പാട്ടുകാരനെ കാണാനേ ഇല്ലല്ലോ എന്ന് നിത്യവും പറയും ''.<br /><br />'' ഇതൊന്ന് മാറട്ടെ. ഞാന് അമ്മമ്മയെ കാണാന് വരുന്നുണ്ട് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' കൂട്ടത്തില് ഒരു കാര്യം. ഇന്നു പുലര്ച്ചെ മകനെത്തി. കൂടെ രണ്ട് കൂട്ടുകാരും ഉണ്ട്. മ്യൂസിക്ക് ആല്ബം ഉണ്ടാക്കുന്നവരാണത്രേ. ഞാന് നിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞു. ഒന്നു രണ്ട് പാട്ട് പാടിച്ചു നോക്കട്ടെ എന്ന് അവര് പറയും ചെയ്തു. മൂന്നാളും കൂടി രാവിലെ അങ്ങാടിപ്പുറത്തേക്ക് പോയതാ. ഉച്ചയാവുമ്പോഴേക്ക് മടങ്ങി എത്തിക്കോളാം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. കണ്ടു കിട്ടിയാല് നിന്നെ കൂട്ടീട്ടു പോയി ഇന്നന്നെ രണ്ടുമൂന്ന് പാട്ട് റിക്കാര്ഡ് ചെയ്യിക്കാമെന്നു വിചാരിച്ചു. ഇനിയിപ്പൊ എന്താ ചെയ്യാ. നീ വയ്യാതെ കിടപ്പായില്ലേ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അതു സാരൂല്യാ അങ്കിള്, ഞാന് വന്നോളാം '' പാട്ട് എന്നു കേട്ടതോടെ അനൂപിന്റെ അസുഖം പറപറന്നു.</b><b></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അതു വേണ്ടാ. ദേഹം അനങ്ങി പനി കൂടുതലാക്കണ്ടാ ''. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' പാട്ട് എന്നു പറഞ്ഞാല് ഇവന് പ്രാന്താണ്. ഞാന് എപ്പഴും ചീത്ത പറയും '' മകന്റെ പാട്ടിനോടുള്ള അഭിനിവേശത്തിനെ കുറിച്ചു കിട്ടിയ അവസരം മുതലെടുത്ത് ഇന്ദിര പറഞ്ഞു .</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എന്തിനാ ചീത്ത പറയുന്നത്. പ്രോത്സാപ്പിക്കുകയല്ലേ വേണ്ടത് '' മേനോന് ചോദിച്ചു '' പാടാനുള്ള ഈ കഴിവ് അപൂര്വ്വം ചിലര്ക്ക് മാത്രം കിട്ടുന്ന ഭാഗ്യമല്ലേ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എന്തു ഭാഗ്യം. പാടാന് കഴിവുണ്ടായതോണ്ട് വിശപ്പ് മാറില്ലല്ലോ. ഇവന് പണിക്ക് പോവാന് തുടങ്ങിയ ശേഷമാണ് കുടുംബത്തിലെ ദാരിദ്ര്യത്തിന്ന് ഒരു കുറവ് വന്നത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' പണിക്ക് പോയാല് കിട്ടുന്നതിന്ന് ഒരു കണക്കുണ്ട് '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് പറഞ്ഞു '' കലാകാരന്റെ കാര്യം അതല്ല. ഒന്ന് പേരുണ്ടായി കിട്ടിയാല് മതി. പിന്നെ എത്രയാ സമ്പാദിക്കുക എന്ന് പറയാനാവില്ല ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഇവന്റെ അച്ഛന് വല്യേ കലാകാരനായിരുന്നു. പേരെടുത്ത തായമ്പകക്കാരന്. എന്നിട്ടെന്തുണ്ടായി. ഓട്ടു കമ്പിനിയില് മണ്ണു ചുമക്കുന്ന പണിക്ക് പോയിരുന്നെങ്കില് ഇതിലേറെ സമ്പാദിച്ചേനേ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അങ്ങിനെ പറയരുത്. അനൂപിന് കഴിവുണ്ട്. ഭാവിയില് അവന് വലിയൊരു പാട്ടുകാരനായി കൂടാ എന്നുണ്ടോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ചെറു വിരല് വീങ്ങിയാല് എത്രകണ്ട് വീങ്ങും. പാടീട്ട് നന്നാവണച്ചാല് അത്രയ്ക്ക് ആള് സ്വാധീനവും കുടുംബത്തില് കെട്ടിയിരുപ്പും വേണം. അതില്ലാത്തോര് ചാടി പുറപ്പെട്ടാല് ഇരിക്കക്കുത്തി വീഴും ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അങ്ങിനെ പറയരുത്. സമ്പത്തും സ്വാധീനവും ഉണ്ടായിട്ടല്ലല്ലോ യേശുദാസ് ഈ നിലയിലായത് ''.<br /><br />'' എന്തോ എനിക്കങ്ങിട്ട് വിശ്വാസം വരുണില്യാ ''.</b><b></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ശരി. എങ്കില് ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ. ഞങ്ങളെ വിശ്വാസം ഉണ്ടോ ''.<br /><br />'' ഇതെന്തൊരു ചോദ്യാണ്. നിങ്ങള് രണ്ടാളും ഞങ്ങള്ക്ക് ഈശ്വരന്മാരെപ്പോലെയാണ് ''.<br /><br />'' ഞങ്ങള് അനൂപിനെ കൊണ്ടുപോയി കുഴീല് ചാടിക്കില്ല എന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ ''.</b><b></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അതിലെനിക്ക് യാതൊരു സംശയൂല്യാ ''.<br /><br />'' എന്നാലേ ഇത് അവനെ ഒരു നിലയ്ക്കെത്തിക്കാനുള്ള പരിശ്രമമാണെന്ന് കൂട്ടിക്കോളൂ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഞാന് എന്റെ മനസ്സില് കിടന്നത് പറഞ്ഞുന്നേ ഉള്ളു. അവന് നല്ല നിലയ്ക്ക് എത്തുന്നതിന്ന് ആരെന്തു ചെയ്യുന്നതും സന്തോഷം തന്നെ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അനൂപിന്നുവേണ്ടി എന്തെങ്കിലും ചെയ്യണംന്ന് അമ്മിണിയ്ക്ക് ഒരേ നിര്ബന്ധം. സത്യം പറഞ്ഞാല് എനിക്കവള് സ്വൈരം തരാറില്ല ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അവനും അമ്മമ്മ എന്നുവെച്ചാല് ജീവനാണ് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' പറ്റിയാല് ഞാന് അവരേയും കൂട്ടി ഇങ്ങോട്ടു വരാം. രാവിലെ കാറ് വിളിച്ചിട്ടാണ് അവര് പോയത്. അതില് പോരാലോ '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് എഴുന്നേറ്റു, ഒപ്പം മേനോനും.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />പറഞ്ഞതുപോലെ ഗോപാലകൃഷ്ണന് പരിവാരങ്ങളുമായി അഞ്ചു മണിയോടെ എത്തി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' രാത്രീലെ തിരുവനന്തപുരം - ചെന്നൈ സൂപ്പര് ഫാസ്റ്റിന് ഇവര്ക്ക് പോണം. അതിനു മുമ്പ് കൂട്ടീട്ടു വന്നതാണ് '' അയാള് പറഞ്ഞു. ഇന്ദിരയുടെ ആതിഥ്യമര്യാദ അവര്ക്കു മുമ്പില് നിരന്നു. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അങ്കിള് നിര്ബന്ധിച്ചതോണ്ട് വന്നതാണ്. ഓര്ക്കസ്ട്രയൊന്നും ഇല്ല. വെറുതെ പാടിയാല് മതി. പാട്ട് റിക്കോര്ഡ് ചെയ്യുന്നുണ്ട്. നന്നെങ്കില് മിക്സ് ചെയ്ത് ശരിയാക്കാം '' താടി വെച്ച ആള് അനൂപിനോട് പറഞ്ഞു. അവന് തലയാട്ടി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ലിറിക്സ് വായിച്ചോളൂ '' മറ്റൊരാള് ഒരു പുസ്തകം അവനെ ഏല്പ്പിച്ചു. ആദ്യത്തെ ആളാണ് ട്യൂണ് പറഞ്ഞു കൊടുത്തത്. ഒടുവില് പാട്ട് റിക്കോര്ഡ് ചെയ്യാന് തുടങ്ങി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="color: red;">'' പകലിന്റെ പട്ടട കെട്ടടങ്ങി</b><br />
<b style="color: red;">ഇരുളിന്റെ പുക പടര്ന്നെങ്ങും <br />മറ്റൊരു പുലരിയെ കാത്തു ഭൂമി<br />നീലപ്പുതപ്പെടുത്താകെ മൂടി '' <br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>അനൂപിന്റെ സ്വരം ഉയര്ന്നു. പടിഞ്ഞാറു നിന്നുള്ള കാറ്റേറ്റ വാഴയിലകള് തല കുലുക്കി.</b></div>
</div>
keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-54489426901129782112012-11-20T06:08:00.001-08:002012-11-20T06:08:08.135-08:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 55.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><b>'' നാട്ടിലുള്ള സകല പിള്ളര്ക്കും പനിയും കുരയും തൂറ്റലും ഉണ്ടാവണേ എന്നാണ് എന്റെ പ്രാര്ത്ഥന '' ബൈക്കിനടുത്തേക്ക് നടക്കുന്നതിന്നിടയില് റഷീദ് പ്രദീപിനോട് പറഞ്ഞു. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />അനൂപിനെ കാണാതായിട്ട് ദിവസങ്ങള് കുറെയായി. അന്വേഷിക്കുമ്പോഴൊക്കെ '' സുഖമില്ല '' എന്ന ഒറ്റ മറുപടിയാണ് എപ്പോഴും കിട്ടാറുള്ളത്. രണ്ടുപേരും കൂടി സുഹൃത്തിനെ കാണാനിറങ്ങിയതാണ്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ബെസ്റ്റ് മോഹം. കുട്ടികള്ക്ക് അസുഖം വന്നാല് നിനക്ക് ലോട്ടറി കിട്ട്വോടാ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ലോട്ടറി അടിച്ച ഫലം തന്നെ. ജോലി പോവാതെ ഞാന് രക്ഷപ്പെടും. അതു പോരേ '' അവന് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി '' സീസണ് മഹാ ഡള്ളാണ്. ഒരു ദിക്കിലും പേഷ്യന്റ്സ് ഇല്ല. നിനക്ക് കേള് ക്കണോ ? ഇന്നു രാവിലെ ഞാനൊരു പീഡിയാട്രീഷ്യനെ കാണാന് ചെന്നിരുന്നു. ആള് ടൌണിലെ നമ്പര് വണ് ചൈല്ഡ് സ്പെഷലിസ്റ്റാണ്. സാധാരണ പൂരത്തിനുള്ള ആളുകളുണ്ടാവും അയാളുടെ ക്ലിനിക്കില്. വൈകുന്നേരം അഞ്ചു മണിയാവാതെ ഒരിക്കലും ഡോക്ടറെ കാണാന് പറ്റാറില്ല. ഞാന് വെറുതെ പതിനൊന്നു മണിക്ക് ക്ലിനിക്കിലൊന്നു ചെന്നു നോക്കിയതാ. ഒരു മനുഷ്യക്കുട്ടിയില്ല അവിടെ. ക്യാബിനില് കയറിയപ്പോള് ഡോക്ടര് ഏതോ പുസ്തകം വായിച്ചിരിപ്പാണ് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അത് നന്നായി. അയാള്ക്ക് വല്ലപ്പോഴും ഒരു റെസ്റ്റ് വേണ്ടേ. നിനക്കെന്താ അതിനിത്ര ദെണ്ണം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' നിനക്ക് അറിയാഞ്ഞിട്ടാണ്. കഴിഞ്ഞതിന്റെ മുമ്പിലത്തെ മാസം എണ്ണൂറ്റി തൊണ്ണൂറ് കഫ് സിറപ്പ് വിറ്റു. കഴിഞ്ഞ മാസം ആയിരത്തി പതിനേഴ്. ആ സ്ഥാനത്ത് ഈ മാസം ഇതുവരെ വിറ്റത് വെറും പതിനെട്ട്. ഇക്കണക്കില് ഒരു മാസം കൂടി പോയാല് എന്റെ പണി പൂക്കുറ്റിയാവും ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' നീ പേടിക്കണ്ടടാ. നിന്റെ വാരിയര് സാറില്ലേ നിന്നെ സഹായിക്കാന് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അയാള് വിചാരിച്ചാല് എന്തു ചെയ്യാനാവും. സെയില്സ് കുത്തനെ വീണാല് ആരു വിചാരിച്ചാലും രക്ഷയില്ല. പരിപാടി കഴിഞ്ഞതുതന്നെ ''. കുറച്ചു നേരം ആരുമൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' വല്ല ഡയബറ്റിക്ക് കാര്ഡിയാക്ക് ഡിവിഷനിലായാല് മതിയായിരുന്നു '' റഷീദ് മൌനം ഭഞ്ജിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അതിലെന്താ പണി ചെയ്യണ്ടേ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' പ്രമേഹവും കൊളസ്ടോളും വന്നാല് ഒരിക്കലും മാറില്ല. ചാവുന്നതു വരെ രോഗി അട്രോവാസ്റ്റാറ്റിനും മെറ്റ്ഫോര്മിനും ഒക്കെ കഴിച്ചോണ്ടേയിരിക്കും. ജെനറല് മെഡിസിന്സ് അങ്ങിനെയാണോ. സുഖക്കേട് മാറുന്നതുവരെ മാത്രമല്ലേ കഴിക്കൂ ''. '' എന്നുവെച്ചാല് എല്ലാ മനുഷ്യരും മാറാരോഗികളാവണം എന്നു പറ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അങ്ങിനെ ആലോചിക്കുന്നത് തെറ്റാണ് എന്നറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല. പക്ഷെ നിലനില്പ്പിന്റെ കാര്യം വരുമ്പോള് ആരായാലും ആ വിധത്തില് ചിന്തിക്കും ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നീയൊന്ന് പോടാ. എപ്പൊ നോക്കിയാലും നിനക്ക് ഒരോ ആവലാതിയുണ്ടാവും '' പ്രദീപ് അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനായി പറഞ്ഞു. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>എന്നാല് അതിലും വലിയ ആവലാതികളുമായാണ് അനൂപ് അവരെ സ്വീകരിച്ചത്. പണിക്കു പോയിട്ട് രണ്ടാഴ്ചയോളമായി. എന്നും പനിതന്നെ. വിശപ്പ് എന്നത് എന്താണ് എന്നറിയില്ല. എഴുന്നേല്ക്കാന് തോന്നുന്നില്ല. വല്ലാത്ത ക്ഷീണം. ഇതിനിടയില് എ.ബി.എം. പല പ്രാവശ്യം വിളിച്ചു കഴിഞ്ഞു. കുറച്ച് ഭേദം തോന്നുന്നുണ്ട്, രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞാല് പണിക്ക് ചെല്ലാന് പറ്റും എന്നൊക്കെ അവധി പറഞ്ഞു കഴിച്ചു. ഇന്നു കാലത്ത് ആര്.എം. വിളിച്ചു. ഇങ്ങിനെ പോയാല് ശരിയാവില്ല, ഏതെങ്കിലും ഡോക്ടറെ കാണിച്ച് മരുന്നു വാങ്ങി കഴിച്ച് അസുഖം മാറ്റാന് നോക്ക്</b>, <b>എത്രയും പെട്ടെന്ന് ജോലിക്ക് കയറിക്കോ, ഇല്ലെങ്കില് കമ്പിനീന്ന് പിരിച്ചു വിടും, പ്രൊബേഷന് കഴിയാത്ത ആളാണ് നീ, അത് ഓര്മ്മ ഉണ്ടാവണം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' പ്രൊബേഷന് കഴിഞ്ഞാല് കമ്പിനിക്കാര് ആനമുട്ട പുഴുങ്ങിത്തരും. എനിക്ക് കേള്ക്കണ്ടാ അയാളുടെ ഒരു വര്ത്തമാനം '' റഷീദ് ചൊടിച്ചു '' വേണച്ചാല് കമ്പിനി ഏതു സമയത്തും ആരെയും പിരിച്ചുവിടും. പ്രൊബേഷന് കഴിഞ്ഞാല് ഒരു മാസത്തെ നോട്ടീസ് തരും, അതിന്റെ ശമ്പളവും തരും. അതല്ലാതെ ഒരു തേങ്ങാക്കുലയും കിട്ടില്ല ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' പണി പോയാല് എങ്ങിനെ കഴിയും എന്നാ അവന്റെ വിഷമം '' ഇന്ദിര മകന്റെ ആധി വെളിപ്പെടുത്തി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അത് ആലോചിച്ച് വിഷമിക്കണ്ടാ. ഒന്നല്ലെങ്കില് മറ്റൊന്ന്. നാട്ടിലെ മരുന്നു കമ്പിനികളുടെ എണ്ണവും ആകാശത്തിലെ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ എണ്ണവും ഒപ്പത്തിനൊപ്പമാണ് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്താ നിന്റെ അസുഖം. ആരാ ചികിത്സിക്കുന്നത് '' പ്രദീപ് രോഗവിവരം അന്വേഷിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' വായിനൊന്നും പിടിക്കിണില്ല, ചെറുക്കനെ ഒരു പനിയും. വല്ല കണ്ണോ കൊതിയോ പറ്റിയതാണോന്ന് കരുതി വെളിച്ചപ്പാടിനെക്കൊണ്ട് ചരട് ഊതിച്ച് കെട്ടി. എന്നിട്ടും ഭേദം കാണാഞ്ഞപ്പോള് ഇന്നലെ മാപ്ല വൈദ്യരെ കാണിച്ചു '' ഇന്ദിര വിശദീകരിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അയാളെന്താ പറഞ്ഞത് ''.<br /><br />'' നാഡി പിടിച്ചു നോക്കി. വയറിന്റെ പല ഭാഗത്തും തട്ടും കൊട്ടും അമര്ത്തും ചെയ്യേണ്ടായി. ഒടുക്കം എത്രയും പെട്ടെന്ന് നല്ലൊരു ഡോക്ടറെ കാണിക്കണം എന്നു പറഞ്ഞു. മരുന്നൊന്നും തന്നില്ല '' ഇന്ദിര തുടര്ന്നു '' ഒരു കുടുംബത്തിലെ എല്ലാരുടെ ചികിത്സയും ഏറ്റെടുത്തു എന്ന് വരണ്ടാന്ന് വെച്ചിട്ടാവും മൂപ്പര് കയ്യൊഴിഞ്ഞത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അതൊന്നും ആവില്ല. ചിലപ്പോള് എന്തെങ്കിലും തകരാറ് ഉണ്ടെങ്കിലോ '' പ്രദീപ് പറഞ്ഞു '' അനൂപേ, നിനക്ക് ഇത്ര വിവരം ഇല്ലാതെ പോയല്ലോ. ഈ കാലത്ത് സുഖക്കേട് വന്നാല് ഡോക്ടറെ കാണിക്കാതെ ആരെങ്കിലും ചരട് ജപിക്കാന് പോവ്വോ. എത്ര ഡോക്ടര്മാരെ നിനക്ക് പരിചയമുണ്ട്. ആരേയെങ്കിലും കാണിക്കായിരുന്നില്ലേ. ഇനി അതൊന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല. നാളെത്തന്നെ നല്ലൊരു ഫിസീഷ്യനെ കാണണം. ഞങ്ങള് രണ്ടാളും കൂടി വന്ന് നിന്നെ കൂട്ടീട്ട് പോവാം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />ഇന്ദിര കാപ്പിയും പാളയങ്കോടന് പഴവുമായി എത്തി. അതിഥികളോടൊപ്പം അനൂപും രാമകൃഷ്ണനും കാപ്പിഗ്ലാസ്സ് ഏറ്റുവാങ്ങി</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നമ്മുടെ കൂട്ടുകാര്ക്ക് വിശേഷിച്ചൊന്നുമില്ലല്ലോ '' അനൂപ് ചോദിച്ചു '' അനിരുദ്ധന് സാറിന് ഭേദായോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ശെല്വന്റെ ചേച്ചി പെട്ടു. അവളെ കെട്ടിയാല് വീട്ടില് നിന്ന് പുറത്താക്കും എന്ന് അയാളുടെ വീട്ടുകാര് പറഞ്ഞ്വോത്രേ. ചെക്കന് കയ്യൊഴിയും എന്നാ കേട്ടത് '' <br /><br /> '' അനിരുദ്ധന് സാറിന്റെ കയ്യിലെ പ്ലാസ്റ്റര് എടുത്തിട്ടില്ല. ഇന്നലെ ഞാന് സാറിനെ കണ്ടിരുന്നു '' റഷീദ് പറഞ്ഞു '' സാറ് കമ്പിനീലെ ജോലി രാജി വെച്ചു. കോടീശ്വരന്റെ മകളെയല്ലേ അങ്ങേര് കെട്ടിയിട്ടുള്ളത്. പിന്നെന്തിനാ ഈ തുക്കടാ ജോലി ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന റെപ്പോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അവന് ഒരു ആറുമാസം കൂടി കിടക്കേണ്ടി വരും എന്നാണ് അറിഞ്ഞത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' പാവം. അപ്പോഴേക്ക് അവന്റെ പോസ്റ്റില് വേറെ ആള് കേറീട്ടുണ്ടാവും '' അനൂപ് ഖേദം പ്രകടിപ്പിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എല്ലാവരുടെ കാര്യവും ഇങ്ങിനെത്തന്നെയാണ്. ജോലിസ്ഥിരത ഇല്ലാത്ത പണിയല്ലേ നമ്മുടേത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />''ഗോപാലകൃഷ്ണന് സാറിനെ കണ്ടാല് ഞാന് അന്വേഷിച്ചു എന്ന് പറയണം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നോക്കൂ, എന്നും ഇതന്ന്യാ ഇവന്റെ വര്ത്തമാനം. അമ്മമ്മയ്ക്ക് ഇപ്പൊ എങ്ങിനെയുണ്ട് എന്നറിയില്ല എന്ന വിഷമമാ അവന് '' ഇന്ദിര പറഞ്ഞു '' വെറുതെ അവരെ വിളിച്ച് ശല്യം ചെയ്യരുത് എന്ന് ഞാന് പറയ്യേ. അവര് നൂറുകൂട്ടം കാര്യങ്ങള് ഉള്ളോരാവും ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഞങ്ങള് പോവുന്ന വഴിക്ക് സാറിന്റെ വീട്ടില് ചെന്ന് പറയാം '' പ്രദീപ് ഏറ്റു. പോവാനായി അവനും റഷീദും എഴുന്നേറ്റു. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>അവര് പടിക്കലെത്തുമ്പോഴേക്കും ഗോപാലകൃഷ്ണന് നായരും കെ.എസ്. മേനോനും വന്ന ബുള്ളറ്റ് എത്തിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.</b></div>
</div>
keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-17602001314926748982012-11-12T05:54:00.003-08:002012-11-12T05:54:19.450-08:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 54.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<b>ഗോപാലകൃഷ്ണന് നായരും അമ്മിണിയമ്മയും പൂമുഖത്ത് സംസാരിച്ച് ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് കെ.എസ്. മേനോന് എത്തിയത്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എത്ര നാളായി ഇങ്ങോട്ടേക്ക് കണ്ടിട്ട് '' അമ്മിണിയമ്മ പറഞ്ഞു '' പാട്ടുകാരനേയും കൂട്ടുകാരനേയും കണ്ട കാലം മറന്നൂന്ന് ഞാന് ഇന്നലീം കൂടി പറഞ്ഞിരുന്നു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അമ്പലത്തില് വായനയ്ക്ക് വന്നത് ഒരു റിട്ടയേഡ് മലയാളം മാഷാ. നല്ലൊരു പണ്ഡിതന്. ഒരു ദിവസം കേള്ക്കാന് ചെന്നതാണ്. പറച്ചിലിന്റെ രസത്തില് അവിടെയങ്ങോട്ട് കൂടി. ഇന്നലെ വൈകുന്നേരത്താണ് പരിപാടി തീര്ന്നത് '' മേനോന് വിശദമായി പറഞ്ഞു '' ഒന്നു രണ്ടു തവണ ഗോപാലകൃഷ്ണനെ വിളിച്ച് ഞാന് വിവരങ്ങല് അന്വേഷിക്കും ചെയ്തിരുന്നു ''. '' ആ കാര്യോക്കെ ഇവിടെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് '' അമ്മിണിയമ്മ സമ്മതിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്റെ മനസ്സില് തോന്നിയ കാര്യം പറയട്ടെ '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് പറഞ്ഞു '' </b><b>ഈ ചങ്ങാതി </b><b>വാനരന്മാരോടൊപ്പം ലങ്കയിലേക്ക് യുദ്ധം ചെയ്യാന് പോയിട്ടുണ്ടാവും എന്നാ ഞാന് കരുത്യേത്. ചിലപ്പൊ വിശിഷ്ട സേവനത്തിന്ന് വല്ല മെഡലോ മറ്റോ കിട്ടിയിട്ടുണ്ടാവും. ശ്രീരാമന്റെ കയ്യിന്ന് അതും വാങ്ങി താന് നേരിട്ട് ഇങ്ങോട്ട് പോന്നതാണോഹേ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' വേണ്ടാത്ത ഓരോ വര്ത്തമാനം പറയണ്ടാ '' അമ്മിണിയമ്മ തടഞ്ഞു '' ഈശ്വരന്മാരെ പിടിച്ചാ തമാശ പറയാന് കണ്ടത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അമ്മിണി, തനിക്ക് അറിയാന് വയ്യാത്തതോണ്ടാ അങ്ങിനെ തോന്നുന്നത്. സ്നേഹം, വാത്സല്യം, ദയ, കാരുണ്യം ഒക്കെ ഇല്ലേ, അതേപോലത്തെ മറ്റൊരു നന്മയാടോ ഈ കുസൃതിത്തരൂം, തമാശയുമൊക്കെ. ഈശ്വരന് ഈ വകയ്ക്ക് പത്തു മാര്ക്ക് എന്റെ പേരില് കൂട്ടി ഇടും ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അനൂപ് ഇങ്ങോട്ട് വരാറില്ലേ '' മേനോന് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' കുറച്ചായി ഈ വഴിക്ക് കണ്ടിട്ട് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' വല്ലപ്പോഴും എന്റെ വീട്ടിലും വരാറുള്ളതാ. അങ്ങോട്ടും കണ്ടില്ല ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഒന്ന് വിളിച്ച് അന്വേഷിക്കാന്ന് വെച്ചാല് അവന്റെ മൊബൈല് നമ്പറ് വേണ്ടേ. അത് വാങ്ങി വെച്ചിട്ടില്ല. അല്ലെങ്കിലും വേണ്ടതൊന്നും ചെയ്യില്ല ഇവിടുത്തെ ആള് '' അമ്മിണിയമ്മ പരിഭവം പറഞ്ഞു '' വയ്യാണ്ടെ ഞാന് കിടപ്പിലായപ്പോള് ആ കുട്ടി കുറെ അന്വേഷിച്ച് വന്നാതാ. അത് മറക്കാന് പാടില്ലല്ലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നിറുത്ത്വോടോ തന്റെ പരാതി പറച്ചില്. ഒരു ദിവസം ഞാന് നേരില് ചെന്ന് അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ട് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എന്നാല് ഞാനൂണ്ട് കൂടെ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' സുകുമാരാ, ഇനി തന്റെ വിശേഷങ്ങള് കേള്ക്കട്ടെ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഞാന് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കണം എന്ന് വിചാരിക്ക്യാണ്. തെറ്റാണച്ചാലും ശരിയാണച്ചാലും മടിക്കാതെ പറയണം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എന്തിനാടോ ഈ മുഖവുര. ഗോപാലകൃഷ്ണന് ഇന്നേവരെ ആരുടെ അടുത്തും മനസ്സില് തോന്നിയത് അതുപോലെ പറഞ്ഞിട്ടേയുള്ളു. മരിക്കുന്നതുവരെ ആ ശീലം അങ്ങിനെത്തന്നെ ഉണ്ടാവും '</b>'.</div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' മടങ്ങി പോയാലോ എന്ന് ഒരു തോന്നല്. എന്താ വേണ്ടത് ''. ഗോപാലകൃഷ്ണന് ഉറക്കെ ചിരിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അന്നേ ഞാന് പറഞ്ഞതാണ്, ഭാര്യയേയും മക്കളേയും ഉപേക്ഷിച്ച് ജീവിക്കാനാവില്ലാന്ന്. അപ്പോള് എനിക്കിനി ആരും വേണ്ടാ എന്ന് ഒരേ വാശി. എന്നിട്ട് ഇപ്പോഴെന്തായി. ഉള്ള പുര പൊളിച്ച് ബംഗ്ലാവ് പണിയണം എന്നായിരുന്നല്ലോ തന്റെ മോഹം. അതുകൂടി ചെയ്തിരുന്നെങ്കില് നല്ല വിശേഷായേനേ ''. കെ.എസ്.മേനോന് മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. വിഷണ്ണഭാവത്തില് താഴേക്ക് നോക്കി അയാളിരുന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്തേ ഇപ്പൊ ഇങ്ങിനെ തോന്നാന് '' അമ്മിണിയമ്മ ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച ഒരു ദിവസം നേരം പുലരാറാവുമ്പൊ ഞാനൊരു സ്വപ്നം കണ്ടു '' മേനോന് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി '' മകന് തേങ്ങിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ട് എന്റെ അടുത്തുണ്ട് ഇരിക്കുന്നു '' ഭാര്യാഭര്ത്താക്കന്മാര് അയാള് പറയുന്നതും കേട്ടിരുന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഡാഡിക്ക് ഞങ്ങളെയൊന്നും വേണ്ടാതായി അല്ലേ, ഇങ്ങിനെ പോയാല് അധിക കാലം ഞാനുണ്ടാവില്ല എന്നും പറഞ്ഞ് എനിക്കെന്തെങ്കിലും മറുപടി പറയാന് പറ്റുന്നതിന്നു മുമ്പ് വീട്ടില് നിന്ന് ഇറങ്ങിയോടി. പെട്ടെന്ന് അകലെയൊരു ട്രെയിനിന്റെ വിസില് കേട്ടു. ഞെട്ടി ഉണര്ന്നപ്പോള് വിയര്ത്തു കുളിച്ചിരുന്നു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്നിട്ട് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' രാവിലെ ആദ്യം ചെയ്തത് അങ്ങോട്ട് ഫോണ് ചെയ്യുകയായിരുന്നു ''. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അങ്ങിനെ താന് അജ്ഞാതവാസം അവസാനിപ്പിച്ചു അല്ലേ '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് ചോദിച്ചു '' ആട്ടെ, എന്താ മകന്റെ പ്രതികരണം ''.<br /><br />'' എന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും മകന് കരയാന് തുടങ്ങി. എന്തിനാ ഡാഡി പോയത്, എന്നാണ് തിരിച്ചെത്തുക എന്നൊക്കെയുള്ള ആളുകളുടെ ചോദ്യം കേട്ടു മതിയായി, ആകപ്പാടെ നാണക്കേടായി, അതു കാരണം അമേരിക്കയില് നിന്ന് തിരിച്ചു പോരാനിരുന്ന അമ്മയോട് വരണ്ടാ എന്ന് പറഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്, കുറെ കാലമായി ഈ സങ്കടം സഹിക്കുന്നു, ഇനി എനിക്ക് വയ്യാ, അച്ഛന് മടങ്ങി വന്നില്ലെങ്കില് എന്നെ പിന്നെ കാണില്ല, ഞാന് എന്തെങ്കിലും ചെയ്ത് മരിക്കും എന്നൊക്കെ അവന് പറഞ്ഞു. സത്യം പറഞ്ഞാല് അത് കേട്ട മുതല്ക്ക് എനിക്ക് പേടിയാണ് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' പിന്നെന്താ ഇത്ര കാലം ആരും അന്വേഷിച്ച് വരാഞ്ഞത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഒന്നാമത് എന്റെ പെരുമാറ്റം എന്താന്ന് അറിയില്ല. പിന്നെ ഇന്നു വരും നാളെ വരും എന്നു വിചാരിച്ച് ഇരുന്നിട്ടുണ്ടാവും ''.<br /><br />''എന്നാ താന് തിരിച്ചു പോണത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഓണം കഴിഞ്ഞിട്ടേയുള്ളു. ഇതുവരെ നാട്ടില് നിന്നിട്ട് നല്ലൊരു സമയത്ത് മടങ്ങി പോവുന്നില്ല ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' വീട് എന്താ ചെയ്യുന്നത്. വില്ക്ക്വാണോ അതോ അനുജത്തിമാര്ക്ക് കൊടുക്ക്വാണോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' രണ്ടുമല്ല. മാസത്തില് പത്തു ദിവസം ഞാനും ഭാര്യയും കൂടി ഇവിടെ കൂടും. അപ്പോള് രണ്ടാള്ക്കും ജനിച്ച നാട് വിട്ടു എന്ന ഖേദം ഉണ്ടാവില്ല. വാസ്തവം പറഞ്ഞാല് എനിക്ക് നിങ്ങളുടെയൊക്കെയൊപ്പം കഴിഞ്ഞിട്ട് പൂതി മാറിയിട്ടില്ല ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അതിന് ഭാര്യക്കും മക്കള്ക്കും സമ്മതാവ്വോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നൂറുവട്ടം സമ്മതമാണ്. മകനെ വിളിച്ച ശേഷം അവളെന്നെ വിളിച്ചിരുന്നു. എന്താ ഞാന് പറയുന്നത് അതുപോലെ ചെയ്യാം എന്ന് പറഞ്ഞു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' വയസ്സാന് കാലത്ത് മേനോന് ഒറ്റയ്ക്കായല്ലോ എന്ന് ഞങ്ങളെന്നും പറയാറുണ്ട്. ഇപ്പൊ ഞങ്ങള്ക്കും സമാധാനമായി '' അമ്മിണിയമ്മയുടെ വാക്കുകളില് ആശ്വാസം തുളുമ്പി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഒരു കോപംകൊണ്ടങ്ങോട്ട് ചാടിയാല് ഇരുകോപംകൊണ്ടിങ്ങോട്ട് ചാടാമോ എന്ന് പറഞ്ഞ മട്ടിലായി തന്റെ കാര്യം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="color: blue;">'' ക്രോധമൂലം മനസ്താപമുണ്ടായ് വരും</span><br style="color: blue;" /><span style="color: blue;"> ക്രോധമൂലം നൃണാം സംസാരബന്ധനം</span><br style="color: blue;" /><span style="color: blue;"> ക്രോധമല്ലോ നിജ ധര്മ്മ ക്ഷയകരം</span><br style="color: blue;" /><span style="color: blue;"> ക്രോധം പരിത്യജിക്കേണം ബുധജനം</span>.</b> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>എന്നല്ലേ ഭഗവാന് ശ്രീരാമന് ലക്ഷ്മണനെ ഉപദേശിച്ചത് '' കെ. എസ്. മേനോന് പറഞ്ഞു '' ഞാന് ആ തത്വം സ്വീകരിച്ചു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' വായന കേള്ക്കാന് പോയതോണ്ട് അങ്ങിനെ ഒരു ഗുണമെങ്കിലും ഉണ്ടായി. അല്ലാതെ ഉറക്കം തൂങ്ങി അവിടെ ഇരുന്നിട്ട് പോന്നില്ലല്ലോ ''. ഗോപാലകൃഷ്ണന്റെ വാക്കുകള് കേട്ട് മറ്റുള്ളവര് ചിരിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
*************************************</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അനിയേട്ടാ, കുളിച്ച് ഒരുങ്ങിക്കോളൂ '' രാധിക ഭര്ത്താവിനോട് പറഞ്ഞു '' ഇന്ന് ഒന്നാം തിയ്യതിയാണ്. നമുക്ക് ജ്വല്ലറിയിലും തുണിക്കടയിലും പോണം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ആഗസ്റ്റ് മുപ്പത്തി ഒന്നിനേ ഞാന് റിസൈന് ചെയ്യൂ. അതിനു മുമ്പ്....''</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അതിന് വേറെ ഏതെങ്കിലും കമ്പിനിയില് ചേരാനല്ലല്ലോ പോണത്. അല്ലെങ്കിലും ഈ കണ്ടീഷനില് ഇപ്പോഴത്തെ ജോലിക്ക് പോവാനും കഴിയില്ല ''</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഇന്നന്നെ വേണോ. കയ്യിലെ പ്ലാസ്റ്റര് അഴിച്ചിട്ട് പോരേ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' തുടക്കത്തിലേ മുടക്കം പറയണ്ട. പണി ചെയ്യാനൊന്ന്വോല്ല നമ്മള് അവിടേക്ക് പോണത് ''. കുളിയും ഭക്ഷണവും കഴിഞ്ഞ് ഭാര്യ നല്കിയ ഷര്ട്ടും മുണ്ടും ധരിച്ച് അയാള് തയ്യാറായി. രാധിക ഡ്രൈവിങ്ങ് സീറ്റില് കയറി. കുട്ടിയെ മടിയില്വെച്ച് അനിരുദ്ധന് അടുത്തിരുന്നു. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>രണ്ടു സ്ഥാപനങ്ങളിലെ ജീവനക്കാരും ബഹുമാനത്തോടെ നോക്കി നില്ക്കുന്നത് അനിരുദ്ധന് ശ്രദ്ധിച്ചു. ഏതെങ്കിലും ഡോക്ടറെ കാണാന് കാത്തു നില്ക്കുന്ന സമയമാണ് ഇപ്പോള്. അല്ലെങ്കില് റെപ്രസന്റേറ്റീവ് ഓടിക്കുന്ന ബൈക്കിന്റെ പുറകില് യാത്ര ചെയ്യുകയാവും. അലച്ചിലിന്റെ നാളുകള് അവസാനിക്കുന്നു. വരാന് പോകുന്ന മാറ്റങ്ങള് ഉള്ക്കൊള്ളാന് അയാള് തയ്യാറായി.</b></div>
</div>
keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-48445073579716315322012-10-29T07:54:00.003-07:002012-10-29T07:54:37.088-07:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 53.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്റെ മകളുടെ താലി ഭാഗ്യോ, നിങ്ങളുടെ വയറിന്റെ പുണ്യമോ അതോ ഈശ്വരന്റെ അനുഗ്രഹോ, എന്താ പറയണ്ടത് എന്നറിയില്ല, കണ്ണില് കൊള്ളാനുള്ളത് പുരികത്തില് കൊണ്ടൂന്ന് പറഞ്ഞാല് മതി '' ശിവശങ്കര മേനോന് പറഞ്ഞു '' എന്തായാലും ശരി, ഇനി ഈ പണിക്ക് പോവാന് ഞാന് സമ്മതിക്കില്ല ''. അനിരുദ്ധന് ആസ്പത്രിയില് നിന്ന് ഡിസ്ച്ചാര്ജ്ജായി വീട്ടിലെത്തിയ ശേഷം എല്ലാവരും ഒന്നിച്ചിരുന്ന് സംസാരിക്കുകയാണ്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ആ ഓട്ടോറിക്ഷ ഡ്രൈവറുടെ തെറ്റാണെന്നാ ഞങ്ങള് സ്ഥലത്തു ചെന്ന് അന്വേഷിച്ചപ്പോള് അറിഞ്ഞത് '' രാധികയുടെ മൂത്ത ഏട്ടന് പറഞ്ഞു '' അവന് ഇടംവലം നോക്കാതെ തിരിച്ചതോണ്ട് സംഭവിച്ചതാ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഇനി അതൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് എന്താ കാര്യം. ട്രാന്സ്പോര്ട്ട് ഡ്രൈവറുടെ മിടുക്ക് കാരണം അവരുടെ ദേഹത്ത് കയറും മുമ്പ് ബസ്സ് നിര്ത്താനായി '' ഇളയ ഏട്ടന് ഇടപെട്ടു '' ഇല്ലെങ്കില് രണ്ടാളും സ്പോട്ടില് തീര്ന്നേനെ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>അനിരുദ്ധന്റെ മനസ്സിലേക്ക് ആ സംഭവം ഓടിയെത്തി. ഓട്ടോവില് ബൈക്ക് ഇടിച്ചതും പാഞ്ഞു വരുന്ന ബസ്സിന്റെ മുന്നിലേക്ക് തെറിച്ചു വീണു. റോഡിലൂടെ പാതച്ചാലിലേക്ക് ഉരുണ്ടു പോവുന്നതിന്നിടയില് നിയന്ത്രണം തെറ്റിയ ഓട്ടോ ബസ്സില് ഇടിക്കുന്ന ശബ്ദം ഉയര്ന്നു, ഓടി കൂടിയ ആളുകളുടെ ബഹളവും ഒപ്പം കേള്ക്കാനായി. ആരെല്ലാമോ ചേര്ന്ന് പൊക്കിയെടുത്ത് ഏതോ ഒരു വാഹനത്തില് കയറ്റുകയാണ്. ക്രമേണ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീഴുന്നതുപോലെ. കേള്ക്കുന്നതെല്ലാം അസ്പഷ്ടമായ ശബ്ദങ്ങളായി. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നാലു ദിവസം ആസ്പത്രിയില് കിടക്കാനുള്ള യോഗം അവനുണ്ടാവും. അത് ഇങ്ങിനെ തീര്ന്നൂന്ന് വിചാരിക്കാം '' കട്ടിലില് അനിരുദ്ധന്റെ അടുത്ത് ഇരുന്ന അമ്മ മകന്റെ നെറ്റിയില് തടവി '' എന്റെ കുട്ടി അറിഞ്ഞുംകൊണ്ട് ഒരാളുക്ക് ഒരു ഉപദ്രവം ചെയ്തിട്ടില്ല. ഭഗവാന് അവനെ കൈ വിടില്ല ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' സമ്മതിച്ചു. എല്ലാം ശരിയായിരിക്കും. എന്നാലും ഈ പണി അപകടം പിടിച്ച ഏര്പ്പാട് തന്നെയാണ്. ഓരോ ദിവസം ഓരോ ചെക്കന്മാരുടെ മോട്ടോര് സൈക്കിളിന്റെ പിന്നില് കയറി യാത്ര. ഇനി വേറൊരു ദിക്കില്വെച്ച് ഇതുപോലെ സംഭവിക്കില്ലാന്ന് നിങ്ങള്ക്ക് പറയാന് കഴിയ്യോ. അതാണ് ഈ പണിക്ക് പോണ്ടാന്ന് ഞാന് പറയുന്നത് '' മേനോന് പഴയ പല്ലവി തുടരുകയാണ്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' ജോലി വേണ്ടാന്ന് വെച്ചാല് കുടുംബം പോറ്റണ്ടേ. അതിന് എന്ത് ചെയ്യും '' അമ്മ മനസ്സ് തുറന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അതിനാണോ പ്രയാസം. സ്വന്തമായിട്ട് എന്തെല്ലാം സ്ഥാപനങ്ങള് നമുക്കുണ്ട്. പോരാത്തതിന് ഇപ്പോള് ഇയാളുടെ പേരില് ഒരു ബിസിനസ്സും തുടങ്ങാന് പോണൂ. അതൊക്കെ മര്യാദയ്ക്ക് നോക്കി നടത്തിയാല് ഇന്ന് സമ്പാദിക്കുന്നതിന്റെ എത്രയോ ഇരട്ടി ഉണ്ടാക്കാം. ഇതൊന്നും ഇല്ലെങ്കില് തന്നെ നാല് തലമുറയ്ക്ക് തിന്നാനുള്ള വക ഞാന് എന്റെ മകള്ക്ക് കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. അത് കളയാതെ നോക്ക്വേ വേണ്ടൂ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' കേട്ടിലേ അദ്ദേഹം പറയിണത് '' അമ്മ മകനോട് പറഞ്ഞു '' അവര് പറയുന്നത് കേട്ട് നടക്ക്. നിനക്ക് ഒരു ദോഷൂം വരില്ല ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അല്ലെങ്കിലും ഈ ജോലി വേണ്ടാന്ന് വെക്കാന് ഞാന് നിശ്ചയിച്ചതാണ് '' അനിരുദ്ധന് </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>തന്റെ ഉദ്ദേശം വെളിപ്പെടുത്തി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അസ്സല് തീരുമാനം. വെടികൊണ്ട് ചാവാന് വേണ്ടീട്ടാണോ ആ നാട്ടിലേക്ക് പോണത് ''മേനോന്റെ ശബ്ദം ഉയര്ന്നു '' ഒരു കാര്യം ഞാന് പറയ്യാണ്. എന്റെ മകള്ക്ക് ചെറുപ്പാണ്. ഭര്ത്താവ് വേണ്ടാന്ന് കരുതേണ്ട പ്രായം ഒന്നും അവള്ക്കായിട്ടില്യാ ''. അനിരുദ്ധന് മിണ്ടാതെ കിടന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b><b>'' ഞാന് പറഞ്ഞതിനെപ്പറ്റി എന്താ തന്റെ അഭിപ്രായം '' മേനോന് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എനിക്ക് ഇഷ്ടം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടൊന്നുമല്ല. ഈ ഫീല്ഡിനെ കുറിച്ച് അറിയുന്നതോണ്ടാ മടി തോന്നുന്നത് '' അനിരുദ്ധന് പറഞ്ഞു '' മെഡിക്കല് ഷോപ്പുകാര്ക്ക് മരുന്നുകള് ക്രെഡിറ്റിലാണ് കൊടുക്കുക. ഒന്നോ രണ്ടോ മാസം കഴിഞ്ഞിട്ടാണ് അത് കിട്ടുക. കടം കൊടുത്തത് പിരിച്ചെടുക്കാനാ പാട്. ചിലര് പൈസ തരാതെ പറ്റിക്കാന് നോക്കും ''. ശിവശങ്കര മേനോന് ഉറക്കെ ചിരിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഇതാണോ പ്രശ്നം. നമ്മളുടെ കയ്യില് നിന്ന് കടത്തില് ആരെങ്കിലും സാധനം വാങ്ങിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കില് അത്പിരിച്ചെടുക്കാനും നമുക്ക് ആവും. ആരെങ്കിലും പണം തരാന് മടിയ്ക്കുന്നൂണ്ടെങ്കില് ആ കാര്യം എന്നെ അറിയിച്ചാല് മതി, പൈസ മുമ്പില് കൊണ്ടുവന്നു വെച്ച് നൂറ്റൊന്ന് ഏത്തം ഇടും. അതിനുള്ള വഴി എനിക്കറിയാം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഞാന് ഈ മാസം മുപ്പത്തി ഒന്നാം തിയ്യതി വെച്ച് റിസൈന് ചെയ്യാം '' അനിരുദ്ധന് സമ്മതിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഇത്രേ ഞങ്ങള്ക്കും വേണ്ടൂ '' മേനോന് സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിച്ചു '' ഒന്നിനും ഒരു ബുദ്ധിമുട്ട് വരില്ല. ആ കാര്യം ഞാനേറ്റു. ജ്വല്ലറിയിലും, ടെക്സ്റ്റൈല് കടയിലും, മെഡിക്കല് സ്റ്റോക്കിസ്റ്റിലും അനിരുദ്ധന്റെ ഒരു നോട്ടം ഉണ്ടായാല് മാത്രം മതി. സര്വ്വ സമയത്തും അവിടെ ഇരിക്ക്വോന്നും വേണ്ടാ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' കൂടെ ഉണ്ടായ കുട്ടിക്ക് എങ്ങനീണ്ട് '' അമ്മ അന്വേഷിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' തുടടെ എല്ല് പൊട്ടീട്ടുണ്ട്. ഓപ്പറേഷന് ചെയ്ത് കമ്പീട്ടു. പിന്നെ ഇയാളുടെ മാതിരി കയ്യില് ഒടിവുണ്ട്. അതും പ്ലാസ്റ്ററിട്ടു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അപ്പൊ ആ കുട്ടിടെ ആള്കാര്ക്ക് പൈസ കുറെ ആവ്വോലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' പാവപ്പെട്ട കുടുംബത്തിലെ കുട്ടിയാണ് അവന്. ശമ്പളം കിട്ടുന്നതോണ്ട് വേണം കുടുംബം കഴിയാന്. എന്റെ മകളുടെ ഭര്ത്താവിന്റെ ആയുസ്സ് കിട്ട്യേതല്ലേ. ആ സന്തോഷത്തില് അവന്റെ ആസ്പത്രി ബില്ല് ഞാന് അടച്ചു ''. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />നേരം നാലു മണിയായി. രാധിക എല്ലാവര്ക്കും ചായയുമായി എത്തി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' സാറേ '' പുറത്തു നിന്ന് ഒരു വിളി കേട്ടു. രാധിക ചെന്നു നോക്കി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അനിരുദ്ധന് സാറില്ലേ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ആരാ. എന്താ വേണ്ടത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഞാന് അനൂപ്. സാറിനെ കാണാന് വന്നതാണ് ''. കിടക്കുന്ന ദിക്കില് അനിരുദ്ധന് ആ സംഭാഷണം കേട്ടു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഇങ്ങോട്ട് വരാന് പറയൂ '' അയാള് ഭാര്യയോട് പറഞ്ഞു. രാധികയുടെ പിന്നിലായി അനൂപ് അകത്തെത്തി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഞാന് സുഖമില്ലാതെ കിടപ്പായിരുന്നു '' അവന് പറഞ്ഞു '' സാറ് ആക്സിഡന്റായ വിവരം ഇന്നാണ് അറിഞ്ഞത്. ആസ്പത്രിയില് ചെന്ന് നോക്കിയപ്പോള് ഡിസ്ച്ചാര്ജ്ജ് ആയി പോന്നൂന്ന് പറഞ്ഞു '</b>'.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>അനിരുദ്ധന് അപകടത്തെക്കുറിച്ചും പരിക്കിനെപ്പറ്റിയും അനൂപിനോട് സംസാരിക്കുമ്പോള് മേനോന് അവനെ ശ്രദ്ധിക്കുകയായിരുന്നു. എവിടേയോ കണ്ട മുഖം. പെട്ടെന്ന് അയാള്ക്ക് ആളെ മനസ്സിലായി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /> '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് സാറിന്റെ വീട്ടില്വെച്ച് കണ്ട കുട്ടിയല്ലേ '' അയാള് ചോദിച്ചു. അതെ എന്ന മട്ടില് അനൂപ് തലയാട്ടി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' കേട്ടോ, ഈ കുട്ടി നന്നായി പാട്ട് പാടും എന്ന് അയാള് പറഞ്ഞിരുന്നു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഉവ്വോ, അതെനിക്ക് അറിയില്ല '' അനിരുദ്ധന് അത്ഭുതം പ്രകടിപ്പിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്നാല് ഇപ്പോള് ഒരു പാട്ട് പാടട്ടെ. നമുക്ക് കേള്ക്കാലോ '' രാധികയുടെ മൂത്ത ഏട്ടന് കേട്ടതില് ചാടിപ്പിടിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഇപ്പൊ വേണ്ടാ. സാറ് വയ്യാതെ കിടക്കുകയല്ലേ. ഇനി ഒരിക്കലാവാം '' അനൂപ് ഒഴിഞ്ഞു മാറി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അത് സാരൂല്യാ. അനൂപ് പാടിക്കോളൂ. പാട്ട് കേട്ടാല് ഉള്ള ടെന്ഷന് മാറും '' അനിരുദ്ധന് പറഞ്ഞു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഏതു പാട്ടാ വേണ്ടത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' നല്ല അടിപൊളി സിനിമാപ്പാട്ട് '' മൂത്ത ഏട്ടന് താല്പ്പര്യം വെളിപ്പെടുത്തി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഛേ, അതൊന്നും വേണ്ടാ. കുട്ടി ഒരു ഭക്തിഗാനം പാടിക്കോളൂ '' അച്ഛന് ഒരു ഭേദഗതി നിര്ദ്ദേശിച്ചു. അനൂപ് അല്പ്പനേരം ആലോചിച്ചു നിന്നു. ഒരാള്ക്ക് വേണ്ടത് സിനിമാപ്പാട്ട്, മറ്റൊരാള്ക്ക് ഭക്തിഗാനം. രണ്ടാളുടേയും മോഹം നടക്കട്ടെ. അവന് പാടിത്തുടങ്ങി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br style="color: blue;" /><span style="color: blue;">'' ശരണമയ്യപ്പാ സ്വാമി, ശരണമയ്യപ്പാ</span><br style="color: blue;" /><span style="color: blue;">ശബരിഗിരിനാഥാ സ്വാമി ശരണമയ്യപ്പ ..... ''</span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ആ ഗാനത്തിന്റെ മനോഹാരിതയില് എല്ലാവരും ലയിച്ചിരുന്നു. ഗാനഗന്ധര്വ്വന്റെ അദൃശ്യ സാന്നിദ്ധ്യം അവിടെ ഉള്ളതായി അവര്ക്ക് തോന്നി. പാട്ട് അവസാനിച്ചു. അതിന്റെ മാസ്മരികതയില് ആര്ക്കും ഒന്നും പറയാനാവുന്നില്ല.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' ഞാന് പോട്ടേ സാര് '' അനൂപ് ചോദിച്ചു. ഉറക്കത്തില് നിന്ന് ഉണര്ന്നതുപോലെ അനിരുദ്ധന് പെട്ടെന്ന് പരിസരബോധം വീണ്ടെടുത്തു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഇത്ര കഴിവുണ്ടായിട്ട് അനൂപ് എന്തിനാ ഈ പണിക്ക് ഇറങ്ങിയത്. തനിക്ക് ഈ ഫീല്ഡാണ് നല്ലത്. ശരിക്ക് തിളങ്ങും ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ജീവിക്കണ്ടേ സാര്. ഈ രംഗത്ത് കയറിപ്പറ്റാന് ആരെങ്കിലും സഹായിക്കാന് വേണം. എനിക്ക് അതിന് ആരൂല്യാ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' ഒക്കെ ഉണ്ടാവും കുട്ടി '' മേനോന് എഴുന്നേറ്റു ചെന്ന്അനൂപിന്റെ ശിരസ്സില് കൈവെച്ചു '' നിനക്ക് ഒരു നല്ലകാലം ദൈവം വെച്ചിട്ടുണ്ടാവും ''. </b><b>അദ്ദേഹം പേഴ്സില് നിന്ന് ആയിരത്തിന്റെ ഒരു നോട്ടെടുത്ത് അവനുനേരെ നീട്ടി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' ഇതു വാങ്ങിക്ക്. സമ്മാനമായിട്ട് തരാന് ഇപ്പോള് വേറൊന്നൂല്യാ ''. അനൂപ് പണം വാങ്ങി മേനോനെ നമസ്ക്കരിച്ചു. എല്ലാവരോടും യാത്ര ചോദിച്ച് അവന് ഇറങ്ങിപ്പോയി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />'' ഈ കുട്ടി എവിടുത്തെയാണ് '' മേനോന് അനിരുദ്ധനോട് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' എനിക്ക് അത്രയ്ക്കൊന്നും അറിയില്ല. അമ്പലവാസിയാണെന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ഒരു ദുശ്ശീലവും ഇല്ലാത്ത പയ്യനാണ്. അടുത്ത കാലത്താണ് ഇപ്പോഴത്തെ കമ്പിനിയില് കയറിയത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഓണം ഉതാടത്തിന്ന് അച്ഛന്റേയും അമ്മയുടേയും വിവാഹ വാര്ഷികമല്ലേ. അന്ന് നമുക്ക് ഇയാളുടെ ഒരു ഗാനമേള വീട്ടില് വെച്ച് നടത്തണം '' രാധികയുടെ ഏട്ടന് മോഹം അറിയിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അതൊക്കെ അപ്പോള് ആലോചിച്ച് വേണ്ടത്പോലെ ചെയ്യാം '' മേനോന് എതിര്ത്തോ അനുകൂലിച്ചോ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />ഉണര്ന്നെഴുന്നേറ്റ മകളുമായി രാധിക എത്തി. മേനോന് കുട്ടിയെ കൈ നീട്ടി വാങ്ങി അവളുമായി മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി. ഓരോരുത്തരായി രംഗത്തു നിന്ന് മാറി. രാധിക ഭര്ത്താവിന്റെ അടുത്തിരുന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ സന്തോഷത്തിന്റെ തിളക്കം അയാള്ക്ക് കാണാനായി.</b></div>
</div>
keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-68735798266898644542012-10-26T02:23:00.001-07:002012-10-26T02:23:13.692-07:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 52.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>അനിരുദ്ധന് പോവുന്നതും നോക്കി രാധിക വാതില്ക്കല് നിന്നു. നാലു ദിവസത്തെ മടി പിടിച്ച് ഇരുപ്പിന്ന് ശേഷം ജോലിക്ക് പോവുകയാണ്. സാധാരണ പണിക്കിറങ്ങുമ്പോള് കാണാറുള്ള ഉത്സാഹമൊന്നും ഇന്ന് കാണാനില്ല. ആ മനസ്സ് അത്രമാത്രം വിഷമിച്ചിട്ടുണ്ട്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /><br />മകളുടെ പിറന്നാളിന്റെ പിറ്റേന്നുതന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. അനിയേട്ടന് ആകപ്പാടെ ഒരു മൂഡോഫിലാണ്. ഒന്നും ഒട്ടു പറയുന്നില്ല. എന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചാല് ഒന്നുമില്ലെന്ന മറുപടി മാത്രം. പക്ഷെ എന്തോ ഒരു അസ്വസ്ഥത ഉണ്ടെന്ന് മുഖഭാവം വിളിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />അന്ന് കാലത്തുതന്നെ അനിയേട്ടന്റെ ബന്ധുക്കള് തിരിച്ചു പോയിരുന്നു. കുളിയും കാപ്പി കുടിയും കഴിഞ്ഞ ശേഷം വീണ്ടും കിടപ്പുമുറിയിലേക്ക് പോവുന്നതു കണ്ടു. ആറേഴു തവണ മൊബൈല് അടിച്ചിട്ടും എടുക്കുന്നില്ല. രാത്രി വൈകിയിട്ട് കിടന്നതല്ലേ, ഉറങ്ങുകയായിരിക്കും എന്നാണ് കരുതിയത്. കുറെ കഴിഞ്ഞ ശേഷം മുറിയില് ചെന്നു നോക്കുമ്പോള് കയ്യില് മൊബൈലും പിടിച്ച് കട്ടിലില് ഇരിപ്പാണ്. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്താ അനിയേട്ടാ മൊബൈല് എടുക്കാത്തത് '' എന്ന് ചോദിച്ചതിന്ന് '' ആര്. എം. ആണ്. ആ മനുഷ്യന് വേറെ പണിയില്ല '' എന്ന തണുപ്പന് മറുപടിയാണ് കേട്ടത്. മേലുദ്യോഗസ്ഥന്മാരെ ബഹുമാനിക്കുന്ന ആളാണ് അനിയേട്ടന്. എന്നിട്ടെന്താ ഇങ്ങിനെ. മകളുടെ പിറന്നാളായിട്ട് ജോലി ഏല്പ്പിച്ചതിനുള്ള നീരസമാണെന്ന് കരുതി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ഞായറാഴ്ച ഉച്ച തിരിഞ്ഞപ്പോള് ടൌണിലെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചുപോരാന് ഒരുങ്ങി. '' ഇന്നിനി പോവണ്ടാ. രാധിക റെസ്റ്റ് ചെയ്തോളൂ. നാളെ രാവിലെ പോയാല് മതി '' എന്ന് അനിയേട്ടന് പറഞ്ഞപ്പോള് അത്ഭുതം തോന്നി. സ്വതവേ തിരിച്ചു പോകാന് തിടുക്കം കൂട്ടുന്ന ആളാണ്. തിങ്കളാഴ്ച മാത്രമല്ല അടുത്ത രണ്ടു ദിവസവും ജോലിക്ക് പോയില്ല. മകളെ കളിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് വീട്ടിലിരുന്നു. പലവട്ടം മൊബൈല് റിങ്ങ് ചെയ്തിട്ടും എടുക്കാന് മടി കാണിച്ചു. എന്ത് ചോദിച്ചാലും '' രാധിക വിഷമിക്കണ്ടാ. കുഴപ്പം ഒന്നൂല്യാ '' എന്ന് ആശ്വസിപ്പിക്കും. എപ്പോഴായാലും അറിയും എന്ന ധൈര്യത്തില് ചോദിച്ച് ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാന് തുനിഞ്ഞതുമില്ല.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ഇന്നലെ ഹെഡോഫീസില് നിന്ന് വൈസ്പ്രസിഡണ്ട് വിളിച്ചപ്പോഴാണ് ഫോണെടുത്തത്. മാറി നിന്ന് അവരുടെ സംഭാഷണം ശ്രദ്ധിച്ചു. ശനിയാഴ്ച നടത്തിയ പാര്ട്ടിയാണ് വിഷയം. അനിയേട്ടന് അത് തീരെ പിടിച്ചിട്ടില്ല.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' സേര് , ഐ ഹാവ് നോ വേര്ഡ്സ് ടു ഡിസ്ക്രൈബ് ദി ഹുമിലിയേഷന് അന്ഡ് മെന്റല് ആഗണി ഐ വാസ് സബ്ജക്റ്റഡ് ടു '' മൂപ്പര് മനസ്സിലുള്ള സങ്കടം പറയുകയാണ്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അങ്ങിനെയല്ല സേര് , ഇതൊന്നും ഇല്ലാതെ തന്നെ ഇത്ര കാലം നമ്മള് ബിസിനസ്സ് നന്നായി നടത്തിയിട്ടുണ്ടല്ലോ. പിന്നെന്തിനാ വേണ്ടാത്ത ഓരോ പരിപാടികള് ''. മറുഭാഗത്ത് എന്താണ് പറഞ്ഞത് എന്ന് മനസ്സിലായില്ല.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അതൊന്ന്വോല്ല സേര്, പത്ത് പേഷ്യന്റ്സ് തികച്ചും ഇല്ലാത്തവരാണ് പാര്ട്ടീല് പങ്കെടുത്തത്. ഒന്നു ഞാന് പറയാം. ഇനി ഇമ്മാതിരി പണിക്ക് എന്നെ കിട്ടില്ല. ഞാന് വേറെ കമ്പിനി നോക്ക്വാണ് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>സംഭാഷണം നീണ്ടുപോയി. മറുഭാഗത്തു നിന്ന് അനുനയിപ്പിക്കലാവുമെന്ന് തോന്നി. അനിയേട്ടന്റെ മുഖഭാവം അത് വിളിച്ചോതുന്നുണ്ട്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ശരി സേര്. നാളെ ഞാന് പൊയ്ക്കോളാം '' മൊബൈല് ഓഫ് ചെയ്തു വന്ന അനിയേട്ടന് നടന്നതെല്ലാം വിവരിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഇത്രയേറെ വിഷമിച്ചിട്ടും അനിയേട്ടന് എന്താ എന്നോടൊന്നും പറയാഞ്ഞത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' രാധികയെ വിഷമിപ്പിക്കേണ്ടെന്ന് കരുതി. ബുദ്ധി ഉറച്ച കാലം മുതല് കഷ്ടപ്പാടുകള് സഹിച്ച് ജീവിക്കുന്നവരാണ് ഞങ്ങളൊക്കെ. രാധിക അങ്ങിനെയല്ലല്ലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എല്ലാ സൌകര്യങ്ങളും ഉണ്ടായിട്ട് ഇങ്ങിനെ കഷ്ടപ്പെടണോ '' ചോദിക്കാതിരിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഏതായാലും ഇനി അധിക കാലം ഈ പണിക്കില്ല. അത് നിശ്ചയിച്ചു. ചിലതൊക്കെ ഞാന് പ്ലാന് ചെയ്തിട്ടുണ്ട് '' അപ്പോഴും മനസ്സിലുള്ളത് എന്താണെന്ന് പറഞ്ഞില്ല. മകളെ വാങ്ങി മാറത്ത് അടക്കിപ്പിടിച്ച് കൊഞ്ചിക്കാന് തുടങ്ങി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ടെലഫോണ് ബെല്ലടിക്കുന്നത് കേട്ടു. വീട്ടില് നിന്നായിരിക്കും. രാധിക അകത്തേക്ക് നടന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>**************************</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>സ്റ്റേറ്റ് ഹൈവേയിലൂടെ മോട്ടോര് ബൈക്ക് പായുന്നുണ്ട്. വണ്ടി ഓടിക്കുന്ന റെപ്രസന്റേറ്റീവ് ബിസിനസ്സിനെക്കുറിച്ച് ആവലാതിപ്പെടുകയാണ്. നാലഞ്ച് പ്രോഡക്റ്റുകളുടെ സ്റ്റോക്ക് തീര്ന്നിരിക്കുന്നു. സീസണായതിനാല് ഡോക്ടര്മാര് മുറയ്ക്ക് എഴുതുന്നുണ്ട്. സാധനം കിട്ടാതായാല് ഡോക്ടര്മാര് മറ്റു ബ്രാന്ഡുകള് എഴുതും. എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത്. അയാള് ചോദിക്കുന്നത് ന്യായമായ കാര്യമാണ്. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>പല തവണ റീജിണല് മാനേജരോട് ഈ കാര്യം സൂചിപ്പിച്ചതാണ്. അയാള്ക്ക് അതൊന്നും അന്വേഷിക്കാന് നേരമില്ല. മറ്റു പല കാര്യങ്ങളിലുമാണ് പുള്ളിക്ക് താല്പ്പര്യം. അതൊന്നും ഇയാളോട് പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലല്ലോ.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' സി അന്ഡ് എഫില് സ്റ്റോക്കില്ല എന്നാണ് അറിഞ്ഞത് '' അനിരുദ്ധന് പറഞ്ഞു '' ഞാന് വൈസ്പ്രസിഡണ്ടിനെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞ് ശരിപ്പെടുത്താം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>നേരം പതിനൊന്ന് ആവാറായി. എങ്കിലും വെയിലിന്ന് ചൂട് തോന്നുന്നില്ല. തണുത്ത കാറ്റ് മുഖത്ത് തലോടുകയാണ്. അനിരുദ്ധന് ഉന്മേഷം തോന്നി. അയാള് ഭാവി പരിപാടികള് ആലോചിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അടുത്ത മാസം നാലിനാണ് ഓണം. അത് കഴിഞ്ഞതും കമ്പിനി വിടണം. എത്രയും പെട്ടെന്ന് കൂട്ടുകാരന് ഏര്പ്പാടാക്കി തന്ന ജോലിക്ക് ചേരണം. ഒരു സൂപ്പര് സ്പെഷാലിറ്റി ഹോസ്പിറ്റലില് മാനേജര് പോസ്റ്റിലാണ് നിയമനം. ആകര്ഷണീയമായ ശമ്പളം ലഭിക്കും . പക്ഷെ ഒരു ദോഷമുണ്ട്. അഭ്യന്തര കലാപമുള്ള രാജ്യമാണത്രേ അത്. എന്തായാലെന്താ. സ്ഥിരമായി താമസമാക്കാന് ഉദ്ദേശിച്ചല്ലല്ലോ പോവുന്നത്. കുറെകാലം പണി ചെയ്യണം. എന്തെങ്കിലും സമ്പാദ്യമുണ്ടാക്കി തിരിച്ചുപോരണം.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>പെട്ടെന്ന് ബൈക്ക് വലത്തോട്ട് വെട്ടിക്കുന്നതായി തോന്നി. അനിരുദ്ധന് നോക്കുമ്പോള് ഒരു ഓട്ടോറിക്ഷ റോഡിന്ന് കുറുകെ തിരിക്കുകയാണ്. കൂട്ടിമുട്ടുന്നത് ഒഴിവാക്കാന് വെട്ടിച്ചെങ്കിലും ബൈക്ക് ഓട്ടോവിനെ സമീപിച്ചു കഴിഞ്ഞു. എതിരെ ഒരു കെ.എസ്.ആര്.ടി.സി. സൂപ്പര് ഫാസ്റ്റ് അലറി പാഞ്ഞടുക്കുന്നു. അനിരുദ്ധന് സീറ്റില് പിടി മുറുക്കി.</b></div>
</div>
keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-5281399627007491532012-09-23T07:22:00.002-07:002012-09-23T07:22:49.331-07:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 51.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഇന്നും നീ ചോറ് ബാക്കി വെച്ചു '' ചോറ്റുപാത്രം തുറന്നു നോക്കിയ ഇന്ദിര അനൂപിനോട് പറഞ്ഞു '' രണ്ടുമൂന്ന് ദിവസായി ഞാന് ശ്രദ്ധിക്കുന്നു. കൊണ്ടുപോയ ചോറ് പകുതി ബാക്കി വെക്കുന്നുണ്ട് ''. '' എന്തോ എനിക്ക് വായയ്ക്ക് പിടിക്കിണില്ല അമ്മേ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' കണ്ണില് കണ്ട ഹോട്ടലില് നിന്നൊക്കെ തിന്ന് രുചി കണ്ടു. അതാ പിടിക്കാത്തത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അതൊന്ന്വോല്ല. ആഹാരം കഴിക്കുമ്പൊ ഒരു മനംപുരട്ടല് തോന്നുണുണ്ട് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>കുറച്ചു ദിവസമായി അനൂപിന് ഭക്ഷണത്തില് താല്പ്പര്യക്കുറവ് തോന്നാന് തുടങ്ങിയിട്ട്. ജോലിക്ക് പോവുമ്പോള് വീട്ടില് നിന്ന് കൊടുത്തയച്ച ഉച്ച ഭക്ഷണം കഴിച്ച ശേഷം ബാക്കി വരുന്നത് തിരിച്ചു കൊണ്ടു വരും. വെറുതെ കളയുന്നത് പശുവിന് കൊടുക്കാമല്ലോ.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' വയറ്റില് അജീര്ണ്ണം വല്ലതും ഉണ്ടാവും. അയമോദകം വറുത്തത് വെള്ളത്തിലിട്ട് തിളപ്പിച്ചു തരാം. ഒറ്റ പ്രാവശ്യം കഴിച്ചാല് മതി. സൂക്കട് മാറും ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അമ്മ എനിക്ക് നല്ലൊരു കാപ്പി തരൂ. ഇത്തിരി തണുപ്പ് തോന്നുന്നുണ്ട് ''. ഇന്ദിര മകന്റെ ദേഹത്ത് തൊട്ടു നോക്കി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' പനിക്കിണൊന്നും ഇല്ല. തണുപ്പത്ത് അലഞ്ഞിട്ടാ. വേണച്ചാല് കുറച്ചു നേരം കിടന്നോ. ഞാന് കാപ്പി ഉണ്ടാക്കി കൊണ്ട് വരാം ''. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ഇന്ദിര കാപ്പിയുമായി വരുമ്പോള് അനൂപ് അച്ഛന്റെ കട്ടിലില് മൂടിപ്പുതച്ചു കിടപ്പാണ്. മകന്റെ അരികിലായി രാമകൃഷ്ണന് ഇരിപ്പുണ്ട്. കട്ടിലിന്റെ ഒരു ഓരത്ത് ഇന്ദിര ഇരുന്നു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' നാളെ കുറച്ച് ഉപ്പും പുളിയും കൂടി വെളിച്ചപ്പാട് വേലൂന്റെ അടുത്ത് കൊണ്ടുപോയി കൊതിക്ക് ഊതിച്ചിട്ട് വരൂ. ആരടേങ്കിലും കണ്ണ് പറ്റിയിട്ടുണ്ടെങ്കില് വായയ്ക്ക് പിടിക്കാതെ വരും. എനിക്ക് അതാ തോന്നുണ് '' രാമകൃഷ്ണന് ഭാര്യയോട് പറഞ്ഞു. അനൂപ് കാപ്പി ഊതി കുടിക്കാന് തുടങ്ങി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഞങ്ങള് നിന്നോട് ഒരു കാര്യം പറയണം എന്ന് വിചാരിക്കാന് തുടങ്ങിയിട്ട് കുറച്ച് ദിവസായി. ആ പെണ്ണിനെ അറിയിക്കണ്ട എന്നു കരുതി മിണ്ടാതിരുന്നതാ '' മകന്റെ മുടിയിലൂടെ വിരലോടിച്ച് അമ്മ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' അവളില്ലേ ഇവിടെ '' രാമകൃഷ്ണന് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />'' ഇല്ല. കുളത്തിലിക്ക് മേല് കഴുകാന് പോയി. അമ്പലത്തില് തൊഴുതിട്ടേ ഇനി മടങ്ങി വരവ് ഉണ്ടാവൂ. ആ തക്കം നോക്കി ഇവനോട് പറയാലോന്ന് വെച്ചിട്ടാ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്താ അമ്മേ കാര്യം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നിനക്ക് ഒരു കല്യാണാലോചന വന്നിട്ടുണ്ട് '' </b><b>ഇന്ദിര വെട്ടിത്തുറന്ന് പറഞ്ഞു.<br /> </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>രമ നേരത്തെ ഈ വിവരം പറഞ്ഞതാണ്. അത് സൂചിപ്പിച്ചാല് അവള്ക്ക് ഉറപ്പായും ചീത്ത കേള്ക്കും. അറിയാത്ത മട്ടിലിരുന്നാല് അമ്മയെ വഞ്ചിക്കുകയാവും. അതിലും ഭേദം സംഭാഷണം വഴി തിരിച്ചു വിടുകയാണ്.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അമ്മേ, ആദ്യം രമയുടെ കാര്യം അല്ലേ നമുക്ക് നോക്കണ്ടത്. ഒരു പെണ്കുട്ടി ഉള്ളതിനെ കല്യാണം കഴിപ്പിച്ചയയ്ക്കാതെ ആണിന് പെണ്ണു കൊണ്ടു വന്നാല് ആള്ക്കാര് എന്താ പറയ്യാ. പോരാത്തതിന് എനിക്ക് അത്ര വയസ്സൊന്നും ആയിട്ടില്ലല്ലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' വയസ്സിന്റെ കാര്യം നി വിട്ടളാ. ചോദിക്കുന്നോരടെ അടുത്ത് അരുമക്കല്യാണം ആയി നടത്തീന്ന് ഞാനങ്ങിട്ട് പറയും. രമടെ കാര്യാണെങ്കില് അവള്ക്കും നല്ലൊരു ആലോചന ഒത്തു വന്നിട്ടുണ്ട് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ആരാ ആള്. എവിടുന്നാ '' അനൂപിന് ആകാംക്ഷയായി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b> '' നിനക്ക് നോക്കിയ കുട്ടിടെ വകേലൊരു വലിയച്ഛന്റെ മകനാണ്. അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ഒറ്റ മകന്. ബി.എസ്.സി പാസാണ് എന്നാ പറഞ്ഞത്. താസില്ദാരുടെ ആപ്പീസില് ജോലീണ്ട്. വീട്ടില് കുറച്ച് കൃഷിയും റബ്ബറും തെങ്ങും ഒക്കെ ഉണ്ടത്രേ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അപ്പൊ തെറ്റില്ലല്ലോ. അവര്ക്ക് നമ്മളെ ഇഷ്ടപ്പെട്വോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b>
<b>'' അവരുക്ക് വിരോധൂല്യാ. പെണ്ണിന്റെ ഫോട്ടൊ കണ്ട് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. ജാതകം ചേരും ചെയ്തു. പക്ഷെ ചെറിയൊരു കുഴപ്പൂണ്ട് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b>
<b>'' അതെന്താ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ചെക്കന് കാണാനൊക്കെ നല്ല ആളാണ്. പക്ഷെ കുട്ടീല് പനി വന്നിട്ട് ഒരു കാലിന് ഇത്തിരി ശേഷി കമ്മിയായി. നടക്കുമ്പോ ഒരു ചതുക്കലുണ്ട് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>അനൂപ് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. അനിയത്തിയുടെ ഭര്ത്താവിനെക്കുറിച്ചുള്ള തന്റെ സങ്കല്പ്പത്തില് നിന്ന് ഒരുപാട് അകലെയാണ് പറഞ്ഞുകേട്ട ഈ രൂപം. വില കൂടിയ വസ്ത്രങ്ങളോ ആഭരണങ്ങളോ ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിലും തന്റെ പെങ്ങള് കാണാന് കൊള്ളാം. ആരും കുറ്റം പറയില്ല. എന്നിട്ട് അവള്ക്ക് ? പാവം എന്റെ രമ. അനൂപിന് വല്ലാത്ത സങ്കടം തോന്നി. മകന്റെ മുഖഭാവത്തില് നിന്ന് ഇന്ദിര ചിലതൊക്കെ മനസ്സിലാക്കി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ചന്തൂം സൌന്ദര്യൂം മാത്രം നോക്കിയാല് മതിയോ എന്റെ മകനേ '' അവര് പറഞ്ഞു '' കെട്ടിച്ചു വിട്ട ദിക്കില് പെങ്ങള് കഷ്ടപ്പെടുന്നു എന്ന് കേള്ക്കുന്നതിനേക്കാള് നല്ലതല്ലേ കെട്ടിയ ചെക്കന് ഇത്തിരി ഭംഗി കുറഞ്ഞാലും അവള് നന്നായി കഴിയുന്നൂ എന്ന് കേക്കുണത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b>
<b>'' അതു മാത്രോല്ല '' രാമകൃഷ്ണന് ബാക്കി കൂട്ടിച്ചേര്ത്തു '' എല്ലാം തികഞ്ഞ ഒരു ബന്ധം നോക്കി പോവാനുള്ള സ്ഥിതി നമുക്കില്ലല്ലോ അനു ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>ഓരോരുത്തരുടെ വിധിയാണ്. അവള്ക്ക് അതാണ് യോഗമെങ്കില് അങ്ങിനെയല്ലേ വരൂ. അനൂപ് മനസ്സിലായ മട്ടില് തലയാട്ടി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഇനി നിന്റെ കാര്യം കൂടി പറയാം '' ഇന്ദിര കാര്യത്തിലേക്ക് കടന്നു '' നമ്മടെ പാറു കൊണ്ടു വന്ന ആലോചനയാണ്. ഞാന് അവിടെ ചെന്ന് കുട്ടിയെ കാണും ചെയ്തു. തങ്കം പോലത്തെ പെണ്ണ്. എല്ലാം കൂടി ഒത്തു വരില്ല എന്ന് പറയാറില്ലേ ? അതുപോലെ അവിടേം ഒരു കുറവുണ്ട് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>അവന് അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്ക് ചോദ്യഭാവത്തില് നോക്കി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എല്ലാം കൊണ്ടും ഒന്നാന്തരം കേസാണ്. പറഞ്ഞിട്ടെന്താ, കുട്ടിടെ അമ്മയ്ക്ക് സ്വല്പ്പം ചിത്തഭ്രമം ഉണ്ട്. എന്നാലോ കാണുമ്പഴോ വര്ത്തമാനം പറയുമ്പോഴോ അങ്ങിനെ തോന്ന്വോന്നൂല്യാ. എങ്കിലും ഉള്ള കാര്യം പറയണോലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>മനസ്സില് മോഹങ്ങളൊന്നും ഇല്ലാത്തതിനാല് അനൂപിന് വിഷമമോ സങ്കടമോ തോന്നിയില്ല. അവന് ഒന്നും പറയാതെ കിടന്നു. മകന്റെ മൌനം ഇഷ്ടക്കേടുകൊണ്ടാണ് എന്ന് ഇരുവര്ക്കും തോന്നി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അച്ഛനും അമ്മയും കൂടി മക്കളെ ചതിക്കുഴീല് ചാടിച്ചൂന്ന് നിങ്ങള് രണ്ടാള്ക്കും തോന്നരുത്. ഒരു കാര്യേ ഞങ്ങളുടെ മനസ്സിലുള്ളു. ഞങ്ങളുടെ കാലം കഴിഞ്ഞാലും നിങ്ങള് സുഖമായി കഴിയണം. അതിന് ഇതേ വഴി കണ്ടുള്ളു '' ഇന്ദിര മുണ്ടിന്റെ കോന്തലകൊണ്ട് മുഖം തുടച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നമ്മുടെ നിവൃത്തികേടോണ്ടാണ് ഇതിന് ഒരുങ്ങുണത്. എന്റെ മക്കള് പ്രാകരുത് '' രാമകൃഷ്ണന് വിതുമ്പി. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>അനൂപ് പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു. അവന് അച്ഛനേയും അമ്മയേയും മാറി മാറി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഈ ജന്മം ഞങ്ങള് അച്ഛനേയും അമ്മയേയും കുറ്റം പറയില്ല '' അവന് തേങ്ങി '' ഞങ്ങളെ വളര്ത്തി ഈ നിലയിലാക്കാന് രണ്ടാളും എത്ര കഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെന്ന് ഞങ്ങള്ക്കറിയില്ലേ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഈ വാക്ക് മതി. സന്തോഷായി. കഷ്ടപ്പെട്ടതിന്റെ കൂലി മുഴുവന് ഞങ്ങള്ക്ക് കിട്ടി '' അച്ഛന് മകന്റെ തോളില് കൈവെച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നോക്ക്, ആ പെണ്ണ് നിന്നെപോലെയല്ല '' ഇന്ദിര പറഞ്ഞു '' ചിലപ്പൊ എടന്തീന്ന് വല്ല വര്ത്തമാനൂം പറയും. നീ അവളെ പറഞ്ഞ് സമ്മതിപ്പിക്കണം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b>
<b>'' അമ്മ അതാലോചിച്ച് വിഷമിക്കണ്ടാ. ഞാന് അവളെ പറഞ്ഞ് സമ്മതിപ്പിച്ചോളാം '' അനൂപ് ഏറ്റു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' ഇനി എന്താ വേണ്ടേന്ന് ആലോചിക്കണ്ടേ '' രാമകൃഷ്ണന് അടുത്ത ചുവട് വെക്കാനൊരുങ്ങി. കുളവരമ്പ് കടന്ന് രമ വരുന്നത് ഇന്ദിര കണ്ടു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b>
<b>'' ഇപ്പൊ വേണ്ടാ. പെണ്ണ് വരുണുണ്ട് '' അവര് തടഞ്ഞു. പടി കടന്ന് രമ മുറ്റത്തെത്തി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
***************************************</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' മറ്റന്നാള് ഞായറാഴ്ചയാണ്. അന്ന് രാവിലെ ആറരയ്ക്ക് എല്ലാവരും ശെല്വന്റെ വീട്ടിലെത്തണം '' കൂട്ടുകാരോട് പ്രദീപ് പറഞ്ഞു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എന്താടാ കാര്യം '' റഷീദ് അന്വേഷിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' പഴനിവരെ നമുക്കൊന്ന് പോണം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b>
<b>'' എന്തിന് തല മൊട്ടയടിക്കാനോ '' പ്രദീപ് കാര്യം വ്യക്തമാക്കാത്തതിലുള്ള അമര്ഷം സുമേഷിന്റെ വാക്കുകളില് തുളുമ്പി.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b>
<b>'' അല്ല. നമ്മുടെ ശെല്വന്റെ കല്യാണത്തില് കൂടാന് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' കല്യാണോ. എന്നിട്ട് ഇതുവരെ അവനൊന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' എങ്ങിനെയാടാ അവന് പറയുക. പെങ്ങള് ചാടിപ്പോയതിലുള്ള നാണക്കേട് തീര്ക്കാന് ബന്ധുക്കള് ധൃതീല് ഒപ്പിച്ചതാ ഈ കല്യാണം. നിങ്ങളെയൊക്കെ വിളിക്കാന് എന്നെ ഏല്പ്പിച്ചതാണ്. നമ്മുടെ വിവേകിന്റെ അടുത്തും കൂടി പറയണം ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' അന്വറണ്ണനോട് പറഞ്ഞ്വോടാ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നീ ഓര്മ്മപ്പെടുത്തിയത് നന്നായി. ശെല്വന് അണ്ണന്റെ സഹായം വേണ്ടി വന്നിട്ടുള്ളതാ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b>
<b>'' ഇതു കാരണമാണോ നാലഞ്ച് ദിവസമായിട്ട് അവനെ കാണാത്തത് '' അനൂപ് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b>
<b>'' ആയിരിക്കും. മകള് പോയതില് പിന്നെ അവന്റെ അച്ഛന് വീട്ടിന്ന് ഇറങ്ങിയിട്ടില്ല. വേണ്ടപ്പെട്ടോരെ വിളിക്കാന് വേറെ ആരാ പോവാനുള്ളത് ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b>
<b>'' എവിടുന്നാ പെണ്കുട്ടി '' സുമേഷ് ചോദിച്ചു.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b>
<b>'' ഡീറ്റെയ്ല്സ് ഒന്നും എനിക്കറിയില്ല. ഒക്കെ സാവധാനത്തില് ചോദിച്ചറിയാലോ ''.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>'' നാളെ നമുക്കെന്തെങ്കിലും ഗിഫ്റ്റ് വാങ്ങണം. എല്ലാവരും പൈസ കയ്യില് വെച്ചോളിന് '' റഷീദ് ചട്ടം കെട്ടി. </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>വിനോദയാത്രയ്ക്കെത്തിയ സ്കൂള് കുട്ടികള് കിടങ്ങിന്റെ പാലം കടന്ന് വരിയായി അവരുടെ മുന്നിലൂടെ നടന്നുപോയി</b></div>
</div>
keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-46472228157634723192012-09-15T06:40:00.011-07:002012-09-15T08:09:02.435-07:00നന്മയിലേക്ക് ഒരു ചുവടുവെപ്പ് - നോവല് - അദ്ധ്യായം - 50.<div style="text-align: justify;"><span style="font-weight: bold;">അനിരുദ്ധന് സെറ്റിയില് ചാഞ്ഞു കിടന്നു. മുന്നിലുള്ള ക്ലോക്കിന്റെ ചെറിയ സൂചി ഏഴിനോട് ചേര്ന്ന് കിടക്കാന് തുടങ്ങിയിട്ട് നേരം കുറെയായി. വലിയ സൂചി പന്ത്രണ്ടിനെ തൊടാന്</span> <span style="font-weight: bold;">ശ്രമിക്കുന്നു. രാത്രി പകലിനെ ആട്ടിയോടിച്ചു കഴിഞ്ഞു. എച്ചില്പ്പാത്രങ്ങളേയും പാതി ഒഴിഞ്ഞ ഗ്ലാസ്സുകളേയും സാക്ഷി നിര്ത്തി സംഭാഷണം പൊടി പൊടിക്കുകയാണ്. രണ്ട് മൂന്ന് മണിക്കൂര്</span> <span style="font-weight: bold;">നേരം സോറ പറഞ്ഞിരുന്നിട്ട് ഇവര്ക്ക് മതി വന്നിട്ടില്ല. എപ്പോഴാണാവോ ഇവിടെ നിന്ന് പോകാനാവുക. ഇതിനകം രാധിക ആറേഴു തവണ മൊബൈലില് വിളിച്ചു കഴിഞ്ഞു. ബാറ്ററി ഡൌണായി ഇനി വിളിക്കണ്ടാ എന്ന് നുണ പറഞ്ഞ് സ്വിച്ച് ഓഫാക്കിവെച്ചു. അവളെ കുറ്റം </span><span style="font-weight: bold;">പറയാനാവില്ല.പിറന്നാളാഘോഷത്തോടനുബന്ധിച്ച അയ്യപ്പന് </span><span style="font-weight: bold;">പാട്ടിന് എത്തിയവര്</span> <span style="font-weight: bold;">കുട്ടിയുടെ അച്ഛനെ അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ടാവും. നേരം കൊല്ലുന്ന അതിഥികളോട് </span><span style="font-weight: bold;">ഉള്ളതിനേക്കാള് മനസ്സില് ദേഷ്യം റീജിണല് മനേജരോട് തോന്നി. അയാളൊരുത്തനാണ് വേണ്ടാത്ത ഈ പൊല്ലാപ്പ് തലയില് ഏറ്റിവെച്ചത്.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">മകളുടെ പിറന്നാള് പ്രമാണിച്ച് രണ്ടു ദിവസത്തെ ലീവിനുള്ള അപേക്ഷ മുന്കൂറായി നല്കിയതാണ്. ആ വിവരം റീജിണല് മാനേജര്ക്കും അറിയാം. എന്നിട്ടാണ് തന്നെ അയാള്</span> <span style="font-weight: bold;">രാവിലെ പത്തു മണിക്ക് വിളിക്കുന്നത്. ആ സമയത്ത് മുറ്റത്തെ പന്തലിലെ കസേലയില് മൂത്ത അളിയനോടൊപ്പം സംസാരിച്ച് </span><span style="font-weight: bold;">ഇരിക്കുകയാണ്. ഈ ചടങ്ങുകളൊന്നും മൂപ്പര്ക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടില്ല.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അച്ഛന്റെ ഓരോ ഏര്പ്പാടുകളേ. ഈ പരിപാടി കല്യാണമണ്ഡപത്തില് വെച്ചു നടത്തിയാല്</span> <span style="font-weight: bold;">പോരേ. ചടങ്ങിന് കൊഴുപ്പു കൂട്ടാന് നല്ലൊരു ഗാനമേള വെച്ചോട്ടെ. സംഗതി കലക്കില്ലേ ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">മറുപടി ഒരു ചിരിയില് ഒതുക്കി നില്ക്കുമ്പോഴാണ് രാധിക മൊബൈലുമായി എത്തുന്നത്.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' അനിയേട്ടന് ഒരു കാളുണ്ട് '' മൊബൈല് കയ്യില് തന്ന് അവള് തിരക്കിട്ട് അകത്തേക്ക് പോയി. ആര്. എം. വിളിച്ചതാണ്. </span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' എന്താ സാര് '' അന്വേഷിച്ചു.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' അനിരുദ്ധന്, ഒരു പ്രോബ്ലം ഉണ്ട്. ഇന്നു വൈകുന്നേരത്തേക്ക് ഫിക്സ് ചെയ്ത പരിപാടിയില് </span><span style="font-weight: bold;">എനിക്ക് പങ്കെടുക്കാന് പറ്റില്ല ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' എന്തു പറ്റി സാര് ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' കുടുംബത്തിലെ ഒരു കാരണോരുണ്ട്, എണ്പ്പത്തെട്ട് വയസ്സായ തന്തപ്പടി. മൂപ്പര്ക്ക് ചാവാന് കണ്ട സമയം ഇന്നാണ് ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' എന്നിട്ട് പരിപാടി മാറ്റിയോ ''.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അത് പറ്റില്ല. വരുന്ന ഗസ്റ്റുകള് നമ്മളുടെ വെല്വിഷേഴ്സല്ലേ. അവരോട് എങ്ങിനേയാ ഇനി ഒരു ദിവസം കൂടാമെന്ന് പറയുക ''.</span><br /><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' പിന്നെന്താ ചെയ്യുക ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' എനിക്ക് പകരം അനിരുദ്ധന് ചെല്ല്. പരിപാടി മുടക്കണ്ടാ ''.</span><br /><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അത് ശരിയാവില്ല സാര്. ഒന്നാമത് എനിക്ക് ഇങ്ങിനത്തെ പാര്ട്ടികളില് പങ്കെടുത്ത പരിചയമില്ല. പോരാത്തതിന് ഇന്ന് എന്റെ മകളുടെ ബെര്ത്ത്ഡേ ആണ് ''.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അതൊന്നും സാരൂല്യാ. ഒന്നു രണ്ട് പ്രോഗ്രാമില് കൂടിയാല് ആര്ക്കും പരിചയം ആവും. മകളുടെ ബെര്ത്ത്ഡേ പരിപാടി ഒഴിവാക്കണ്ടാ. ഉച്ച ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞിട്ട് വീട്ടില്നിന്ന് ഇറങ്ങിയാല്</span> <span style="font-weight: bold;">മതി ''.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' വൈകുന്നേരവും ചില ആഘോഷങ്ങളുണ്ട്. ബന്ധുക്കളും വേണ്ടപ്പെട്ടവരുമായി വീട്ടില് ഒരുപാട് ആളുകളും എത്തിയിട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് സാറ് ദയവായി എന്നെ ഇതില് നിന്ന് ഒഴിവാക്കണം ''.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' താനൊരു മാനേജരല്ലേ? അതിന്റെ ഉത്തരവാദിത്വം ഇല്ലാതെ പീക്കിരി പിള്ളരെപ്പോലെ വര്ത്തമാനം </span><span style="font-weight: bold;">പറയുന്നോ. കൈ നീട്ടി കാശ് വാങ്ങുമ്പോള് ചിലതെല്ലാം കമ്പിനിക്കുവേണ്ടി ത്യജിക്കേണ്ടി വരും ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">ഉണ്ടായ ദേഷ്യത്തിന് കണക്കില്ല. മുമ്പൊന്നും ഇത്തരം പരിപാടി ഇല്ലായിരുന്നു. ഇയാളുടെ തലയില്</span><span style="font-weight: bold;"> ഉത്ഭവിച്ച ആശയമാണ് സപ്പോര്ട്ട് ചെയ്യുന്നവരെ എന്റര്റ്റൈന് ചെയ്യുക എന്നത്. ഏതെങ്കിലും കുറച്ച്</span><span style="font-weight: bold;"> ഡൂക്കിലികളെ വിളിച്ചു കൂട്ടി പാര്ട്ടി നടത്തുക. എന്നിട്ട് അവരോടൊപ്പം</span> <span style="font-weight: bold;">ഇരുന്ന് അടിച്ച് ഫിറ്റാവുക. അതാണ് ഇയാളുടെ താല്പ്പര്യം. ഉപദേശിക്കാന് വന്നിരിക്കുന്നു. ഇത്തരം വൃത്തികെട്ട പരിപാടിക്ക് മിനക്കെടാതെ നല്ല കരിയര് റിക്കാര്ഡ് ഉണ്ടാക്കാന് തനിക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;"> '' ഉത്തരവാദിത്വത്തിന്റെ കാര്യം സാറ് എന്നെ പഠിപ്പിക്കണ്ടാ. അതൊക്കെ എനിക്കറിയാം. സാറിന്റെ ഇന്ററസ്റ്റില് അറേഞ്ച് ചെയ്ത പാര്ട്ടിയല്ലേ. സാറ് തന്നെ അത് നടത്തിക്കോ ''. </span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">മൊബൈല് കട്ട് ചെയ്ത് പോക്കറ്റിലിട്ടു. പത്ത് മിനിട്ട് കഴിഞ്ഞില്ല. അതിനുമുമ്പ് അടുത്ത കാളെത്തി.</span><span style="font-weight: bold;">വൈസ് പ്രസിഡണ്ടാണ്. നല്ല മനുഷ്യന്. ഒരിക്കലും അധികാരത്തിന്റെ ഭാഷയില് സംസാരിച്ചിട്ടില്ല.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' അനിരുദ്ധന്. ഇന്ന് ഒരു ദിവസത്തേക്ക് എനിക്കുവേണ്ടി ഒന്ന് സഹകരിക്കണം, '' എന്ന് അദ്ദേഹം </span><span style="font-weight: bold;">പറഞ്ഞപ്പോള് എതിര്ക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. ഒരുവിധം രാധികയെ പറഞ്ഞു സമ്മതിപ്പിച്ച് പോന്നതാണ്. </span><span style="font-weight: bold;">ആറു മണിക്ക് മുമ്പ് മടങ്ങിയെത്താമെന്നാണ് കരാര്. ആ സമയപരിധി എപ്പോഴോ കഴിഞ്ഞു.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">സംഭാഷണം അവസാനിപ്പിച്ച് പോവാനുള്ള ഒരുക്കമാണെന്ന് തോന്നി. ഒന്നു രണ്ടുപേര്</span> <span style="font-weight: bold;">എഴുന്നേറ്റു കഴിഞ്ഞു. എല്ലാവരേയും യാത്രയയച്ച് ബില്ല് പേ ചെയ്തു കഴിഞ്ഞാല് തനിക്ക് തിരിച്ചു പോകാം. അനിരുദ്ധന് എഴുന്നേറ്റ് അതിഥികളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' ആര് യു എ ടീട്ടോട്ടലെര് '' ചോദിച്ചയാള് പ്രമുഖനാണ്. അതെയെന്ന് തലയാട്ടി.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്താ നിങ്ങളുടെ പേര് '' അപരന് അറിയേണ്ടത് അതാണ്. കിഴവന് തനിയെ എണീറ്റ് നില്ക്കാന് </span><span style="font-weight: bold;">വയ്യ. എന്നിട്ടാണ് വെള്ളം അടിക്കാന് വന്നിരിക്കുന്നത്.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' പി.വി.എ. നായര് '' മറുപടി നല്കി.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' ഇംഗ്ലീഷ് അക്ഷരമാലയല്ല തന്റെ പേരാടോ ചോദിച്ചത് '' കക്ഷി ചൂടാവുകയാണ്.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' അനിരുദ്ധന് ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' അങ്ങിനെ പറയ്. കല്യാണം കഴിച്ചതാണോ ''. ഇയാള്ക്ക് എന്തൊക്കെ അറിയണം. </span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' അതെ '' നീരസം പ്രകടിപ്പിക്കാതെ പറഞ്ഞു.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' ഭാര്യയുടെ പേര് ''.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' രാധിക ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' അവിടെ തെറ്റി. അനിരുദ്ധന് ഉഷയെയല്ലേ കല്യാണം കഴിക്കേണ്ടത് '' വലിയൊരു ഫലിതം</span> <span style="font-weight: bold;">പറഞ്ഞ</span><span style="font-weight: bold;"> മട്ടില് കക്ഷി ഉറക്കെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു. എഴുന്നേല്ക്കുന്നതിന്നിടെ അയാളുടെ കയ്യ് തട്ടി ഗ്ലാസ്സില് ബാക്കിയുള്ള മദ്യം അനിരുദ്ധന്റെ വസ്ത്രത്തിലേക്ക് തെറിച്ചു. ഷര്ട്ടിലും</span> <span style="font-weight: bold;">പാന്റിലും നനവ് പടര്ന്നു. എങ്ങിനെ ഈ വേഷത്തില് വീട്ടിലേക്ക് പോവും ? അയാള് വിഷമത്തിലായി.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' സോറി. റിയലി സോറി '' അതിഥി മാപ്പു പറഞ്ഞു. കരണക്കുറ്റി അടിച്ചു പൊട്ടിക്കുകയാണ് വേണ്ടത്. അത് ചെയ്യാന് പറ്റില്ലല്ലോ.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' നെവര് മൈന്ഡ് '' വിനയത്തോടെ പറഞ്ഞു.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അടുത്ത വിസിറ്റിന് വരുമ്പോള് എന്നെ ഓര്മ്മിപ്പിക്കണം ''.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">ഹോട്ടലില് നിന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോള് ഏഴര കഴിഞ്ഞു. വസ്ത്രങ്ങളില് നിന്ന് മദ്യത്തിന്റെ മണം</span> <span style="font-weight: bold;">ഉയരുന്നു. ഇതുമായി എങ്ങിനെ ബസ്സില് യാത്ര ചെയ്യും. '' കാറില് പോയിട്ട് വരൂ '' എന്ന് രാധിക പറഞ്ഞതാണ്. കുണ്ടും കുഴിയും നിറഞ്ഞ നാഷണല് ഹൈവേയിലൂടെ അത് ഓടിക്കാന് മടിച്ച് ബസ്സില് പോന്നത് അബദ്ധമായി. തിങ്ങി നിറഞ്ഞ ബസ്സില് തൂങ്ങി പിടിച്ചു നില്ക്കുമ്പോള്</span> <span style="font-weight: bold;">മുക്കാല് മണിക്കൂറിനകം </span><span style="font-weight: bold;">ടൌണില് എത്താമെന്നുള്ള ആശ്വാസമാണ് മനസ്സില് തോന്നിയത്.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">പുറകില് നിന്ന് ആരോ പിടിച്ചു തള്ളുന്നതുപോലെ. കുറച്ചു നേരമായി തുടങ്ങിയിട്ട്. തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള് ഏതോ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരന്.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' എന്താ '' അയാളോട് ചോദിച്ചു.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' കുറച്ച് മാറി നില്ക്ക് ''.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' തിരക്കല്ലേ. നീങ്ങാന് സ്ഥലം ഇല്ലല്ലോ ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' കള്ളു കുടിക്കുന്നത് വലിയ തെറ്റാണെന്ന് ഞാന് പറയില്ല. പക്ഷെ അതുകൊണ്ട് അഭിഷേകം </span><span style="font-weight: bold;">ചെയ്തിട്ട് വന്നാല് </span><span style="font-weight: bold;">മറ്റുള്ള ആളുകള്ക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. തന്നെ നാറീട്ട് ഇവിടെ നില്ക്കാന് വയ്യ ''.</span><br /><span style="font-weight: bold;">അയാള് തള്ളി മാറ്റാന് </span><span style="font-weight: bold;">നോക്കുകയാണ്. ചുറ്റുമുള്ളവര് എന്തോ വലിയ കുറ്റം ചെയ്ത ആളെ</span> <span style="font-weight: bold;">എന്നപോലെ നോക്കുന്നുണ്ട്. </span><span style="font-weight: bold;">ചിലരൊക്കെ മുറുമുറുക്കാന് തുടങ്ങി. ഇനിയും മിണ്ടാതെ നിന്നാല്</span> <span style="font-weight: bold;">വിമര്ശനം കൂടും.</span><br /><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' മിസ്റ്റര്, താന് വിചാരിക്കുന്ന മട്ടില് ഞാന് മദ്യപിച്ച് വന്ന ആളല്ല. മദ്യപിക്കുന്ന ശീലവും</span> <span style="font-weight: bold;">എനിക്കില്ല '' തള്ളി മാറ്റാന് തുനിഞ്ഞവനോട് പറഞ്ഞു '' വേണമെങ്കില് ഡോക്ടറുടെ അടുത്ത് പരിശോധനയ്ക്ക്</span><span style="font-weight: bold;"> പോവാം ''. </span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അപ്പോള് സ്മെല്ലടിക്കുന്നതോ ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' ഒരു പാര്ട്ടി നടക്കുന്ന ദിക്കില് ചെല്ലാനുണ്ടായിരുന്നു. അവിടെ വെച്ച് ഒരാളുടെ കൈ തട്ടി ഡ്രസ്സില് </span><span style="font-weight: bold;">കുറച്ചായി. മാറ്റിയിട്ട് വരാന് വേറെ തുണി ഇല്ല. സ്പെയര് ഡ്രസ്സ് കരുതിയിട്ടല്ലല്ലോ ആരും പാര്ട്ടിക്ക് </span><span style="font-weight: bold;">ചെല്ലാറ് ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">പിന്നെ ആരും ശല്യം ചെയ്തില്ല. പെട്ടെന്ന് ഈ വേഷത്തില് ഭാര്യ വീട്ടില് ചെന്നാലുണ്ടാകാവുന്ന അവസ്ഥയെക്കുറിച്ചോര്ത്തു. ഉള്ള സല്പ്പേര് നഷ്ടപ്പെടാന് വേറൊന്നും വേണ്ട. എന്തോ ഭാഗ്യത്തിന് ടൌണിലുള്ള വീടിന്റെ താക്കോല് ബാഗിലുണ്ട്. ഏതായാലും വൈകി. ഇനി അവിടെ ചെന്ന് കുളിച്ച് വസ്ത്രം മാറി പോകാം. </span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">ബസ്സിറങ്ങി ഓട്ടോ വിളിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു. വാച്ച്മാന് ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല. അകത്തു കേറി വസ്ത്രം</span> <span style="font-weight: bold;">ഊരി വാഷിങ്ങി മെഷീനില് കഴുകാന് ഇട്ടു. ചായയ്ക്ക് വെള്ളം തിളക്കാന് വെച്ചിട്ട് കുളിമുറിയില്</span> <span style="font-weight: bold;">കയറി. തണുത്ത വെള്ളം ദേഹത്ത് തട്ടിയപ്പോള് എന്തൊന്നില്ലാത്ത സുഖം തോന്നി. ക്ഷീണവും വിഷമവും</span><span style="font-weight: bold;"> വിട്ടകന്നു.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">വീശക്കുന്നുണ്ട്. ചായയും ബിസ്ക്കറ്റും കഴിച്ചു. അലമാറ തുറന്നപ്പോള് രാധിക വാങ്ങിയ വെള്ള ഷര്ട്ടും ഡബ്ബിള് വേഷ്ടിയും ഇരിക്കുന്നു. അനിയേട്ടന് ഇത് നല്ല ഭംഗിയുണ്ടാവും എന്നും പറഞ്ഞ് തന്നതാണ്. '' അയ്യേ. ഇതിട്ടാല് കല്യാണചെക്കനെപോലെ ഉണ്ടാവും. എനിക്കു വേണ്ടാ '' എന്നും </span><span style="font-weight: bold;">പറഞ്ഞ് മാറ്റി വെച്ചു. </span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">മുടി ഒന്നുകൂടി ചീകി പൌഡറിട്ട് ആ ഡ്രസ്സും ധരിച്ച് പുറത്തിറങ്ങി വാതില് പൂട്ടി. പോര്ച്ചിലുള്ള മാരുതി 800ല് കയറി. വില്ക്കാതെ അത് നിര്ത്തിയതുകൊണ്ട് ഇപ്പോള് ഉപകാരപ്പെട്ടു.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' ഗെയിറ്റ് പൂട്ടിക്കോളൂ. ഞാന് പോണൂ '' വാച്ച്മാനോട് പറഞ്ഞ് വണ്ടി സ്റ്റാര്ട്ട് ചെയ്തു.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">പൂരത്തിനുള്ള തിരക്കാണ് ഭാര്യ വീട്ടില്. വീടും പരിസരവും പ്രകാശത്തില് മുങ്ങി കുളിച്ചിരിക്കുന്നു. അയ്യപ്പന്പാട്ട് തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞു. ആരേയും നോക്കാതെ ആളുകള്ക്കിടയിലൂടെ അകത്തേക്ക് നടന്നു. രാധികയുടെ മുഖം സന്തോഷംകൊണ്ട് വിടര്ന്നു. വൈകിയതിന്റെ പരിഭവം ആ മുഖത്ത് ഒട്ടുമില്ല.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അനിയേട്ടന് വീട്ടില് പോയോ '' അവള് ചോദിച്ചു.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' ഉവ്വ്. രാധികയുടെ മോഹം പോലെ ഡ്രസ്സ് ചെയ്യാമെന്ന് കരുതി ''.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' എനിക്ക് സന്തോഷായി '' അവള് പറഞ്ഞു '' അനിയേട്ടന് ഭക്ഷണം കഴിച്ചോ ''.</span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' ഇല്ല ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' ഞാനും കഴിച്ചിട്ടില്ല. അനിയേട്ടന് വന്നിട്ടേ കഴിക്കൂ എന്ന് വിചാരിച്ച് ഇരുന്നതാണ് ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളില് വിഭവങ്ങള് എടുത്തു വെച്ചിട്ടുണ്ട്. ഭാര്യയോടൊപ്പം കഴിക്കാനിരുന്നു. അമ്മ കടന്നു വന്നത് അപ്പോഴാണ്.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' എപ്പൊ നോക്കിയാലും നിനക്ക് തിരക്കാണ്. ഇന്നെങ്കിലും വീട്ടിലിരുന്നൂടേ. എത്ര നേരായി ഈ കുട്ടി കാത്തിരിക്കാന് തുടങ്ങീട്ട് '' അമ്മ പരിഭവിച്ചു.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;">'' വേണന്ന് വെച്ചിട്ടില്ല അമ്മേ. ഇനി ഇങ്ങിനെ സംഭവിക്കില്ല ''. അതൊരു കുറ്റസമ്മതമായിരുന്നില്ല. </span><span style="font-weight: bold;">ആ മനസ്സില് ചില കണക്കു കൂട്ടലുകള് നടക്കുകയായിരുന്നു.</span><br /><br /></div>keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-34680190738826554342012-08-27T03:49:00.003-07:002012-08-27T03:57:10.547-07:00നന്മയിലേക്ക് ഒരു ചുവടുവെപ്പ് 9 നോവല് ) - അദ്ധ്യായം - 49.<div style="text-align: justify;"><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഇതെന്താ ഇന്ന് ഈ നേരത്തൊരു വരവ് '' ഇന്ദിര പാറുവിനോട് ചോദിച്ചു '' അത്വോല്ല, കുറച്ചായി നീ ഈ വഴിക്ക് കേറീട്ട് ''. ഉച്ച നേരത്ത് പാറു വരാറില്ല. ഒന്നുകില് രാവിലെ നേരത്തെ അല്ലെങ്കില് പണി </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >മാറിയിട്ട് വൈകുന്നേരം. ആ നേരങ്ങളിലേ പാറു എത്തു.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഒന്നും പറയണ്ടാ എന്റെ തമ്പ്രാട്ട്യേ. മലമ്പള്ളേല് എഴുത്തശ്ശന്മാരുടെ പാടത്ത് കള വലിക്കാന് പോയി </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >പെട്ടതാ. അങ്ങന്നെ പൊള്ളകള. വലിച്ചിട്ടും വലിച്ചിട്ടും തീരിണ മട്ടില്യാ. ഞാനാണച്ചാല് പോണത് പോട്ടേന്ന് വിചാരിച്ച് ഒക്കെ പൂട്ടി കളയും ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അപ്പൊ ഇന്ന് നിനക്ക് പണീല്യേ ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഉണ്ട്. തറേല് ഒരു പെങ്കുട്ടിടെ തിരണ്ടു കല്യാണം ആണെന്നും പറഞ്ഞ് കൂടെ പണിക്ക് വന്ന എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങളുംകൂടി ഉച്ചവരത്തെ പണിമതീന്നും പറഞ്ഞ് നിര്ത്തി. അവറ്റയ്ക്ക് രണ്ട് മണിക്കൂറും കൂടി നില്ക്ക്വേ വേണ്ടൂ. ഒരു നേര പെട്ട പണി ചെയ്തിട്ട് മുഴുവന് കൂലീം വാങ്ങായിരുന്നു. പറഞ്ഞിട്ടെന്താ. </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >എവിടേങ്കിലും ചോറ് ഉണ്ട് എന്ന് കേക്കുമ്പഴയ്ക്കും കയ്യും കഴുകി പൊയ്ക്കോളും സര്വ്വ എണ്ണൂം ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എന്നിട്ട് നീ വല്ലതും കഴിച്ച്വോ ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എനിക്കിനി ഒന്നും വേണ്ടാ. രാത്രി കഞ്ഞീണ്ടാക്കി കുടിച്ചോളാം ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അത് വേണ്ടാ. ഞാന് ഉണ്ടിട്ടില്ല. ഉള്ള ചോറില് ഇത്തിരി കഞ്ഞിടെ തെളി ഒഴിച്ച് രണ്ടാളുക്കും കൂടി കഴിക്കാം ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >അടുക്കളയുടെ പുറകില് അമ്മിയും ആട്ടുകല്ലും വെച്ച ഭാഗത്തെ തിട്ടില് ഇന്ദിര ഇരുന്നു. തൊട്ടുതാഴെ ചുമരും ചാരി പാറുവും. </span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' രാത്രി ചപ്പാത്തി ഉണ്ടാക്കൂ അമ്മേ എന്ന് രാവിലെ അനു പറഞ്ഞ് ഏല്പ്പിച്ചതാ. പിന്നെ ഒരു നേരത്തെ കാര്യോല്ലേ ഉള്ളു. ഞങ്ങള് രണ്ടാള്ക്ക് മാത്രായിട്ട് കൂട്ടാനൊന്നും ഉണ്ടാക്കണ്ടാന്ന് എനിക്കും തോന്നി.</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > ഉണ്ണിത്തണ്ടും വെള്ളപയറും കൂടി ഇന്നലെ ഉപ്പേരി വെച്ചത് കുറച്ച് ബാക്കി ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിനെ </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ചൂടാക്കി. മാങ്ങ ഉപ്പിലിട്ടതൂണ്ട്. അതൊക്കെ മതീന്ന് വെച്ചു ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അപ്പൊ മക്കളടെ കാര്യം ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' പോക്ക് വ്യാഴാഴ്ച്ചയല്ലേ ഇന്ന്. കോട്ടേലെ ഹനുമാനെ തൊഴുകാന് രണ്ടെണ്ണൂം കൂടി പോണുണ്ടത്രേ. അവിടെ കര്ക്കിടക കഞ്ഞി കൊടുക്കാറുണ്ട്. അത് വാങ്ങി കഴിച്ചോളാന് പറഞ്ഞു ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് സംഭാഷണം മക്കളുടെ കാര്യത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ചിങ്ങമാസം പിറന്നാല് നമുക്ക് മകനീം കൂട്ടി ആ പെണ്കുട്ട്യേ ഒന്ന് പോയി കണ്ടിട്ട് വന്നൂടേ '' പാറു ചോദിച്ചു '' എന്റെ മകളുടെ അടുത്ത് അവര് അന്വേഷിച്ചൂന്ന് പറഞ്ഞു ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' നീയെന്ത് ആലോചിച്ചിട്ടാ പറയിണത്. എനിക്ക് ഒരു പെണ്ണുള്ളതിനെ ഒരുത്തന്റെ കയ്യില് പിടിച്ചു കൊടുത്തിട്ടു വേണ്ടേ മകന്റെ കാര്യം നോക്കാന് ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അതും വേണ്ടതന്നെ. പാകം പോലെ ഒരു ചെക്കനെ നോക്കിന്, അല്ലാണ്ടെന്താ ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഇതൊക്കെ പറയുംപോലെ എളുപ്പൂള്ള സംഗതിയാണോ. ഒന്നാമത് നമ്മടെ സ്ഥിതിക്ക് യോജിച്ച ഒന്ന് വരണം. അത് കഴിഞ്ഞാലത്തെ കാര്യോ. ആലോചിക്കുമ്പഴേ പേടിയാവുന്നു ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >''പെണ്കുട്ടികള് വയസ്സറിയിച്ചാല് കെട്ടിച്ചു വിടണ്ടത് അച്ഛന്റേം അമ്മടേം പൊറുപ്പാണ്. പേടിച്ചിട്ട് വേണ്ടാന്ന് വെക്കാന് സാധിക്ക്യോ. പിന്നെ എല്ലാം തലേല് എന്താ എഴുതിയത് അതുപോലെ വരും. നല്ല സ്നേഹം ഉള്ള വീട്ടിലാ കുട്ടി ചെന്ന് കേറിയേത് എങ്കില് തന്തയ്ക്കും തള്ളയ്ക്കും സമാധാനം . അല്ലെങ്കിലോ തലയുള്ള എന്നും ചീരാപ്പ് ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അതല്ല ഞാന് പറഞ്ഞത്. ഇന്നത്തെ കാലത്ത് കൈ നിറയെ പണം വേണം ഒരു കുട്ട്യേ പടിയിറക്കി വിടാന്. ചുരുങ്ങാതെ എന്ത് വേണ്ടി വരുംന്ന് നിനക്ക് അറിയ്യോ ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എനിക്കെങ്ങിന്യാ അറിയ്യാ. നിങ്ങളന്നെ പറയിന് ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' സ്ത്രീധനം ചോദിച്ചില്ലാ എന്നെന്നെ വെക്ക്യാ. പണ്ടം വാങ്ങണ്ടെ. അധിക്കോന്നും നമ്മളെക്കൊണ്ട് ആവില്ല. എന്നാലും രണ്ടു കയ്യിലിക്ക് ഈരണ്ടു വള. നാല് പവന് വേണോ ''</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' വേണ്ടി വരും. അതിലും കുറഞ്ഞാ ബലം കിട്ടില്ല ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' താലിമാല ആണിന്റെ വീട്ടുകാര് കൊണ്ടുവന്നാല് നന്ന്. ഇല്ലെങ്കില് അത് കാണണ്ടെ. ഒരു ഒന്നര പവന് അതിന് ആവില്ലേ ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >പാറു മൂളിക്കേട്ടു.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' പൊളേലിക്ക് നെക്ക്ലസ്സ് പോലത്തെ ഒന്ന് വേണ്ടേ. രണ്ടു പവനില് ഒതുക്കാന്ന് കൂട്ടിക്കോ. ഇത്തിരി നീട്ടത്തില് മൂന്ന് മൂന്നര പവനില് ഒന്നും കൂടി ആയാലോ. അതിനും പുറമെയാണ് കല്യാണമോതിരം. അര പവന്റെ മതീന്ന് വെക്കാം. പിന്നെ കാതിലിക്ക് എന്തെങ്കിലും വാങ്ങണ്ടേ. ഒരു പവനില് കുറഞ്ഞ് എന്താ കിട്ട്വാ. ഓക്കെക്കൂടി നോക്കുമ്പോള് പത്ത് പന്ത്രണ്ട് പവന് വേണം. ഇന്നത്തെ വിലയ്ക്ക് മൂന്ന് ലക്ഷം കടക്കില്ലേ ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' പിന്നെയ്ക്ക് അതൊരു മുതലാണ് ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അല്ലാന്ന് പറയിണില്യാ. ഇല്ലാത്തതിന്റെ കുഴപ്പേ ഉള്ളു '' ഇന്ദിര തുടര്ന്നു '' തുണീമണീ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് പത്ത് മുപ്പത് ഉറുപ്പിക വരും. പതിനഞ്ചോ ഇരുപതോ സദ്യ പോക്കുവരവ് ഇവയ്ക്കൊക്കെ </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >വേണം. എല്ലാം കൂടി മൂന്നര ലക്ഷം കടക്കും ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' തമ്പുരാട്ടി കണക്ക് കൂട്ടി വെച്ചിരിക്ക്യാ ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' പെണ്കുട്ടി കയ്യിലുള്ള എല്ലാ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ഇതന്യാവും മനസ്സില് ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എപ്പഴായാലും കൂടാണ്ടെ കഴിയ്യോ. പണത്തിന് വല്ലവഴീം കണ്ടിട്ടുണ്ടോ തമ്പുരാട്ട്യേ ''പാറു ചോദിച്ചു '' അതോ കയ്യില് എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോ ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഉണ്ട്. പത്ത് വിരല്. നീയെന്താ രാമായണം മുഴുവനും വായിച്ചിട്ട് രാമന് സീത എപ്പിടി എന്ന മട്ടില് ചോദിക്കുന്നത് '' ഇന്ദിര ചൊടിച്ചു '' മുട്ടികൂടി വന്നാല് ഈ വീടുംപറമ്പും ബാങ്കിന് പണയം കാണിച്ച് ലോണ് കിട്ട്വോന് നോക്കും. പറ്റില്യാച്ചാല് ഇതങ്ങിട്ട് വിറ്റ് അവളുടെ കാര്യം നടത്തും ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അതൊന്നും വേണ്ടാ. മകന് കൊണ്ടു വരുണ പെണ്ണിന്റെ പണ്ടം കുറച്ചെടുത്ത് നമ്മടെ മകളക്ക് കൊടുക്കാം. പണം എന്തെങ്കിലും വേണച്ചാല് അവരോട് ചോദിക്കും ചെയ്യാലോ ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' നീയെന്ത് പണിയാണ് പറഞ്ഞോണ്ട് വരുന്നത്. ഒന്നാമത് അനു താലി കെട്ടി കഴിഞ്ഞാല് ആ കുട്ടി നമ്മടെ മകളായി. അതിനെ പറ്റിക്കാന് പാട്വോ. പിന്നെ എന്റേ മകള്ക്ക് ഞങ്ങള് കൊടുക്കുന്ന മുതല് അവളുടെ ഭര്ത്താവിന്റെ വീട്ടുകാര് എടുത്ത് കന്നാപിന്നാന് ചിലവാക്ക്യാല് എനിക്ക് രസിക്ക്വോ. ആ പെണ്കുട്ടിടെ വീട്ടുകാര്ക്കും അതേ മാതിരി തോന്നില്ലേ ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഒരു കണക്കില് അതും ശര്യാണ് ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ശര്യാണ് എന്നല്ല. അതാണ് ശരി '' ഇന്ദിര തറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു '' നമുക്ക് ഇല്ല്യായും വല്ലായും ഒക്കെ ഉണ്ടാവും. എന്നും വെച്ച് ഈശ്വരന് നിരക്കാത്ത ഒന്നും ചെയ്യാന് പാടില്ല ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' തമ്പുരാട്ട്യേ. നിങ്ങളുടെ ഈ നല്ല മനസ്സുണ്ടല്ലോ. അത് ദൈവം കാണും '' പാറുവിന്റെ തൊണ്ട ഇടറി '' നാളെ മറ്റന്നാളായിട്ട് ഞാന് മകളുടെ വീട്ടില് പോണുണ്ട്. അവളേംകൂട്ടി പെണ്കുട്ടിടെ വീട്ടില് ചെന്ന് </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >പാകം പോലെ പറഞ്ഞോളാം ''.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >കഞ്ഞി കുടി കഴിഞ്ഞ് രണ്ടുപേരും എഴുന്നേറ്റു. പാറു എച്ചില്പാത്രവുമായി കിണറ്റിന്പള്ളയിലേക്ക് നടന്നു. ഇന്ദിര അടുക്കളയിലേക്കും. അടുക്കള വാതിലും ചാരി രാമകൃഷ്ണന് നില്പ്പുണ്ട്.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എന്താ ഉറങ്ങീലേ '' ഇന്ദിര ചോദിച്ചു.</span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഇല്ല '' അയാള് പറഞ്ഞു '' രമടെ കാര്യം പറയുന്നത് കേട്ടു. പാറു പോവുമ്പൊ കുട്ടിടെ തലക്കുറിപ്പ് കൊടുത്തു വിടുണുണ്ടോ ''. </span><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഉവ്വ് '' എന്ന മട്ടില് ഇന്ദിര തല കുലുക്കി. </span><br /></div>keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-3406037976684639722012-07-31T08:31:00.003-07:002012-07-31T18:26:07.646-07:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 48.<div style="text-align: justify;"><span style="font-weight: bold;">ഗോപാലകൃഷ്ണന് നായര് തിരിച്ചെത്തിയതും പെണ്കുട്ടികള് പുറപ്പെട്ടു. നാലു മണിക്ക് ചായ കുടിച്ചിട്ട് പോവാമെന്ന് പറഞ്ഞതാണ്. ഒരു കൂട്ടുകാരിക്ക് തൃശൂരില് പോകാനുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞ് അവര് യാത്രയായി.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' കുറച്ചു നേരം ഉമ്മറത്ത് ഇരുന്നാലോ '' അമ്മിണിയമ്മ ചോദിച്ചു. ഈയിടെയായി ഭര്ത്താവിന്റെ കയ്യില് പിടിച്ച് മെല്ലെമെല്ലെ നടന്നു സോഫയില് വന്നിരിക്കാറുണ്ട്. ഗോപാലകൃഷ്ണന് അവരെ സ്വീകരണ മുറിയിലേക്ക് ആനയിച്ചു.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' പഴയ കൂട്ടുകാരെയൊക്കെ കണ്ടില്ലേ '' അവര് ചോദിച്ചു.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' ആകെ എത്തിയത് എട്ടാള്. രണ്ടു മൂന്ന് ആളുകള് പനിയായി കിടപ്പിലാണെന്ന് പറഞ്ഞു കേട്ടു. മഴക്കാലം അല്ലേ. ചിലരൊക്കെ നിത്യരോഗികളായി മാറീന്നും പറയുന്നു ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' നിങ്ങള് മോട്ടോര് സൈക്കിളില് പോയത് കണ്ടിട്ട് വല്ലോരും വല്ലതും പറഞ്ഞ്വോ ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' പറഞ്ഞ്വോന്നോ. സകല എണ്ണത്തിനും അതിശയം ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അവരുടെ കണ്ണ് തട്ടീട്ടുണ്ടാവും. ഉഴിഞ്ഞ് ഇടണം. പിന്നെ ചെറിയ മോള് എന്താ പറഞ്ഞത് എന്ന് നിശ്ചംണ്ടോ ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്താ ആ വായാടി എഴുന്നള്ളിച്ചത് ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' വലിയമ്മേ, നിങ്ങള് രണ്ടാളുടേം ഹണിമൂണ് ഇനീം കഴിഞ്ഞില്ലേ എന്ന്. ഞാന് ആകെക്കൂടി നാണം </span><span style="font-weight: bold;">കെട്ടു ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' ഹ ഹ ഹ '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് ഉറക്കെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. '' അത് നേരത്തെ പറയണ്ടേ. എന്നാല് </span><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">ഞാന് ആ പെണ്ണിന് ഒരു പ്രസന്റ് വാങ്ങി കൊടുക്ക്വായിരുന്നു ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' നിങ്ങള്ക്ക് ഞാന് എന്തു പറഞ്ഞാലും തമാശയാണ് '' അമ്മിണിയമ്മ പരിഭവിച്ചു. പടിക്കല് കാറ് </span><span style="font-weight: bold;">നിറുത്തുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്നെ കൊണ്ടുപോയി കിടത്തിക്കോളൂ. വല്ലോരും കേറി വരുമ്പൊ ഉമ്മറത്ത് കൊഴവാതം പിടിച്ച ഒന്ന് ഇരിക്കിണത് കാണണ്ടാലോ ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' ആരു കണ്ടാലെന്താ. സൂക്കട് വരുന്നതിന് നാണിക്കണ്ട വല്ല കാര്യൂണ്ടോ '' എന്ന് ചോദിച്ചെങ്കിലും </span><span style="font-weight: bold;">അമ്മിണിയമ്മയെ അയാള് കിടപ്പറയിലെത്തിച്ചു. തിരിച്ചു വന്നപ്പോള് ശിവശങ്കര മേനോന് ഉമ്മറത്ത് എത്തിയിരിക്കുന്നു. കൂടെ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനുമുണ്ട്. രാവിലെ കണ്ട കാറല്ല ഇപ്പോഴുള്ളത്. വരുന്ന</span><span style="font-weight: bold;"> വഴിക്ക് കണ്ടപ്പോള് വെറുമൊരു ഭംഗിവാക്ക് പറഞ്ഞാതാണെന്ന് കരുതി. ക്ഷണിക്കാന് എത്തുമെന്ന് ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്തെങ്കിലും വിചാരിച്ചാല് എനിക്കത് ഉടനെ നടത്തണം. പിന്നെക്ക് വെച്ചാല് ചിലപ്പൊ മറക്കും '' ശിവശങ്കര മേനോന് അകത്തേക്ക് കയറി '' ഇത് എന്റെ മൂത്തമകനാണ്. സാറിന് ഇവനെ അറിയില്ലേ ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' പിന്നല്ലാണ്ടെ. കല്യാണത്തിനൊക്കെ ഞാന് വന്നിട്ടുള്ളതല്ലേ ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്നാല് നീ പോയി ഗോപിനായരെ കണ്ട് ഒരുക്കേണ്ട സാധനങ്ങളുടെ ലിസ്റ്റ് വാങ്ങീട്ടുവാ. ആ വിദ്വാന് ട്രാന്സ്പോര്ട്ട് സ്റ്റാന്ഡില് നില്ക്കുണുണ്ടാവും, പഴനിക്ക് പോവാനായിട്ട് '' മേനോന് </span><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">മകനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു '' അതുവരെ ഞാന് സാറിനോട് ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് ഇവിടെ ഇരുന്നോളാം ''. മകന് കാറ് സ്റ്റാര്ട്ട് ചെയ്തു നീങ്ങി. </span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' വെപ്പുകാരന്റെ അടുത്തേക്ക് അയച്ചതാ അവനെ. കാറ്ററിങ്ങ്കാരെ ഏല്പ്പിക്കാമെന്നു വിചാരിച്ചതാ ഭാര്യക്ക് അത് പറ്റില്ല. ഇതൊക്കെ മിനക്കേട് പിടിച്ച ഏര്പ്പാടാണ്. എന്താ ചെയ്യാ. പറഞ്ഞാല് തലേല് കേറണ്ടേ '' മേനോന് സംഭാഷണം തുടങ്ങി '' ഉള്ള കാര്യം പറയാലോ, ഇത്തിരി ഗംഭീരം ആയിട്ടന്നെ നടത്താന്ന് വെച്ചു. ഒരു മകളുള്ളതിന് ആദ്യായിട്ട് ഉണ്ടായ കുട്ടിയല്ലേ. അതും നടാടത്തെ പിറന്നാള്. പിന്നെ എനിക്ക് ആ കുട്ടീന്ന് വെച്ചാല് ജീവനാ. നല്ല ചന്തക്കാരി പെണ്കുട്ടി. അതിന്റെ മുഖത്തുന്ന് കണ്ണെടുക്കാന് തോന്നില്ല. അച്ഛന്റെ തനി സ്വരൂപാണ് പെണ്ണ് ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">മേനോന്റെ സ്വഭാവത്തിന് ഒരു മാറ്റവും ഇല്ലെന്ന് ഗോപാലകൃഷ്ണന് ഓര്ത്തു. ഉള്ളത് ഉള്ളപോലെ പറയുന്ന പ്രകൃതമാണ് പണ്ടുതന്നെ. സമ്പത്ത് കുമിഞ്ഞ് കൂടുമ്പോഴും പഴയ മട്ടില് പെരുമാറുന്നത് അയാളുടെ മഹത്വമാണ്.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' പുതുതായി ഒരു ബിസിനസ്സും കൂടി തുടങ്ങുന്നുന്ന് കേട്ടല്ലോ. മരുന്നിന്റെ ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷനോ സ്റ്റോക്കോ എന്തോ ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' ശരിയാ. മരുമകന് വേണ്ടീട്ടാ അത് ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അപ്പോള് അയാളുടെ ജോലി ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അതൊക്കെ ശാശ്വതം എന്ന് പറയാന് പറ്റില്ല. ഉള്ള ദിവസം ഉണ്ടാവും അത്രേന്നെ. വലിച്ചെറിഞ്ഞ് പോരാന് ഞാന് നൂറു തവണ പറയാറുണ്ട്. അവനോന്റെ ബിസിനസ്സ് നോക്കി നടന്നത് അന്യരാണ്. </span><span style="font-weight: bold;">അത് ഏറ്റെടുത്താ മതി. കേക്കണ്ടേ ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അതിന് മക്കളില്ലേ ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' ഉവ്വുവ്വ്. ഇപ്പൊ കണ്ടില്ലേ ഒരാളെ. എങ്ങിനെ പത്തുറുപ്പിക ഉണ്ടാക്കാം എന്നല്ല എങ്ങിനെ കളയാം </span><span style="font-weight: bold;">എന്നാ മൂപ്പരുടെ നോട്ടം. ഇനിയൊരുത്തനുള്ളതിന് അബ്കാരി മാത്രം മതി ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' മരുമകന് ആള് എങ്ങിനീണ്ട് ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' ഉള്ളത് പറയാലോ. ഇങ്ങിനത്തെ ഒരുത്തനെ കിട്ടില്ല. എനിക്ക് ആദ്യം പേടിയൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു. വലിയ വീട്ടിലെ പെണ്കുട്ടി. കാണാന് അത്രയ്ക്ക് പോരാനും. ചന്തകാരനായ ഒരുത്താന് കല്യാണം </span><span style="font-weight: bold;">കഴിക്കാന് സമ്മതിച്ചാല് എന്തെങ്കിലും ഊരണം എന്ന് വിചാരിച്ചിട്ടാണ് എന്നല്ലേ കരുതാന് പറ്റുള്ളു. എന്നാല് അങ്ങിനെ ഒന്നും അല്ലാട്ടോ. ഇന്നേവരെ വായ തുറന്ന് ഒരു സാധനം അവന് ചോദിച്ചിട്ടില്ല. പിന്നെ എന്റെ മകളേം കുട്ട്യേം അവന് ജീവനാ. നമുക്ക് അത്രേല്ലെ വേണ്ടൂ ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">പടിക്കല് സ്കൂട്ടറിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടു. നോക്കുമ്പോള് അനൂപാണ്.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അമ്മമ്മ '' അപരിചിതനായ ഒരാളെ കണ്ട് അവന് മടിച്ചു നിന്നു.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അകത്തുണ്ട്. പൊയ്ക്കോളൂ ''. അവന് ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' ഏതാ ഈ കുട്ടി '' മേനോന് ചോദിച്ചു.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അടുത്ത കാലത്ത് പരിചയപ്പെട്ടതാ. അമ്മിണി കിടപ്പിലായതില് പിന്നെ മിക്ക ദിവസൂം വരാറുണ്ട്. അവള്ക്കും ഇവനെ വലിയ കാര്യാണ് ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' വീട്ടുകാരി കിടപ്പിലാണോ. എന്താ സൂക്കട് '' മേനോന് ചോദിച്ചു. രോഗത്തേയും ചികിത്സയേയും </span><span style="font-weight: bold;">കുറിച്ച് ഗോപാലകൃഷ്ണന് വിശദമായി പറഞ്ഞു.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' ഞാനും വിചാരിച്ചു '' മേനോന് പറഞ്ഞു '' ഉമ്മറത്ത് ഒരാളുടെ ഒച്ച കേട്ടാല് ചായ കൊണ്ടു വരുന്ന ആളാണ്. കണ്ടില്ലല്ലോ എന്ന് ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അതിനെന്താ ഞാന് ഉണ്ടാക്കാലോ ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' വേണ്ടാ സാറേ. എനിക്ക് വീട്ടുകാരിയെ ഒന്ന് കാണണം ''. രണ്ടുപേരും ചെല്ലുമ്പോള് അനൂപ് കട്ടിലില് ഇരിപ്പാണ്. അമ്മിണിയമ്മയുടെ കയ്യ് അവന് തടവുന്നുണ്ട്. അവരെ കണ്ടതും അവന് </span><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">എഴുന്നേറ്റു.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്നെ ഓര്മ്മീണ്ടോ '' മേനോന് ചോദിച്ചു.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' പിന്നില്യാണ്ടേ. ഉമ്മറത്തിന്ന് ഒച്ച കേട്ടതും എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഇപ്പൊ കണ്ടിട്ട് ഇത്തിരി കാലം</span><span style="font-weight: bold;"> ആയീച്ചാലും മുമ്പ് ഒന്നുക്ക് ഒന്നരാടം കാണാറുള്ളതല്ലേ ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' പേരക്കുട്ടിടെ പിറന്നാളിന്ന് രണ്ടാളേം വിളിക്കാന് വന്നതാ ഞാന്. ഇവിടെ ഇതാ അവസ്ഥ എന്ന് അറിയില്ലല്ലോ ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്താ ചെയ്യാ. മൂപ്പര് വന്നോളും ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അയ്യപ്പന് കടാക്ഷിച്ച് വേഗം ഭേദാവട്ടെ ''മേനോന് പറഞ്ഞു '' ഈ കുട്ടിക്ക് എന്താ പണീന്നാ പറഞ്ഞത് '' അനൂപിനെ കുറിച്ചായിരുന്നു ആ ചോദ്യം .</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' മെഡിക്കല് റെപ്രസന്റേറ്റീവ് ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' ങാഹാ, അപ്പൊ അനിരുദ്ധനെ അറിയണോലോ ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അനിരുദ്ധന് സാറിനെ എനിക്ക് അറിയാം ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' ഈ കുട്ടി നന്നായി പാട്ടുപാടും '' അമ്മിണിയമ്മ പറഞ്ഞു.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">'' അത് ശരി. ഒരു ദിവസം ഒഴിവോടെ ഇയാളുടെ പാട്ട് കേള്ക്കണം ''.</span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">പുറത്ത് കാറിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടു. മേനോന് യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി.</span><br style="font-weight: bold;"><br /></div>keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-20723687911514306832012-07-13T08:14:00.017-07:002012-07-13T08:50:16.943-07:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 47.<div style="text-align: justify; color: rgb(0, 0, 153);"><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >പഴയ സുഹൃത്തുക്കളെ ശരിക്കും അത്ഭുതപ്പെടുത്താനായി. അതുതന്നെയാണ് ഗോപാലകൃഷ്ണന്</span><span style="font-size:130%;"> </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >നായര് ആഗ്രഹിച്ചതും.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഇത്ര പ്രായമായിട്ടും സാറ് എങ്ങിനേയാ ഇത് ഓടിക്കുന്നത് '' ഫോറസ്റ്റര് ആയിരുന്ന കുഞ്ഞിക്കണ്ണന്</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > ചോദിച്ചു '' എനിക്ക് റോഡിന്റെ ഒരു ഭാഗത്തു നിന്ന് അപ്പുറത്തേക്ക് കടക്കാന് തന്നെ ബുദ്ധിമുട്ടാണ് ''.</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > അത് ശരിയാണെന്ന് തോന്നി. സമപ്രായക്കാരായ സഹപ്രവര്ത്തകരില് മിക്കവരും വാര്ദ്ധക്യത്തിന്ന് കീഴടങ്ങിയ മട്ടുണ്ട്.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br style="font-weight: bold;"></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അതിനെന്താ, ഞാന് ഇതിന്റെ പുറത്ത് ഇരിക്കുന്നതല്ലേയുള്ളു. അതല്ലേ എന്നെ ചുമന്നും കൊണ്ട് പോവുന്നത് '' ബുള്ളറ്റിനെ വാത്സല്യത്തോടെ തലോടിക്കൊണ്ട് നായര് പറഞ്ഞു.</span><span style="font-size:130%;"><br style="font-weight: bold;"><br /><br style="font-weight: bold;"></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' താനാടോ ഭാഗ്യവാന് '' ഡി.എഫ്.ഒ. ആയിരുന്ന മജീദ് സാര് പറഞ്ഞു '' ആരേയും ആശ്രയിക്കാതെ സ്വന്തം കാര്യങ്ങള് നടത്താന് കഴിയുന്നുണ്ടല്ലോ. അതില് കൂടുതല് എന്താ വേണ്ടത് ''.</span><span style="font-size:130%;"><br style="font-weight: bold;"><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >എല്ലാവരും ഒരു മുന്കാല സഹപ്രവര്ത്തകന്റെ പേരക്കുട്ടിയുടെ വിവാഹത്തിന്ന് ഒത്തു കൂടിയതാണ്. അന്യോന്യം കണ്ടുമുട്ടാനുള്ള അവസരമാണ് കല്യാണങ്ങളും മരണങ്ങളും. വല്ലപ്പോഴും നടക്കുന്ന പെന്ഷണേഴ്സ് യൂണിയന് മീറ്റിങ്ങുകളില് പലരും എത്താറില്ല. മുമ്പ് ഇത്തരം ഒത്തുകൂടലുകള്</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > ഇടയ്ക്കൊക്കെ ഉണ്ടാവുമായിരുന്നു. സഹപ്രവര്ത്തകരുടെ മക്കള് മിക്കവാറും വിവാഹിതരായി കഴിഞ്ഞതോടെ കണ്ടുമുട്ടാനുള്ള അവസരങ്ങള് കുറഞ്ഞു. ചിലരുടെയെങ്കിലും പേരമക്കള് കല്യാണ പ്രായം എത്തിക്കാണും. അവരുടെ വിവാഹത്തിന്ന് വിളിച്ചാലായി, ഇല്ലെങ്കിലായി. അടുപ്പങ്ങളുടെ ശക്തി ചോര്ന്നുപോവുകയാണോ ആവോ.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >പലരേയും കണ്ടിട്ട് കൊല്ലങ്ങള് അനവധി കഴിഞ്ഞു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഇന്വിറ്റേഷന് കാര്ഡ് കിട്ടിയപ്പോഴേ നിക്കാഹിന് കൂടണമെന്ന് ഉറപ്പിച്ചു. ആകെക്കൂടിയുള്ള ഒരു പ്രശ്നം അമ്മിണിയുടെ കാര്യമാണ്. കോളേജ് ഇല്ലാത്ത ദിവസമായതിനാല് അനുജന്റെ പെണ്മക്കള് രണ്ടാളും കാലത്തെ വന്ന് വലിയമ്മയ്ക്ക് തുണയിരിക്കാമെന്ന് സമ്മതിച്ചതോടെ അതും തീര്ന്നു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >രാവിലെത്തന്നെ അനുജന്റെ മക്കളെത്തി. കൂടെ വേറെ നാല് പെണ്കുട്ടികളും. കൂട്ടുകാരാണത്രേ.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br style="font-weight: bold;"></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' വലിയച്ഛന് നിക്കാഹിന്ന് പോയിട്ട് ബിരിയാണി തട്ടും. ഇവിടെ ഞങ്ങള്ക്ക് സാമ്പാറും ഉപ്പേരീം. അത് കഷ്ടാണ് ട്ടോ '' ചെറിയ മകള് വായാടിയാണ്.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അതിനെന്താ, ഇപ്പൊത്തന്നെ മീന്കാരനെ വിളിച്ച് മീന് എത്തിക്കാന് പറയാം ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' നല്ല കാര്യായി. ചേച്ചി ശവം കീറി മുറിക്കും. പക്ഷെ മീന് നന്നാക്കില്ല. എനിക്കത് ഒട്ടും പറ്റൂല്യാ ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അതെന്താ നിനക്ക് ചെയ്താല് ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br style="font-weight: bold;"></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' വല്യേച്ഛാ, കമ്പ്യൂട്ടറില് എന്ത് വേണച്ചാലും എന്നോട് ചെയ്യാന് പറഞ്ഞോളൂ. പക്ഷെ അടുക്കളേല് കയറാന് എന്നോട് പറയണ്ടാ ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br style="font-weight: bold;"></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ഇങ്ങിനെ പോയാല് ഇവള് കുറെ കഷ്ടപ്പെടും എന്ന് ഉള്ളില് ചിന്തിച്ചു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഞാന് ഓട്ടോ ഡ്രൈവര് രാധാകൃഷ്ണനോട് ബിരിയാണി വാങ്ങി എത്തിക്കാന് ഏര്പ്പാടാക്കാം ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br style="font-weight: bold;"></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അതൊന്നും വേണ്ടാ. ഞാന് പോയി നൂര്ജഹാനില് നിന്ന് പാകം പോലെ വാങ്ങിക്കോളാം ''കുട്ടി അഭിപ്രായം വെളിപ്പെടുത്തി.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഇഷ്ടംപോലെ ആയിക്കോ ''. ആയിരത്തിന്റെ രണ്ട് ഓട്ടുകള് കൊടുത്തതോടെ കുട്ടി പ്രസാദിച്ചു. കവിളിലൊന്ന് തലോടി അവള് അകത്തേക്ക് ഓടി. പുറപ്പെടാറായപ്പോഴാണ് ബൈക്കില് പോവുന്ന കാര്യം അമ്മിണി അറിഞ്ഞത്.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' പട്ടാമ്പി വരെ മോട്ടോര്സൈക്കിളില് പോവ്വേ '' അവള് വിലക്കി '' എത്ര ദൂരം ഉണ്ട് എന്നാ നിശ്ചയം. അയ്യഞ്ച് മിനുട്ട് കൂടുമ്പോള് ബസ്സില്ലേ ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br style="font-weight: bold;"></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ബസ്സില്ലാഞ്ഞിട്ടല്ലടോ. ഒക്കെ ഒരു മോഹോല്ലേ. അത്രയ്ക്ക് ദൂരോന്നൂല്യാ. എത്ര പ്രാവശ്യം ഞാന്</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > ഇതില് ശബരിമലയ്ക്ക് പോയിട്ടുള്ളതാണ് ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അതൊക്കെ അന്തക്കാലം. ഇപ്പൊ വയസ്സായില്ലേ ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br style="font-weight: bold;"></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' വയസ്സോ. ആര്ക്ക് ? എനിക്ക് അത്ര വയസ്സൊന്നും ആയിട്ടില്യാ. ഞാന് സുഖായിട്ട് പോയിട്ട് വരും ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br style="font-weight: bold;"></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ചിക്കണം മട്ടനും ഒക്ക്യാണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ബാറില് കേറി മിനുങ്ങണ്ടാട്ടോ. വണ്ടി ഓടിക്കാനുള്ളതാ ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br style="font-weight: bold;"></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' വിശ്വാസം ഇല്ലാച്ചാല് താന് കൂടി വന്നോ. പിന്നാലെ ഇരുന്നാല് മതി. ഒരു തകരാറും കൂടാതെ ഞാന് കൊണ്ടുപോയി കൊണ്ടു വരാം ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br style="font-weight: bold;"></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' കേമായി. കയ്യും കാലും കുഴഞ്ഞ് കിടക്കുമ്പൊത്തന്നെ വേണോനും ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അതൊന്നും കാര്യാക്കണ്ടാ. വേണച്ചാല് പോന്നോളൂ. പിന്നെ സ്പീഡ് കൂടുമ്പൊ എന്റെ ചന്തീല് നുള്ളരുത്. അങ്ങിനെ വല്ലതും ചെയ്താല് വണ്ടി നിര്ത്തി </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ഞാന് </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ആ കവിളില്... ''.</span><span style="font-size:130%;"><br style="font-weight: bold;"><br /><br style="font-weight: bold;"></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അയ്യേ, എന്തൊക്ക്യാ പറയിണ്. അപ്പുറത്ത് പെണ്കുട്ടികളുള്ളതാണ് ''. ഭാര്യയുടെ കവിളില്</span> <span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >നാണം ചായം പുരട്ടുന്നത് കണ്ടു.</span><span style="font-size:130%;"><br style="font-weight: bold;"><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ഗ്രൂപ്പ് ഫോട്ടോ എടുത്ത് ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ ശേഷം എല്ലാവരും പിരിഞ്ഞു. വാടാനാംകുറുശ്ശിയില്</span><span style="font-size:130%;"> </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >എത്തിയപ്പോള് ഗെയിറ്റ് അടച്ചിരിക്കുന്നു. ഓരം ചേര്ത്ത് വണ്ടി നിര്ത്തി ഹെല്മറ്റ് ഊരി സീറ്റില്</span> <span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >തന്നെയിരുന്നു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >അടുത്തു നിന്ന വെള്ള ഫോര്ച്ച്യൂണറില് നിന്ന് '' സാറേ '' എന്നും വിളിച്ച് ഒരാള് ഇറങ്ങി. ശിവശങ്കര മേനോനാണ്.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' സാറെവിടുന്നാ ബൈക്കില് '' അയാള് ചോദിച്ചു.</span><span style="font-size:130%;"><br style="font-weight: bold;"><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' പട്ടാമ്പീല് ഒരു കല്യാണത്തിന്ന് ചെന്നതാ ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഇപ്പഴും ഇത് ഓടിക്ക്യോ ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' പിന്നല്ലാണ്ടെ. ഇവനെന്റെ സന്തത സഹചാരിയല്ലേ ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' മക്കള് കുട്ട്യേളായിരിക്കുമ്പൊ അവരെ ഇതില് കേറ്റി വരുന്നത് കണ്ട ഓര്മ്മ ഇപ്പഴും ഉണ്ട്. കാലം</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > മാറീട്ടും ഇതിന് ഒരു മാറ്റൂം വന്നിട്ടില്ല ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br style="font-weight: bold;"></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ആ കാലത്ത് തന്റേല് ഫിയറ്റ് ലെവന് ഹണ്ട്രഡ് ആയിരുന്നു. കറുത്ത നിറത്തില് ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br style="font-weight: bold;"></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ഇരുവരുടേയും ഓര്മ്മകള് പിന്നോട്ട് പാഞ്ഞു. എന്തൊക്കെ കണ്ടു, എന്തൊക്കെ അനുഭവിച്ചു. ആലോചിക്കാന് തന്നെ ഒരു സുഖമുണ്ട്.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' പിന്നെ പേരക്കുട്ടിയുടെ ആദ്യത്തെ പിറന്നാളാണ്. വഴിക്കു വെച്ച് പറഞ്ഞൂന് കരുതണ്ടാ. ഞാന്</span> <span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >വീട്ടില് വന്ന് വിളിക്കുന്നുണ്ട് ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br style="font-weight: bold;"></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അതൊന്നും വേണ്ടാ. ഈ പറഞ്ഞതന്നെ ധാരാളായി ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br style="font-weight: bold;"></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അത് പറ്റില്ല. ചെയ്തു തന്ന ഉപകാരങ്ങളൊക്കെ എന്റെ മനസ്സിലുണ്ട് ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ഒരു ഗുഡ്സ് ട്രെയിന് നിര്ത്താതെ കടന്നു പോയി.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഗെയിറ്റ് തുറക്കാറായി. ഇന്നോ നാളെയോ ഞാന് വീട്ടില് വരുന്നുണ്ട്ട്ടോ '' മേനോന് കാറില് കയറി. ഗോപാലകൃഷ്ണന് കിക്കറില് കാലമര്ത്തി. ബുള്ളറ്റ് ശബ്ദിച്ചു തുടങ്ങി.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /></span></div>keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-87904222905262334612012-06-30T07:43:00.002-07:002012-06-30T07:53:36.940-07:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 46.<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:130%;">വലിയ ഉത്സാഹത്തോടെയാണ് അനൂപ് പുറപ്പെട്ടത്. ട്രെയിനിങ്ങ് കഴിഞ്ഞ് പുതിയ കമ്പിനിയുടെ ജോലി ആരംഭിക്കുകയാണ്. മാനേജര് കൂടെയുണ്ടാവും. തുടക്കം മോശമാവരുത്. ഉച്ചയ്ക്ക് മുമ്പേ പന്ത്രണ്ട് കാളുകള് കാണണം. മാനേജര്ക്ക് മതിപ്പ് തോന്നണമല്ലോ. ഉച്ചയ്ക്ക് ശേഷം സ്റ്റോക്കിസ്റ്റ് വര്ക്ക് ആക്കാം. കൂട്ടുകാരെ കാണാന് കഴിഞ്ഞെന്ന് വരില്ല. കുറെ ദിവസമായി വിവരങ്ങള് ഒന്നും അറിയാറില്ല.<br /><br /><br />പ്രതീക്ഷിച്ചതല്ല സംഭവിച്ചത്. ടൌണില് എത്തുന്നതിന്ന് മുമ്പേ മാനേജറുടെ ഫോണ് വന്നു.<br /><br /><br />'' നിങ്ങള് ജോലിക്ക് ഇറങ്ങിയോ '' മാനേജറുടെ അന്വേഷണമാണ്.<br /><br /><br />'' ഉവ്വ് സാര്. ഞാന് ടൌണില് എത്താറായി '' അനൂപ് അറിയിച്ചു.<br /><br /><br />'' എന്റെ അടുത്ത വീട്ടില് ഒരാള് മരിച്ചു. എനിക്ക് വരാനാവില്ല ''.<br /><br /><br />പുത്തിരിയിലെ കല്ല് കടിച്ചതുപോലെ അവന് തോന്നി. ഇന്ന് പുതിയതായി പണിക്ക് ചേരാന് നല്ല ദിവസമാണ്, അടുത്ത രണ്ട് ദിവസം തീരെ കൊള്ളില്ല. ഇന്ന് ജോലി തുടങ്ങാനായില്ലെങ്കില് മൂന്ന് ദിവസത്തെ ശമ്പളം പോവും.<br /><br /><br />'' ഞാനെന്താ സാര് വേണ്ടത് '' അവന് ചോദിച്ചു.<br /><br /><br />'' ഏതായാലും നിങ്ങള് പണിക്ക് ഇറങ്ങിയതല്ലേ. അത് മുടക്കണ്ടാ. നിങ്ങള് വര്ക്ക് സ്റ്റാര്ട്ട് ചെയ്തോ. പറ്റിയാല് ഞാന് ഉച്ചയ്ക്ക് വരാം. ഇല്ലെങ്കില് നാളെ ഉണ്ടാവും, തീര്ച്ച ''.<br /><br /><br />അനൂപിന് സന്തോഷം തോന്നി. ഒരു കണക്കിന് മാനേജര് ഇല്ലാത്തത് നന്നായി. ജോലിക്ക് മുടക്കം വന്നില്ല എന്നു മാത്രമല്ല കൂട്ടുകാരെ കാണാനും സാധിക്കും. ഉര്വശിശാപം ഉപകാരം എന്ന് മനസ്സില് കരുതി.<br /><br /><br />ഹോസ്പിറ്റല് കാള്സ് ആണെങ്കില് ഒറ്റയടിക്ക് നാലോ അഞ്ചോ ഡോക്ടര്മാരെ കാണാം. ഒരുപാട് അലയാതെ കാര്യം നടക്കും.ഡോക്ടര്മാരെ പരിചയം ഉള്ളതുകൊണ്ട് വലിയ പ്രയാസം ഉണ്ടാവില്ല. സ്കൂട്ടര് ആസ്പത്രി വളപ്പിലെ മരച്ചുവട്ടില് നിര്ത്തി.<br /><br /><br />നല്ല അടുപ്പമുള്ള രണ്ട് ഡോക്ടര്മാരുടേയും ക്യാബിന് മുമ്പില് പൂരത്തിനുള്ള തിരക്കുണ്ട്. വലത്തെ അറ്റത്തെ ക്യാബിന് മുന്നില് മാത്രം ആളില്ല. ആര്. എം. ഒ. ആയതിനാല് അദ്ദേഹത്തിന്ന് അധികം തിരക്ക് ഉണ്ടാവാറില്ല. പഴയ കമ്പിനി നല്കിയിരുന്ന ഗിഫ്റ്റുകള് കൊടുത്തിട്ടുള്ള പരിചയവുമുണ്ട്. റൂമില് അദ്ദേഹം ഉണ്ടെങ്കില് കാണാമെന്ന് കരുതി. ഹാഫ്ഡോര് തുറന്ന് നോക്കിയപ്പോള് ഡോക്ടര് അകത്തുണ്ട്. ഏതോ പുസ്തകം വായിക്കുകയാണ്.<br /><br /><br />'' ഗുഡ് മോണിങ്ങ് സാര് '' അനൂപ് അഭിവാദ്യം ചെയ്തുകൊണ്ട് കയറി. ഡീറ്റെയില് ചെയ്യുന്നത്<br />മുഴുവന് ഡോക്ടര് ശ്രദ്ധിക്കുന്നതുപോലെ അവന് തോന്നി.<br /><br /><br />" ഐ റിക്വസ്റ്റ് യുവര് വാല്യുബിള് സപ്പോര്ട്ട്, സാര് '' അവന് തിരിച്ചു പോരാന് ഒരുങ്ങി.<br /><br /><br />'' മിസ്റ്റര് എന്താ നിങ്ങളുടെ പേര് '' ഡോക്ടര് ചോദിച്ചു.<br /><br /><br />'' അനൂപ് ''<br /><br /><br />'' കഴിഞ്ഞ തവണ വന്നപ്പോള് നിങ്ങള് വേറൊരു കമ്പിനിയുടെ പ്രോഡക്റ്റാണല്ലോ പറഞ്ഞത് ''.<br /><br /><br />'' ഞാന് ആ കമ്പിനി വിട്ടു സാര് ''.<br /><br /><br />'' എന്താ കാരണം ''.<br /><br /><br />" വല്ലാത്ത വര്ക്ക് പ്രഷറാണ് സാര് '' കമ്പിനി തുടര്ച്ചയായി ടാര്ജറ്റ് വര്ദ്ധിപ്പിച്ചിരുന്നത് അവന് വിവരിച്ചു.<br /><br /><br />'' ഭാഗ്യം. ശമ്പളം കിട്ടാഞ്ഞിട്ടാണ് കമ്പിനി വിട്ടത് എന്നു പറഞ്ഞില്ലല്ലോ ''.<br /><br /><br />'' എന്താ സാര് അങ്ങിനെ പറഞ്ഞത് ''.<br /><br /><br />'' നിങ്ങളെപോലെയുള്ളവരുടെ സ്ഥിരം നമ്പറാണ് അത്. പണി ചെയ്യാതെ വട്ട തിരിഞ്ഞ് നടക്കും. സെയില്സ് കുറഞ്ഞാല് കമ്പിനി പിരിച്ചു വിടും. ഉടനെ വേറൊന്നില് കേറും. ഇനി ഇതില് എത്ര കാലം നില്ക്കാനാ ഉദ്ദേശം ''.<br /><br /><br />'' സ്ഥിരമായി നില്ക്കണം എന്നാണ് എന്റെ മോഹം ''.<br /><br /><br />'' എന്നാല് തനിക്ക് നല്ലത് ''.<br /><br /><br />കടുത്ത നിരാശയോടെയാണ് അനൂപ് പുറത്തിറങ്ങിയത്. എത്ര പ്രതീക്ഷയോടെയാണ് ചെന്നത്. എന്നിട്ടുണ്ടായ അനുഭവം ഇങ്ങിനെയായി. ചെകിടത്ത് ഒന്ന് കിട്ടിയാല് ഇത്ര വിഷമം തോന്നില്ല. ഒരുവിധത്തില് ഉച്ച വരെ ജോലി ചെയ്തു, പിന്നെ കൂട്ടുകാരെ കാണാനുള്ള പുറപ്പാടായി.<br /><br /><br />കോട്ടയ്ക്ക് മുമ്പിലുള്ള പാര്ക്കിങ്ങ് ഗ്രൌണ്ടിലെ മരച്ചുവട്ടില് കൂട്ടുകാര് ഹാജരുണ്ട്. പ്രദീപിന്റേയും റഷീദിന്റേയും നടുവിലായി ശെല്വന്. തല കുനിച്ചാണ് അവന്റെ ഇരിപ്പ്.<br /><br /><br />'' ഹല്ലോ, എന്തൊക്കെയുണ്ട് വിശേഷങ്ങള് '' അനൂപ് ചോദിച്ചു.<br /><br /><br />'' ആദ്യം നീ നിന്റെ വിശേഷങ്ങള് പറയ് '' റഷീദ് ആവശ്യപ്പെട്ടു '' ട്രെയിനിങ്ങ്, യാത്ര എല്ലാം ഓരോ അനുഭവങ്ങളാണല്ലോ ''.<br /><br /><br />'' അതിനു മുമ്പ് ഞാന് ഇവനോട് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ '' അനൂപ് ശെല്വന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു '' പെങ്ങളുടെ കല്യാണമൊക്കെ എത്രത്തോളം ആയടാ. നീ ഒരുങ്ങും മുമ്പ് ഞാന് റെഡിയായി കിട്ടോ. കല്യാണത്തിന് വരാന് എന്റെ അമ്മയ്ക്ക് സാരി വാങ്ങീട്ടാ ഞാന് അവിടുന്ന് പോന്നത് ''.<br /><br /><br />കൂട്ടുകാരുടെ മുഖങ്ങള് കരിവാളിച്ചു. നിറഞ്ഞൊഴുകിയ കണ്ണീര് ശെല്വന് തുടച്ചു. അനൂപിന് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.<br /><br /><br />'' എന്താ പ്രശ്നം. നിങ്ങളാരും ഒന്നും പറയാത്തതെന്താ '' അവന് പരിഭ്രമിച്ചു.<br /><br /><br />'' നീ എന്റെ കൂടെ വാ '' പ്രദീപ് അവനേയും കൂട്ടി നടന്നു. കിടങ്ങിനരികെ അവര് നിന്നു. പാലത്തിന്ന് ചുവട്ടില് നിന്ന് ആമകള് തല പൊക്കി നോക്കുന്നുണ്ട്. പ്രദീപ് സംഭവം വിവരിച്ചു.<br /><br /><br />'' അവന്റെ മനസ്സ് പതറാതെ നോക്കണം. വല്ല അബദ്ധവും കാണിച്ചാലോ. പകല് മുഴുവന് ഞങ്ങള് ആരെങ്കിലും അവന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവും ''.<br /><br /><br />'' ഇനിയെന്താ ഉണ്ടാവ്വാ ''.<br /><br /><br />'' എന്ത് ഉണ്ടാവാന്. പോയത് പോട്ടെ. ബാക്കി ആളുകളുടെ കാര്യം നോക്കണോലോ ''.<br /><br /><br />'' അതിന് ''<br /><br /><br />'' ചെറിയ വിലയ്ക്ക് ഒരു വീട് നോക്കണം. നമ്മളെപോലെയല്ല, ഇവന് വിവരം ഉള്ള കൂട്ടത്തിലാണ്. പി.എസ്.സി എഴുതി എന്തെങ്കിലും ജോലി നേടട്ടെ. അതുവരെ ഒരു ഹോട്ടലില് കാഷ്യറായി പണി തരപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട് ''.<br /><br /><br />'' ഞാന് ചെന്ന് അവനോട് സോറി പറയട്ടെ ''.<br /><br /><br />'' ഒന്നും വേണ്ടാ. മേലില് ആ വര്ത്തമാനം പറയാണ്ടിരുന്നാല് മതി ''.<br /><br /><br />ഇരുവരും കൂട്ടുകാരുടെ അടുത്തെത്തി. ആര്ക്കും ഒന്നും പറയാനാവുന്നില്ല. പൊടുന്നനെ മഴ ചാറി തുടങ്ങി. കോട്ടവാതില്ക്കലേക്ക് അവര് ഓടി.<br /><br />+++++++++++++++++<br /><br />രണ്ടു ദിവസം അനിരുദ്ധന് വിളിച്ചിട്ടും റെപ്രസെന്റ്റേറ്റീവ് ഫോണ് എടുത്തില്ല. ഒരു ദിവസം ആ ഏരിയയില് വര്ക്ക് ചെയ്യാനുണ്ട്. ഈ ആഴ്ച തന്നെ അത് തീര്ക്കണം. അടുത്ത ആഴ്ച മകളുടെ പിറന്നാളാണ്. രണ്ടു ദിവസമെങ്കിലും ലീവ് എടുക്കേണ്ടി വരും.<br /><br /><br />ഉച്ച തിരിഞ്ഞപ്പോള് വീണ്ടും വിളിച്ചു നോക്കി. കിട്ടിയാല് നാളെ എത്തുമെന്ന് പറയാനാണ്.<br /><br /><br />'' ആരാ '' മറുഭാഗത്ത് പരിചിതമല്ലാത്ത സ്വരം.<br /><br /><br />'' ഞാന് പ്രിന്സിന്റെ മാനേജരാണ്. അയാള് എവിടെ ''.<br /><br /><br />'' അവന് സുഖമില്ലാതെ ആസ്പത്രിയിലാണ് ''.<br /><br /><br />'' ഏത് ആസ്പത്രിയില്. എന്താ അസുഖം ''.<br /><br /><br />മറുപടിക്ക് അല്പ്പം സമയമെടുത്തു. '' പണിക്ക് പോയപ്പോള് മഴ കൊണ്ട് പനിയായതാണ്, സാര് '' ആസ്പതിയുടെ പേരും പറഞ്ഞു.<br /><br /><br />'' ശരി. ഞാന് ഹോസ്പിറ്റലില് പോയി കണ്ടോളാം '' അനിരുദ്ധന് കാള് കട്ട് ചെയ്തു. ഒരു മിനുട്ട് കഴിഞ്ഞതേയുള്ളു, തിരിച്ച് ഫോണ് വന്നു.<br /><br /><br />'' അതെ സാറേ, അവന്റെ പനി വിട്ടൂ, ആസ്പത്രീന്ന് ഡിസ്ച്ചാര്ജ്ജ് ചെയ്തു എന്ന വിവരം കിട്ടി. അര മണിക്കൂറിനുള്ളില് ആള് വീട്ടിലെത്തും ''. ആ പറഞ്ഞതില് എന്തോ ഒരു കള്ളത്തരം ഉള്ളതുപോലെ അനിരുദ്ധന്ന് തോന്നി.<br /><br /><br />'' നിങ്ങളാരാ '' അയാള് ചോദിച്ചു.<br /><br /><br />'' ബ്രദറാണ് ''.<br /><br /><br />'' പ്രിന്സിന് ഒരു സിസ്റ്റര് അല്ലേയുള്ളു ''.<br /><br /><br />'' അത് സാര് ഞാന് കസിന് ബ്രദറാ ''.<br /><br /><br />രാധികയോട് അനിരുദ്ധന് വിവരം പറഞ്ഞു. '' അവന്റെ വീട്ടിലൊന്നു ചെന്ന് നോക്കണംന്നുണ്ട്. കള്ളത്തരം അറിയാലോ ''.<br /><br /><br />'' ചിലപ്പോള് സത്യം ആയിരിക്കും, അനിയേട്ടാ. നമ്മളായിട്ട് വെറുതെ കുറ്റം പറയണ്ടാ '' അവള് പറഞ്ഞു '' പോവുമ്പൊ ഫ്രൂട്ട്സ് എന്തെങ്കിലും വാങ്ങിക്കോളൂ. വെറും കയ്യും വീശി പോണ്ടാ ''.<br /><br /><br />അയാള്ക്ക് ചിരി വന്നു. വടി കൊടുത്ത് അടി വാങ്ങിച്ച മട്ടിലായി. '' പത്തിരുപത് കിലോ മീറ്റര്<br />അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും പോയി വരണം. എന്തിനാ വെറുതെ ''.<br /><br /><br />'' അതൊന്നും സാരൂല്യാ. ഇന്ന് മഴ ഇല്ലല്ലോ. പുതിയ കാറ് വാങ്ങീട്ട് ഓടിച്ച മാതിരി ആവും ചെയ്യും ''.<br /><br /><br />സ്കോഡാ ലോറ റോഡിലിറങ്ങി. പ്രിന്സിന്റെ വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴി അവന് പറഞ്ഞു തന്ന നേരിയ ഓര്മ്മയുണ്ട്. ഹൈസ്കൂളിന്ന് മുന്നിലെ പഞ്ചായത്ത് റോഡിലൂടെ ഒരു കിലോമീറ്റര് ചെന്നാല് ഒരു അമ്പലമുണ്ട്. അതിനടുത്താണ് വീട്.<br /><br /><br />മഴ ഇല്ലാത്തതിനാലാവാം അമ്പലപ്പറമ്പില് ചെറുപ്പക്കാര് ഫുട്ബോള് കളിക്കുന്നുണ്ട്. അവരോട് ചോദിച്ചാല് പ്രിന്സിന്റെ വീട് അറിയാനാവും. അനിരുദ്ധന് കുറച്ചു ദൂരെ കാര് നിര്ത്തി പതുക്കെ മൈതാനത്തേക്ക് നടന്നു. പന്തിന്നു പുറകെ ഓടുന്ന പ്രിന്സിനെയാണ് അയാള് കണ്ടത്.<br /><br /></span></div>keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-62930558695452442012-06-15T02:18:00.013-07:002012-06-18T19:07:14.522-07:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 45.<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">അനൂപ് ട്രെയിനിങ്ങ് കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചെത്തേണ്ട ദിവസമാണ്. ഉച്ചയ്ക്ക് വീട്ടിലെത്തും</span></span> <span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">എന്ന് അവന് </span><span style="font-weight: bold;">അറിയിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ചേമ്പുക്കിഴങ്ങും കുമ്പളങ്ങയും കൂടി മോരു</span></span> <span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">പാര്ന്ന കൂട്ടാനും, കായയും </span><span style="font-weight: bold;">ചേനയും കൂടി മെഴുക്കുപുരട്ടിയും, പച്ചമത്തനും വെള്ള</span></span> <span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">പ്പയറും ചേര്ത്ത ഓലനും ഉണ്ടാക്കി ഇന്ദിര</span><span style="font-weight: bold;"> ഉച്ചയ്ക്കു മുമ്പേ മകനെ കാത്തിരുന്നു.</span></span> <span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">അനൂപിന് ഇഷ്ടപ്പെട്ട വിഭവങ്ങളാണ് അവ. പത്തുപതിനഞ്ച് ദിവസം അന്യ നാട്ടില്</span></span> <span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">കഴിഞ്ഞിട്ടുള്ള വരവാണ്. നേരാംവണ്ണം വല്ല ഭക്ഷണം കിട്ടിയിട്ടുണ്ടാവുമോ ആവോ. എത്രയായാലും വീടു വിട്ടാല് പിന്നെ മനസ്സില് പിടിച്ചിട്ട് കഴിക്കാനൊന്നും കിട്ടീന്ന് വരില്ല.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">ഒന്നര മണിയായിട്ടും മകന് എത്താഞ്ഞപ്പോള് ഇന്ദിരയ്ക്ക് വേവലാതിയായി. തെരു</span></span> <span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">തെരെ അവള് വാതില്ക്കല് ചെന്ന്പടിക്കലേക്ക് നോക്കും, തിരിച്ച് രാമകൃഷ്ണന്റെ അടുത്ത് ചെന്നിരിക്കും.</span></span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്തിനാ ഇങ്ങിനെ വേവലാതി പെടുന്നേ. അവന് ഇങ്ങോട്ടന്ന്യല്ലേ വര്വാ '' രാമകൃഷ്ണന് ഭാര്യയെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.</span></span><br /><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഉച്ചയ്ക്ക് ഉണ്ണാന് എത്താനല്ലേ ഇന്നലെ വിളിച്ചപ്പഴും പറഞ്ഞത് ''.</span></span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ചിലപ്പൊ വണ്ടി വൈകിയിട്ടുണ്ടാവും ''.</span></span><br /><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്നാല് അതൊന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞൂടെ ആ കഴുതയ്ക്ക്. ഇവിടെ മനുഷ്യന് തീ തിന്നോണ്ടാണ് നില്ക്കിണത്. വീട്ടിലുള്ളോര് വിഷമിക്കും എന്ന ഒരു ധാരണയും ഇല്ല ''.</span></span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അത്രയ്ക്കങ്ങിട്ട് അനു ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ടാവില്ല '' എന്ന് പറഞ്ഞുവെങ്കിലും അയാള്ക്കും</span></span> <span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">വിഷമം</span><span style="font-weight: bold;"> തോന്നിയിരുന്നു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അങ്ങിട്ട് വിളിക്കാച്ചാല് ഈ കുന്ത്രാണ്ടം എന്താ ചെയ്യണ്ടത് എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല '' ഇന്ദിര സ്വന്തം കഴിവുകേടില് പരിതപിച്ചു '' അല്ലെങ്കില് വിളിച്ച് ചോദിക്കായിരുന്നു ''.</span></span><br /><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' രമ വരട്ടെ. അവള് വന്നാല് വിളിച്ചോളും ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' രണ്ട് രണ്ടരയാവില്ലേ അവള് എത്താന്. അതിനുമുമ്പ് എന്തായാലും അവന് എത്തും '' എന്ന് ഇന്ദിര സ്വയം ആശ്വസിച്ചു.</span></span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">എന്നാല് രമ എത്തുന്നതു വരെ അനൂപ് എത്തിയില്ല. '' ഏട്ടന് വന്നില്ലേ '' അവള് വന്നു കയറിയതേ അതും ചോദിച്ചുംകൊണ്ടായിരുന്നു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഇല്ലാടി. നീയൊന്ന് വിളിച്ചു നോക്ക് '' അമ്മ മകളെ മൊബൈല് ഏല്പ്പിച്ചു. രമ അത് വാങ്ങി ഏട്ടനെ വിളിച്ചു.</span></span><br /><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഏട്ടന്റെ മൊബൈല് സ്വിച്ചോഫാണ് അമ്മേ. ഇനിയിപ്പൊ എന്താ ചെയ്യാ ''.</span></span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ആരടെ അടുത്ത് ചോദിച്ചാലാ എന്റെ കുട്ടിടെ വിവരം അറിയ്യാ '' ഇന്ദിരയുടെ സങ്കടം കണ്ണില് നിന്ന് ഒഴുകി തുടങ്ങി.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്താ ഈ അമ്മയ്ക്ക്. മഴക്കാലം അല്ലേ, ഏട്ടന് വരുന്ന ട്രെയിന് ചിലപ്പൊ </span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">ലേറ്റ് </span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">ആയിട്ടുണ്ടാവും. അതാ വൈകുന്നത് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അവന് വന്നാല് അന്നന്നെ അവന്റെ കയ്യോണ്ട് തേവരുടെ നടയ്ക്കല് പത്ത് ഉറുപ്പിക വെപ്പിച്ചോളാം '' ഇന്ദിര വഴിപാട് നേര്ന്നു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">ആറര മണിയോടെ ചാറ്റല് മഴ കൊണ്ടുംകൊണ്ട് അനൂപ് എത്തി. '' വണ്ടി വൈകി '' എന്ന് പറഞ്ഞും കൊണ്ടാണ് അവന് ഉമ്മറപടി കയറിയത്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്നാല് നിനക്കതൊന്ന് അറിയിക്കായിരുന്നില്ലേ. എത്തുംന്ന് പറഞ്ഞ സമയത്തിന് കാണഞ്ഞിട്ട് വിഷമിച്ചോണ്ട് ഇരിക്ക്യായിരുന്നു ബക്കീളോര് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഫോണിന്റെ ബാറ്ററി ചാര്ജ്ജ് പോയി. അതാ വിളിക്കാന് പറ്റാഞ്ഞത് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">ഇന്ദിര തോര്ത്തെടുത്ത് മകന്റെ തല തുവര്ത്തി. '' മഴ നനഞ്ഞിട്ട് ചീരാപ്പ് വരണ്ടാ. ഒരു നുള്ള് ഭസ്മം നിറുകില് ഇട്ടോ. വിഴുപ്പ് മാറ്റുമ്പഴയ്ക്കും അമ്മ ചുടുക്കനെ ചായ ഉണ്ടാക്കി തരാം ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എനിക്കൊന്ന് കുളിക്കണം അമ്മേ. എന്നിട്ട് അമ്പലത്തില് ചെന്ന് തൊഴുകണം. പ്രയാസം ഇല്ലാതെ ട്രെയിനിങ്ങ് കഴിഞ്ഞു വന്നതല്ലേ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അത് നന്നായി. നിന്റെ കയ്യോണ്ട് പത്തുറുപ്പിക വെപ്പിച്ചോളാംന്ന് ഞാന്</span></span> <span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">നേര്ന്നിട്ടുണ്ട് ''. ഇന്ദിര അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു, അനൂപ് സോപ്പുമായി കിണറ്റിനരികില് തെങ്ങോലകൊണ്ട് കുത്തിമറച്ച കുളിമുറിയിലേക്കും. അവന്</span></span> <span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">വരുന്നതും കാത്ത് രമ നിന്നു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഏട്ടന് എനിക്ക് എന്താ കൊണ്ടുവന്നത് '' അവള് ചോദിച്ചു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' നിനക്ക് സമ്മാനം വാങ്ങാനാ അവന് പോയത്. പെണ്ണിന്റെ ഓരോ കിന്നാരം '' അമ്മ ചൊടിച്ചു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്റെ പൊന്നൂന് ഒന്നും കൊണ്ടുവരാതെ ഏട്ടന് കയ്യും വീശി വര്വോ '' അനൂപ് ബാഗ് തുറന്നു '' ഇതാ നിനക്ക് ചൂരീദാര്, അമ്മയ്ക്ക് ഒരു സാരിയും വാങ്ങീട്ടുണ്ട് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' നിനക്കിത് എന്തിന്റെ കുറവാ. ഞാന് സാരി ചുറ്റുന്നത് നീ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ. വെറുതെ കയ്യിലുള്ള പൈസ കളയണം. അതന്നെ '' പണം ചിലവാക്കിയത് ഇന്ദിരക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ശെല്വന്റെ പെങ്ങളുടെ കല്യാണം വരുണുണ്ട്. എല്ലാ കൂട്ടുകാരും അച്ഛനേയും </span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">അമ്മയേയും കൂട്ടി വരും. നമ്മുടെ അച്ഛന് വയ്യാതെ ഇരിക്കുന്നതോണ്ട് അമ്മയെങ്കിലും</span></span> <span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">വരണ്ടേ. നാല് ആള്ക്കാരുടെ ഇടയില് ചെല്ലുമ്പോള് അതിനനുസരിച്ച് പോണ്ടേ അമ്മേ. അതാ ഞാന് വാങ്ങിയത് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">അതോടെ ഇന്ദിരയ്ക്ക് ഒന്നും പറയാനില്ലാതായി. '' നീയും നിന്റെ ഓരോ കൂട്ടുകാരും '' എന്നു മാത്രം പറഞ്ഞ് അവര് നിര്ത്തി.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അതു പറഞ്ഞപ്പഴാ ഏട്ടാ, ഇന്ന് ഗോപാലകൃഷ്ണനങ്കിള് വന്നിരുന്നു ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എപ്പൊ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' നാലു മണി കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവും. മരുന്നു വാങ്ങി വരുന്ന വഴിയാണ്. ഏട്ടന്</span></span> <span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">എത്തീട്ടുണ്ടാവും എന്ന് കരുതീട്ടാണത്രേ ഇങ്ങോട്ട് കേറീത് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഇപ്പൊ അമ്മമ്മയ്ക്ക് എങ്ങിനീണ്ട് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' നല്ല ഭേദം ഉണ്ടെന്നാ പറഞ്ഞത് '' ഇന്ദിര പറഞ്ഞു '' കുറെ താളിന്തണ്ട് മുറിച്ചു വാങ്ങി. പാലിന്റെ വകേലാണെന്നാ തോന്നുണത്, കുറച്ച് പണൂം തന്നു. എത്ര വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും സമ്മതിച്ചില്ല. പിണ്ണാക്ക് വാങ്ങാന് ഇരിക്കട്ടെ എന്നും</span></span> <span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">പറഞ്ഞ് ഇവിടെ വെച്ചിട്ട് പോയി ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എങ്ങിന്യാ അമ്മേ കൊടുക്കാന് പാല് ഉണ്ടാവുന്നത്. പശു പെറ്റപ്പോഴേ പാലിന് ഓരോ ദിക്കില് ഏറ്റതല്ലേ '' അനൂപ് ചോദിച്ചു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' കുട്ടിക്ക് കുടിക്കാന് ഒരു മുല കറക്കാതെ വെക്കാറുണ്ട്. അദ്ദേഹം പാല് ചോദിച്ചതില് പിന്നെ അത് ചെറുക്കനെ പിഴിയാന് തുടങ്ങി ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എല്ലാം പിഴിഞ്ഞെടുത്താല് കുട്ടി കേടുവരും കിട്ടോ '' അനൂപ് മുന്നറിയിപ്പ് നല്കി.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഏട്ടാ, അല്ലെങ്കില് അമ്മ പാലില് വെള്ളം ഒഴിക്കും '' രമ പറഞ്ഞു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' പെണ്ണേ, മൂടിക്കൊണ്ട് മിണ്ടാണ്ടിരുന്നോ. ഞാന് പാലില് വെള്ളം</span></span> <span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">ചേര്ത്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലേ അത് നിന്നെയൊക്കെ പോറ്റാന് വേണ്ടീട്ടാണ് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഞാനും വരുണുണ്ട് '' അനൂപ് അമ്പലത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങിയപ്പോള് രമയും കൂടി. അവളുടെ മനസ്സിലിരുന്ന് ഒരു രഹസ്യം വീര്പ്പ് മുട്ടുകയാണ്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഞാന് ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാല് ഏട്ടന് വീട്ടില് ചോദിക്ക്വോ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഇല്ല. എന്താ കാര്യം ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' സത്യം ? ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' തേവരാണെ സത്യം ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അമ്മ ഏട്ടന് പെണ്ണ് കണ്ടു വെച്ചിരിക്കുന്നു ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' പോ പെണ്ണേ, നുണ പറയാണ്ടെ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഭഗവാനാണെ ഞാന് പറയുന്നത് സത്യാണ്. പെണ്കുട്ടിടെ ഫോട്ടോ ഞാന് കാണും ചെയ്തു. എന്തൊരു ഭംഗ്യാണ് അറിയ്യോ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്തിന്റെ കേടാ ഈ അമ്മയ്ക്ക്. കല്യാണം കഴിപ്പിക്കാന് പറ്റിയ നേരം ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' നമ്മുടെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കാന് ഒരു നായ്ച്ചാത്തന് കൂടിയില്ല, മക്കളുടെ പേരും പറഞ്ഞ് ഇനി ഓരോരൊ ബന്ധം ഉണ്ടാവണം എന്നൊക്കെയാ അമ്മടെ മനസ്സിലിരുപ്പ് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അതിനേ ആദ്യം നിന്നെ നല്ല ഒരുത്തന്റെ കയ്യില് പിടിച്ച് ഏല്പ്പിക്കണം. എന്നിട്ടു മതി എനിക്ക് കല്യാണം ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">ഏട്ടന്റെ വാക്കുകള് രമയുടെ മനസ്സിനെ കുളിരണിയിപ്പിച്ചു, ചാറ്റല് മഴയില് കുളിച്ചു വരുന്ന കാറ്റ് അവളുടെ ശരീരത്തേയും.</span></span><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"></span><br style="font-weight: bold;"><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"></span><br style="font-weight: bold;"><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;"></span><br style="font-weight: bold;"><br /><br /><br style="font-weight: bold;"><br /><br style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"></span><br style="font-weight: bold;"><br style="font-weight: bold;"></span><br /></div>keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-48326323701109600452012-05-29T07:50:00.010-07:002012-05-29T22:39:26.367-07:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 44.<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">ഒമ്പതരയോടെ ശെല്വന് അച്ഛനോടൊപ്പം ബാങ്കിലെത്തി. ജീവനക്കാര് വന്നു തുടങ്ങുന്നതേയുള്ളു. തൂപ്പുകാരി വൃത്തിയാക്കുന്ന പണി ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> </span> <span style="font-weight: bold;">'' അവന് എവിടെ '' പ്രദീപിനെയാണ് അച്ഛന് ഉദ്ദേശിച്ചതെന്ന് ശെല്വന് മനസ്സിലായി.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' കാണാനില്ല '' അവന് പറഞ്ഞു.</span></span><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> </span></span><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' വരില്ലേ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' വരാതിരിക്കില്ല. ഉറപ്പായും എത്തും ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അതുവരെ വെളീല് നിക്കാം ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >പത്തേ കാലോടെയാണ് പ്രദീപ് എത്തിയത് '' പോലീസ് സ്റ്റേഷന് വരെ ഒന്ന് ചെല്ലാനുണ്ടായിരുന്നു. അതാ വൈകിയത് '' അവന് കാരണം വെളിപ്പെടുത്തി.</span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' എന്താടാ പ്രശ്നം ? ''ശെല്വന് അന്വേഷിച്ചു. അവന്റെ അച്ഛന് മിണ്ടാതെ കേട്ടു നില്ക്കുകയാണ്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ഒരു ആക്സിഡന്റ് കേസ്. എനിക്ക് വേണ്ടപ്പെട്ട ഒരു കക്ഷിടെ ബൈക്കില് ബസ്സിടിച്ചു. ആ പ്രശ്നം </span><span style="font-weight: bold;">തീര്ക്കാന് ചെന്നതാ ''. അവന് സംഭവം വിവരിച്ചു. തലേന്ന് വൈകുന്നേരമാണ് അപകടം നടന്നത്. </span><span style="font-weight: bold;">കെട്ടിട നിര്മ്മാണ തൊഴിലാളിയായ ഒരു പയ്യനാണ് ബൈക്ക് ഓടിച്ചിരുന്നത്. മൊബൈല് റിങ്ങ് ചെയ്യുന്നത് കേട്ടപ്പോള് റോഡോരത്ത് വണ്ടി നിര്ത്തി കാള് അറ്റന്ഡ് ചെയ്യുകയായിരുന്നു. ആ </span><span style="font-weight: bold;">നേരത്താണ്</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> പുറകില് ബസ്സ് വന്ന് ഇടിച്ചത്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്നിട്ട് എന്തു പറ്റി ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ഭാഗ്യത്തിന് അവന് ദൂരെ പുല്ലിലേക്ക് തെറിച്ച് വീണു. ഒന്നും പറ്റിയില്ല. പക്ഷെ അവന്റെ ബൈക്ക് പപ്പടം പോലെ പൊടിഞ്ഞു. അഞ്ചു പൈസ കിട്ടില്ല ''.</span></span><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> </span></span><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഇന്ഷൂറന്സ് കിട്ടില്ലേ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' പാടാണ്. ഒന്നാമത് അവന് ലൈസന്സ് ഇല്ല. ബുക്കും പേപ്പറും ശരിക്ക് ഉണ്ടോ എന്ന് അവനേ അറിയില്ല. ബസ്സുകാരാണെങ്കില് ഒന്നും കൊടുക്കാതെ തടി കഴിച്ചിലാക്കാനാ നോട്ടം. ഒരു വിധം</span><span style="font-weight: bold;"> പത്തുറുപ്പിക വാങ്ങി കൊടുത്തു ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അതെങ്ങിനെ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ആ ഡ്രൈവറുടെ അനുജന് എന്റെ ക്ലാസ്സ്മേറ്റാണ്. സ്റ്റേഷനില് അവനും ഉണ്ടായിരുന്നു. അടവിന് എടുത്ത വണ്ടിയാണ്, ചതിക്കരുത് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോള് അവന്റെ മനസ്സ് അലിഞ്ഞു കാണും . എന്റെ വകേലൊരു അളിയന് സ്റ്റേഷനില് ഉള്ളതോണ്ട് കേസ്സാക്കാതെ ഒതുക്കാനും കഴിഞ്ഞു ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> </span> <span style="font-weight: bold;">'' കണ്ണും മൂക്കും ഇല്ലാത്ത ഓട്ടമാണ് ബസ്സുകാരുടേത്. എത്ര അപകടം ഉണ്ടായാലും ഇവരൊന്നും</span><span style="font-weight: bold;"> പഠിക്കില്ല ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ചവിട്ടീട്ട് നിന്നില്ല എന്നാ ഡ്രൈവറ് പറഞ്ഞത് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ലോക്കറ് നോക്ക്വല്ലേ '' ശെല്വന്റെ അച്ഛന് ചോദിച്ചു. അപ്പോള് അയാള്ക്ക് പരീക്ഷാഫലം</span><span style="font-weight: bold;"> അറിയാന് വെമ്പി നില്ക്കുന്ന വിദ്യാര്ത്ഥിയുടെ മനോഭാവമായിരുന്നു</span></span>.<br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' അതിനു മുമ്പ് മാനേജരെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് വരട്ടെ '' പ്രദീപ് അകത്തേക്ക് ചെന്നു. അല്പ്പ നേരം</span><span style="font-weight: bold;"> കഴിഞ്ഞതും അവന് തിരിച്ചെത്തി.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അച്ഛന് ഇവിടെ നിന്നോളൂ. ഞങ്ങള് പോയി നോക്കിയിട്ട് വരാം '' ശെല്വനേയും കൂട്ടി അകത്തേക്ക് ചെല്ലുമ്പോള് അവന് പറഞ്ഞു '' കൂട് പൊട്ടിച്ച് കിളി പറന്നു എന്നാ എനിക്ക് തോന്നുന്നത്. ഒരുപക്ഷെ അങ്ങിനെയാണെങ്കില് ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല എന്നും പറഞ്ഞ് നീ അച്ഛനെ കൂട്ടി വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടോ. ഇവിടെ ഒരു സീന് ഉണ്ടാക്കാതെ നോക്കണം ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">തിരിച്ചു പോരുമ്പോള് ശെല്വന് അങ്ങിനെത്തന്നെ ചെയ്തുവെങ്കിലും അവന്റെ മനസ്സ് അപ്പോള് തേങ്ങുകയായിരുന്നു.</span></span><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">*************************************</span></span><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ഇന്ന് അമ്മ വിളിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു '' രാധിക പറഞ്ഞപ്പോള് അനിരുദ്ധന്ന് പുതുമ തോന്നിയില്ല. ദിവസം ഒന്നിലേറെ തവണ അമ്മ മകളെ വിളിക്കുന്നതാണ്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' എന്താ സംഗതി എന്ന് കേള്ക്കണ്ടേ '' അവള് വീണ്ടും പറഞ്ഞു.</span> <span style="font-weight: bold;">'' പറഞ്ഞോളൂ '' ടൈ അഴിക്കുന്നതിന്നിടെ അയാള് പറഞ്ഞു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' വീട്ടിന്ന് അവരൊക്കെ കൂടി നാലമ്പലം തൊഴുകാന് പോണൂ. എന്നോട് വരാന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്നക്കാ യാത്ര ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> </span> <span style="font-weight: bold;">'' ഞാന് ഇല്ലാന്ന് പറഞ്ഞു ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">അത് ഒരു അത്ഭുതമാണല്ലോ. വീട്ടുകാരോടൊപ്പം ചിലവഴിക്കാന് പറ്റുന്ന ഒരു സന്ദര്ഭവും രാധിക</span><span style="font-weight: bold;"> ഒഴിവാക്കാറില്ല. ചോദ്യ ഭാവത്തില് അയാള് ഭാര്യയെ നോക്കി.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> </span> <span style="font-weight: bold;">'' അനിയേട്ടന്റെ അമ്മയെ തൃപ്രയാറ് തൊഴീക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേ. എല്ലാവരേയും കൂട്ടി നമുക്ക് നാലമ്പലം തൊഴാന് പോയാലോ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">അമ്പരപ്പാണ് തോന്നിയത്. രാധികയ്ക്ക് എന്തു പറ്റി.</span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' നമുക്ക് ശനിയാഴ്ച വൈകുന്നേരം വീട്ടിലേക്ക് പോവാം. ഞായറാഴ്ച പുലര്ച്ചെ പുറപ്പെട്ടാലേ എല്ലാടത്തും തൊഴുത് പോരാന് പറ്റു ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' വേറെ വണ്ടി ഏര്പ്പാടാക്കണ്ടേ. നമ്മുടെ കാറില് എല്ലാവരേയും കൊള്ളില്ല ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അത് ആലോചിച്ച് വിഷമിക്കണ്ടാ. ഞാന് അച്ഛന്റെ അടുത്ത് പറഞ്ഞ് ഒരു ക്രൂയിസര് അറേഞ്ച് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ശനിയാഴ്ച ഉച്ചയ്ക്ക് വണ്ടിയെത്തും ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">അനിരുദ്ധന് തോന്നിയ സന്തോഷത്തിന് അളവില്ല. അയാള് ഭാര്യയെ മാറോടടുപ്പിച്ചു.</span></span><br /><br /></div>keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-25672424477036210302012-05-14T03:07:00.026-07:002012-05-14T09:01:28.621-07:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 43.<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്താ ഇതിന്റെയൊക്കെ അര്ത്ഥം '' രവീന്ദ്രന് പോയ്ക്കഴിഞ്ഞതും അനിരുദ്ധന്</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> ഭാര്യയോട് ചോദിച്ചു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഏതിന്റെ. അനിയേട്ടന് ഉദ്ദേശിച്ചത് എന്താന്ന് പറയൂ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ഫര്മസ്യൂട്ടിക്കല് ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷന് തുടങ്ങുന്ന കാര്യം തന്നെ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അതോ. ഇന്നലെ അച്ഛന് വന്നപ്പോള് പുതിയൊരു പ്ലാനിട്ടു എന്ന് ഞാന്</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> പറഞ്ഞില്ലേ. അതാണ്. മുഴുവന് കേള്ക്കുന്നതിന്ന് മുമ്പ് എണീറ്റ് പോയതോണ്ടാ</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> പറയാന് പറ്റാഞ്ഞത് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">''അത് മനസ്സിലായി. എന്തിനാ ഇതൊക്കെ ചെയ്യുന്നത് എന്നാണ് എനിക്ക് അറിയാത്തത് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' കാര്യൂണ്ട്. വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങളുടെ പോക്ക് അത്ര ശരിയായ വഴിക്കല്ല എന്ന് അച്ഛന് ഒരു തോന്നല്. അതോണ്ട് മുന്കൂട്ടി ഓരോന്ന് ചെയ്യാണ് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' മനസ്സിലാവുന്ന മട്ടില് പറയൂ ''.</span> </span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്നാല് കേട്ടോളൂ. അല്പ്പം ക്ഷമയോടെ ഇരിക്കണംട്ടോ '' എന്ന മുഖവുരയോടെ രാധിക ആരംഭിച്ചു. വലിയേട്ടന് എന്തെങ്കിലും ഏടാകൂടത്തില് ചെന്ന് ചാടുംന്ന് അച്ഛന് ഒരു പേടി. കൂടെയുള്ള ചങ്ങാതിമാരുടെ കൂട്ടം കേട്ടിട്ട് ഇപ്പോ ഒരു സിനിമ പിടിക്കണം</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> എന്നും പറഞ്ഞ് ഇറങ്ങിയിരിക്കുകയാണത്രേ. അത് അച്ഛനോട് നേരിട്ട് പറയാനൊട്ട് ധൈര്യവും ഇല്ല. മൂപ്പര് ആ മോഹം ഏടത്തിയമ്മയുടെ അടുത്ത് പറഞ്ഞ് അവരില്</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> നിന്ന് അമ്മ അറിഞ്ഞ് അച്ഛന്റെ ചെവിയിലെത്തിയതാണ്. ഒന്നാന്തരം ഒരു കഥ ഏട്ടന്റെ മനസ്സിലുണ്ടത്രേ. അത് വെച്ച് ഒരു പടം എടുത്താല് സൂപ്പര് ആവും ഇഷ്ടം</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> പോലെ കാശ് വാരിക്കൂട്ടാം എന്നൊക്കെയാണ് ഏട്ടന്റെ പറച്ചില്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">അനിരുദ്ധന്ന് ചിരി വന്നു. അളിയന് ഓരോരിക്കല് ഓരോ തോന്നലാണ്. നല്ലൊരു മ്യൂസിക്ക് ട്രൂപ്പ് ഉണ്ടാക്കണം എന്നായിരുന്നു ഇതിനു മുമ്പ് ഉണ്ടായിരുന്ന മോഹം. നാട്ടില് സെവന്സ് ഫുട്ബോള് ടൂര്ണ്ണമെന്റ് നടത്തി കുറെ പണം കളഞ്ഞ ചരിത്രവുമുണ്ട്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്നിട്ട് അച്ഛന് സമ്മതിച്ചോ ? ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' നല്ല കഥയായി. സിനിമയല്ല എന്ത് തേങ്ങാക്കുല വേണെങ്കിലും ആയിക്കോട്ടെ, പക്ഷെ മുടക്കിയ പണം തിരിച്ചു കിട്ടും എന്ന് ഉറപ്പുള്ള ഏര്പ്പാടിനല്ലാതെ ഒന്നിനും</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> പണം മുടക്കാന് പറ്റില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു. അച്ഛന് ആരാ ആള് ? കൈവിട്ട കളിക്കൊന്നും മൂപ്പരെ കിട്ടില്ല ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അതു ശരി. പക്ഷെ അതും ഇതും തമ്മില് എന്താ ബന്ധം ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ബന്ധൂണ്ട്. അച്ഛന് പാര്ട്ടീഷന് നടത്താന് പോവ്വാണ്. ജ്വല്ലറിയും, തുണിഷോപ്പും</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> ഇപ്പഴേ എന്റെ പേരിലാണ്. ഈ വീടും തറവാടും നാട്ടിലെ ലൈന് ബില്ഡിങ്ങും</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> എനിക്ക്. ബാങ്കിന് വാടകയ്ക്ക് കൊടുത്ത കെട്ടിടം കൂടി എനിക്ക് തരും ''. </span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">അനിരുദ്ധന് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. അയാള് ഭാര്യ പറയുന്നതും കേട്ടിരുന്നു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ബസ്സുകള്ക്ക് എന്റെ പേരാണെങ്കിലും അവയുടെ ആര്. സി. അച്ഛന്റെ പേരിലാണ്. വല്ല തട്ടോ മുട്ടോ ഉണ്ടായി കേസ്സായാല് എനിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് ആവരുത് എന്ന് വെച്ചിട്ട് അന്ന് അങ്ങിനെ ചെയ്തതാണ്. അതൊക്കെ എന്താ ചെയ്യണ്ട് എന്ന് നിശ്ചയിച്ചിട്ടില്ല ''.</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> രാധിക തുടര്ന്നു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' സാമില്ലും, പേട്ട നില്ക്കുന്ന സ്ഥലവും രണ്ട് റബ്ബര് എസ്റ്റേറ്റുകളും വലിയേട്ടന്. പുതുതായി ഒരു വീടും ഉണ്ടാക്കി കൊടുക്കും. പക്ഷെ വസ്തുക്കള് മക്കളുടെ പേരിലാണ്</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> എഴുതി വെക്കുക. അവര് മേജറാവാതെ ഏട്ടന് ഒരു സാധനൂം വില്ക്കാന് പറ്റില്ല ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അയാള് കളഞ്ഞു കുളിക്കാതിരിക്കാനുള്ള പണി അല്ലേ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' പിന്നല്ലാതെ. ചെറിയേട്ടന് അബ്കാരി ബിസിനസ്സും ഫിനാന്സ് കമ്പിനിയും ടൌണില് ഒരു വീടും. കൃഷി മതി, എസ്റ്റേറ്റ് വേണ്ടാ എന്ന് മൂപ്പര് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഓവര് ബ്രിഡ്ജ്ജ് വരുമ്പോള് അപ്പ്രോച്ച് റോഡ് ആ സ്ഥലത്തിന്റെ അടുത്ത് കൂടിയാണ് വരിക. പിന്നെ ആ ഭൂമിക്ക് പറഞ്ഞ വില കിട്ടും. ആ കണക്കുകൂട്ടലിലാ ഏട്ടന് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഞാന് ചോദിച്ചതിനല്ലല്ലോ മറുപടി പറഞ്ഞത് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' പറയാന്നേ, പുതുതായി വാങ്ങുന്ന കെട്ടിടം അനിയേട്ടന്റെ പേരിലാണ്. പക്ഷെ ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷന് </span><span style="font-weight: bold;">തുടങ്ങുന്നത് നമ്മള് രണ്ടാളുടേയും കൂടി പേരിലാവും. ടാക്സ് ലാഭം</span></span><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">കിട്ടാനാണത്രേ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' എന്തിനാ എന്റെ പേരില് തുടങ്ങുന്നത് എന്നാ ചോദിച്ചത്. ഞാന് വല്ലതും</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> ആവശ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടോ ''</span></span>.<br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഇല്ല. അതന്നെ കാരണം ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്നുവെച്ചാല് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അച്ഛന് എന്താ പറഞ്ഞത് എന്ന് അറിയ്യോ. ഉള്ള ദിക്കിലെ പെണ്കുട്ടിയെ കെട്ടുന്നവന് കഴുത്തില് താലി കെട്ടിയ നിമിഷം മുതല് കിട്ടാവുന്നതൊക്കെ ചുരണ്ടി സ്വന്തം വീട്ടിലേക്ക് കടത്താന് നോക്കും. എന്റെ മരുമകന് തീരെ പാവം ആണ്. ഇന്നേവരെ ഒറ്റ പൈസ എന്റടുത്ത് ചോദിച്ചിട്ടില്ല. മനസ്സറിഞ്ഞ് അവന് എന്തെങ്കിലും കൊടുത്തില്ലെങ്കില് പിന്നീട് മനസ്സാക്ഷിക്കുത്ത് ഉണ്ടാവും എന്നാണ് ''. </span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">അനിരുദ്ധന് മനസ്സില് ചില കൂട്ടിക്കിഴിക്കലുകള് നടത്തി. വിലയ്ക്ക് വാങ്ങിയ ഒരു അടിമയായിട്ടല്ല തന്നെ കാണുന്നത് എന്നതില് അയാള് ആശ്വസിച്ചു. എന്നാലും</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> വേണ്ടപ്പെട്ടവരെ തികച്ചും </span><span style="font-weight: bold;">അന്യരായിട്ടാണ് രാധികയും വീട്ടുകാരും കണക്കാക്കുന്നത് എന്ന ദുഃഖം അവശേഷിക്കുന്നു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്താ അനിയേട്ടന് ആലോചിക്കുന്നത് '' രാധികയുടെ സ്വരം അയാളെ ചിന്തകളില് നിന്ന് അകറ്റി</span><span style="font-weight: bold;"> '' വീതം വെച്ചത് പോരാന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ ? ഇനി എന്തെങ്കിലും വേണോ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' വേണം '' അയാള് അറിയാതെ പറഞ്ഞു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്താ വേണ്ടത്ച്ചാല് പറയൂ. കിട്ടുമ്പോഴേ കിട്ടുള്ളു ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഈ സ്വത്തൊന്നും ഞാന് മോഹിച്ചിട്ടേയില്ല. ഇതൊന്നും കിട്ടിയില്ലെങ്കിലും രാധികയെ എനിക്ക് ജീവനാണ്. പക്ഷെ എനിക്ക് ഒരു മോഹം ഉണ്ട്, ഒരു അപേക്ഷയാണെന്ന് കരുതിക്കോളൂ '' അയാള് </span><span style="font-weight: bold;">പറഞ്ഞു ''എനിക്ക് വയസ്സായ</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> അമ്മയുണ്ട്, കൂടപ്പിറപ്പുകളും, വേണ്ടപ്പെട്ടവരുമുണ്ട്. രാധിക അവരെ അന്യരായി കാണരുത്. എനിക്ക് അതു മാത്രം മതി ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> </span> <span style="font-weight: bold;">ആ വാക്കുകള് രാധികയുടെ മനസ്സിനെ സ്പര്ശിച്ചു. പാവം അനിയേട്ടന്. ആരേയും</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> അറിയിക്കാതെ ഇങ്ങിനെയൊരു ദുഃഖം ഇത്ര കാലം ആ മനസ്സില് കൊണ്ടു നടക്കുകയായിരുന്നു. അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബന്ധുക്കളെ ഒരിക്കലും</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> അവഗണിച്ചിട്ടില്ല. എന്തുകൊണ്ടോ അവരോട് അടുക്കാന്</span><span style="font-weight: bold;"> കഴിഞ്ഞില്ല. വളര്ന്ന</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> ചുറ്റുപാടില് നിന്ന് ഏറെ വ്യത്യസ്തമായ കുടുംബാന്തരീക്ഷമായതിനാലാവാം</span><span style="font-weight: bold;"> അങ്ങിനെ സംഭവിച്ചത്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' എനിക്ക് ഈ മനസ്സ് കാണാന് കഴിഞ്ഞില്ല. ഇതേവരെ എന്നോടൊട്ടു പറഞ്ഞതുമില്ല '' രാധികയുടെ ശബ്ദം ഇടറി '' അനിയേട്ടന്റെ സന്തോഷമാണ് എനിക്ക് വലുത്. എന്റെ ഭാഗത്തു നിന്ന് അങ്ങിനെ ഒരു വീഴ്ച ഇനി ഉണ്ടാവില്ല '' അവള് അയാളുടെ തോളില് തല ചായ്ച്ചു.</span></span><br /><span style="font-size:180%;"> <span style="font-weight: bold;">+++++++++++++++++++</span></span><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">കൂട്ടുകാരനോടൊപ്പം വടക്കന്തറക്കാവില് തൊഴുത് പുറത്തേക്ക് വരുമ്പോഴാണ് ഗോപാലകൃഷ്ണന് </span><span style="font-weight: bold;">നായര് രവീന്ദ്രനെ കാണുന്നത്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എടോ, തന്നെ കണ്ടിട്ട് കുറെ ആയല്ലോ. എന്തൊക്കെയുണ്ട് വിശേഷം '' അയാള് ചോദിച്ചു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ഇങ്ങിനെ പോവുന്നു '' രവീന്ദ്രന് ചിരിച്ചു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' മുമ്പത്തെ കമ്പിനീല് തന്ന്യാണോ ഇപ്പഴും ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അതിന്ന് വിട്ടു. വേറെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ഇരിക്ക്യാണ് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' എന്നും അലച്ചിലുള്ള പണിയാണ് നിങ്ങളുടേത്. ഒരു പ്രായം കഴിഞ്ഞാല് അത് പറ്റാണ്ടാവും. എവിടെയെങ്കിലും സ്വസ്ഥമായി ഇരുന്ന് ചെയ്യാന് പറ്റുന്ന ഒരു പണി നോക്ക് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">രവീന്ദ്രന് ഒരു പിടിവള്ളി കിട്ടിയതുപോലെയായി. ജോലി പോയ കാര്യം പറയാതെ കഴിഞ്ഞു. '' ആലോചിക്കായ്കയല്ല. ഇപ്പോഴാണ് അങ്ങിനെ ഒന്ന് ഒത്തു വന്നത് '' അയാള് പറഞ്ഞു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അത് നന്നായി. എന്താ ഏര്പ്പാട് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഒരു മെഡിക്കല് ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷനില് മാനേജരായിട്ടാണ് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' കഴിഞ്ഞു കൂടാനുള്ള വക അവിടെ നിന്ന് കിട്ട്വോ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ആ കാര്യം ഒന്നും സംസാരിച്ചിട്ടില്ല ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' അതല്ലേടോ ആദ്യം ചോദിച്ചറിയേണ്ടത് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' എന്നെപ്പോലത്തെ ഒരു മെഡിക്കല് കമ്പിനി മാനേജരുടെയാണ് സ്ഥാപനം. അയാള്ക്കുവേണ്ടി അമ്മായിയച്ഛന് തുടങ്ങുന്നതാണെന്നാ തോന്നുന്നത്. സത്യം</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> പറഞ്ഞാല് അയാളെ കണ്ടിട്ട് വരുന്ന വഴിയാണ് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' അത് കൊള്ളാലോ. ആരാ ആള്ക്കാര് ''</span></span>.<br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' പുള്ളിടെ പേര് അനിരുദ്ധന്. ചിലപ്പോള് അയാളുടെ അമ്മായിയച്ഛനെക്കുറിച്ച് കേട്ടിട്ടുണ്ടാവും. </span><span style="font-weight: bold;">ഒരുപാട് ബിസിനസ്സ് സ്ഥാപനങ്ങള് ഉള്ള ആളാണ്. പേര് ശിവശങ്കര മേനോന് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അത് ശരി, ഇത്ര കാലം സമ്പാദിച്ചു കൂട്ടിയതൊന്നും പോരാഞ്ഞിട്ടാണോ ആ ചങ്ങാതി പുതിയ പരിപാടിക്ക് ഇറങ്ങുന്നത് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' സാറിന് ആളെ പരിചയം ഉണ്ടോ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ഉണ്ടോന്നോ, ധാരാളം ഉണ്ട് . അതും ഇന്നും ഇന്നലേയും തുടങ്ങിയ അടുപ്പം</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> ഒന്ന്വോല്ല. പത്ത് നാല്പ്പത് കൊല്ലായിട്ട് അറിയുന്ന ആളാണ് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' സാറ് ദിവസൂം തൊഴാന് വരാറുണ്ടോ '' രവി വിഷയം മാറ്റി.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' അങ്ങിനെയൊന്നൂല്യാ. കുറച്ചായിട്ട് ഭാര്യ കിടപ്പിലാണ്. അതിനു ശേഷം ചൊവ്വ, വെള്ളി, ഞായര് </span><span style="font-weight: bold;">ദിവസങ്ങളില് വന്ന് തൊഴുത് പ്രസാദം വാങ്ങിപ്പോവും ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' എന്നാല് ഞാന് ചെന്ന് തൊഴുതോട്ടെ '' രവീന്ദ്രന് അകത്തേക്ക് പോയി.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' നമുക്ക് ഓട്ടോവില് പോണോ, അതോ നടക്കണോ '' ഗോപാലകൃഷ്ണന്</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> കൂട്ടുകാരനോട് ചോദിച്ചു. ബൈക്ക് റിപ്പയര് ചെയ്യാന് കൊടുത്തിട്ട് കിട്ടിയിട്ടില്ല.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്നെക്കൊണ്ട് വയ്യ ഓട്ടോവില് കയറാന് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> </span> <span style="font-weight: bold;">'' തനിക്ക് പഴയ പേടി വിടാത്തതോണ്ടാണ്. എന്നാല് നടക്കാം. ഒരു കഥ പറയും</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> ചെയ്യാം ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' കഥയോ, എന്ത് കഥ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' നമ്മള് ഇപ്പോള് കണ്ട പയ്യനില്ലേ, രവീന്ദ്രന്, അയാളുടെ അച്ഛന് ഫോറസ്റ്റ് ഗാര്ഡായിരുന്നു. എന്റെ കൂടെ ജോലി ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. അങ്ങിനെയുള്ള അടുപ്പം ആണ് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്താ അയാളുടെ കഥ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ആ വിദ്വാന്റെ കാര്യം അല്ല പറയാനുള്ളത്. അയാള് പറഞ്ഞ ബിസിനസ്സ് മാഗ്നറ്റിന്റെ കഥയാണ് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' എന്താദ് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' പണ്ടേയ്ക്ക് പണ്ടേ സ്വത്തുള്ള കുടുംബത്തിലെ അംഗമാണ് അയാള്. ആനയൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്ന തറവാടായിരുന്നു. നാട്ടില് ഒരു സോമില്ല് അവര്ക്കുണ്ട്. കൂപ്പ് ലേലത്തിനും വരാറുണ്ട്. അങ്ങിനെ പരിചയപ്പെട്ടതാണ്. പിന്നീടെപ്പോഴോ അബ്കാരി ഫീല്ഡിലേക്ക് കടന്നു. അതോടെ ഒരു കുതിച്ചു കയറ്റം ആണ് ഉണ്ടായത്. സമ്പാദിച്ച് കൂട്ടിയതിന് കണക്കില്ല. ഇന്ന് അയാള്ക്ക് എത്ര സ്വത്തുണ്ട് എന്ന് അയാള്ക്കന്നെ അറിയില്ല ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' എന്നിട്ടെന്താ മകളെ ഡോക്ടര്ക്കോ, എഞ്ചിനീയര്ക്കോ, വലിയ ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാര്ക്കോ കല്യാണം </span><span style="font-weight: bold;">കഴിച്ചു കൊടുക്കാഞ്ഞത് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അതല്ലേ രസം. സ്വത്തുണ്ട് എന്നേയുള്ളു. പെണ്കുട്ടി കാണാന് തീരെ പോരാ. അടുപ്പത്തു വെച്ച് കരി പിടിച്ച അലുമിനിയം പാത്രത്തിന്റെ നിറം. മുഖലക്ഷണം</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> ഒട്ടും ഇല്ല. കല്യാണ ബ്രോക്കര് രാമനെഴുത്തശ്ശന്റെ കയ്യില് പെണ്ണിന്റെ തലക്കുറി കൊടുത്ത് പറ്റിയ കേസ്സ് കണ്ടെത്താന് </span><span style="font-weight: bold;">ഏല്പ്പിച്ചിരുന്നു. ചെക്കനും കല്യാണം</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> നോക്കുന്ന സമയം. പലതും നോക്കിയ കൂട്ടതില് ഈ രണ്ട് ജാതകൂം അയാള് നോക്കിച്ചു. നല്ല ചേര്ച്ച കണ്ടപ്പോള് ചെക്കനെ പെണ്ണ് കാണാന് കൂട്ടീട്ട് പോയി. എന്തോ ഭാഗ്യത്തിന്പെണ്ണിന്റെ അച്ഛന് സ്ഥലത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അല്ലെങ്കില്</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> അയാള് പെണ്ണിനെ കാണിക്കാതെ മടക്കി അയച്ചേനെ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> </span> <span style="font-weight: bold;">'' അതെന്താ അങ്ങിനെ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എടോ, ശിവശങ്കരന് നായരുടെ യോഗ്യതയ്ക്ക് കോല്ക്കാരന് ഗോവിന്ദന് നായരുടെ മകന് </span><span style="font-weight: bold;">എങ്ങിന്യാ യോജിക്ക്യാ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' പിന്നെന്താ അയാളെ എടുത്തത് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' അതാ യോഗം എന്ന് പറയുന്നത്. ചെക്കന് കാണാന് പരമ യോഗ്യന്. അതി സുന്ദരന് എന്നന്നെ പറയണം. ബ്രോക്കറല്ലേ ആള്, കുറച്ചെന്തെങ്കിലും കൂട്ടി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവും. ചുരുക്കി പറഞ്ഞാല് പെണ്ണിന് ചെക്കനെ ക്ഷ പിടിച്ചു. എനിക്ക് ഇതന്നെ മതീന്ന് ഒറ്റ വാശി. അയാള്ക്കാണെങ്കില് മകള് പറഞ്ഞതിനപ്പുറം ഒന്നൂല്യാ. അങ്ങിനെ നടന്ന കല്യാണം ആണ്. കഴിഞ്ഞിട്ട് ഇപ്പൊ രണ്ടോ, മൂന്നോ കൊല്ലം</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> ആവുംന്ന് തോന്നുന്നു. ഞാനും കല്യാണത്തിന് പോയിരുന്നു ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">''ഓരോരുത്തരുടെ തലയില് ഭഗവാന് ഓരോ വിധത്തില് വരച്ചിട്ടുണ്ടാവും. അല്ലാണ്ടെന്താ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' പക്ഷെ ഒരു കാര്യൂണ്ട്. നല്ല സ്വഭാവ ഗുണം ഉള്ള പയ്യനാണ്. ഒരു വിധത്തിലുള്ള ചീത്തത്തൂം ഇല്ല. പിന്നെ അവന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ സര്വ്വ സംരക്ഷണൂം അയാള് അറിഞ്ഞ് ചെയ്യുന്നുണ്ട് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ആരോ നന്നാവട്ടെ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> </span> <span style="font-weight: bold;">ഗെയിറ്റ് തുറന്ന് അവര് മുറ്റത്തേക്ക് കയറി.</span></span><br /><br /></div>keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-47222288518767758022012-05-05T05:26:00.037-07:002012-05-05T07:22:48.614-07:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 42.<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">ഞായറാഴ്ചകളില് അനിരുദ്ധന് വൈകിയാണ് എഴുന്നേല്ക്കാറ്. ഉണര്ന്നാലും കുഞ്ഞിനെ ചേര്ത്ത് പിടിച്ച് കുറെ നേരം കിടക്കും. കുട്ടിക്കും അത് സന്തോഷമുള്ള കാര്യമാണ്. എട്ട് മണി കഴിഞ്ഞാണ് അയാള് എഴുന്നേറ്റത്. കുഞ്ഞിനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് കുറെനേരം കട്ടിലില് തന്നെയിരുന്നു. വെളുത്ത് സുന്ദരിയാണ് മകള്. ആരു കണ്ടാലും അവളെ ഒന്ന് നോക്കും. അച്ഛനെ കണ്ടാല് മകളെ കാണണ്ടാ , അത്രയ്ക്ക് ഛായ ഉണ്ട് രണ്ടാള്ക്കും എന്ന് എല്ലാവരും പറയും. അത് കേള്ക്കുമ്പോള് രാധികയ്ക്ക്</span> <span style="font-weight: bold;">ഉണ്ടാവുന്ന സന്തോഷം പറയാനാവില്ല. </span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്റെ അനിയേട്ടാ. നേരം എത്രയായി എന്നറിയ്യോ. എണീക്കൂന്നേ '' രാധിക അടുക്കളയില് നിന്ന് വിളിച്ചു. </span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഞാന് എപ്പോഴോ എണീറ്റൂ '' എന്ന് പറഞ്ഞുവെങ്കിലും അയള് ഇരിപ്പ് തുടര്ന്നു.</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> '' ഇതെന്താ എണീറ്റതും മകളെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്ന് '' രാധിക അനിരുദ്ധന്റെ തോളില് കൈ വെച്ചു '' ഇന്നലെ, വന്നിട്ട് പോണതു വരെ മുത്തശ്ശനും കണ്ണിന്റെ ഇമ കൂട്ടാതെ അവളെതന്നെ നോക്കി </span> <span style="font-weight: bold;">ഇരിക്ക്യായിരുന്നു. നൂറ് കൂട്ടം തിരക്കുകള് ഉണ്ടെങ്കിലും മുത്തശ്ശന് ഇടയ്ക്കിടെ ഓടിയെത്തുന്നത് എന്തിനാണെന്ന് അറിയ്യോ ? പേരക്കുട്ടിയുടെ ചന്തം കാണാനാ ''. </span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ഈശ്വരന് സഹായിച്ച് ഇവള്ക്ക് നമ്മുടെ കുടുംബത്തിലെ ആരുടേയും കോലം കിട്ടിയില്ല '' എന്ന് അദ്ദേഹം പറയുന്നത് അയാളും കേട്ടിട്ടുണ്ട്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അച്ഛന് എപ്പൊഴാ വന്നത് '' അനിരുദ്ധന് ചോദിച്ചു. അന്വേഷിച്ചില്ലെന്നു വേണ്ടാ.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ഉച്ചയ്ക്ക് ഊണ് കഴിഞ്ഞതും വന്നിരിക്കുന്നു. ആറു മണിക്കാണ് പോയത് ''. രാധിക അനിരുദ്ധന്റെ അരികിലിരുന്നു '' ഇന്നലെ വന്നപ്പോള് അച്ഛന് ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞു ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ങും '' അയാള് ഭാര്യയെ നോക്കി.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' മിനിഞ്ഞാന്ന് അച്ഛന് വക്കീലിനെ കണ്ടിട്ട് എറണാകുളത്തിന്ന് പോരുമ്പോള് തൃശ്ശൂരിനടുത്തു വെച്ച് ഏതോ ഒരു ചെക്കന്റെ പിന്നാലെ ബൈക്കില് മഴയും കൊണ്ട് അനിയേട്ടന് പോണത് കണ്ട്വോത്രേ. എന്തിനാ ഈ പണിക്ക് നില്ക്കുന്ന് എന്ന് ചോദിച്ചു ''.</span></span><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">ഫാര്മസ്യൂട്ടിക്കല് കമ്പിനി മാനേജര് എന്നത് വലിയ പദവിയൊന്നുമല്ല. കാറ്റും വെയിലും മഴയും </span> <span style="font-weight: bold;">വക വെക്കാതെ അലഞ്ഞു നടക്കേണ്ടതുണ്ട്. കീഴിലുള്ള റെപ്രസന്റേറ്റീവുമാരെ പിണക്കാതേയും , </span> <span style="font-weight: bold;">മേലുദ്യോഗസ്ഥന്മാരെ പ്രീണിപ്പിച്ചും ഞാണിന്മേല് കളിക്കാരനെപ്പോലെ കഴിയണം. എന്നാലും </span> <span style="font-weight: bold;">ജോലിസ്ഥിരത എന്നൊന്നില്ല. കച്ചവടത്തില് നേരിയ കുറവ് വന്നാല് മതി, ഉദ്യോഗം തെറിക്കും.</span></span><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> </span></span><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ബുദ്ധിമുട്ടാതെ ജീവിക്കാന് കഴിയ്യോ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഈ ജോലി വേണ്ടാന്ന് വെക്കാന് എത്ര പ്രാവശ്യമായി അച്ഛന് പറയുന്നൂ. ജ്വല്ലറിയും, ടെക്സ്റ്റൈല് </span> <span style="font-weight: bold;">ഷോപ്പും ,എസ്റ്റേറ്റും , കൃഷിയും ഒക്കെക്കൂടി അച്ഛന് നോക്കാന് വയ്യാണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ഇതിനൊക്കെ പുറമെ എന്നും തലവേദന ഉണ്ടാക്കാനായിട്ട് ഒരു ബസ്സ് കമ്പിനീം. ഏതെങ്കിലും ഒന്ന് അനിയേട്ടന് നോക്കി നടത്തിക്കൂടേ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">അല്ലെങ്കിലേ ഭാര്യ വീട്ടുകാര്ക്ക് തീരെ മതിപ്പില്ല. അവരുടെ ശമ്പളക്കാരന് ആയാലത്തെ അവസ്ഥ എന്തായിരിക്കും ?</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' എന്താ ഒന്നും പറയാത്തത് '' രാധിക തിരക്കി.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' അതിനെന്താ. എപ്പൊ വേണമെങ്കിലും ആവാലോ '' അയാള് പറഞ്ഞു. വെറുതെ എന്തിനാണ് ഭാര്യയെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നത്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ഇതന്നെ എല്ലായ്പ്പോഴും പറയാറ്. ഇന്നലെ ഞങ്ങളൊരു പുതിയ പ്ലാന് ഇട്ടിട്ടുണ്ട് ''.</span></span><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> എന്തെന്ന് ചോദിക്കാന് നിന്നില്ല. കുഞ്ഞിന്റെ കവിളില് ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്ത് അനിരുദ്ധന് എഴുന്നേറ്റു. </span> <span style="font-weight: bold;">ദിനചര്യകള് കഴിഞ്ഞ് പത്രവും ചായയുമായി സെറ്റിയില് ഇരുന്നു. എപ്പോഴും സപ്ലിമെന്റ് ഷീറ്റാണ് ആദ്യം നോക്കാറ്. ഒരു ഓടിച്ച് നോക്കല്. വാര്ത്തകള് വിസ്തരിച്ച് വായിക്കണം.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">ഗെയിറ്റ് തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. ഭിക്ഷക്കാര് വല്ലവരും ആയിരിക്കും. കയ്യിലൊരു ഭാണ്ഡവുമായി നേരം വെളുക്കുമ്പോഴേക്കും അവരെത്തും. ഈയിടെയായി ഭിക്ഷ യാചിക്കാന് ഗ്രാമങ്ങളില് നിന്നു</span> <span style="font-weight: bold;">എത്തുന്നവുടെ എണ്ണം കൂടി വരുന്നുണ്ട്. ശ്രദ്ധിച്ചില്ലെങ്കില് കണ്ണില് പെട്ടതൊക്കെ എടുത്ത് സ്ഥലം </span> <span style="font-weight: bold;">വിടുന്നവരും ഉണ്ട്. </span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">ജനലിലൂടെ വെളിയിലേക്ക് നോക്കി. രവീന്ദ്രനാഥാണ്. ഒരു പഴയ സുഹൃത്താണ് അയാള്. ഏതാണ്ട് ഒരേ സമയത്താണ് രണ്ടു പേരും മെഡിക്കല് റെപ്രസന്റേറ്റീവ് ആയി ജോലിയില് കയറുന്നത്. എ. ബി.</span> <span style="font-weight: bold;">എം ആയി പ്രമോഷന് ലഭിച്ച ശേഷവും ഇടയ്ക്കൊക്കെ കണ്ടുമുട്ടം. കുറച്ചു ദിവസം മുമ്പ് രവിയുടെ ജോലി നഷ്ടപ്പെട്ടതായി പറഞ്ഞു കേട്ടു. ഇപ്പോള് എന്താണ് ചെയ്യുന്നത് എന്ന് അറിയില്ല. വേറെ വല്ല കമ്പിനിയിലും കയറി പറ്റിയിട്ടുണ്ടാവും .</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' വരൂ സാറേ '' അനിരുദ്ധന് ഉപചാരപൂര്വ്വം അതിഥിയെ എതിരേറ്റു '' വീട് കണ്ടെത്താന് പ്രയാസം </span> <span style="font-weight: bold;">ആയോ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> </span> <span style="font-weight: bold;">'' ഏയ്, ഒട്ടും ബുദ്ധിമുട്ടിയില്ല '' അയാള് പറഞ്ഞു '' നമ്മുടെ മോഹനന് സാറാണ് സാറിന്റെ വീട് </span> <span style="font-weight: bold;"> പറഞ്ഞു തന്നത് ''. വളരെ പരിക്ഷീണിതനായിട്ടാണ് രവി കാണപ്പെട്ടത്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">മോഹനന് സാര് എ. ബി. എം ആയിരിക്കുമ്പോള് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൂടെ ജോലി ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. റീജിയണല് മാനേജരും, സെയില്സ് മാനേജരും, കമ്പിനി വൈസ് പ്രസിഡണ്ടും ഒക്കെയായി ശോഭിച്ച ആദ്ദേഹം ഇപ്പോള് വിശ്രമ ജീവിതത്തിലാണ്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ടൌണിന്റെ നടുവിലായതോണ്ട് വീടിന്ന് നല്ല വാടക ഉണ്ടാവും അല്ലേ '' രവി ചോദിച്ചു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">ഭാര്യാപിതാവ് മകളുടെ പേരില് വാങ്ങിയ വീടാണ്. അതെങ്ങിനെയാണ് പറയുക.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' സ്വന്തം വീടാണ് '' എന്നു മാത്രം പറഞ്ഞു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' ഭാഗ്യവാന്. പറഞ്ഞു കേട്ടതൊക്കെ ശരിയാണെന്ന് മനസ്സിലായി. ഈശ്വരന് എന്നും തനിക്ക് നല്ലത് വരുത്തട്ടെ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">സംഭാഷണം മാര്ക്കറ്റിനെ കുറിച്ചായി. നിത്യേന പുതിയ കമ്പിനികള് രംഗത്ത് എത്തുന്നുണ്ട്. കയറി പറ്റാന് അവര് പാടുപേടുമ്പോള് പിടിച്ചു നില്ക്കാനുള്ള തത്രപ്പാടിലാണ് നിലവിലുള്ളവര്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ഈ കണക്കിന്ന് പോയാല് എവിടെ ചെന്നെത്തും '' രവിയ്ക്ക് അതാണ് വിഷമം.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' അതൊന്നും സാരൂല്യാ സാറേ '' അനിരുദ്ധന് പറഞ്ഞു '' മനുഷ്യര് ഉള്ള കാലത്തോളം രോഗങ്ങള് ഉണ്ടാവും. അത് മാറാന് മരുന്നുകള് വേണം. പിന്നെന്തിനാ പേടിക്കുന്നത് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' നിങ്ങള്ക്ക് പേടിക്കാനില്ല. ജോലി വേണ്ടെന്ന് വെച്ചാലും കഴിഞ്ഞു കൂടാന് ബുദ്ധിമുട്ട് വരില്ലല്ലോ. എല്ലാവര്ക്കും അതു പോലാണോ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">അടുക്കളയില് നിന്ന് രാധിക വിളിച്ചു. ഭക്ഷണം ആയിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോള് തന്നെ നേരം വൈകി.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' വരൂ സാറേ. ആഹാരം കഴിക്കാം '' അനിരുദ്ധന് ക്ഷണിച്ചു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' വേണ്ടാ, നിങ്ങള് കഴിച്ചിട്ട് വരൂ '' എന്ന് രവി പറഞ്ഞുവെങ്കിലും അനിരുദ്ധന് നിര്ബന്ധിച്ചപ്പോള് </span> <span style="font-weight: bold;">അയാള് ഒപ്പം ചെന്നു. പുട്ടും കടലക്കറിയും , വെള്ളേപ്പവും സ്റ്റൂവും , നേന്ത്രപ്പഴം പുഴുങ്ങിയതും </span> <span style="font-weight: bold;">മേശപ്പുറത്ത് നിരന്നിട്ടുണ്ട്. രാധികയ്ക്ക് എന്തെങ്കിലും രണ്ട് വിഭവങ്ങളെങ്കിലും വേണം. അതാണ് ശീലം. ഭാഗ്യത്തിന് നല്ല കൈപ്പുണ്യമുള്ള വേലക്കാരിയാണ് ഇപ്പോഴുള്ളത്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' സാറിനോട് ഒരു സഹായം ചോദിക്കാനാണ് ഞാന് വന്നത് '' ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിന്നിടെ രവി പറഞ്ഞു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്താ സാറേ '' അനിരുദ്ധന് ചോദിച്ചു. രവീന്ദ്രന്റെ വരവിന്റെ പിന്നില് എന്തോ കാര്യമുണ്ടെന്ന് നേരത്തെതന്നെ തോന്നിയിരുന്നു.</span> </span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' എന്റെ ജോലി പോയി '' രവീന്ദ്രന് പറഞ്ഞു. </span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്താ സെയില് കുറഞ്ഞ്വോ? ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> </span> <span style="font-weight: bold;">'' ഏ, അതൊന്ന്വൊല്ല '' രവി പറഞ്ഞു '' പുതിയ ആര്. എം. ചാര്ജ്ജെടുക്കുന്നതുവരെ ഒരു കുഴപ്പവും </span> <span style="font-weight: bold;">ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ആ മനുഷ്യനൊരു പ്രത്യേക സൈസ്സാണ്. കീഴുദ്യോഗസ്ഥന്മാരെ കുറിച്ച് ഇല്ലാത്ത കുറ്റവും കുറവുകളും മേലധികാരികളോട് പറഞ്ഞ് സ്വയം കേമനാവുന്ന സ്വഭാവക്കാരന്. എനിക്ക് പ്രോഡക്റ്റ് നോളേജ് പോരാ, ഫ്ലുവന്റായി ഇംഗ്ലീഷ് സംസാരിക്കാന് ആവില്ല, പേഴ്സനാലിറ്റി കമ്മി എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു കൊടുത്ത് എന്നെ ഒഴിവാക്കിച്ചതാണ് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' എപ്പൊഴാ സംഭവം ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' കുറച്ചായി '' അയാള് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">കമ്പിനിയില് നിന്ന് പിരിഞ്ഞു പോകണമെന്ന് നിര്ദ്ദേശിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ഒരു മാസത്തെ മുന്കൂര് </span> <span style="font-weight: bold;">നോട്ടീസ് ഫെബ്രുവരിയിലാണ് കിട്ടിയത്. അന്ന് വലിയ മനപ്രയാസമൊന്നും തോന്നിയില്ല. ഈ </span> <span style="font-weight: bold;">തൊഴിലില് പിരിച്ചുവിടല് അസാധാരണമായ സംഭവമൊന്നും അല്ലല്ലോ. അധികം വൈകാതെ മറ്റൊരു കമ്പിനിയില് കയറി കൂടാമെന്നായിരുന്നു കണക്ക് കൂട്ടല്. മരിച്ചു പോയ പെങ്ങളുടെ ഏക മകന് കൂടെയുണ്ട്. എസ്.എസ്.എല്. സി. പരീക്ഷയ്ക്ക് തയ്യാറെടുക്കുന്ന അവനെ പഠിപ്പിക്കാന് </span> <span style="font-weight: bold;">വേണ്ടി ലീവെടുത്തതാണെന്നു പറഞ്ഞ് കുറച്ചു ദിവസം കഴിച്ചു കൂട്ടി. ജോലി നഷ്ടപ്പെട്ട വിവരം </span> <span style="font-weight: bold;">അറിയിച്ച് വീട്ടിലുള്ളവരെ വിഷമിപ്പിക്കരുതല്ലോ. മരുമകാന്റെ പരീക്ഷ കഴിയുമ്പോഴേക്ക് വേറെ </span> <span style="font-weight: bold;">എന്തെങ്കിലും ജോലി കിട്ടുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. അഞ്ചു മാസം കഴിഞ്ഞു. ഒന്നും ആയില്ല .</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' വേറെ കമ്പിനികളിലൊന്നും ശ്രമിച്ചു നോക്കിയില്ലേ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ശ്രമിക്കാഞ്ഞിട്ടല്ല. ഏഴെട്ട് കമ്പിനികളില് ഇന്റര്വ്യു കഴിഞ്ഞു. ചിലര് എടുത്തില്ല. വേറെ ചിലര് </span> <span style="font-weight: bold;">സെലക്ട് ചെയ്തു. പക്ഷെ ഹോം ഡിസ്ട്രിക്ടില് അല്ല. എനിക്കാണെങ്കില് സുഖമില്ലാത്ത ഭാര്യയെ </span> <span style="font-weight: bold;">വിട്ട് ദൂരെ പോവാനും പറ്റില്ല. പിന്നെ പഴയ കാലം മാതിരിയാണോ ? ബി. ഫാം. കാരും എം. ബി.</span> <span style="font-weight: bold;">എ. ക്കാരും ഇഷ്ടംപോലെ ഈ തൊഴിലിന്ന് വരാന് തുടങ്ങിയില്ലേ. അപ്പോള് എവിടേയാ നമ്മളെ പ്പോലെ ഉള്ളവര്ക്ക് ചാന്സ് ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">രവീന്ദ്രന്റെ വിഷമം അനിരുദ്ധന് മനസ്സിലായി. എന്താണ് വേണ്ടത് എന്നയാള് പറയുന്നില്ല.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">'' എന്താ ഞാന് ചെയ്യേണ്ടത് '' അയാള് ചോദിച്ചു.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' വരുമാനം നിന്നതോടെ അല്പ്പസ്വല്പ്പം കയ്യിരിപ്പ് ഉള്ളതോണ്ട് ഇതുവരെ കഴിഞ്ഞു. ഇനി പിടിച്ചു നില്ക്കാന് ആവില്ല. സാറ് എന്തെങ്കിലും ഒരു പണി സംഘടിപ്പിച്ച് തരണം ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ഞാനോ ? '' അത്ഭുതമാണ് തോന്നിയത്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' ഇപ്പോഴത്തെ ചുറ്റുപാടില് സാറിന് അതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടാവില്ല. എനിക്ക് ഒരു സഹായം ആവും ചെയ്യും. നിങ്ങളുടെ ഏതെങ്കിലും ഒരു </span> <span style="font-weight: bold;">സ്ഥാപനത്തില് തല്ക്കാലം ഒരു ജോലി തന്ന് സഹായിക്കണം ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;"> </span> <span style="font-weight: bold;">എന്താണ് മറുപടി പറയേണ്ടത് എന്നറിയാതെ അനിരുദ്ധന് കുഴങ്ങി. അപ്പോഴാണ് രാധിക ഇടപെട്ടത്.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' അനിയേട്ടന്റെ പേരില് തുടങ്ങാന് പോണ ഫാര്മസ്യൂട്ടിക്കല് ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷനിലേക്ക് നല്ല ഒരു മാനേജരെ നോക്കണമെന്ന് ഇന്നലെ അച്ഛന് പറഞ്ഞിരുന്നു. സാറിന് അത് മതീച്ചാല് കൊടുക്കാം</span> <span style="font-weight: bold;">അല്ലേ ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">ഇന്നലെ അച്ഛന് പുതിയ പ്ലാന് ഉണ്ടാക്കി എന്ന് രാധിക നേരത്തെ പറഞ്ഞത് ഇതാണല്ലേ. അയാള് എന്തെങ്കിലും പറയും മുമ്പ് ഭാര്യ തന്നെ ബാക്കി പറഞ്ഞു</span></span>.<br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"> <span style="font-weight: bold;">'' അനിയേട്ടന് പരിചയമുള്ള ഫീല്ഡ് ആയതോണ്ട് തുടങ്ങുന്നതാണ്. പണി മുഴുവനാവാത്ത ഒരു കെട്ടിടം വാങ്ങീട്ടുണ്ട്. അത് ശരിപ്പെടുത്തി കര്ക്കിടകം കഴിഞ്ഞ ഉടനെ ആരംഭിക്കണം എന്നാണ് </span> <span style="font-weight: bold;">ഉദ്ദേശം. സാറിന് ഇഷ്ടമാണെങ്കില് അനിയേട്ടന്റെ അടുത്ത് മൊബൈല് നമ്പര് കൊടുത്തോളൂ. നല്ല ദിവസം നോക്കി ജോലിക്ക് ചേരാം ''.</span></span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">അനിരുദ്ധന് നിര്വ്വികാരനായി ഇരുന്നു. രവീന്ദ്രന്റെ കണ്ണുകള് നിറഞ്ഞത് അയാള് കണ്ടില്ല.</span> </span><br /><br /><br /><br /><br /></div>keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-6069941978440892722012-04-21T21:20:00.002-07:002012-04-21T21:51:05.664-07:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 41.<div dir="ltr" style="text-align: justify;" trbidi="on"><span style="font-size:130%;"><b>'' രാമേട്ടാ, ആരാ വന്നിരിക്കുന്ന് എന്ന് നോക്കൂ '' ഇന്ദിര ഉറക്കെ വിളിച്ചു.</b><br /><br /><b><br />'' വേണ്ടാ, വെറുതെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കണ്ടാ. അദ്ദേഹം കിടന്നോട്ടെ. ഞങ്ങള് അടുത്ത് ചെന്ന് കണ്ടോളാം '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് ഇടപെട്ടു.</b><br /><b><br /><br />'' ഏയ്. രാമേട്ടന് ഉറങ്ങ്വോന്നും അല്ല. വെറുതെ ജനലില് കൂടി വെളിയിലേക്ക് നോക്കി ഇരിക്ക്യാണ്. വഴീല് കൂടി വല്ലോരും പോണുണ്ടെങ്കില് കാണാലോ ''.</b><br /><br /><b><br />അപ്പോഴേക്കും രാമകൃഷ്ണന് രംഗത്തെത്തി. മോട്ടോര് സൈക്കിളില് രണ്ടാള് പടിക്കല് വരെ വന്നത് കാണുകയും ഉമ്മറത്ത് നിന്നുള്ള സംഭാഷണം കേള്ക്കുകയും ചെയ്തതോണ്ട് എഴുന്നേറ്റതാണ്.</b><br /><br /><b><br />'' ഇരിയ്ക്കൂ '' ഇന്ദിര പറഞ്ഞു. എന്തോ നല്ല കാലത്തിന് നാല് കയ്യില്ലാത്ത പ്ലാസ്റ്റിക്ക് കസേലകളും കയ്യുള്ള രണ്ടെണ്ണവും ശമ്പളം കിട്ടിയപ്പോള് അനൂപിന് വാങ്ങാന് തോന്നിയത് നന്നായി. അതുവരെ വീട്ടില് ആരെങ്കിലും വന്നു കയറിയാല് ഇരിക്കാന് കൊടുക്കാന് </b><b>മര്യാദയ്ക്ക് ഒരു സാധനം ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. </b><br /><br /><b><br />'' വൈദ്യരെ കാണാന് ആദ്യം വന്നപ്പോഴേ ഇങ്ങോട്ട് വരണം എന്ന് കരുതിയതാണ്. അന്ന് രോഗിയെ കാണട്ടെ എന്നും പറഞ്ഞ് അദ്ദേഹം കൂടെ വന്നിരുന്നു. അതോണ്ട് അന്ന് സാധിച്ചില്ല '' സംഭാഷണം ആരംഭിച്ചത് ഗോപാലകൃഷ്ണനാണ്.</b><br /><br /><br /><b>'' കുട്ടി പറയ്യേണ്ടായി. ആട്ടെ ഇപ്പൊ എങ്ങിന്യേണ്ട് ''.</b><br /><br /><b><br />'' ഇടത്തെ കയ്യിനാണ് തളര്ച്ച വന്നത്. ഇപ്പൊ അതില് കിരുകിരെ തോന്നുന്നൂന്ന് പറയുന്നു ''.</b><br /><br /><b><br />'' എനിക്കും അങ്ങിനെ തോന്നീട്ടാ ഭേദം ആവാന് തുടങ്ങിയത്. മരുന്ന് ശരീരത്തില് പിടിക്കാന് തുടങ്ങീട്ടുണ്ടാവും ''.</b><br /><br /><b><br />രോഗത്തെക്കുറിച്ചും മരുന്നിനെ പറ്റിയുമുള്ള സംഭാഷണം തുടങ്ങി. ഇന്ദിര അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. അടുപ്പത്ത് വെള്ളം തിളച്ചു കിടപ്പുണ്ട്. ചായയുണ്ടാക്കി രണ്ടു ഗ്ലാസിലും നേന്ത്രപ്പഴം </b><b>കഷണങ്ങളാക്കി ഒരു പ്ലേറ്റിലുമെടുത്ത് അവര് തിരിച്ചെത്തി. സ്റ്റൂളിന്ന് മീതെ അവ വെച്ചു.</b><br /><br /><b><br />'' പഴം ഇവിടെ ഉണ്ടായതാണ്. നാടന് നേന്ത്രയാ '' അവര് പറഞ്ഞു.</b><br /><br /><b><br />'' ഇന്ദിര ഒരു മിനുട്ട് നേരം വെറുതെയിരിക്കില്ല. എപ്പൊ നോക്ക്യാലും പണിയാണ് '' രാമകൃഷ്ണന് ഭാര്യയുടെ അദ്ധ്വാന ശീലത്തെ വാഴ്ത്തി '' അതു കാരണം കുറച്ചായിട്ട് കൂട്ടാന് വെക്കാനൊന്നും വില കൊടുത്ത് വാങ്ങേണ്ടി വരാറില്ല ''.</b><br /><br /><br /><b>'' പീടീല് നിന്ന് വാങ്ങുന്ന കായ്കറിയൊക്കെ കണ്ണില് കണ്ട വളം ഇട്ടിട്ട് ഉണ്ടാക്കുന്നതാണ് '' ഇന്ദിര പറഞ്ഞു '' ഒന്നിനും ഒരു രുചി ഉണ്ടാവില്ല. മണു മണുക്കനെ തോന്നും. എളുപ്പം </b><b>കേടും വരും ചെയ്യും. ഇന്നാള് പീടീന്ന് അനു ഒരു കഷ്ണം കുമ്പളങ്ങ വാങ്ങി കൊണ്ടു വന്നു. മൂന്നാം പക്കം നോക്കുമ്പൊ അത് അളിഞ്ഞ് നാനായിധം ആയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു ''.</b><br /><br /><br /><b>'' സസ്യങ്ങള്ക്ക് തൂപ്പ് തോല് ചാണകം ഒക്കെ തന്നെയാ നല്ലത്. പക്ഷെ എവിടുന്നാ ഇന്ന് കാലത്ത് അതൊക്കെ എവിടുന്നാ കിട്ട്വാ '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് പ്രായോഗിക വിഷമം</b><b> അറിയിച്ചു.</b><br /><br /><br /><b>'' ഇവിടെ ഒരു പശൂം കുട്ടീം ഉള്ളതോണ്ട് ചാണകത്തിന് ബുദ്ധിമുട്ടില്ല ''രാമകൃഷ്ണന് പറഞ്ഞു.</b><br /><br /><b><br />'' അത് നന്നായി. നോക്കൂ, ഇപ്പോള്ത്തന്നെ അമ്മിണിക്ക് പശുവിന് പാലില് തിളപ്പിച്ച് കൊടുക്കണം എന്നും പറഞ്ഞ് ഒരു മരുന്ന് തന്നിട്ടുണ്ട്. ടൌണില് എവിടെ ചെന്നാലാ</b><b> പശുവിന് പാല് കിട്ട്വാ എന്ന് ആര്ക്കാ അറിയ്യാ. വാങ്ങുന്ന പാക്കറ്റ് പാല് പശുവിന്റെയാണോ എരുമയുടെയാണോ എന്ന് നമുക്ക് അറിയില്ലല്ലോ ''.</b><br /><br /><b><br />'' പശുവിന് പാല് വേണച്ചാല് ഇവിടുന്ന് തരാം. പക്ഷെ എങ്ങിന്യാ കൊണ്ടുപോവ്വാ ''.</b><br /><br /><br /><b>'' ബസ്സുകാരെ ഏല്പ്പിച്ചാല് പോരേ. അവര് എത്തിക്കില്ലേ '' കെ. എസ്. മേനോന് അഭിപ്രായപ്പെട്ടു.</b><br /><br /><b><br />'' അതൊന്നും നടക്കില്ല '' ഗോപാലകൃഷ്ണന്ന് അത് സ്വീകാര്യമായി തോന്നിയില്ല '' ആളെ കിട്ടാന് വേണ്ടി ചവിട്ടി പിടിച്ച് പായുമ്പോള് അതിനൊക്കെ അവര്ക്ക് എവിടുന്നാ നേരം</b><b> കിട്ട്വാ ''.</b><br /><br /><br /><b>'' അനു വന്നാല് അവന്റെ കയ്യില് കൊടുത്തയയ്ക്കാം '' ഇന്ദിര പറഞ്ഞു ''അതുവരെ എന്താ ചെയ്യാ ''.</b><br /><br /><b><br />'' ബുദ്ധിമുട്ടാവില്ലെങ്കില് മകള് പഠിക്കാന് പോരുമ്പോള് കൊടുത്തയച്ചാല് ഉപകാരം ആവും. കുട്ടി ഇറങ്ങുന്നോടത്ത് ചെന്ന് ഞാന് വാങ്ങിച്ചോളാം ''.</b><br /><br /><b><br />'' എന്താ ബുദ്ധിമുട്ട്. അവള്ക്ക് അങ്ങിനെ ഒന്നൂല്യാ '' ഇന്ദിര മറുപടി നല്കി.</b><br /><br /><br /><b>'' അനുവും അതുപോലെതന്നെയാണ് ട്ടോ '' രാമകൃഷ്ണന്ന് മകനെക്കുറിച്ച് പറയാതിരിക്കാനായില്ല '' നല്ല മനസ്സലിവുള്ള കുട്ടിയാണ് അവന് . ആരക്കെങ്കിലും ഒരു വിഷമം വരുന്നത് കണ്ടാല് ആ കുട്ടിയ്ക്ക് </b><b> സഹിക്കില്ല</b><b> ''.</b><br /><b><br /></b><br /><b>'' അത് പറഞ്ഞറിയിക്കണോ. നടന്ന നാട്ടില് കാണില്ല അവനേയും അവന്റെ കൂട്ടുകാരേയും പോലുള്ള കുട്ടികളെ ''ഗോപാലകൃഷ്ണന് സാക്ഷ്യപത്രം നല്കി.</b><br /><br /><br /><b>'' ഇയാളുടെ വീട്ടിന്ന് വന്ന ശേഷം എനിക്ക് ഒരു പനി പിടിച്ചു. നാല് ദിവസം കിടന്ന കിടപ്പില് നിന്ന് എണീക്കാനായില്ല. അനൂപാണ് മരുന്നും, കഞ്ഞിയും, ബ്രഡ്ഡും കാപ്പിയും</b><b> ഒക്കെ എത്തിച്ചിരുന്നത്. രണ്ടു നേരൂം വന്ന് വിവരം അന്വേഷിക്കും ചെയ്തിരുന്നു ''.</b><br /><br /><b><br />'' ഇന്ന് രാവിലെ മുതല്ക്ക് അവന്റെ കാര്യം ആലോചിച്ച് രാമേട്ടന്ന് ഒരേ സങ്കടം തന്നെ ''.</b><br /><br /><b><br />'' അതെന്താ ''.</b><br /><br /><br /><b>പുലര്ച്ചെ താന് കണ്ട സ്വപ്നത്തിന്റെ കാര്യം രാമകൃഷ്ണന് വിവരിച്ചു. '' അപ്പൊ മുതല്ക്ക് എന്തോ മനസ്സില് ഒരു വേവലാതി ''.</b><br /><br /><br /><b>'' എന്തിനാ പേടിക്കണേ. അപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങള് രണ്ട് വയസ്സന്മാരെത്തിയില്ലേ '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് ആശ്വസിപ്പിച്ചു.</b><br /><br /><b><br />'' ജീവിതത്തില് ദുരിതങ്ങള് മാത്രേ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളു. കഷ്ടപ്പാടും പ്രയാസങ്ങളും ഒഴിഞ്ഞ നേരൂല്യാ. അവന് സമ്പാദിക്കാന് തുടങ്ങിയപ്പോഴാ ഒരു നില്ക്കക്കള്ളി കിട്ട്യേത്. സത്യം പറഞ്ഞാല് അവന്റെ തണലിലാ ഇപ്പൊ ഞങ്ങള് കഴിഞ്ഞു കൂടുന്നത് ''. </b><br /><b><br /><br />'' പൊതുവാളേ '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് വിളിച്ചു '' ഒരു രാത്രിക്ക് ഒരു പകലുണ്ട്, ഒരു വേനലിന്ന് ഒരു മഴയുണ്ട്, ഒരു കുണ്ടിന്ന് ഒരു കുന്നുണ്ട്. അതുപോലെ ഏത് കഷ്ടകാലത്തിന്നും ഒരു നല്ല കാലം ഉണ്ടാവാതെ വരില്ല. പിന്നെ ഒരു കാര്യം നിങ്ങള് രണ്ടാളും ഉറപ്പിച്ചോളിന്. ആ കുട്ടിക്ക് എപ്പൊ എന്ത് ആവശ്യം വന്നാലും ഞങ്ങള് രണ്ടാളും അവന്റെ ഒപ്പം ഉണ്ടാവും ''.</b><br /><br /><br /><b>'' നിങ്ങളാല് ചിലരുടെ അനുഗ്രഹം അവന് ഉണ്ട് എന്നറിഞ്ഞാല് മതി ഞങ്ങള്ക്ക് ''.</b><br /><br /><br /><b>'' അനൂപിന്ന് നന്നായി പാടാന് കഴിയും . എന്റെ മകന് മദ്രാസിലാണ്. സിനിമക്കാരുമായി അവന് കുറച്ചൊക്കെ പിടിപാടുണ്ട്. ആ വഴിക്കൊന്ന് ശ്രമിച്ചു നോക്കട്ടെ. ഭാഗ്യം ഉണ്ടെങ്കില് സമ്പത്തും പേരും പെരുമയും തേടി വന്നോളും ''.</b><br /><b><br /></b><br /><b>ഇന്ദിരയുടേയും രാമകൃഷ്ണന്റേയും ഹൃദയങ്ങള് നിറഞ്ഞു. ഇരുവരും അറിയാതെ കൈകള് കൂപ്പി.</b><br /><br /><br /><b>'' എന്നാല് ഞങ്ങള് ഇറങ്ങട്ടെ '' കൂട്ടുകാര് എഴുന്നേറ്റു.</b><br /><br /><b><br />'' കുറച്ച് ചീരയും പയറും തന്നോട്ടെ '' ഇന്ദിര മടിച്ചു മടിച്ചാണ് ചോദിച്ചത്. </b><br /><br /><br /><b>'' ആയ്ക്കോട്ടെ. ഞങ്ങളും നല്ലത് കഴിച്ചു നോക്കട്ടെ ''.</b><br /><br /><br /><b>'' ഒരു ചേനപ്പൂവുണ്ട്. വേണോ '' അടുത്ത ചോദ്യം.</b><br /><br /><br /><b>'' ചേനപ്പൂവോ '' കെ. എസ്. മേനോന് അത്ഭുതം പ്രകടിപ്പിച്ചു.</b><br /><br /><br /><b>'' എന്താടോ ചേനയ്ക്ക് പൂക്കാന് പാടില്ലാന്ന് ഉണ്ടോ. നല്ല സാധനം ആണ് അത്. മസാല കൂട്ടി കറി വെക്കണം. ഇറച്ചി തോറ്റ് മാറി നില്ക്കും ''.</b><br /><br /><br /><b>'' ഇവിടെ വെക്കാറില്ല. ആര്ക്കെങ്കിലും കൊടുക്കാറാ പതിവ് '' ഇന്ദിര പറഞ്ഞു '' കൂനും ഇതും </b><b>ഒക്കെ മാംസം ആണ് എന്നാ രാമേട്ടന് പറയാറ് ''.</b><br /><b><br /><br />'' നല്ലത് തിന്നാന് യോഗം ഇല്ലാത്തതോണ്ട് തോന്നുന്നതാ അത് ''.</b><br /><br /><br /><b>''പറയുമ്പോലെ ഇന്നലെ രാത്രി കൂനിടി വെട്ടീട്ടുണ്ട്.കൂന് പൊടിഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ എന്ന് നോക്കീട്ടു വരാം '' ഇന്ദിര പറമ്പിലേക്ക് നടന്നു, കൂട്ടുകാര് തൊടിയിലെ കൃഷി കാണാനും. എല്ലാം </b><b>നോക്കി ഉമ്മറ പടവില് രാമകൃഷ്ണന് ഇരുന്നു.</b><br /><br /><b><br />ഉടുത്ത മുണ്ടിന്റെ മടിക്കുത്ത് നിറയെ കൂനുമായിട്ടാണ് ഇന്ദിര തിരിച്ചെത്തിയത്,</b><br /><br /><b><br />'' ധാരാളം കിട്ടി അല്ലേ '' ഗോപാലകൃഷ്ണന്ന് സന്തോഷമായി '' വാങ്ങുന്ന കൂണിന്ന് ഈ രുചി കിട്ടില്ല. തൊലി കളഞ്ഞ് കഴുകി ഉള്ളിയും മുളകും അരച്ചതും പാകത്തിന് ഉപ്പും ചേര്ത്ത് വേവിച്ച് ഇത്തിരി വെളിച്ചെണ്ണ ഒഴിച്ചാല് മതി. ചോറ് കൊണ്ടുവാ എന്ന് അറിയാണ്ടെ പറയും ''.</b><br /><br /><b><br />പ്ലാസ്റ്റിക്ക് കവറുകളില് സാധനങ്ങളാക്കി ഇന്ദിര അവരെ ഏല്പ്പിച്ചു.</b><br /><b><br /><br />'' അടുത്ത പ്രാവശ്യം വരുമ്പൊ കുറച്ച് താളിന്റെ തണ്ട് സംഘടിപ്പിച്ചു തരണം '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് പറഞ്ഞു '' കൂട്ടീട്ട് കുറെ കാലം ആയി ''.</b><br /><br /><b><br />'' അതിനെന്താ പ്രയാസം. ഇപ്പൊത്തന്നെ കൊണ്ടുവന്ന് തരാലോ '' ഇന്ദിര സന്നദ്ധത അറിയിച്ചു.</b><br /><b><br /><br />'' ഇന്ന് വേണ്ടാ. എല്ലാം കൂടി ആയാല് ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. ഇനി വരുമ്പോള് മതി ''.</b><br /><br /><br /><b>വിരുന്നുകാര് പടിയിറങ്ങി. ബുള്ളറ്റിന് ജീവന് വെച്ചു. അത് മെല്ലെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.</b><br /><br /><br /><b>'' വലിയ ആള്ക്കാരാണ് എന്ന ഭാവം രണ്ടാള്ക്കും ഇല്ലാട്ടോ '' ഇന്ദിര ഭര്ത്താവിനോട് പറഞ്ഞു. അത് ശരിവെച്ച് അയാള് മൂളി.<br /><br /></b>==========================<br /><br /><b>'' പ്രദീപേ, ഒന്ന് വേഗം വീട്ടിലേക്ക് വാടാ '' അപ്രതീക്ഷിതമായി ശെല്വന്റെ ഫോണ് വിളി കേട്ടപ്പോള് അത്ഭുതമാണ് തോന്നിയത്. രണ്ടുപേരും യാത്ര പറഞ്ഞു പിരിഞ്ഞിട്ട് മണിക്കൂര് </b><b>ഒന്നായിട്ടില്ല.</b><br /><br /><br /><b>'' എന്താടാ വിശേഷിച്ച് '' അവന് തിരക്കി.</b><br /><b><br /><br />'' എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാവിണില്യാ. അച്ഛന് പരിഭ്രമിച്ച മാതിരിയുണ്ട്. നിന്നെ അര്ജന്റായിട്ട് കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞു ''.</b><br /><br /><b><br />'' നേരം ഏഴാവാറായി. നാളെ വന്നാല് പോരേടാ ''.</b><br /><b><br /><br />'' നീ എങ്ങിനെയെങ്കിലും ഒന്ന് വാടാ, പ്ലീസ് ''.</b><br /><br /><br /><b>പിന്നെ പ്രദീപ് ഒന്നും ആലോചിച്ചില്ല. ബൈക്ക് സ്റ്റാര്ട്ടാക്കുമ്പോള് അമ്മ വന്നു.</b><br /><br /><b><br />'' എവിടേക്കാ ഈ രാത്രീല് '' അവര് ചോദിച്ചു.</b><br /><br /><b><br />'' ശേല്വന്റെ വീട്ടിലേക്കാ അമ്മേ. അവന്റെ അച്ഛന്ന് എന്തോ പറയാനുണ്ടത്രേ. ഞാന്</b><b> വേഗം തിരിച്ചു വരാം ''.</b><br /><b><br /></b><br /><b>'' ശരി, സൂക്ഷിച്ച് പോയി വാ ''.</b><br /><br /><br /><b>പ്രദീപ് എത്തുമ്പോള് ശെല്വന്റെ അച്ഛന് നിലത്ത് പായ വിരിച്ച് കിടപ്പാണ്.</b><br /><br /><br /><b>'' എന്തിനാ വിളിച്ചത് '' അവന് ചോദിച്ചു. അയാള് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. എഴുന്നേറ്റു ചെന്ന് ബാഗില് നിന്ന് ഒരു കവറെടുത്തു വന്ന് പ്രദീപിന്ന് നേരെ നീട്ടി. അവന് അത് തുറന്നു.</b><br /><br /><b><br />'' ഇത് ഒരു താക്കോലല്ലേ '' അവന് ചോദിച്ചു.</b><br /><b><br /><br />'' അതെ. ബാങ്കിലെ ലോക്കറിന്റെയാണ് ''.</b><br /><b><br /><br />'' ഇതെങ്ങിനെ കിട്ടി ''.</b><br /><br /><b><br />'' അവള് കൊറിയര് അയച്ചു തന്നതാണ് ''.</b><br /><b><br /><br />'' എന്തിനാണ് മകള് ഇത് അയച്ചു തന്നത് ''</b>.<br /><br /><br /><b>'' ആ, എനിക്കറിയില്ല ''.</b><br /><br /><b><br />'' ഫോണില് വിളിച്ച് ചോദിക്കായിരുന്നില്ലേ ''.</b><br /><b><br /><br />''സ്വിച്ചോഫാണ്. കോളേജില് വിളിച്ചപ്പോള് രണ്ടു ദിവസമായി വന്നിട്ട് എന്നു പറഞ്ഞു ''.</b><br /><b><br /><br />'' ബാങ്കില് അന്വേഷിച്ചോ ''.</b><br /><br /><b><br />'' ഇല്ല ''.</b><br /><br /><b><br />'' ഇന്നിനി ഒന്നും പറ്റില്ല. നാളെ ഞായറാഴ്ച. മറ്റന്നാള് ബാങ്കില് ചെന്ന് നോക്കാം '' അവന് പറഞ്ഞു '' കൂട്ടുകാര് ആരുടേയെങ്കിലും ഫോണ് നമ്പര് അറിയ്യോ ''.</b><br /><br /><b><br />'' അറിയില്ല ''.</b><br /><b><br /><br />'' ശരി. എന്താ ചെയാന് പറ്റുക എന്ന് ആലോചിക്കട്ടെ ''.</b><br /><br /><b><br />ഇറങ്ങാന് നേരം പ്രദീപ് ശെല്വനെ വിളിച്ചു.</b><br /><br /><br /><b>'' നിന്നോട് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട് '' ബൈക്കിനടുത്ത് എത്തിയപ്പോള് അവന് പറഞ്ഞു '' എന്തോ ഒരു ഫൌള് സ്മെല് അടിക്കുന്നുണ്ട്. ധൈര്യം വിടരുത്. വരുമ്പോലെ കാണാം </b><b>എന്ന് ഉറപ്പിച്ചോ ''.</b><br /><b><br /><br />'' അവള് പറ്റിച്ച്വോ എന്ന് എനിക്കും ഒരു സംശയം ഉണ്ട്. അങ്ങിനെയാണെങ്കില് ഒരു വെട്ടിന് ഞാന് അവളുടെ പണി തീര്ക്കും ''.</b><br /><br /><br /><b>'' വിവരക്കേട് പറയാതെടാ. ഇപ്പൊ ഉള്ളത് ഒരു സംശയം മാത്രാണ് . അത് തെറ്റാവാം, ശരിയാവാം. എന്തിനും നീ പറഞ്ഞ വഴി ഒട്ടും ശരിയല്ല. നീ ജയിലില് പോയാല് അച്ഛനേയും</b><b> അമ്മയേയും ആര് നോക്കും എന്നാ വിചാരം ''.</b><br /><br /><br /><b>'' ഞാന് പിന്നെ എന്താ ചെയ്യാ ''.</b><br /><br /><b><br />'' തല്ക്കാലം മിണ്ടാതിരി. അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ധൈര്യം കൊടുക്ക്. ഞാന് പറഞ്ഞില്ലേ, പിന്നെ എല്ലാം വരുമ്പോലെ കാണാം ''.</b><br /><br /><br /><b>ബൈക്ക് വളവ് കഴിഞ്ഞ് മറയുന്നതും നോക്കി ശെല്വന് നിന്നു. പെട്ടെന്ന് അവന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു. അവന് വിമ്മി കരയാന് തുടങ്ങി.</b><br /></span></div>keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-8660584287707770552012-04-05T03:35:00.028-07:002012-04-05T06:30:31.490-07:00നോവല് - അദ്ധ്യായം - 40.<div style="text-align: justify;"><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അഗ്രേ പശ്യാമി തേജോ നിബിഡ തരകളായാവലീ ലോഭനീയം '' അമ്പല മതില്ക്കെട്ട് കടന്നു വന്ന ലീലയുടെ ശബ്ദം ഇന്ദിരയെ തട്ടി വിളിച്ചു. ഉണര്ന്നെഴുന്നേറ്റതേ അവള് വീട്ടുപണിയിലേക്ക് കടന്നു. മുറ്റം അടിച്ചു വാരി ചാണകവെള്ളം തളിച്ചു. വീടിന്റെ അകം മുഴുവനും അടിച്ചു തുടച്ചു. പല്ലുതേപ്പും</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > കുളിയും കഴിയുമ്പോള് ആറര മണി ആയതേയുള്ളു.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >മരത്തിന്റെ പീഠവും ശിവോതി പലകയും കഴുകി ഭസ്മം കൊണ്ട് കുറി തൊടുവിച്ചു. തളത്തില് പീഠം വെച്ച് അതിന്നു പുറകില് പലക ചുമരും ചാരി നിര്ത്തി. അലക്കിയ തോര്ത്തുമുണ്ടും കുങ്കുമചെപ്പും രാമായണം പുസ്തകവും പലകപ്പുറത്ത് വെച്ച് നിലവിളക്ക് കൊളുത്തി.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > '' ശ്രീരാമചന്ദ്രപ്രഭോ '' ഇന്ദിര കൈകൂപ്പി. മുമ്പൊക്കെ കര്ക്കിടക മാസത്തില് ഒരു ദിവസമെങ്കിലും തിരുവില്വാമല ക്ഷേത്രത്തില് തൊഴാറുണ്ട്. കുറച്ചായിട്ട് അതിനൊന്നും കഴിയുന്നില്ല. ഇവിടുത്തെ കഷ്ടപ്പാട് ഭഗവാന് അറിയുന്നതല്ലേ.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >നേരം ആറേ മുക്കാലായി. ഇനിയും രമ എണീറ്റിട്ടില്ല.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' പെണ്ണേ, നേരം ഉദിച്ചു പൊങ്ങി ഉച്ചയാവാറായി. മര്യാദയ്ക്ക് എണീറ്റോ. ഇല്ലെങ്കില് നിന്റെ തലേല് ഞാന് ഒരു കുടം വെള്ളം കൊണ്ട് അഭിഷേകം ചെയ്യും '' മകള് കിടക്കുന്ന മുറിയുടെ മുമ്പില് ചെന്ന് അത്രയും പറഞ്ഞ് തിരിച്ചു പോന്നു.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > '' കര്ക്കിടകം ഒന്നാം തിയ്യതിയായിട്ട് ഈ പെണ്ണിന് നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റു കുളിച്ച് ഐശ്വര്യായിട്ട് ഇരുന്നൂടേ. അതെങ്ങിനെ. നല്ലതു വല്ലതും ഇതിന്റെ തലയില് തോന്ന്വോ '' എന്നുറക്കെ ആത്മഗതം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >പശുവിനെ കറന്നു വന്ന് അടുപ്പ് കത്തിച്ച് കഞ്ഞിക്കുള്ള അരി അരിച്ചിട്ടു , കാളവായില് രാമേട്ടന്ന് കുളിക്കാനുള്ള ചൂടുവെള്ളത്തിനും. ഉണക്കവിറക് ആയതോണ്ട് അടുപ്പിന്റെ വക്കത്തുതന്നെ ആള് നില്ക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല. ഇനി രാമേട്ടനെ ഉണര്ത്തണം. വൈദ്യരുടെ മരുന്ന് തുടങ്ങിയ ശേഷം മൂപ്പര്ക്ക് നല്ല ഉറക്കമാണ്.</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > ചിലപ്പോള് തട്ടി വിളിച്ചാലേ ഉണരൂ. പ്രഭാതകൃത്യങ്ങള് കഴിപ്പിച്ച ശേഷം എണ്ണയും</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > കുഴമ്പും തേപ്പിക്കാനുണ്ട്. തലയില് എണ്ണയും ദേഹം മുഴുവന് കുഴമ്പും പുരട്ടി രണ്ടു</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > നാഴിക നേരം ഇരുന്നിട്ടേ കുളിക്കാന് പാടുള്ളു. ഒന്നാം തിയ്യതിയല്ലേ. നല്ലതോ ഒന്നും ചെയ്യുന്നില്ല. കുളിക്കാതെ ചീണ്ടറം പിടിച്ച മാതിരി ഏറെ നേരം</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > ഇരുത്തേണ്ടല്ലോ.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ചാരി വെച്ച വാതില് തള്ളി തുറന്നു. അകത്ത് കയറിയപ്പോള് രാമേട്ടന് വല്ലാത്തൊരു അപശബ്ദം ഉണ്ടാക്കുന്നു. എന്തോ കണ്ട് പേടിച്ച് ഞെട്ടി വിറച്ച മാതിരിയുണ്ട്. കുലുക്കി വിളിച്ചു. ദേഹമാകെ വിയര്ത്ത് കുളിച്ചിരിക്കുന്നു.</span><span style="font-weight: bold;"> '' എന്താ രാമേട്ടാ '' കണ്ണു മിഴിച്ച് ഭര്ത്താവ് നോക്കിയപ്പോള് ചോദിച്ചു.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അനു ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എന്താ അനൂന്. അവന് ട്രെയിനിങ്ങിന് പോയിരിക്ക്യല്ലേ ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഞാനൊരു സ്വപ്നം കണ്ടു ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എന്തു സ്വപ്നം ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' നമ്മുടെ അനു വെള്ളത്തില് മുങ്ങി താണോണ്ട് ഇരിക്ക്യാണ്. നമ്മള് രണ്ടാളും അത് കണ്ട് ഉറക്കെ കരയുണുണ്ട് ''. ഇന്ദിരയുടെ മനസ്സ് ഒന്ന് പകച്ചു. ആകെക്കൂടിയുള്ള ഒരു പ്രതീക്ഷ അവനേയുള്ളു. അന്യ നാട്ടിലാണ് എന്റെ കുട്ടി. അവനെന്തെങ്കിലും</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > സംഭവിച്ചിരിക്കുമോ? ബാക്കി കൂടി കേള്ക്കാന് ധൃതിയായി.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എന്നിട്ട് ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഏതോ രണ്ട് വയസ്സന്മാര് അവനെ പിടിച്ചു കയറ്റി ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ചുട്ടു പൊള്ളുന്ന ദേഹത്തില് ഐസ് കട്ട വാരിയിട്ടതുപോലെ തോന്നി. തളത്തില്</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > നിന്ന് മൊബൈല് അടിച്ചു.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അമ്മേ ഏട്ടന് '' രമ വിളിച്ചു. അവള് ഏട്ടനോട് വിശേഷങ്ങള് തിരക്കാന് തുടങ്ങി.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >സ്വപ്നം ചിലര്ക്ക് ചില കാലമൊത്തിടും എന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. അങ്ങിനെയൊന്നും</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > വരുത്തല്ലേ എന്റെ ഈശ്വരന്മാരേ എന്ന് ഇന്ദിര മനസ്സില് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' രാമേട്ടന് ഇന്ന് മുതല്ക്ക് ഉറങ്ങാന് കിടക്കുമ്പോള് ആലത്ത്യൂര് ഹനുമാനെ ജപിച്ചു കിടന്നോളൂ. ദുസ്വപ്നം കാണില്ല '' മകളുടെ കയ്യില് നിന്ന് ഫോണ് വാങ്ങാനായി ഇന്ദിര നടന്നു.</span><br /><br />==============================<br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' സുകുമാരാ, പോണ വഴിക്ക് നമുക്ക് ആ പൊതുവാള് കുട്ടിടെ വീട്ടിലൊന്ന് കേറണം. അവന്റെ അച്ഛനെ ഒന്ന് കാണും ചെയ്യാലോ '' മാപ്പിള വൈദ്യരെ കണ്ട് അമ്മിണിയമ്മയുടെ രോഗ വിവരം പറഞ്ഞ് മരുന്നു വങ്ങി കഴിഞ്ഞപ്പോള് ഗോപാലകൃഷ്ണന് നായര് കൂട്ടുകാരനോട് പറഞ്ഞു.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ഭാര്യയുടെ അനുജത്തിയുടെ മകള് വിരുന്ന് വന്നതിനാല് വീട്ടില് ആളുണ്ട്. ആ ധൈര്യത്തിലാണ് വീടു വിട്ട് പുറത്തിറങ്ങിയത്. പോരാത്തതിന്ന് മരുന്ന് കഴിയാറായി. കഴിഞ്ഞ തവണ അനൂപാണ് വൈദ്യരെ കണ്ട് മരുന്ന് വാങ്ങി തന്നത്. അവന് വന്നിട്ട് മരുന്ന് വാങ്ങാമെന്നു വെച്ചാല് ദിവസങ്ങള് കുറെ കഴിയണം. അതുവരെ കാത്ത്</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > നില്ക്കാന് പറ്റില്ല. </span><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >പോരുന്ന വഴി കെ. എസ്. മേനോന്റെ വീട്ടില് കയറി അയാളെ കൂടെ കൂട്ടിയതോണ്ട് തുണയ്ക്ക് ഒരാളായി.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അതിന് തനിക്ക് ആ കുട്ടിടെ വീട് അറിയ്യോ '' മേനോന് ചോദിച്ചു.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' വൈദ്യരെ ആദ്യം കാണാന് വരുമ്പോള് മെയിന് റോഡില് നിന്ന് വീട്ടിലേക്ക് തിരിയുന്ന ഭാഗം അനൂപ് കാട്ടി തന്നിട്ടുണ്ട്. ആ വഴിക്ക് ചെന്നാല് ഏതോ ഒരു</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > അമ്പലത്തിന്റെ അടുത്താണ് വീട്. നമുക്ക് ചെന്ന് നോക്ക്വാ. അല്ലെങ്കില് തന്നെ</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > വായിലെ നാവിലല്ലേടോ വഴി ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >വീട് കണ്ടെത്താന് പറയത്തക്ക ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടായില്ല . അമ്പലം എത്തും മുമ്പ് വഴിയോരത്ത് കന്നു മേച്ച് നില്ക്കുന്ന സ്ത്രീ വ്യക്തമായി വഴി പറഞ്ഞു കൊടുത്തിരുന്നു. പടിക്കല് ബൈക്കിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും ഇന്ദിര ഉമ്മറത്തെത്തി. അപരിചിതരായ</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > രണ്ട് വയസ്സന്മാര് വരുന്നു.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഞങ്ങളെ മനസ്സിലായോ '' ഗോപാലകൃഷ്ണന് ചോദിച്ചു.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ഇല്ലെന്ന് ഇന്ദിര തലയാട്ടി.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഇദ്ദേഹം കെ. എസ്. മേനോന്. ഓട്ടോറിക്ഷ തട്ടി ഇദ്ദേഹത്തിന്ന് പരിക്ക് പറ്റിയപ്പോള് അനൂപാണ് സഹായിച്ചത്. ഞാന് ആരാണെന്ന് മനസ്സിലായി കാണുമല്ലോ ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഓ '' ഇന്ദിര ചിരിച്ചു '' ഇപ്പൊ വീട്ടുകാരിക്ക് എങ്ങിനെയുണ്ട് ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഭേദം ആവുംന്ന് തോന്നുന്നു. തളര്ന്ന കയ്യില് കിരുകിരെ അരിക്കുന്നതുപോലെ തോന്നുന്നൂ എന്ന് പറഞ്ഞു. ഞങ്ങള് മരുന്ന് വാങ്ങാന് വന്നതാണ് ''.</span><br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഉള്ളിലിക്ക് വരൂ '' ഇന്ദിരയ്ക്ക് പുറകെ അവര് അകത്തേക്ക് നടന്നു.</span><br /><br /></div>keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-2262298810969144158.post-67675753290266969072012-03-30T21:33:00.055-07:002012-03-30T22:20:53.919-07:00അദ്ധ്യായം - 39.<div style="text-align: justify;"> <span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >റഷീദ് ആകപ്പാടെ അസ്വസ്ഥനായിരുന്നു. രാവിലെ വിസിറ്റ് ചെയ്യാന് ഉദ്ദേശിച്ച മൂന്ന് ഡോക്ടര്മാരെ കാണാനൊത്തില്ല. </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >നഗരത്തിലെ ഏതോ വി. ഐ. പി. യുടെ കല്യാണത്തിന്ന് പോയിരിക്കുകയായിരുന്നു അവര്. നാലാമത്തെ ഡോക്ടറെ </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >കാണാന് ചെന്നിട്ട് ഒരുത്തനോട് കലഹിക്കേണ്ടി വരികയും </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ചെയ്തു. ചില ദിവസം അങ്ങിനെയാണ്. വിചാരിച്ച പോലെ ഒന്നും</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > നടക്കില്ല. പ്രതീക്ഷിക്കാതെ പല പ്രശ്നങ്ങള് കയറി വരികയും ചെയ്യും. അല്ലെങ്കിലും ഒരുത്തന് മേക്കട്ട് കേറാന് </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >വന്നാല് എത്ര നേരം ക്ഷമിക്കാന് പറ്റും.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ടോക്കണോ, അസിസ്റ്റന്റോ ഒന്നും ഇല്ലാത്ത ക്ലിനിക്കാണ്. രോഗികള് എത്തി ചേരുന്ന മുറയ്ക്ക് അകത്ത് കയറും , അവര്ക്കിടയില് </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >റെപ്രസന്റേറ്റീവുമാരും. ഡോക്ടറുടെ ക്യാബിനില്</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > കയറാനായി </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >വാതില്ക്കല് കാത്തു നില്ക്കുമ്പോഴാണ് ഒരുത്തന് തോളത്ത് തട്ടി വിളിക്കുന്നത്. ഏതെങ്കിലും പരിചയക്കാര് ആവുമെന്നു കരുതി</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > നോക്കുമ്പോള് ഏതോ ഒരു അപരിചിതന്.</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" ><br /><br /><br />'' എന്താ മാഷേ പരിപാടി '' അയാള് ചോദിച്ചു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഡോക്ടറെ കാണണം ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എങ്കില് ഇപ്പോള് പറ്റില്ല. ഈ ഇരിക്കുന്ന രോഗികളൊക്കെ ഡോക്ടറെ കാണാനുള്ളവരാണ്. അതിനിടയില് കയറാന് പറ്റില്ല ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എനിക്ക് ഇതു കഴിഞ്ഞ് ഇനിയും ഡോക്ടര്മാരെ കാണാനുണ്ട് '' മര്യാദയ്ക്ക് പറഞ്ഞു നോക്കി.</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" ><br /><br /><br />'' എന്നാല് അവിടെയൊക്കെ ചെന്നിട്ട് തിരക്ക് ഒഴിയുമ്പോള് ഇങ്ങോട്ട് വാ ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എല്ലാ ദിക്കിലും തിരക്കാണെങ്കിലോ ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അത് തന്റെ പാട്. രോഗികളെ നോക്കി കഴിയാതെ ഇവിടെ ഒരുത്തനേം ഞങ്ങള് അകത്ത് കടത്തി വിടില്ല ''.</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" ><br /><br /><br />'' താനാരാ അത് നിശ്ചയിക്കാന് '' ശബ്ദം ഉയര്ന്നുവെന്ന് റഷീദിനേ തോന്നി.</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" ><br /><br /><br />'' ആരോ ആയിക്കോട്ടെ. നിന്നെ അകത്ത് വിടുന്ന പ്രശ്നമില്ല ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഞാന് കേറും ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എനിക്ക് അതൊന്ന് കാണണം ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ഇവന്റെ മുമ്പില് ഒരു കാരണ വശാലും തോറ്റു കൂടാ. വേണ്ടി വന്നാല് അന്വറണ്ണനെ വിളിക്കും. ഒരു ഗ്യാങ്ങ് എത്തിക്കോളും.</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > ഈ സൈസ്സ് പാര്ട്ടികള്ക്ക് പറ്റിയത് അവരാണ്.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >എന്നാല് അതൊന്നും വേണ്ടി വന്നില്ല. അകത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന രോഗിയെ നോക്കി കഴിഞ്ഞതും</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > ഡോക്ടര് വാതില്ക്കല് എത്തി.</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > ബഹളം കേട്ട് വന്നതാണ്. അദ്ദേഹം ദേഷ്യപ്പെടുമോയെന്ന് റഷീദ് ഭയപ്പെട്ടു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എന്താ ഇവിടെ '' ഡോക്ടര് ചോദിച്ചു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എന്നെ അകത്ത് കടത്തി വിടില്ലാന്ന് ഇയാള് പറഞ്ഞു '' റഷീദ് വിവരം അറിയിച്ചു.</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" ><br /><br /><br /> '' നിങ്ങളാരാ അത് പറയാന് '' ഡോക്ടര് അയാളോട് ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടു. </span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഇടയില് കടക്കാന് നിന്നതോണ്ടാണ് ''</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" ><br /><br /><br />'' ഇയാള്ക്ക് എന്നെ മാത്രം കാത്തു നിന്ന് കണ്ടാല് പോരാ. ഇനിയും എത്രയോ ഡോക്ടര്മാരെ കാണാനുണ്ടാവും '' ഡോക്ടര് </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >തനിക്ക് അനുകൂലമാണെന്ന് കണ്ടതോടെ പേടി തീര്ന്നു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' സാറേ, ഞങ്ങള് ഇത്ര ആളുകള് കാത്തിരിക്കുമ്പോള് ഇയാളെ കടത്തി വിടുന്നത് ശരിയല്ല '' അയാള് തര്ക്കിച്ചു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ശരിയും തെറ്റും ഞാന് നിശ്ചയിച്ചോളാം. വലിയ തിരക്ക് ഉള്ള ആളുകള് വേറെ എവിടെ വേണമെങ്കിലും പൊയ്ക്കോളിന് '' ഡോക്ടര് ചൂടായി '' താന് വാടോ '' അദ്ദേഹം അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ഡീറ്റെയിലിങ്ങ് കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോള് നേരത്തെ ഉടക്കിയവന് </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >തുറിച്ചു നോക്കുന്നു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' നിനക്ക് ഞാന് വെച്ചിട്ടുണ്ട് '' അയാള് പറഞ്ഞു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' വിളമ്പാറാവുമ്പോള് വിളിക്ക്. കഴിക്കാന് ഞാന് വരാം '' എന്നു പറഞ്ഞുവെങ്കിലും ജോലി ചെയ്യാനുള്ള താല്പ്പര്യമാകെ പോയി. ഇന്നിനി ഒന്നും ശരിയാവില്ല. കോട്ടമൈതാനത്ത് പോയി ഇരിക്കാം. കൂട്ടുകാര് എത്താറായിട്ടില്ല. എന്നാലും സാരമില്ല. റഷീദ് ബൈക്ക് </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >സ്റ്റാര്ട്ട് ചെയ്തു.</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > എന്നാല് അവന് കണക്ക് കൂട്ടിയതില് നിന്ന് </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >വ്യത്യസ്തമായി ഒരാള് നേരത്തെ സ്ഥലം</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. റഷീദ് വണ്ടി നിര്ത്തി അങ്ങോട്ട് ചെന്നു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എന്താടാ സുമേഷേ നീ ഇത്ര നേരത്തെ '' അവന് ചോദിച്ചു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ആകെക്കൂടി ഒരു മൂഡില്ല '' ഒരു തണുപ്പന് മട്ടിലാണ് </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > സുമേഷ</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ത് പറഞ്ഞത്.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എന്താ നിനക്ക് പറ്റിയത്. ഞങ്ങളെപ്പോലെയുള്ള ഗതികേടൊന്നും</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > നിനക്കില്ലല്ലോ ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' പൈസ ഉള്ളതോണ്ടു മാത്രം എല്ലാം ആയോടാ. മനുഷ്യനായാല് </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >കുറച്ചെങ്കിലും മനസ്സമാധാനം</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > വേണ്ടേ ''.</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" ><br /><br /><br /> '' നിനക്കെന്താടാ ഇത്ര പ്രയാസം. വിരോധം ഇല്ലെങ്കില് എന്നോട് പറയ് ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' വീട്ടില് ഇരിക്കപ്പൊറുതി തരുന്നില്ല. ഞാന് എവിടേക്കെങ്കിലും</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > കടന്നു പോവും ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >റഷീദിന് അത്ഭുതം തോന്നി. ധാരാളം സമ്പത്തുള്ള വീട്ടിലെ ഏക പുത്രന്. വീട്ടുകാര്യങ്ങള് കണ്ടറിഞ്ഞു ചെയ്യാറുള്ള പ്രകൃതമാണ്. ദുശ്ശീലങ്ങളൊന്നും ഇല്ലാത്തതിനാല് ആരും കുറ്റം</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > പറയാനുള്ള </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >സാദ്ധ്യതയില്ല. പിന്നെന്തിനാ വീട്ടില് സ്വൈരക്കേട്.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' നീ കാര്യം പറയെടാ '' റഷീദ് പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >സുമേഷ് കുറെ നേരം കോട്ടയിലേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു , റഷീദ് അക്ഷമനായി അരികത്തും.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ജോലിയില്ലാത്തതാടാ എന്റെ പ്രശ്നം '' സുമേഷ് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി. വയസ്സ് ഇരുപത്താറ് ആവുന്നു. കല്യാണം </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ആലോചിക്കേണ്ട പ്രായമാണ്. വീട്ടില് സ്വത്തുണ്ട് എന്നതൊന്നും ഒരു കാര്യമല്ല. ഇന്നത്തെ പെണ്കുട്ടികള്ക്ക് ജോലിയുള്ള ആളെ തന്നെ വേണം ഭര്ത്താവായിട്ട്. പി.എസ്. സി. എഴുതി ജോലി ലഭിക്കുമെന്ന് സങ്കല്പ്പിക്കാനേ കഴിയില്ല. അതുകൊണ്ട് എളുപ്പത്തിലൊരു മാര്ഗ്ഗമാണ് അമ്മ കണ്ടത്. ഒരു </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >മാനേജ്മെന്റ് സ്കൂളില് പ്യൂണിന്റെ</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > തസ്തികയുണ്ട്. എട്ട് ലക്ഷമാണ് ചോദിക്കുന്നത്. ഏജന്റിന് കമ്മിഷന് വേറെ കൊടുക്കണം. അമ്മ പണം കൊടുത്ത് ജോലി വാങ്ങാന് </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ഒരുങ്ങുകയാണ്.</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" ><br /><br /><br />'' ഇതേള്ളു. സന്തോഷിക്കേണ്ട കാര്യം അല്ലേടാ '' റഷീദ് ചോദിച്ചു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' സന്തോഷം വെച്ചിരിക്കുന്നു. എന്നെക്കൊണ്ടു വയ്യ മാഷന്മാര്ക്ക് ചായ കൊണ്ടു വരാനും</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > ബെല്ലടിക്കാനും ഒക്കെ ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >''എന്നിട്ട് നീ എന്ത് ചെയ്യാനാ ഉദ്ദേശം ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞാല് അച്ഛന് വരും. അതിനു മുമ്പ് ഞാന് </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >സ്ഥലം വിടും ''</span><span style="font-size:130%;">.</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" ><br /><br /><br />'' എങ്ങോട്ട് ''.</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" ><br /><br /><br />'' വാള്പ്പാറയില് എന്റെ ഒരു ഫ്രന്റുണ്ട്. ഏതെങ്കിലും തോട്ടത്തില് </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >സൂപ്പര്വൈസറുടെ പണി</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > വാങ്ങി തരാം എന്ന് അവന് ഏറ്റിട്ടുണ്ട് ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >സുമേഷിന്റെ മനസ്സിലുള്ള വിഷമം എങ്ങിനെയെങ്കിലും</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > ലഘൂകരിക്കണമെന്ന് റഷീദിന്</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > തോന്നി.<br /><br /><br /> </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' വെറുതെ വേണ്ടാത്ത പണിക്ക് പോണ്ടാ '' അവന് പറഞ്ഞു '' അവിടെ ഇഷ്ടംപോലെ പുലിയുണ്ട്. നിന്റെ തടി കണ്ടാല് അവറ്റ വിടില്ല. വെറുതെ ഉള്ള ഇറച്ചി പുലിക്ക് തിന്നാന് കൊടുക്കണോ ''</span><span style="font-size:130%;">.</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" ><br /><br /><br />അതോടെ സുമേഷിന്റെ ടെന്ഷന് പകുതി ചുരുങ്ങി. അവന്റെ ചുണ്ടില് ഒരു നേര്ത്ത ചിരി പടര്ന്നു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' അതിന് ഞാന് മേത്ത് വേപ്പെണ്ണ പുരട്ടും. പിന്നെ പുലി എന്നെ തൊടില്ല ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >റഷീദിന് ചിരിക്കാതിരിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. കോട്ടയിലേക്ക് കൂട്ടുകാരുടെ ബൈക്കുകള് വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br />=============================<br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഏതാ അമ്മേ, ഒരു പെണ്കുട്ടിയുടെ ഫോട്ടൊ. കാണാന് എന്ത് ഭംഗ്യാണ് '' രമ ഫോട്ടോയുമായി </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >അമ്മയെ സമീപിച്ചു. ഇന്ദിര നോക്കുമ്പോള് പാറു എത്തിച്ച ഫോട്ടൊയാണ്.</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > രാമേട്ടന് നോക്കി </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >കഴിഞ്ഞ ശേഷം ഭാഗവതത്തിന്റെ ഉള്ളില് വെച്ച് മരത്തിന്റെ പെട്ടിയില് </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >സൂക്ഷിച്ചതാണ്.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഭൂമി തുരന്ന് അതിന്റെ ഉള്ളില് കൊണ്ടുപോയി വെച്ചാലും </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >കണ്ടെത്തിക്കോളും ഈ അശ്രീകരം '' ഇന്ദിര മകളുടെ കയ്യില് </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >നിന്ന് ഫോട്ടോ വാങ്ങി.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എനിക്ക് നല്ലോണം ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. ഏട്ടന് നല്ല യോജിപ്പുള്ള കുട്ടിയാണ് '' രമ ഒന്നും അറിയാതെ പറഞ്ഞതാണ്.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' പെണ്ണേ, വേണ്ടാതെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞുംകൊണ്ട് വന്നാല് </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >നാളികേരം ഉടച്ച് നിന്റെ മുഖത്ത് ഞാന് ചാത്തം ഊട്ടും ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >അങ്ങിനെ പറഞ്ഞുവെങ്കിലും കുറെ കഴിഞ്ഞപ്പോള് ഇന്ദിരയ്ക്ക് വീണ്ടു വിചാരം ഉണ്ടായി. അവര് മകളെ വിളിച്ചു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' ഏട്ടന് ട്രെയിനിങ്ങ് കഴിഞ്ഞ് എത്തിയതും ഫോട്ടോവിന്റെ കാര്യം </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >അവന്റെ അടുത്ത്</span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" > വിളമ്പണ്ടാ. സമയം വരുമ്പോള് ഞങ്ങള് തന്നെ പറഞ്ഞോളാം ''.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >രമ അമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കവിളില് ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >'' എന്താ ഈ പെണ്ണിന്. ഇപ്പഴും ഇള്ളക്കുട്ടിയാണെന്നാ ഭാവം '' ഇന്ദിര മകളെ പിടിച്ചു മാറ്റി.</span><span style="font-size:130%;"><br /><br /></span></div>keraladasanunnihttp://www.blogger.com/profile/07638815284255642619noreply@blogger.com7